D - Sąd Rejonowy w Grudziądzu

Sygn. akt III RC 202/15
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 28 października 2015 r.
Sąd Rejonowy w Grudziądzu III Wydział Rodzinny i Nieletnich
w składzie następującym:
Przewodniczący SSR Danuta Kowal
Protokolant sekr. sądowy Agnieszka Meirowska
po rozpoznaniu w dniu 28 października 2015 r. w Grudziądzu
przy udziale
sprawy z powództwa W. N.
przeciwko J. N.
o alimenty
1. Powództwo oddala.
2. Zasądza od powódki na rzecz pozwanego kwotę 77,- zł /siedemdziesiąt siedem złotych/ tytułem zwrotu kosztów
zastępstwa procesowego.
Sygn. akt. III RC 202/15
UZASADNIENIE
W. N. domagała się w pozwie zasądzenia alimentów od pozwanego J. N. na jej rzecz w kwocie po 600,- zł miesięcznie.
W uzasadnieniu żądania podała, że małżeństwo stron zostało rozwiązane wyrokiem Sądu Okręgowego w Toruniu z
dnia 31.01.2014 r z winy pozwanego.
Rozwód pociągnął za sobą istotne pogorszenie sytuacji życiowej powódki. Powódka wraz z dziećmi zamieszkuje we
wspólnym mieszkaniu stron, płaci wysoki czynsz w kwocie 810,- zł, spłaca dwa kredyty.
Pozwany natomiast żyje w luksusowych warunkach, wspólnie z konkubiną zamieszkuje w domu jednorodzinnym,
wspólnie eksploatują luksusowy samochód A..
Powódki obecnie nie stać na takie wydatki jak kino, wyjście do kawiarni, wyjazd z dziećmi na weekend.
Pozwany natomiast ze zwoją konkubina wyjeżdżają na zakupy do G. i T., ponadto wspólnie kupili mieszkanie, które
wystawili na sprzedaż.
Pozwany w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa podnosząc, że wspólnie z konkubiną użytkuje dom,
ponosi część opat za dom, nadal studiuje. Sam nie wyjeżdża na zakupy. Jego wyjazdy są związane ze studiami. Kupił
wspólnie z konkubiną mieszkanie na 60.000,- zł i kwotę 30.000,- zł na ten cel dostał od swojej matki, a drugą
połowę kwoty wyłożyła konkubina B. S.. Posiada on garaże, które są współwłasnością powódki. Na ten cel strony w
małżeństwie zaciągnęły kredy, który on obecnie spłaca, przy czym skonsolidował kredyty i obecnie rata kredytu wynosi
930,- zł. ( k. 24-28 akt).
Sąd ustalił co następuje:
Małżeństwo stron zostało rozwiązane wyrokiem Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia 31.01.2014 r w sprawie I C 1878/11
z winy pozwanego.
W wyroku tym zasądzono od pozwanego na rzecz małoletnich dzieci stron K. N. (1) i K. N. (2) alimenty w łącznej
kwocie 1.300,- zł miesięcznie.
( k. 673 akt rozwodowych).
W tamtym czasie powódka pracowała w Miejskim Ośrodku Pomocy Rodzinie w G., gdzie zarabiała netto 1.609,- zł.
Z tego wynagrodzenia ponosiła czynsz mieszkaniowy w kwocie 766,- zł, 100,- zł za energię elektryczną, ok.100,- zł na tv
i internet, bilet miesięczny 72,- zł, basen syna K. 100,- zł miesięcznie, obiady córki K. 60,- zł miesięcznie, przedszkole
syna 200,- zł miesięcznie. Wówczas też kupiła na raty telewizor i zmywarkę do naczyń i spłacała raty za telewizor w
kwocie 99,29 zł i za zmywarkę 38,- zł miesięcznie.
( k. 685 akt rozwodowych I C1878/11 ).
W czasie małżeństwa strony nie miały większych oszczędności. Posiadane oszczędności to kwota 8.000,- zł , która
stanowiła pieniądze dzieci.
( zeznania powódki protokół z 14.10.2015 r – 1 godz.03minuty19 sekund nagrania)
Zarówno na mieszkanie na pokrycie wkładu spółdzielczego lokatorskiego jak i na wybudowanie garaży strony brały
kredyty.
Podczas małżeństwa powódka również zaciągnęła kredyt na kupno sprzętu do mieszkania –telewizor, zmywarkę do
naczyń.
Obecnie powódka nadal jest zatrudniona w Miejskim Ośrodku Pomocy Rodzinie o osiąga wynagrodzenie netto w
kwocie od 1926,- zł do 1.945,- zł ( k.47 akt). Prócz wynagrodzenia raz w roku otrzymuje ona „13 pensję”, która wyniosła
w 2015 r 1.851,- zł netto.
