8 listopada – Dzień Solidarności z Kościołem Prześladowanym

"Felieton tygodnia ks. proboszcza Mariana Fatygi"
8 listopada –
Dzień Solidarności z Kościołem Prześladowanym
Po raz siódmy, w drugą niedzielę listopada, obchodzimy w Kościele katolickim Dzień
Solidarności z Kościołem Prześladowanym. Dzień ten popierają polscy biskupi. Ojciec Święty
Franciszek zwracał się w poprzednich latach do Polaków o wsparcie tej szlachetnej
inicjatywy.
W tym roku pochylamy się ponownie nad Kościołem w Syrii. Zadaniem wielu
chrześcijan jest pospieszyć z pomocą prześladowanym braciom. Jak wiemy ich sytuacja jest
dramatyczna, podobnie jak chrześcijan w Iraku, a ich głos jest już ledwie słyszalny. Dlatego
chrześcijanie w Polsce nie mogą milczeć, ale powinni wołać o sprawiedliwość i solidarność.
Syria to jedno z najcenniejszych miejsc dla chrześcijaństwa. To tereny nawrócenia
i działalności św. Pawła. Damaszek do dziś jest miejscem, gdzie obecna jest jedna
z największych wspólnot chrześcijańskich. Dziś Syria to miejsce prawdziwego dramatu
chrześcijan. Na kanwie tzw. Arabskiej Wiosny nazwanej przez katolickich biskupów
Chrześcijańską Zimą, bądź Morderczą Ekonomią – dokonuje się tam krwawe prześladowanie
chrześcijan. Od stycznia 2011 roku, kiedy rozpoczęły się protesty przeciwko rządowi, które
z biegiem czasu przerodziły się wojnę domową nadal nie widać końca tego konfliktu. Cała
sytuację skomplikowało tzw. Państwo Islamskie, które w czerwcu 2014 roku zajęło część
terytorium Syrii i Iraku. Dziś widzimy, że to co dokonało się podczas tzw. Arabskiej Wiosny
w kolejnych państwach doprowadziło do wyzwolenia się radykalnych ugrupowań wojującego
islamu – terroryzmu, który zagraża nie tylko mniejszością religijnym tamtych krajów, ale
również porządkowi na całym świecie.
W obliczu tej tragedii druga niedziela listopada w Polsce, w Kościele katolickim, jest
dniem solidarności z prześladowanym Kościołem Syrii. Możemy się zastanowić nad tym, na
ile Kościół prześladowany potrzebuje pomocy, a także na ile ta doświadczona cierpieniem
wspólnota stanowi dla nas przykład wielkiej wiary. Żyjąc w kraju o zakorzenionej tradycji
katolickiej jesteśmy narażeni na pokusę triumfalizmu i oddalenia się od Boga poprzez
przyzwyczajenie i rutynę. Solidaryzujmy się z tymi, którzy mogą nas bardzo wiele nauczyć.
Oni stają przed Bogiem pełni ufności i nadziei. Wspierajmy ich modlitwą i ofiara materialną.
Skalbmierz, 8 listopada 2015 r.
Ks. Marian Fatyga