związek pomiędzy biomechanicznymi wskaźniki

Paulina SZYSZKA, Studia Doktoranckie, Akademia Wychowania Fizycznego im. Józefa
Piłsudskiego w Warszawie, Wydział Wychowania Fizycznego
Andrzej MASTALERZ, Zakład Biomechaniki, Katedra Anatomii i Biomechaniki,
Akademia Wychowania Fizycznego im. Józefa Piłsudskiego w Warszawie, Wydział
Wychowania Fizycznego
ZWIĄZEK POMIĘDZY BIOMECHANICZNYMI WSKAŹNIKI
TECHNIKI RWANIA SZTANGI A POZIOMEM SPORTOWYM
ZAWODNICZEK
THE DEPENDENCE BETWEEN BIOMECHANICAL INDICATORS OF
THE SNATCH TECHNIQUE AND THE WOMEN WEIGHTLIFTERS
LEVEL
Słowa kluczowe: Rwanie sztangi, tor sztangi, wysokość wyniesienia sztangi
1. WSTĘP
Rwanie sztangi to jedna z konkurencji dwuboju olimpijskiego w podnoszenia ciężarów
polega na wyniesieniu sztangi z pomostu bezpośrednio nad głowę zawodnika, jest ruchem
jednotaktowym. Dokonując przeglądu literatury z zakresu biomechanicznej analizy techniki
podnoszenia ciężarów spotykamy liczne pozycje dotyczące analizy parametrów takich jak tor
sztangi, poziome przemieszczenia, pozycje kątowe w stawach zawodnika w poszczególnych
fazach ruchu. Wiele prac dotyczy zawodniczek i zawodników startujących w trakcie
Mistrzostw Świata czy Europy. Opisywane są parametry najlepszej grupy zawodników
najczęściej zajmujących miejsca 1-5. Spotykamy opis parametrów poszczególnych
zawodników rzadziej zawodniczek. Pomijanym aspektem w przeglądzie literatury
jest określenie zróżnicowania parametrów techniki rwania sztangi wśród zawodniczek
w zależności od wyniku sportowego. Stąd zrodził się pomysł na zestawienie wskaźników
techniki rwania sztangi zawodniczek jednej kategorii wagowej do 69 kg zajmujących miejsce
pierwsze i ostatnie w trakcie Mistrzostw Świata w podnoszeniu ciężarów.
2. MATERIAŁ I METODY BADAŃ
W badaniach wykorzystano zarejestrowane podejścia do rwania sztangi podczas Mistrzostw
Świata w podnoszenia ciężarów. Analizie poddano zapisy video najlepszej zawodniczki
kategorii wagowej do 69kg (masa ciała 68.51, osiągnięty wynik w rwaniu sztangi 123kg)
oraz najsłabszej zawodniczki, która zajęła 25 miejsce w kategorii wagowej do 69 kg (masa
ciała 68.61, osiągnięty wynik w rwaniu sztangi 79kg). Do analizy wykorzystano podejścia
z maksymalnym ciężarem zaliczonym werdyktem sędziowskim w trakcie zawodów.
Podejścia rejestrowano za pomocą dwóch kamer PAL z częstotliwością 50 Hz, które
następnie poddano cyfrowej obróbce za pomocą systemu APAS 2000. Kamery ustawione
zostały w odległości 4 metrów od pomostu pod kątem 450, zachowując kąt 90° pomiędzy
XI Konferencja Naukowa Majówka Młodych Biomechaników im. prof. Dagmary Tejszerskiej
s. 126
nimi. Przekształcenia obrazu do postaci cyfrowej (DLT) oraz skalowania dokonano z
wykorzystaniem prostopadłościanu składającego się z 8 punktów. Ocenie podlegały
parametry sztangi takie jak: tor sztangi i prędkość sztangi, oraz parametry układu
zawodnik-sztanga: poziome przemieszczenia sztangi i wysokość wyniesienia sztangi.
3. WYNIKI
Analizowane podejścia do rwania sztangi pierwszej i ostatniej zawodniczki Mistrzostw
Świata wskazują zróżnicowanie średniej prędkości sztangi na poziomie 0,03 m/s. Różnica
maksymalnej prędkości w przypadku analizowanych podejść wynosi 15%. Wysokość
przewyższenia sztangi pierwszej zawodniczki wynosiła 12,7cm natomiast u ostatniej 30 cm.
4. PODSUMOWANIE
Poziom sportowy zawodniczek podnoszenia ciężarów ma wpływ na analizowane wskaźniki
biomechaniczne rwania sztangi. Można określić te wskaźniki, które są na zbliżonym
poziomie w przypadku Mistrzyni Świata jak i zawodniczki, która zajęła ostatnie miejsce,
przykładowo średnia prędkość sztangi. Wysoki poziom sportowy zawodniczek trenujących
podnoszenie ciężarów charakteryzuje wysokość przewyższenia sztangi. Mistrzyni Świata
w kategorii wagowej do 69kg osiąga przewyższenie 12,7 cm, natomiast zawodniczka
sklasyfikowana na ostatnim miejscu 30cm, co świadczy o poziomie wyszkolenia
technicznego. Im niższa wartość przewyższenia tym technika jest skuteczniejsza.
5.
[1]
[2]
LITERATURA
Hoover, Donald L., Kelvin M. Carlton, Bryan K. Christensens, and Carole
J. Zebas.: Biomechanical Analysis of women weightlifters during the snatch, Journal of
Strength & Conditioning Research, 2006
Ikeda, Yusuke; Jinji, Tsutomu; Matsubayashi, Takeo; Matsuo, Akifumi; Inagaki, Eiichi;
Takemata, Toshiro; Kikuta, Miyoji.: Comparison of the Snatch Technique for Female
Weightlifters at the 2008 Asian Championships, Journal of Strength & Conditioning
Research: Vol.26 - Issue 5 - p 1281–1295, 2012