W miesiącach sierpniu w wrześniu 2015 r powódka wykonywała dodatkowe prace, z które zarobiła 380,- z zł
miesięcznie
( zeznania powódki k. 211- eprotokół 55 min 41 sekund nagrania).
Nadal płaci ona czynsz za mieszkanie w wysokości od 780,- zł do 813,- zł. Do tego dochodzą opłaty za energię
elektryczną średnio 80,- zł miesięcznie, telewizję 50,- zł miesięcznie, internet 50,- zł miesięcznie, bilet miesięczny 64,zł, obiady dzieci w szkole ok.110,- zł na dwoje dzieci, basen dla małoletniego syna K. 100,- zł i klub piłkarski 40,- zł
miesięcznie k.49-51 akt).
Pozwany J. N. jest z zawodu żołnierzem zawodowym. Jego wynagrodzenie podczas sprawy rozwodowej wynosiło netto
3.335,- zł. Ponadto za dodatkowe służby otrzymywał wynagrodzenie w kwocie od 41,- zł do 123,- zł miesięcznie ( k.
642 akt rozwodowych.
Z wynagrodzenia pozwany wówczas spłacał dwa kredyty w kwocie 360,- zł i 400,- zł miesięcznie, przy czym pobierał
czynsz za wynajem garaży. Z dochodów z wynajmowania garaży nie rozliczał się z powódką.
Z uzyskiwanych dochodów od pozwanego na rzecz małoletnich dzieci stron sąd w sprawie rozwodowej zasądził
alimenty – na rzecz małoletniej K. N. (1) w kwocie 700,- zł i na rzecz małoletniego K. N. (2) w kwocie 600,- zł
miesięcznie tj. łącznie 1.300,- zł miesięcznie.
Z odpisu zeznań podatkowych stron za 2014 r wynika, że w 2014 r. powódka osiągnęła dochód po potrąceniu podatku
i składek ZUS 32.099,36 zł, a więc średnio netto miesięcznie 2.674,94 ( 32.099,36 : 12= 2.674,94 zł – k. 80 akt).
Dochód netto pozwanego w 2014 r wyniósł 61.476,03, a więc miesięcznie średnio 5,123,- zł ( 84 akt).Niezależnie od
tego pozwany osiągnął dochód netto z tytułu wynajmu garaży za 2014 r 263,64 zł , przy czym wykazał przychód (...),10,
a koszty uzyskania przychodu 6.376,56 zł ( k.88 akt).
Obecnie pozwany nadal pracuje jako żołnierz zawodowy. Jego wynagrodzenie netto wynosi 3.467,- zł. Do tego
dochodzi wynagrodzenie za dodatkowe służby od 41,- zł do 123,- zł miesięcznie oraz 1/12 nagrody rocznej, co stanowi
miesięcznie 287,83 zł.( k. 74 akt)
Pozwany żyje w związku z partnerką B. S..
Posiadała ona dom jednorodzinny, który sprzedała i wspólnie z pozwanym wybudowała dom w G. przy ul. (...), który
wspólnie użytkują. Pozwany w związku z budową tego domu zaciągnął kredyt w wysokości 135.000,- zł na okres
spłaty15 lat. Rata tego kredytu wynosi 941,- zł miesięcznie. Wspólnie z konkubiną pozwany kupił samochód marki A.,
który użytkują. Każde z nich ponosi połowę opłat związanych z ubezpieczeniem samochodu tj. kwotę 1236 zł rocznie.
Pozwany partycypuje również w opłatach związanych z użytkowaniem domu w kwocie po 400,- zł miesięcznie.
( k. 186-208 akt, zeznania pozwanego e protokół z 14.10.2015 r 1:10min. do 1: 27 min ). Konkubina pozwanego pracuje
w banku i zarabia do 10.000,- zł miesięcznie.
W wyroku rozwodowym zostały ustalone kontakty pozwanego z małoletnimi dziećmi stron. Pozwany zabiera dzieci
do siebie dwa razy w tygodniu oraz co drugi weekend. W tym czasie pozwany zapewnia dzieciom wyżywienie.
Powódka obecnie utrzymuje się ze swojego wynagrodzenia oraz alimentów. W okresie po rozstaniu stron co jakiś
powódka pożyczała drobne kwoty od świadka A. W. w wysokości od 60,- do 100,- zł, które w umówionym terminie
oddawała.
Po rozstaniu stron powódka nie kupuje już drogiej odzieży markowej, jednak w ostatnim okresie zakupiła sobie
obuwie.
W czasie małżeństwa strony kilkakrotnie wyjeżdżały za granicę, ale nie były to wyjazdy na wczasy lecz do krewnych
lub znajomych. W związku z tym strony ponosiły tylko koszty przejazdu i korzystały z gościny krewnych.
