stanisław antoni łukaszewicz

Transkrypt

stanisław antoni łukaszewicz
str.1
www.niebieskaeskadra.pl
STANISŁAW
ANTONI
ŁUKASZEWICZ
Official Number
P-0519
Rank
polski: por.pil./315; 317 DM/
brytyjski: F/Lt
Date of birth
1915-05-31
Date of death
1943-04-04
Cemetery
Rouen - cmentarz St. Sever
Wsp. 49.409456, 1.065725
Grave
S. I. H. 23.
Photo of grave
Country
Francja
Period
II Wojna Światowa
Niebieska Eskadra (c)
str.2
www.niebieskaeskadra.pl
Source
"Księga Lotników Polskich..." O. Cumft, H.K. Kujawa
"Ku czci..." Zbiorowa
"Polskie Siły Powietrzne..." T.J. i Anna Krzystek
Zdjęcie: Regis Biaux.
Stanisław Łukaszewicz przyszedł na świat 31 maja 1915 r. w okolicach Białej
Podlaskiej. Uczył się w gimnazjum w Brześciu nad Bugiem. Tu w 1937 r.
uzyskał świadectwo dojrzałości. Na rok przed jego przeszedł kurs
szybowcowy. Podobny skończył rok później. Mając maturę wstąpił do wojska.
Kontynuował swoją przygodę z lotnictwem w Dęblinie. Trafił do Szkoły
Podchorążych Lotnictwa po zdaniu niezbędnych egzaminów i przejściu badań
lekarskich.
Będąc w Dęblinie trafił do grupy pilotów myśliwskich. Ukończył wyższy kurs
pilotażu. Nie brał udziału obronie nieba nad Polską we wrześniu 1939 r. Tak
samo jak koledzy ( XIII promocja ) został ewakuowany do Rumunii. Trafił do
obozu internowania. Nie posiedział długo. Chcąc walczyć, uciekł z niego.
Przez znany naszym lotniczym uciekinierom Balczik ( port nad Morzem
Czarnym ) drogą morską popłynął do Bejrutu. Z niego również drogą morską
ruszył do Francji. Wyokrętował się w Marsylii w ostatnich dniach
października 1939 r. Początkowo znalazł się w koszarach w Salon. Spędził w
nich blisko dziewięćdziesiąt dni. Z Solon został skierowany do polskiego
Centrum Wyszkolenia Lotnictwa w Lyon - Bron.
Ostatniego dnia lutego został wysłany na przeszkolenie do francuskiej szkoły
pilotażu myśliwskiego pod Paryżem. Po skończonym kursie wrócił do Lyonu.
Loty bojowe odbywał z kolegami z kursu startując z lotniska Salon i
Clermont-Ferrand. Z tego ostatniego razem z nimi odleciał do Rodez a
następnie do Montpellier i Perpignan. W Perpignan oddali samoloty
gospodarzom ( Francuzom ). W dalszą Stach i jego towarzysze udali się
samochodami i pociągiem do Port Vendres. Niestety, nie mogli się z niego
ewakuować. Dopiero w St. Jean de Luz mogli wyruszyć na Wyspę Ostatniej
Nadziei. Płynęli do Wielkiej Brytanii, portem docelowym był Liverpool.
Tu u gościnnych spadkobierców Albionu Stach przeszedł kurs pilotażu. Trafił
do 9 AGS w północnej Walii. Nie latał bojowo. Latał jako pilot ciągnący
rękawy. Przeszkolenie myśliwskie rozpoczął w lutym 1941 r. Wtedy znalazł
się w 55 OTU. Po jego zakończeniu w marcu tego samego roku otrzymał
posting do nowo sformowanego polskiego dywizjonu myśliwskiego. Był tym
317 Dywizjon Myśliwski ?Wileński". Pierwsze zestrzelenie uzyskał 11 stycznia
1942 r. w czasie lotu patrolowego nad konwojem morskim. Ofiarą celnej serii
rodaka był Ju ? 88. Swoje konto powiększył 16 kwietnia 1942 r. o
prawdopodobne zestrzelenie FW ? 190. Miało to miejsce nad Francją. 15
lipca 1942 r. brał udział w starcie alarmowym. Polscy piloci przechwycili
nieprzyjacielskie Focke - Wulfy atakujące łodzie ratownicze na Kanale La
Manche. W czasie powietrznego pojedynku Stach uszkodził jedną z
niemieckich maszyn. 19 sierpnia w czasie osłony desantu pod Dieppe we
Francji zubożył Luftwaffe o jednego FW - 190.
11 lutego 1943 r. został przeniesiony do innego polskiego dywizjonu. Teraz
latał w 315 Dywizjonie ?Dęblińskim?. Dowodził jego eskadry ?A" . Zginął
śmiercią lotnika 4 kwietnia 1943 r. Tego dnia wystartował do lotu na eskortę
powracających znad Francji Amerykanów. Polacy mieli osłaniać ?Latające
Fortece". Nad Francją w rejonie Rouen niemieckie Focke -Wulfy próbowały
Niebieska Eskadra (c)
str.3
www.niebieskaeskadra.pl
ataku. 315 przystąpił do wykonania zadania, ochrony. W czasie skrętu dwa
jego myśliwce się zderzyły. Jednym z nim był myśliwiec Łukaszewicza.
Szczepione runęły na ziemię. Niestety obaj piloci nie zdołali wyskoczyć ze
spadochronem. Obaj zginęli na miejscu. Grób Stanisława Łuaszewicza
znajduje się na Brytyjskim Cmentarzu w Rouen.
Konrad RYDOŁOWSKI
Niebieska Eskadra (c)

Podobne dokumenty