PathoDxtra Strep Grouping Reagent Set [PL]

Lancefield. Roztwór zawiera 0,098%
azydku sodu jako konserwant.
Przechowywać w temperaturze od 2 do
8 °C; stabilny do dnia przydatności do
użycia wskazanego na etykiecie.
Key Code TSMX7737A
Odczynnik 1 (DR0709A)
Jedna buteleczka zawierająca 4,0 ml
zabarwionego na niebiesko roztworu
azotynu sodu z 0,098% azydku sodu jako
konserwant. Przechowywać w pozycji
stojącej, starannie zakręconą; stabilny w
temperaturze pokojowej (od 2 do 30 °C) do
dnia przydatności do użycia wskazanego na
etykiecie.
www.oxoid.com/ifu
Europe +800 135 79 135
CA 1 855 805 8539
US 1 855 2360 190
ROW +31 20 794 7071
PathoDxtra
Strep Grouping Reagent
Set
PL
DR0710M .....................60 Testów
1
Odczynnik 2 (DR0709B)
Jedna buteleczka zawierająca 4,0 ml
lekko kwasowego roztworu (roztwór
kwasu octowego) oraz fioletowy wskaźnik.
Przechowywać w pozycji stojącej, starannie
zakręconą; stabilny w temperaturze
pokojowej (od 2 do 30 °C) do dnia przydatności
do użycia wskazanego na etykiecie.
PRZEZNACZENIE
Odczynnik 3 (DR0709C)
Dwie buteleczki zawierające 10 ml
bezbarwnego roztworu zobojętniającego
(roztwór buforowy Tris) z 0,098% azydku
sodu konserwant. Przechowywać w pozycji
stojącej, starannie zakręcone; stabilny
w temperaturze od 2 do 30 °C, do dnia
przydatności do użycia wskazanego na
etykiecie.
Zestaw odczynników grupujących PathoDxtra Strep Grouping
Reagent Set jest zestawem elementów do stosowania z wybranymi,
kupionymi osobno lateksowymi odczynnikami grupującymi
PathoDxtra Strep, przeznaczonymi do serologicznej identyfikacji
paciorkowców grup A, B, C, D, F i G wg. Lancefield z pierwotnych
hodowli płytkowych. Dostarczone materiały przeznaczone są do
stosowania w diagnostyce in vitro jako środek pomocniczy do
szybkiego grupowania paciorkowców.
TM
2
6
OMÓWIENIE
Węglowodany grupowe paciorkowców z grup A, B, C, F i
G są złożonymi antygenami zazwyczaj składającymi się z
oligosacharydów ramonozy i różniących się od siebie łańcuchów
bocznych, zbudowanych pierwotnie z glukozaminy acetylowanej
bądź nieacetylowanej. Antygen paciorkowca z grupy D to kwas
lipoteichowy.
Procedura PathoDxtra wykorzystuje metodę aglutynacji lateksu
w połączeniu z procedurą ekstrakcji kwasem azotawym. IgG
sprzężone z lateksem jest wysoce specyficzne wobec danego
antygenu grupowego paciorkowców. Metoda ta posiada istotne
zalety, takie jak szybkość, prostota i wygoda, w porównaniu do
innych procedur grupowania paciorkowców.
W procedurze PathoDxtra specyficzne przeciwciało znajdujące
się na cząsteczkach lateksu reaguje z antygenem grupowym
paciorkowców wyekstrahowanym ze ściany komórkowej bakterii
i powoduje aglutynację. W obecności odpowiedniego antygenu
grupowego paciorkowców uwrażliwione cząsteczki podlegają
wyraźnej aglutynacji tworząc łatwe do zinterpretowania
ziarnistości, co kontrastuje z jednorodnym, mlecznym wyglądem
testu ujemnego.
Specyficzny dla grupy antygen ekstrahowany jest za pomocą
metody ekstrakcji kwasem azotawym w temperaturze
pokojowej. Mieszanina reakcyjna jest następnie zobojętniana.
Wyekstrahowany antygen podlega aglutynacji z cząsteczkami
lateksu opłaszczonymi przez IgG podczas jednominutowej rotacji
na kartoniku reakcyjnym.
Odczynniki wykonano tak, aby umożliwiały uzyskanie aglutynacji
z jedną do czterech kolonii pochodzących z 18 do 24 godzinnej
hodowli dla większości izolatów paciorkowców ß-hemolizujących.
Drobne kolonie Grupy F oraz wariant małych kolonii pozostałych
paciorkowców mogą wymagać 10 lub więcej kolonii.
