1 Cele katechetyczne – wymagania ogólne • Doskonalenie

1
5. ZNAKI OBECNOŚCI BOGA (RDZ 28,10-22)
Cele katechetyczne – wymagania ogólne
• Doskonalenie umiejętności sprawnego posługiwania się Pismem Świętym
• Rozwijanie umiejętności plastycznych
• Pogłębianie umiejętności interpretacji dzieł artystycznych (obrazów)
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
Wiedza:
• Uczeń wyjaśnia powód, dla którego Jakub udaje się do swojego wuja Labana.
• Uczeń umie przedstawić treść snu Jakuba.
• Uczeń zna sens nazwy Betel.
• Uczeń potrafi przedstawić treść obietnicy, jaką złożył mu Pan Bóg we śnie w Betel.
• Uczeń umie wskazać znaki obecności Boga w otaczającym go świecie.
Metody:
praca z tekstem biblijnym, praca z formularzem, praca z obrazami, rozmowa kierowana
Środki dydaktyczne:
tekst Rdz 28,10-22, obrazy przedstawiające sen Jakuba (Tintoretto, Chagalle, Bergman) (zał. 1),
formularz pt. Sen Jakuba (zał. 2), materiały piśmiennicze (kredki, białe karty papieru)
1. „Jak odnaleźć mam Chrystusa?”
Wstęp
Poznaliśmy piosenkę „Jak odnaleźć mam Chrystusa?” Zaśpiewamy ją, by następnie zastanowić,
gdzie dzisiaj znajdziemy wokół znaki przypominające nam o Panu Bogu.
Pytania do rozmowy kierowanej:
Jakie są znaki obecności Boga na naszym osiedlu?
kościół, kapliczka na il. Paderewskiego
Jak zachować się, gdy przechodzimy obok kościoła?
uczynić znak krzyża, jak mamy czapkę z daszkiem, uchylić ją
Jak możemy nazwać inaczej kościół?
dom Boży
Jakie znaki obecności Boga znaleźć można w naszych domach?
obrazy, krzyż, Pismo Święte
Puenta
Tak wiele znaków wokół nas przypomina nam o obecności Pana Boga, o Jego miłości do nas, o
Jego bliskości. Jakie znaki obecności Boga mogły być w czasach Jakuba?
2. Jakub wędruje do wuja Labana
Wstęp
Znamy już relację między Jakubem i Ezawem. Jakub podstępem zdobył przywilej pierworództwa, a
następnie oszukał ojca Izaaka, by uzyskać błogosławieństwo przeznaczone dla najstarszego syna,
czyli Ezawa. Ezaw nie znienawidził Jakuba. Chciał się pomścić. W jaki sposób?
Materiały
tekst Rdz 27,41-45
Metoda
2
praca z tekstem biblijnym, prawda – fałsz, rozmowa kierowana
Prowadzący odczytuje głośno tekst Rdz 27,41-45. Następnie prowadzi rozmowę z dziećmi, prosząc,
by po każdym jego zdaniu gestem wyraziły, czy zdanie jest prawdziwe, czy też nie.
Gesty:
prawda – kciuk uniesiony do góry
fałsz – kciuk skierowany ku dołowi
Jeśli zdanie jest fałszywe, prowadzący prosi któreś z dzieci o wyjaśnienie, gdzie jest błąd.
Ezaw nienawidził Jakuba, bo ten świetnie gotował.
fałsz – nienawidził, bo skradł błogosławieństwo
Ezaw chciał zabić swego brata Jakuba.
prawda
Ezaw planował zabójstwo swego brata jeszcze za życia ojca.
fałsz – dopiero po śmierci ojca
Izaak zdradził Jakubowi plany Ezawa
fałsz – była to Rebeka
Rebeka poradziła Jakubowi, by uciekał do jej brata, Labana.
prawda
Laban mieszkał Charanie, dokładniej – w Paddam-Aramie.
prawda
Laban był więc z pochodzenia Kananejczykiem.
fałsz – był Aramejczykiem
Rebeka postanowiła sprowadzić z powrotem Jakuba z Charanu, kiedy minie gniew Ezawa
prawda
Puenta
Rebeka bardzo kochała Jakuba, ale tak samo kochała Ezawa. Nie chciała, by doszło do rozlewu
krwi w rodzinie. Dlatego wysyła Jakuba do swego brata Labana, by tam przeczekał, aż minie gniew
Ezawa.
3. Jak Jakub spotkał na swojej drodze Pana Boga?
Wstęp
W czasie drogi do Labana przytrafiła się Jakubowi dziwna historia. Spróbujemy ustalić, co
wydarzyło mu się, przyglądając się obrazom przedstawiającym to zdarzenie opisane w Rdz 28,1019.