Pozwany będąc w nowym związku korzysta z wyjazdów zagranicznych. Wspólnie z nową partnerką był w Egipcie oraz
w Tajlandii. Wyjazdy te finansowała konkubina pozwanego B. S..
Pozwany poza samochodem A. jest współwłaścicielem motocykla marki K., należącego do świadka K. W.. Motocykl ten
faktycznie jest własnością K. W.. Na jego prośbę pozwany wyraził zgodę na zarejestrowanie tego motocykla również
na siebie jako współwłaściciela, aby świadek nie utracił ulgi ubezpieczeniowej w związku z kolizją samochodową.
( - zeznania i wyjaśnienia stron – eprotokół z 25.05.2015 r 00:01:34 do 00:25:59 nagrania k.61-62 akt, eprotokół z
5.08.2015r 00:36:18
do 00:47:08 nagrania k. 104v - 105, eprotokół z 14.10.2015 r. 00:47:27 do 1:27:24 nagrania k.211-213 akt
- zeznania świadków A. W., B. S., K. W. - eprotokół z 5.08.2015 0:03:34 do 00:37:45 nagrania k. 102-104 , eprotokół
z 14.10.2015 r. 00:02:45
do 00:43:34 nagrnia , k 208-211 akt )
Analizując zebrany w sprawie materiał dowodowy Sąd dał wiarę zeznaniom słuchanych świadków A. W., B. S. i K. W..
Ich zeznania dotyczą bowiem są logiczne, zawierają własne spostrzeżenia świadków jak i informacje, które powzięli
od stron, a ponadto znajdują odzwierciedlenie w zeznaniach stron.
Świadek A. J. nic istotnego do sprawy nie wniosła- zeznania świadka eprotokół z 14.10.2015 r 00:08:32 do 00:10:36
nagrania k.208v do 209 akt .
Sąd zważył, co następuje:
Powódka swoje żądanie argumentowała pogorszeniem swojej sytuacji materialnej w porównaniu z tą, jaką miała
podczas małżeństwa stron w szczególności podnosiła, że nie stać jej na kupno drogiej torebki za kilkaset złotych,
drogich kosmetyków, np. kremu za 80,- zł, markowej odzieży, na wyjście z dziećmi do kina.
Zgodnie z treścią art. 60 §2 kro jeżeli jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a
rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, sąd na żądanie małżonka
niewinnego może orzec, że małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie do
zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, chociażby ten nie znajdował się w niedostatku.
Należy nadmienić, że obowiązek alimentacyjny małżonka wyłącznie winnego nie istnieje obligatoryjnie w każdym bez
wyjątku przypadku.
Uprawniony ma prawo do „bardziej dostatniego poziomu życia, jednak nie na równej stopie życiowej z zobowiązanym.
Przy ustalaniu tego obowiązku alimentacyjnego musi nastąpić istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka
niewinnego, a nie każde pogorszenie tej sytuacji materialnej.
Przy porównaniu sytuacji materialnej małżonka niewinnego w czasie trwania małżeństwa z jego sytuacją materialną
po rozwodzie należy brać pod uwagę sytuację materialną małżonka jaka on w czasie trwania małżeństwa zgodnie z
przepisami prawa powinien mieć, a nie jaką faktycznie miał.
Z zebranego w sprawie materiału dowodowego( zeznań i wyjaśnień stron wynika, że podczas małżeństwa powódka
dostała torebkę w prezencie od siostry pozwanego. Jakkolwiek powódka podnosiła, że pozwany w czasie małżeństwa
kupił jej torebkę za kwotę 579,- zł, to jednak pozwany temu zaprzeczył. Twierdził przy tym, że wartość prezentów
wynosiła od 100,- do 150,- zł ( k. 213 v akt). Wprawdzie powódka załączyła do akt paragon za zakup torebki, to jednak
trudno w takiej sytuacji uznać za dowód w sprawie załączony przez powódkę paragon jeśli się zważy, że z paragonu
tego nie wynika, kto zakupił przedmiotową torebkę ( k.148 akt).
Jakkolwiek z twierdzeń powódki wynika, iż strony w małżeństwie żyły na wysokim poziomie i zamierzały budować
dom, to jednak materiał dowodowy temu przeczy. Strony bowiem na wszelkie inwestycje zaciągały kredyt np. na
pokrycie wkładu lokatorskiego w spółdzielni mieszkaniowej, na budową garaży, a na budowę domu zamierzały
zaciągnąć kolejny kredyt. Swoje wynagrodzenia przeznaczały na bieżące wydatki i nie zgromadziły żadnych znacznych
oszczędności.
Pozwany aktualnie ze swojego wynagrodzenia płaci na dzieci alimenty w kwocie 1.300,- zł miesięcznie, czym
niewątpliwie przyczynia się do zaspokojenia ich potrzeb i z tej części wydatków powódka jest zwolniona. W czasie
trwania małżeństwa oboje małżonkowie wspólnie ponosili wszystkie koszty utrzymania dzieci.