Szybkie testy do grupowania paciorkowców najlepiej korelują z
metodami referencyjnymi, gdy badane są wyłącznie paciorkowce
ß-hemolizujące z agaru z krwią baranią1,2,3,4.
4
InFORMACJe DOTyCZĄCe ZDROWIA I BeZPIeCZeŃSTWA
6.2
6.3
6.4
DEFINICJE SYMBOLI
Numer katalogowy
Wyrób medyczny do diagnostyki in vitro
6.5
Zawartość wystarcza do wykonania <n>
testów
6.6
Zapoznać się z instrukcją użycia (IFU)
Ograniczenia dotyczące temperatury
(temperatura przechowywania)
Kod partii (numer serii)
Data
przydatności
(termin ważności)
do
użycia
Producent
Kołysać kartonikiem przez 10 do 60 s
Wynik dodatni
Wynik ujemny
ZAWARTOŚĆ,PRZYGOTOWANIEDOUŻYCIAI
PRZECHOWYWANIEZESTAWU
6.8
Zestaw PathoDxtra Strep Grouping Reagent Set zawiera odczynniki
6.9
6.10
5
60 testów.
wystarczające do wykonania
Patrz również Środkiostrożności,rozdział 6.
Datę przydatności do użycia (termin ważności) dla każdego zestawu
wskazano na etykiecie opakowania.
Hvis uåpnet, lagre ved 2 til 8 ° C. Når pakken er satt i bruk må
imidlertid bare den positive kontroll for å lagres ved 2 til 8 ° C. De
øvrige komponenter kan lagres ved romtemperatur.
Instrukcjaużycia
Patyczkidomieszania (2 wiązki)
Jednorazowe kartoniki reakcyjne
(1 opakowanie DR0720G)
Kartaprocedury
elementy zestawu można wymienić z elementami o tym samym
numerze referencyjnym. elementy dostępne są w sprzedaży
oddzielnie.
Kontrola dodatnia (DR0707G)
Jedna buteleczka z zakraplaczem
zawierająca 2,8 ml poliwalentnego
antygenu kontrolnego składającego
się z wyekstrahowanych antygenów
paciorkowcowych reprezentatywnych
szczepów grup A, B, C, D, F, i G wg.
Zgodnie z zasadami dobrej praktyki laboratoryjnej (GLP),
zdecydowanie zaleca się traktowanie ekstraktów na każdym
etapie badań jako potencjalnie zakaźne i obchodzenie się
z nimi z zachowaniem wszelkich koniecznych środków
ostrożności.
Odczynnik ekstrakcyjny 1 zawiera azotyn sodowy,
który w stosownej dyrektywie Europejskiej Wspólnoty
Gospodarczej (eeC) sklasyfikowano jako toksyczny (T).
Poniżej podano odpowiednie określenia dotyczące ryzyka
(zwroty R) i bezpieczeństwa (zwroty S).
T
Działa toksycznie po połknięciu
R25
S37
nosić odpowiednie rękawice ochronne
S45
W przypadku awarii lub jeżeli źle się
poczujesz, niezwłocznie zasięgnij porady
lekarza - jeżeli to możliwe, pokaż etykietę
Odczynniki ekstrakcyjne 2 oraz 3, chociaż nie są
sklasyfikowane jako niebezpiecznie, zawierają słaby
kwas - substancję lekko drażniącą. Dlatego też należy
unikać bezpośredniego zetknięcia poprzez noszenie
odpowiedniego osobistego wyposażenia ochronnego.
W przypadku kontaktu odczynnika ze skórą, błonami
śluzowymi lub oczami, niezwłocznie przemyć miejsce
spłukując obficie wodą.
Do niektórych składników dodano azydek sodu w
stężeniach mniejszych niż 0,1% jako środek bakteriobójczy.
Aby zapobiec powstawaniu wybuchowych azydków
metali w zawierających ołów i miedź instalacjach wodnokanalizacyjnych, odczynniki należy wylewać do ścieków
wyłącznie w postaci rozcieńczonej i spłukiwać dużą ilością
wody.
nie pipetować ustami. Podczas pracy z próbkami i
wykonywania testu należy nosić rękawice jednorazowe i
środki ochrony oczu. Po zakończeniu prac należy dokładnie
umyć ręce.
Przyrządy wielorazowego użytku należy po użyciu
sterylizować z wykorzystaniem odpowiedniej metody.
