stanisław antoni łukaszewicz
Transkrypt
stanisław antoni łukaszewicz
str.1 www.niebieskaeskadra.pl STANISŁAW ANTONI ŁUKASZEWICZ Official Number P-0519 Rank polski: por.pil./315; 317 DM/ brytyjski: F/Lt Date of birth 1915-05-31 Date of death 1943-04-04 Cemetery Rouen - cmentarz St. Sever Wsp. 49.409456, 1.065725 Grave S. I. H. 23. Photo of grave Country Francja Period II Wojna Światowa Niebieska Eskadra (c) str.2 www.niebieskaeskadra.pl Source "Księga Lotników Polskich..." O. Cumft, H.K. Kujawa "Ku czci..." Zbiorowa "Polskie Siły Powietrzne..." T.J. i Anna Krzystek Zdjęcie: Regis Biaux. Stanisław Łukaszewicz przyszedł na świat 31 maja 1915 r. w okolicach Białej Podlaskiej. Uczył się w gimnazjum w Brześciu nad Bugiem. Tu w 1937 r. uzyskał świadectwo dojrzałości. Na rok przed jego przeszedł kurs szybowcowy. Podobny skończył rok później. Mając maturę wstąpił do wojska. Kontynuował swoją przygodę z lotnictwem w Dęblinie. Trafił do Szkoły Podchorążych Lotnictwa po zdaniu niezbędnych egzaminów i przejściu badań lekarskich. Będąc w Dęblinie trafił do grupy pilotów myśliwskich. Ukończył wyższy kurs pilotażu. Nie brał udziału obronie nieba nad Polską we wrześniu 1939 r. Tak samo jak koledzy ( XIII promocja ) został ewakuowany do Rumunii. Trafił do obozu internowania. Nie posiedział długo. Chcąc walczyć, uciekł z niego. Przez znany naszym lotniczym uciekinierom Balczik ( port nad Morzem Czarnym ) drogą morską popłynął do Bejrutu. Z niego również drogą morską ruszył do Francji. Wyokrętował się w Marsylii w ostatnich dniach października 1939 r. Początkowo znalazł się w koszarach w Salon. Spędził w nich blisko dziewięćdziesiąt dni. Z Solon został skierowany do polskiego Centrum Wyszkolenia Lotnictwa w Lyon - Bron. Ostatniego dnia lutego został wysłany na przeszkolenie do francuskiej szkoły pilotażu myśliwskiego pod Paryżem. Po skończonym kursie wrócił do Lyonu. Loty bojowe odbywał z kolegami z kursu startując z lotniska Salon i Clermont-Ferrand. Z tego ostatniego razem z nimi odleciał do Rodez a następnie do Montpellier i Perpignan. W Perpignan oddali samoloty gospodarzom ( Francuzom ). W dalszą Stach i jego towarzysze udali się samochodami i pociągiem do Port Vendres. Niestety, nie mogli się z niego ewakuować. Dopiero w St. Jean de Luz mogli wyruszyć na Wyspę Ostatniej Nadziei. Płynęli do Wielkiej Brytanii, portem docelowym był Liverpool. Tu u gościnnych spadkobierców Albionu Stach przeszedł kurs pilotażu. Trafił do 9 AGS w północnej Walii. Nie latał bojowo. Latał jako pilot ciągnący rękawy. Przeszkolenie myśliwskie rozpoczął w lutym 1941 r. Wtedy znalazł się w 55 OTU. Po jego zakończeniu w marcu tego samego roku otrzymał posting do nowo sformowanego polskiego dywizjonu myśliwskiego. Był tym 317 Dywizjon Myśliwski ?Wileński". Pierwsze zestrzelenie uzyskał 11 stycznia 1942 r. w czasie lotu patrolowego nad konwojem morskim. Ofiarą celnej serii rodaka był Ju ? 88. Swoje konto powiększył 16 kwietnia 1942 r. o prawdopodobne zestrzelenie FW ? 190. Miało to miejsce nad Francją. 15 lipca 1942 r. brał udział w starcie alarmowym. Polscy piloci przechwycili nieprzyjacielskie Focke - Wulfy atakujące łodzie ratownicze na Kanale La Manche. W czasie powietrznego pojedynku Stach uszkodził jedną z niemieckich maszyn. 19 sierpnia w czasie osłony desantu pod Dieppe we Francji zubożył Luftwaffe o jednego FW - 190. 11 lutego 1943 r. został przeniesiony do innego polskiego dywizjonu. Teraz latał w 315 Dywizjonie ?Dęblińskim?. Dowodził jego eskadry ?A" . Zginął śmiercią lotnika 4 kwietnia 1943 r. Tego dnia wystartował do lotu na eskortę powracających znad Francji Amerykanów. Polacy mieli osłaniać ?Latające Fortece". Nad Francją w rejonie Rouen niemieckie Focke -Wulfy próbowały Niebieska Eskadra (c) str.3 www.niebieskaeskadra.pl ataku. 315 przystąpił do wykonania zadania, ochrony. W czasie skrętu dwa jego myśliwce się zderzyły. Jednym z nim był myśliwiec Łukaszewicza. Szczepione runęły na ziemię. Niestety obaj piloci nie zdołali wyskoczyć ze spadochronem. Obaj zginęli na miejscu. Grób Stanisława Łuaszewicza znajduje się na Brytyjskim Cmentarzu w Rouen. Konrad RYDOŁOWSKI Niebieska Eskadra (c)