Oboje też ponosili wydatki związane ze studiami.
Analizując zebrany w sprawie materiał dowodowy należy stwierdzić, że powódka nie wykazała, że wskutek rozwodu
jej sytuacja materialna uległa istotnemu pogorszeniu.
Jej twierdzenia co do kupna drogiej markowej odzieży i obuwia, wyjazdów na wczasy zagraniczne, możliwości
czynienia oszczędności nie znajdują odzwierciedlenia w zebranych dowodach. Aktualnie również inwestuje w siebie
kupując odzież, obuwie, niezbędne kosmetyki.
Aktualnie bowiem powódka zarabia netto średnio 1940,- zł ( k.172 akt), a więc jej wynagrodzenie w porównaniu z
okresem małżeństwa wzrosło o około 300,- zł. Wówczas bowiem zarabiała 1.600,- zł netto ( k. 640 akt rozwodowych).
Pozwany natomiast w czasie małżeństwa zarabiał 3.335,59 zł netto
( k. 642 akt rozwodowych). Obecnie jego wynagrodzenie wynosi netto 3.467,92 zł. Ponadto otrzymuje dodatkowe
wynagrodzenie za służby w kwocie od 41,- zł do 123,- zł ( k. 74 akt). Na okres urlopowy pozwany otrzymuje corocznie
świadczenie na siebie i dzieci. W 2015 r świadczenie to wynosiło po 800,- z na osobę, a więc 2.400,- zł. Środki te
przeznaczył na dzieci w związku z pobytem wakacyjnym dzieci u niego.
Niezależnie od tych składników płacowych zarówno powódka jak i pozwany otrzymują dodatkowe wynagrodzenie
roczne tzw.” 13 pensję”. Powódka osiągnęła również dodatkowe wynagrodzenie
za dodatkową pracę w miesiącach sierpniu i wrześniu w kwocie ok,380,- zł za każdy miesiąc.
Pozwany posiada również dochód za wynajem trzech garaży. Miesięcznie z tego tytułu osiąga przychód 558,- zł ( 194 zł,
193,- zł i 170,- zł). Po uiszczeniu raty kredytu, ubezpieczenia od kredytu, raty do Spółdzielni Mieszkaniowej, podatku
do Urzędu Miejskiego oraz podatku do Urzędu Skarbowego z tego tytułu nie osiąga znaczących dochodów ( eprotokół
z dnia 14. (...):10:00 nagrania K. 213 v akt).
Z osiąganego wynagrodzenia netto 3.467,92 po potrąceniu alimentów na rzecz dzieci w kwocie 1.300,- zł pozwanemu
pozostaje do dyspozycji kwota 2.167,92.
Powódka natomiast posiada do dyspozycji kwotę 3.240,- zł - swoje wynagrodzenie w kwocie 1.940,- zł plus alimenty
1.300,- zł.
Powódka podnosiła, że z wynagrodzenia płaci czynsz w wysokości ok. 800,- zł miesięcznie, to jednak należy stwierdzić,
że pozwany również partycypuje w opłatach na dom w wysokości 400,- zł miesięcznie.
Obie strony płacą też raty kredytowe dotyczące kredytów zaciągniętych w małżeństwie, powódka na zakup telewizora
i zmywarki w kwocie 138,- zł miesięcznie, a pozwany na zakup garaży w kwocie od 360,- zł do 400,- zł miesięcznie w
zależności od kursu franka szwajcarskiego. Po uiszczeniu raty kredytu pozwanemu z wynagrodzenia pozostaje kwota
około 1.800,- zł
Mając na względzie powyższe ustalenia Sąd na mocy art. 60 § 2 ( a contrario) oddalił powództwo W. N. o zasądzenie
na jej rzecz alimentów od pozwanego J. N. uznając, iż powódka posiada możliwości zarobkowe pozwalające na
zaspokojenie swoich potrzeb, a jej sytuacja materialna w porównaniu z sytuacją z małżeństwa nie uległa istotnemu
pogorszeniu.
Poza gołosłownymi twierdzeniami powódka bowiem nie wykazała, że nastąpiło istotne pogorszenie jej sytuacji
materialnej w porównaniu z jej sytuacją materialną w małżeństwie.
O kosztach procesu orzeczono na mocy art. 98 kpc i § 7 ust. 1 pkt. 11 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w
sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej
udzielonej z urzędu ( Dz. U. z 2013 poz.461).
Zważywszy, że pozwany wygrał proces, a jego koszty procesu to kwota 60,- zł koszty zastępstwa procesowego oraz 17,zł opłata skarbowa od pełnomocnictwa tj. łącznie 77,- zł. powódka
tym samym winna zwrócić pozwanemu kwotę 77,- zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.