Preferowana jest sterylizacja w autoklawie przez 15 minut
w temperaturze 121 °C. Przyrządy jednorazowego użytku
należy sterylizować w autoklawie lub spalać. Rozlane
płyny, będące potencjalnymi materiałami zakaźnymi,
należy utylizować niezwłocznie przy użyciu chłonnych
ręczników papierowych, a zanieczyszczone miejsce
należy przetrzeć tamponem zwilżonym standardowym
antybakteryjnym preparatem dezynfekującym lub 70%
alkoholem. nIe stosować podchlorynu sodu. Materiały
używane przy czyszczeniu rozlanych płynów, włącznie z
rękawicami, należy utylizować tak, jak biologiczne odpady
niebezpieczne.
AnALITyCZne śRODKI OSTROŻnOśCI
6.7
7
nie używać odczynników po upływie podanego terminu
ważności.
nie używać, jeżeli istnieją jakiekolwiek ślady zanieczyszczenia
lub inne oznaki pogorszenia jakości.
nie dotykać pól reakcyjnych na kartonikach.
nie narażać elementów zestawu na działanie
bezpośredniego światła słonecznego.
POBIERANIE I PRZECHOWYWANIE PRÓBEK
Próbki należy pobierać i obchodzić się z nimi według zalecanych
wytycznych1.
8
8.1
Wszystkie elementy (z wyjątkiem odczynników lateksowych
i kontroli) przed użyciem muszą być doprowadzone do
temperatury pokojowej (od 15 do 30 °C). Jeżeli odczynniki
lateksowe i kontrole przechowywane są w temp. od
2 do 8 °C, to nie ma konieczności czekania, aż osiągną
temperaturę pokojową. Do przenoszenia ekstraktów należy
używać jednorazowych pipetek, kapilar lub pipet Pasteura.
AKolonienapożywcestałej:
1
2
3
4
5
ŚRODKIOSTROŻNOŚCI
Odczynniki przeznaczone są wyłącznie do użycia w diagnostyce
in vitro.
Wyłącznie do użytku profesjonalnego.
Vennligst referer til sikkerhetsdatablad (SDS) og produktmerking
for informasjon om potensielt farlige komponenter.
6.1
Probówki do badań 12 x 75 mm
Jednorazowe pipetki, kapilary lub pipety Pasteura o poj.
50 µl.
PROCEDURA
SPOSÓBWYKONANIATESTU
WyMAGAne MATeRIAŁy DOSTARCZOne
Patrz Zawartośćzestawu, rozdział 5.
MATeRIAŁy WyMAGAne, LeCZ nIe DOSTARCZOne
Lateks grupujący Strep A (DR0701G)
Lateks grupujący Strep B (DR0702G)
Lateks grupujący Strep C (DR0703G)
Lateks grupujący Strep D (DR0704G)
Lateks grupujący Strep F (DR0705G)
Lateks grupujący Strep G (DR0706G)
Urządzenie do sterylizacji ez
Eza mikrobiologiczna, wymazówka, pojemniki na próbki
Inkubatory, alternatywne systemy do wytwarzania
środowisk
Pożywki dodatkowe
Mikroorganizmy do kontroli jakości
Woda destylowana
6
7
8
9
10
Oznaczyć po jednej probówce do badań 12 × 75 mm
dla każdej próbki.
Do każdej probówki z próbką należy dodać 1
swobodniespływającąkroplę Odczynnika 1, ściskając
delikatnie trzymaną pionowo buteleczkę.
Pobrać 1 do 4 izolowanych kolonii ß-hemolizujących
jednorazowym patyczkiem lub ezą i zawiesić je w
Odczynniku 1. (W przypadku, gdy kolonie są drobne,
należy je zawiesić w odczynniku 1 upewniając się,
że stanie się nieprzejrzysty (mętny).) Nie używać
wymazówki, ponieważ wchłonie zbyt dużą ilość płynu.
Usunąć inokulum, pocierając patyczkiem lub ezą o dno
lub ściankę probówki i starannie wymieszać. Patyczek
lub ezę utylizować w odpowiedni sposób.
Do każdej probówki z próbką należy dodać 1
swobodniespływającąkroplę Odczynnika 2, ściskając
delikatnie trzymaną pionowo buteleczkę. Wymieszać
odczynniki, stukając w probówkę palcem przez pięć
do dziesięciu sekund. (Inkubacja probówek nie jest
konieczna, można jednak pozostawić je na 60 minut w
temperaturze pokojowej (od 15 do 30 ° C), o ile podjęto
czynności zapobiegające wysychaniu. Dłuższe okresy
inkubacji nie były badane.)
