Isaac Newton - biografia, życiorys

Isaac Newton - biografia, życiorys
Nikt nie ośmieliłby się podważać znaczenia, jakie dla świata miały
wynalazki Isaaca Newtona. Ten wszechstronny badacz i odkrywca,
prawdziwy człowiek renesansu jest autorem wielu praw i teorii, które
stanowią dzisiaj żelazne punkty matematyki, fizyki czy filozofii.
Newton urodził się w 1643 roku w Anglii jako pogrobowiec. Kiedy
chłopiec miał dwa lata, opuściła go matka, pozostawiając chłopca pod
opieką babci. Jako dziecko pobierał nauki w szkole elementarnej, gdzie
zdobywał najlepsze wyniki. Później studiował w Cambridge, gdzie
bardziej interesował się teoriami współczesnych uczonych jak
Galileusz czy Mikołaj Kopernik niż teoriami starych mistrzów, takich jak
Arystoteles.
W wieku dwudziestu dwóch lat odkrył prawa rządzące dwumianami
oraz skierował swoje zainteresowania ku rachunkom różniczkowym i
całkowym. Między Newtonem a Leibnizem narosło wiele kontrowersji
dotyczących owych rachunków, gdyż Newton oskarżał swojego kolegę
o plagiat. Prawda jednak była taka, że obaj naukowcy opracowali
metodę niezależnie od siebie i używając rozmaitych sposobów zapisu.
Kiedy Newton ukończył studia, przez dwa lata opracowywał w domu
teorie dotyczące rachunków. Legenda głosi, że teorię dotyczącą
grawitacji stworzył znajdując się w swoim ogrodzie. Miał bowiem
siedzieć pod jabłonią, kiedy z gałęzi spadło na niego jabłko. Newton
nagle uświadomił sobie, że wszystkimi ciałami rządzi siła grawitacji –
zarówno tymi znajdujących się na ziemi, jak i tymi niebieskimi.
W 1669 roku naukowiec został profesorem uniwersytetu w Cambridge,
gdzie wykładał optykę i prowadził badania. Skutkiem jednego z nich
było rozszczepienie białego światła na barwne widmo, co pociągnęło za
sobą wynalezienie teleskopu zwierciadlanego, zwanego później
teleskopem Newtona. W 1687 roku Newton ogłosił słynne trzy zasady
dynamiki, a także opisał prawo ciążenia. Jego zasługą jest także
opracowanie pierwszego wzoru na prędkość dźwięku w powietrzu. Tezy
te opisane zostały w dziele „Principia”, która to książka przyniosła
badaczowi znaczną popularność oraz szacunek ludzi nauki
ówczesnych czasów.
Po okresie poświęconym na badania fizyczne, Newton zajął się
zgłębianiem Pisma Świętego, a szczególnie – chronologii zawartych
tam wydarzeń. Starał się poukładać zawarte w Biblii zdarzenia oraz
istnienie osób. Nie tylko Pismo Święte stanowiło przedmiot jego
zainteresowania. Starał się odcyfrować chronologię z innych starych
przekazów, np. mitologii. Miał także oszacować przybliżoną datę końca
świata na rok 2060.
Oprócz kwestii związanych z religią, interesował się Newton także
sprawami oraz eksperymentami alchemicznymi i takimi, które dzisiaj
uważane są za paranaukowe, np. telepatią. Jednak jego działalność w
tym zakresie nie obfitowała w żadne wyjaśnienia ani odkrycia.
Zajmował także posadę Kuratora Mennicy Królewskiej, był również
członkiem Parlamentu, jednak dokumenty podają, iż nie wykazywał się
na obradach nadzwyczajną aktywnością. Był również członkiem Trinity
College.
Jeśli chodzi o życie uczuciowe, Newton nigdy się nie ożenił. Wiadomo
co prawda o młodzieńczej miłości do nastoletniej dziewczyny, jednak
wyjazd Newtona na studia przekreślił plany pary. W podeszłym wieku
naukowiec związał się z Nicolasem Fatio de Duilier – młodym
matematykiem, jednak ich związek był wyłącznie platoniczny i skończył
się głębokim rozczarowaniem Isaaca Newtona.
Odkrycia Newtona rzuciły całkiem nowe światło na ówczesne teorie
naukowe. Szczególnie odkrycie prawa ciążenia przyczyniło się do
rozważań na temat heliocentryzmu. Jego innymi, nie wspomnianymi
powyżej, odkryciami było matematyczne opisanie pływów morskich,
wyłożenie teorii pochodzenia gwiazd, stworzenie zasady zachowania
pędu i momentu pędu, a także stworzenie wykładni rachunku
wariacyjnego.
Badacz zmarł w 1727 roku. Jego najważniejsze prace to m.in.
„Principia”, „Arithmetica universalis”, „Opticks”, „Method of Fluxions”,
„An historical Account of Two Notable Corruptions of Scripture”.