Metoda
praca z obrazami, rozmowa kierowana, praca z tekstem biblijnym
Materiał
obrazy przedstawiające sen Jakuba (Tintoretto, Chagalle, Bergman) (zał. 1), tekst Rdz 28,10-19
Rozmowa kierowana
Prowadzący zaprasza dzieci najpierw do przyjrzenia się trzem kolejnym obrazom: Tintorettiego,
Chagalla i Bergmana. Obrazy różnią się techniką, sposobem oddania postaci, ilością szczegółów.
3
Najczytelniejszy jest obraz Bergmana (jakby narysowany pod dzieci), najbardziej fantazyjny jest
obraz Chagalla (charakterystyczne dla niego kolory, fruwające postaci, pewne odrealnienie sceny).
Pośrodku sytuuje się obraz Pintorettiego.
Dzieci są proszone o zidentyfikowanie szczegółów na obrazach. Mogą wskazać różnice, które
widzą miedzy obrazami. Wyrazić swoją opinię na temat tego, który najbardziej im się podoba.
Ostatecznie są proszone o odgadnięcie, co przedstawia ta scena.
Z pomocą prowadzącego dzieci dochodzą do właściwego odczytania znaczenia obrazów.
Podsumowaniem będzie odczytanie tekstu Rdz 28,10-19.
4. Sen Jakuba – nasza wizja
Wstęp
Tekst biblijny jest dla nas nieco trudny. Spróbujemy go sobie utrwalić na dwa różne sposoby.
Młodsze dzieci narysują swoją wizję snu Jakuba, zaś starsze otrzymają tekst opowiadania o śnie
Jakuba, w którym są luki. W ich miejsce będą musieli narysować odpowiednie obrazki wskazujące
na brakujące słowo.
klasy IV-VI
Metoda
prace plastyczne
Materiał
Formularz pt. Sen Jakuba (zał. 2), materiały piśmiennicze (kredki, białe karty papieru)
Formularz pt. Sen Jakuba
(luki w tekście dodanym niżej są zaznaczone kropkami. Na załączniku są w tych miejscach puste
pola na rysunki)
Jakub wędrował do swego wuja Labana w Paddan-Aram. Tak naprawdę uciekał przez gniewem
swego brata ……………, któremu skradł błogosławieństwo ich ojca Izaaka.
Pewnego wieczoru, zmęczony drogą, Jakub ułożył się do snu, kładąc pod głowę …………… . We
śnie ujrzał …………… sięgającą nieba, po której wchodzi i schodzili …………… . Usłyszał też we
śnie słowa Pana Boga, który obiecał mu liczne …………… oraz ……………, na której zamieszka
on i jego potomstwo.
Gdy Jakub obudził się, był przejęty trwogą i wyznał, że to miejsce jest prawdziwym ……………
Boga i …………… do nieba. Dlatego nazwał je Betel, co znaczy „dom Boga”.
Brakujące słowa:
Ezaw (myśliwy), kamień, drabina, aniołowie, potomstwo (dzieci), ziemia (kraj), dom, brama, dom
klasy III
Polecenie narysowania ich wizji snu Jakuba.
Po zakończeniu pracy wykonane rysunki, także te w tekście z lukami, zostają wywieszone.
4
5. Pan Jezus naszą „windą do nieba”
Wstęp
Św. Teresa od Dzieciątka Jezus żyła we Francji w Lisieux pod koniec XIX wieku. Zmarłą w 1897 r.
mając zaledwie 24 lata. Była karmelitanką. Odkryła swoją „małą drogę” do nieba. Każdy z nas
przez chrzest święty jest dzieckiem Boga. Potrzeba jak dziecko zaufać Ojcu, oddać Mu się. Mówiła,
ze świętym może być każdy z nas, jeśli swoje obowiązki, codzienne sprawy będzie wykonywał z
miłości do Boga od człowieka. Nie trzeba dokonywać wielkich czynów, aby podobać się Bogu.
Wystarczy, że zaufamy Mu, jak dziecko ufa rodzicom. W swoim pamiętniku, który nazwała
„Dziejami duszy” napisała, że ta „mała droga” to taka „winda do nieba”. Winda była jednym z
wynalazków XIX wieku. Dzięki niej nie trzeba wędrować po schodach w górę, leczy szybko i bez
wysiłku można znaleźć się na piętrze, na które chce się dostać. Taką windą do nieba dla Teresy
były ramiona Jezusa. On widzi, jak nieporadnie, ale zdecydowanie człowiek próbuje wejść po
schodach życia do świętości i sam go podnosi, jak rodzice podnoszą malutkie dziecko, dla którego
stopnie są za wysokie.
Aktywizacja
Ułożenie wspólne wezwań do modlitwy na koniec spotkania.
Wezwania przygotowane najpierw w grupach, potem wspólnie odczytane
albo
Prośby są formułowane przez dzieci spontanicznie podczas modlitwy zamykającej spotkanie.
Na zakończenie spotkania można rozdać obrazki ze św. Teresą od Dzieciątka Jezus lub z Aniołem
Stróżem.