Do każdej probówki z próbką należy dodać 5
swobodnie spływających kropli Odczynnika 3,
ściskając delikatnie trzymaną pionowo buteleczkę.
Wymieszać odczynniki, stukając w probówkę palcem
przez pięć do dziesięciu sekund. Jeżeli probówki
nie będą badane od razu, należy przechowywać je
szczelnie zamknięte w temperaturze od 2 do 8 °C i
poddać badaniu w ciągu 24 godzin.
Wyznaczyć rząd pól reakcyjnych na kartoniku
reakcyjnym PathoDxtra dla każdej badanej próbki lub
kontroli.
Dodać 40-50µl ekstraktu do każdego pola.
Wymieszać odczynniki lateksowe za pomocą
delikatnego odwracania lub wytrząsania (worteks).
Dodać 1 swobodnie spływającą kroplę lateksu
grupującego trzymając buteleczkę pionowo i ściskając
ją delikatnie do pierwszego pola, a następnie,
trzymając buteleczkę pionowo i ściskając ją delikatnie,
dodać 1 swobodnie spływającą kroplę kolejnych
lateksów grupujących do następnych pól.
Wymieszać lateks i ekstrakt za pomocą patyczka do
mieszania, używając czystej końcówki do każdego pola.
Trzymać kartonik pod odpowiednim oświetleniem
i delikatnie kołysać. Dodatnia rekcja aglutynacji z
jednym z odczynników lateksowych zwykle występuje
w ciągu 30 sekund. Zaprzestać kołysania kartonikiem
w momencie zaobserwowania wyraźnie dostrzegalnej
reakcji dodatniej i zanotować wynik. Nie kołysać
kartonikiemdłużej,niżprzez60sekund.
B
Opcjonalnaprocedurabadaniabezpośredniozkolonii
1
Tę opcjonalną procedurę można rozważyć, o ile
dostępna jest wystarczająca liczba kolonii spełniających
wymagania testu (tj. 4 kolonie na każdy odczynnik
grupujący lub 20 kolonii do pełnego grupowania).
Pobrać 4 wyizolowane kolonie za pomocą
jednorazowego patyczka lub ezy. (Jeżeli kolonie są
niewielkie lub młodsze, niż 18 godzin, mogą być
potrzebne więcej niż 4 kolonie).
Starannie i płynnie rozsmarować kolonie na kartoniku
PathoDxtra, pośrodku wyznaczonego pola.
Powtórzyć etapy 1 i 2 dla każdego odczynnika
grupującego, który będzie używany.
Dodać 1 swobodnie spływającą kroplę lateksu
grupującego do pierwszego pola, trzymając buteleczkę
pionowo i ściskając ją delikatnie, a następnie,
trzymając buteleczkę pionowo i ściskając ją delikatnie,
dodać 1 swobodnie spływającą kroplę kolejnych
lateksów grupujących do kolejnych pól.
Wymieszać lateks i rozsmarowane kolonie za pomocą
patyczka do mieszania, używając czystej końcówki do
każdego pola.
Trzymać kartonik pod odpowiednim oświetleniem
i delikatnie kołysać. Dodatnia rekcja aglutynacji z
jednym z odczynników lateksowych zwykle występuje
w ciągu 10 sekund. Zaprzestać kołysania kartonikiem
w momencie zaobserwowania wyraźnie dostrzegalnej
dodatniej reakcji i zanotować wynik. Nie kołysać
szkiełkiemdłużej,niżprzez60sekund.Jeżeli wynik
nie jest wyraźnie dostrzegalny, należy przeprowadzić
procedurę ekstrakcji kwasem.
2
3
4
5
6
7
UWAGA: niektóre hodowle bakterii posiadających zewnętrzne
otoczki śluzowe mogą uwięzić mikrocząsteczki, co prowadzi
do aglutynacji niespecyficznej Jest to zjawisko często
spotykane podczas procedury badania bezpośrednio z
kolonii. Aby zminimalizować ten problem należy przerwać
badanie po zaobserwowaniu początkowej reakcji dodatniej.
C
Opcjonalnebadaniezhodowlibulionowej
1
Zaszczepić 0,5 ml bulionu (patrz uwagi poniżej) dwiema
lub więcej koloniami (zależnie od wielkości) izolatu,
który ma być podany grupowaniu.
Inkubować bulion w temperaturze 35 do 37°C do
momentu wyraźnego zmętnienia (zwykle 4 lub ponad
4 godziny).
Odwirować bulion z prędkością 1000 × g przez 15
minut.
Starannie odpipetować bulion od osadu bakteryjnego.
Dodać 1swobodniespływającąkroplę Odczynnika 1
do osadu bakteryjnego, ściskając delikatnie trzymaną
pionowo buteleczkę. Rozmieszać osad bakteryjny.
Dodać 1 swobodnie spływającą kroplę Odczynnika
2, ściskając delikatnie trzymaną pionowo buteleczkę.
Delikatnie wymieszać.
Powoli dodać 5 swobodnie spływających kropli
Odczynnika 3.
Dodać 8 kropli wody destylowanej z pipetki o poj. 5
ml i wymieszać delikatnie.
Przebadać 50 µl ekstraktu w sposób podany w
Procedurze badania, etapy 6 do 10, (Kolonie na
pożywcestałej).
2
3
4
5
6
7
8
9
UWAGA: Streptococcus pneumoniae oraz paciorkowce grupy D
mogą uwalniać do bulionu antygeny dające reakcję krzyżową, jeżeli
bulion będzie inkubowany przez dłuższy czas (np. pozostawiony
na noc).
UWAGA: należy przebadać bulion lateksem grupującym dla
paciorkowców, aby upewnić się, że nie występuje jakakolwiek
aglutynacja przed dodaniem hodowli do bulionu. Niektóre odmiany
bulionu Todd-Hewitt Broth mogą powodować autoaglutynację
z różnymi dostępnymi w handlu odczynnikami grupującymi4.
Zjawisko to obserwowano również w przypadku bulionu Brain
Heart Infusion Broth.
UWAGA: Paciorkowce grupy D nie są łatwo wykrywalne za pomocą
badania z hodowli bulionowej, często też pojawiają się reakcje
krzyżowe dla innych grup.
9
KONTROLAJAKOŚCI
Badanie kontroli jakości należy przeprowadzać dla każdej
otrzymanej dostawy i zestawu o nowym numerze serii. Każde
laboratorium powinno postępować zgodnie z krajowymi i lokalnymi
wymaganiami.
W celu sprawdzenia działania odczynników lateksowych można
wykorzystać następujące procedury:
a)
Test na reaktywność zawiesin lateksowych (procedura
kontrolidodatniej)
Dla jednego testu: nanieść jedną kroplę (40 µl) Antygenu
kontroli dodatniej na kartonik i wymieszać z zawiesiną
lateksu. Zmieszać zawartość pola przy użyciu nowego
patyczka do mieszania. Po delikatnym kołysaniu
kartonikiem trwającym jedną minutę powinna pojawić
się wyraźna aglutynacja dla wszystkich lateksów testowych.
b)
Test na specyficzność aglutynacji (procedura kontroli
ujemnej)
W przypadku bardzo słabej aglutynacji testy dodatnie należy
powtórzyć w badaniu równoległym - jedna kropla ekstraktu
przygotowanego (jak podano w procedurze badania na
pożywce stałej) za pomocą niezanieczyszczonego patyczka
do mieszania lub niezanieczyszczonej ezy. Zawiesina
lateksowa nie powinna wykazywać znaczącej aglutynacji,
a wynik służy jako kontrola do bezpośredniego porównania
badania przeprowadzonego z ekstraktem bakteryjnym.
c)
należy przeprowadzić pełną procedurę badania dla
zachowanych i przechowywanych hodowli znanych grup
10
WynIKI
InTeRPReTACJA
10.1
10.2
10.3
WYNIKDODATNI: Reakcja dodatnia występuje wówczas,
gdy w ciągu 60 sekund na czystym tle pojawi się wyraźna
aglutynacja mikrocząsteczek lateksu. Zestaw odczynników
PathoDxtra Strep przeznaczony jest do przeprowadzenia
szybkiej reakcji aglutynacji z ekstraktem jednej do czterech
kolonii pochodzących z 18 do 24 godzinnych hodowli
paciorkowców z grupy A, B, C, D i G wg. Lancefield
(różnorodność dużych kolonii) w ciągu 60 sekund dla
większości izolatów paciorkowcowych. Drobne kolonie
grupy F i małe kolonie szczepów innych grup wymagają o
wiele więcej kolonii (obfity wymaz), aby wywołać dodatnią
reakcje aglutynacji.
WYNIK UJEMNY: Jednorodny jasnoniebieski wygląd bez
aglutynacji po 60 sekundach.
WYNIK NIE MOŻLIWY DO ZINTERPRETOWANIA: W
przypadku, gdy aglutynacja wystąpi w więcej, niż jednym
odczynniku lateksowym, problem można rozstrzygnąć w
następujący sposób:
1.
2.
3.
Słaba aglutynacja z kilkoma odczynnikami lateksowymi i
wyraźnie silniejsza aglutynacja z jednym odczynnikiem.
Interpretacja: Słabe reakcje są na ogół związane z reakcją
niespecyficzną (np. Staph. aureus), a silniejsza reakcja jest
specyficzna dla wskazanej grupy paciorkowców.
Aglutynacja w przybliżeniu jednakowa dla więcej niż
jednego odczynnika lateksowego (rzadko więcej niż
dwa). Interpretacja: na płytce hodowlanej obecne
były dwie grupy paciorkowców o podobnej morfologii
kolonii i właściwościach ß-hemolizujących. Powtórzyć
badanie, używając ekstraktu czystej kolonii po ponownym
wyizolowaniu.
W badanej kolonii może być obecny więcej niż jeden
antygen grupowy. Harvey and McIllmurray5 opisali izolację
paciorkowców zawierających antygeny grupy D i grupy G.
Dodatkowo opisywano antygeny specyficzne dla grupy
F (np. typ II), które występowały w grupach A, C i G6,7,
ale które nie powinny wywoływać reakcji krzyżowych z
odczynnikami lateksowymi PathoDxtra.
10.4 AGLUTYNACJA NIESPECYFICZNA: W przypadku testów
lateksowych można obserwować co najmniej dwa rodzaje
aglutynacji niespecyficznej.
1.
2.
niektóre szczepy bakterii wytwarzających śluz mogą
powodować niespecyficzne zbrylanie się lateksu,
prawdopodobnie z powodu fizycznego uwięzienia
cząsteczek przez wyekstrahowany materiał otoczkowy.
Zjawisko występuje częściej podczas stosowania
procedury badania bezpośrednio z kolonii.
Szczepy Staphylococcus aureus posiadające białko A mogą
powodować fałszywie dodatnią aglutynację odczynników
lateksowych poprzez wiązanie na lateksie części Fc
należącej do IgG . Odczynniki PathoDxtra zaprojektowano
tak, aby nie reagowały z umiarkowanymi poziomami
białka A, jednakże duże stężenia mogą obciążać system.
UWAGA: Podczas wykonywania testu zaleca się kołysanie
kartonikiem jedynie przez czas wystarczający do uzyskania
wyraźnie czytelnej aglutynacji. Stosowanie się do tego zalecenia
zminimalizuje występowanie reakcji krzyżowych.
11
OGRANICZENIADZIAŁANIA
11.1
Jeżeli do ekstrakcji użyto zbyt małej liczby kolonii, mogą
pojawić się wyniki fałszywie ujemne.
Jeżeli wyekstrahowano zbyt obfite inokulum,w przypadku
niektórych szczepów paciorkowców mogą pojawić
się wyniki fałszywie dodatnie. Mniejsze determinanty
antygenowe podlegające reakcjom krzyżowym, które
nie stanowią części węglowodanowej grupy, stają się
rozpoznawalne w przypadku, gdy ekstrahowane i badane
są duże ilości, co prowadzi do reakcji fałszywie dodatniej.
Streptococcus pneumoniae posiada takie same
determinanty antygenowe jak paciorkowce ß-hemolizujące
grupy C8,9,10 i z tego względu może wystąpić dodatnia reakcja
z lateksem grupującym Strep C11. nie można przewidzieć
potencjalnych reakcji krzyżowych szerokiego spektrum
izolatów klinicznych S. pneumoniae. Paciorkowce grupy C
są ß-hemolizujące, podczas gdy Streptococcus pneumoniae
są a-hemolizujące. Jeżeli nadal istnieją wątpliwości, to
należy przebadać hodowlę w celu zróżnicowania pod kątem
wrażliwości względem optochiny.
Listeria monocytogenes wykazuje antygenowość podobną
do antygenowości paciorkowców grupy B oraz G12 i może
wywoływać reakcję dodatnią z odczynnikami grupującymi
Strep B i/lub Strep G. Jeżeli tożsamość badanych kolonii nie
jest pewna, to w celu różnicowania Listeria i paciorkowców
można wykonać test katalazowy. Listeria jest katalazododatnia, a paciorkowce katalazo-ujemne.
Podczas wykonywania badań bezpośrednio z posiewów
krwi należy postępować według procedury Opcjonalne
badanie z hodowli bulionowej. Jakkolwiek nie jest to
zalecane, można wykonać bezpośrednie grupowanie
paciorkowców z posiewów krwi, o ile zachowane zostaną
wszelkie niezbędne środki ostrożności i zachowana
11.2
11.3
11.4
11.5
świadomość możliwych problemów związanych z
wykonywaniem tego rodzaju testów. Wiele z nich opisano
w piśmiennictwie13,14,15.
11.6 Około 25% paciorkowców zieleniejących - viridans (rzadko
ß-hemolizujących) posiada antygen grupowy a dalsze
1,4% ma więcej niż jeden wyraźny antygen grupowy16. W
pewnym badaniu stwierdzono, że: “Fakty te deprecjonują
grupowanie serologiczne jako użyteczne narzędzie do
różnicowania paciorkowców zieleniejących16. Jeżeli nadal
istnieją wątpliwości, to należy przeprowadzić odpowiednie
badania biochemiczne w celu uzupełnienia identyfikacji.
11.7 Jeśli przeprowadza się badania z zastosowaniem bulionu,
to należy mieć świadomość, że niektóre odmiany bulionu
Todd-Hewitt Broth mogą powodować autoaglutynację
z rozmaitymi dostępnymi w handlu odczynnikami
grupującymi 4. Zjawisko to obserwowano również w
przypadku bulionu Brain Heart Infusion Broth. Przed
dodaniem hodowli należy przebadać bulion stosując Lateks
grupujący dla paciorkowców, aby upewnić się, że nie zajdzie
jakakolwiek autoaglutynacja.
11.8 Dla niektórych paciorkowców udowodniono istnienie
antygenów wspólnych dla organizmów należących do
heterologicznych gatunków lub rodzajów 17,18,19 w związku
z czym nie można wyeliminować możliwości wystąpienia
reakcji krzyżowych tego rodzaju, pojawiających się w
systemach grupujących paciorkowce. Antygen grupowy D
jest wspólny dla mikroorganizmów grup paciorkowcowych
Q, R oraz S17,18.
11.9 Niektóre szczepy Enterococcus faecium i Streptococcus
bovis nie są łatwe do grupowania.
11.10 Hodowle bakteryjne posiadające zewnętrzną warstwę
śluzową mogą uwięzić mikrocząsteczki, co prowadzi do
niespecyficznej aglutynacji. Jest to częste zjawisko podczas
procedury badania bezpośredniego. Aby zminimalizować
ten problem należy przerwać badanie po zaobserwowaniu
początkowej reakcji dodatniej.
11.11 Ponieważ grupowanie serologiczne kolonii ß-hemolizujących
oparte jest całkowicie na obecności specyficznych dla grupy
węglowodanów, wyniki nie pozwalają na odróżnienie
typowych paciorkowców grup A, C, F i G od drobnych
kolonii Streptococcus anginosus (milleri) , posiadających
antygeny A, C, F lub G. Morfologia (kolonii) na agarowych
płytkach krwawych oraz reakcja serologiczna są jedynymi
kryteriami stosowanymi do charakteryzowania S.
anginosus w Agencji Kontroli Chorób (ang. Centres for
Disease Control)20. Różnicowanie biochemiczne można
przeprowadzić, korzystając ze schematu takiego, jak
przedstawiony przez Lawrence i wsp.21.
12
CHARAKTERYSTYKA DZIAŁANIA
Specyficzność
Specyficzność odczynników PathoDxtra do grupowania
paciorkowców oceniano w laboratorium szpitalnym w Paryżu,
we Francji. Przebadano 419 izolatów, zawierających 311
paciorkowców pogrupowanych wg. Lancefield, 79 nie dających
się pogrupować paciorkowców/enterokoków oraz 29 niebędących
paciorkowcami. Otrzymane wyniki porównano z dostępnymi w
handlu zestawami do ekstrakcji przy pomocy kwasu azotawego.
Czułość i specyficzność badanych zestawów obliczano z danych z
wykonanych prób, jak następuje:
PathoDxtra
Streptococcal
Grouping Reagents
Inny
zestaw
Średnia czułość(%)
89.1
85.2
Średnia specyficzność
97.8
97.5
(%)
13PIŚMIENNICTWO
1
2
3
Murray, P.R., E.J. Baron, J.H. Jorgensen, M.A. Pfaller, and R.H.
Yolken., 2003.
Manual of Clinical Microbiology. 8th ed., Vol 1. ASM, Washington,
D.C.
Evins, G.M., et al., 1983.
The development by the Centers for Disease Control of a
specification for streptococcal serogrouping kits and its application
to Streptex and to the Phadebact Streptococcus Test.
J. Biol. Standard. 11:333-339.
Facklam, R.R., et al., 1979.
Evaluation of commercial latex agglutination reagents for grouping
streptococci.
J. Clin. Microbiol. 10:641-646.
4
Slifkin, M., and G.R. Pouchet-Melvin, 1980.
Evaluation of three commercially available test products for
serogrouping beta-hemolytic streptococci.
J. Clin. Microbiol. 11:249-255.
5
Harvey, C.L., and McIllmurray, M.B., 1984.
Streptococci with dual antigen specificity for Lancefield groups D
and G.
Eur. J. Clin. Microbiol., 3, 526.
6
7
8
9
10
11
12
13
Jablon, J.M., et al., 1965.
ß-Hemolytic Streptococci with Group A and Type II Carbohydrate
Antigens.
J. Bacteriol. 89:529-534.
Ottens, H., and K.C. Winkler, 1962.
Indifferent and Haemolytic Streptococci Possessing Group-Antigen
F.
J. Gen. Microbiol. 28:181-191
Jennings, H.L., et al., 1980.
Structure of the complex polysaccharide C-substance from
Streptococcus pneumoniae type1.
Biochem. 19:4712-4719.
Krause, R.M., and M. McCarty, 1962.
Studies on the Chemical Structure of the Streptococcal Cell Wall:
II The Composition of Group C Cell Walls and Chemical Basis for
Serologic Specificity of the Carbohydrate Moiety.
J. Exp. Med. 115:49-62
Poxton, I.R., et al., 1978.
The structure of C-polysaccharide from the walls of Streptococcus
pneumoniae.
Biochem. J. 175:1033-1042.
Lee, P., and B.L. Wetherall, 1987.
Cross-reaction between Streptococcus pneumoniae and group C
streptococcal latex reagent.
J. Clin. Microbiol. 25:152-153.
Hopfer, R.L., et al., 1985.
Enzyme release of antigen from Streptococcus faecalis and Listeria
monocytogenes cross-reactive with Lancefield group G typing
reagents.
J. Clin. Microbiol. 22:677-679.
Shlaes, D.M., et al., 1984.
Comparison of latex agglutination and immunofluorescence for
direct Lancefield grouping of streptococci from blood cultures.
J. Clin. Microbiol. 20:195-198.
14
Wellstood, S., 1982.
Evaluation of Phadebact and Streptex Kits for rapid grouping of
15
streptococci directly from blood cultures.
J. Clin. Microbiol. 15:226-230.
Wetkowski, M.A., et al., 1982.
Direct Testing of Blood Cultures for Detection of Streptococcal
Antigens
J. Clin. Microbiol. 16:86-91.
16
Facklam, R.R., 1977.
Physiological differentiation of viridans streptococci.
J. Clin. Microbiol. 5:184-201.
17
Chorpenning, F.W., Cooper, H.R., et al., 1975.
Cross reactions of Streptococcus mutans Due to Cell Wall Teichoic
Acid.
Infect. Immun., 12, 586.
18
Ellio, S.D., and Taj, J.Y., 1978.
The type-specific polysaccharides of Streptococcus suis.
J. Exp. Med., 148, 1699
19
Nowlan, S.S., and Deibel, R.H., 1967.
Group Q Streptococci. 1 Ecology, Serology, Physiology and
Relationship to Established Enterococci.
J Bact., 94, 291.
20
Facklam, R.R., 1984.
The major differences in the American and British Streptococcus
taxonomy schemes with special reference to Streptococcus milleri.
Eur. J. Clin. Microbiol. 2:91-93.
21
Lawrence, J., et al., 1985.
Incidence and characterization of beta-hemolytic Streptococcus
milleri and differentiation from S. pyogenes (group A), S. equisimilis
(group C), and large-colony group G streptococci.
J. Clin. Microbiol. 22:772-777
Wszelkie znaki handlowe stanowią własność firmy Thermo Fisher Scientific
lub jej spółek zależnych.
Oxoid Ltd Wade Road Basingstoke Hants, RG24 8PW
UK
Aby uzyskać pomoc techniczną, prosimy skontaktować się z
lokalnym dystrybutorem.
IFU X7737A-PL,
Opracowano Klientki 2013
Wydrukowano w Wielkiej Brytanii