PathoDxtra Strep Grouping Kit [PL]

Transkrypt

PathoDxtra Strep Grouping Kit [PL]
60 testów, z 0,098% azydku sodu i
0,05% ProClin 300 ® jako konserwanty.
Przechowywać w temperaturze od 2
do 8 °C; stabilne do dnia przydatności
do użycia wskazanego na etykiecie.
Bezpośrednio przed użyciem należy
doprowadzić do ponownego wytworzenia
zawiesiny kropli za pomocą delikatnego
wstrząśnięcia (worteks) fiolki lub obrócenia
jej do góry dnem.
Key Code TSMX7733A
www.oxoid.com/ifu
Europe +800 135 79 135
CA 1 855 805 8539
US 1 855 2360 190
ROW +31 20 794 7071
PathoDxtra
Zestaw Strep Grouping Kit
PL
PRZEZNACZENIE
Zestaw PathoDxtraTM Strep Grouping kit jest lateksowym testem
aglutynacyjnym stanowiącym szybką metodę do serologicznej
identyfikacji paciorkowców z grup A, B, C, D, F i G wg. Lancefield
w pierwotnych hodowlach płytkowych. Dostarczone materiały
przeznaczone są do stosowania w diagnostyce in vitro jako środek
pomocniczy do szybkiego grupowania paciorkowców.
2
odczynnik 1 (DR0709A)
Jedna buteleczka zawierająca 4,0 ml
zabarwionego na niebiesko roztworu
azotynu sodu z 0,098% azydku sodu jako
konserwant. Przechowywać w pozycji
stojącej, starannie zakręconą; stabilny w
temperaturze pokojowej (od 2 do 30 °C)
do dnia przydatności do użycia wskazanego
na etykiecie.
OMÓWIENIE
Węglowodany grupowe paciorkowców z grup A, B, C, F i
G są złożonymi antygenami zazwyczaj składającymi się z
oligosacharydów ramnozy i różniących się od siebie łańcuchów
bocznych, zbudowanych pierwotnie z glukozaminy acetylowanej
bądź nieacetylowanej. Antygen paciorkowca z grupy D to kwas
lipoteichowy.
Procedura PathoDxtra wykorzystuje metodę aglutynacji lateksu
w połączeniu z procedurą ekstrakcji kwasem azotawym. IgG
sprzężone z lateksem jest wysoce specyficzne wobec danego
antygenu grupowego paciorkowców. Metoda ta posiada istotne
zalety, takie jak szybkość, prostota i wygoda, w porównaniu do
innych procedur grupowania paciorkowców.
3
4
odczynnik 2 (DR0709B)
Jedna buteleczka zawierająca 4,0 ml
lekko kwasowego roztworu (roztwór
kwasu octowego) oraz fioletowy
wskaźnik. Przechowywać w pozycji
stojącej, starannie zakręconą; stabilny w
temperaturze pokojowej (od 2 do 30 °C)
do dnia przydatności do użycia wskazanego
na etykiecie.
odczynnik 3 (DR0709C)
Dwie buteleczki zawierające 10 ml
bezbarwnego roztworu zobojętniającego
(roztwór buforowy Tris) z 0,098% azydku
sodu jako konserwant. Przechowywać
w pozycji stojącej, starannie zakręconą;
stabilny w temperaturze od 2 do 30 °C do
dnia przydatności do użycia wskazanego
na etykiecie.
ZASADA DZIAŁANIA TESTu
W procedurze PathoDxtra specyficzne przeciwciało znajdujące
się na cząsteczkach lateksu reaguje z antygenem grupowym
paciorkowców wyekstrahowanym ze ściany komórkowej bakterii
i powoduje aglutynację. W obecności odpowiedniego antygenu
grupowego paciorkowców uwrażliwione cząsteczki podlegają
wyraźnej aglutynacji, tworząc łatwe do zinterpretowania
ziarnistości, co kontrastuje z jednorodnym, mlecznym wyglądem
testu ujemnego.
Specyficzny dla grupy antygen ekstrahowany jest za pomocą
metody ekstrakcji kwasem azotawym w temperaturze
pokojowej. Mieszanina reakcyjna jest następnie zobojętniana.
Wyekstrahowany antygen podlega aglutynacji z cząsteczkami
lateksu opłaszczonymi przez IgG podczas jednominutowej rotacji
na kartoniku reakcyjnym.
Odczynniki wykonano tak, aby umożliwiały uzyskanie aglutynacji
z jedną do czterech kolonii pochodzących z 18 do 24 godzinnej
hodowli dla większości izolatów paciorkowców ß-hemolizujących.
Drobne kolonie Grupy F oraz odmiany małych kolonii innych
paciorkowców mogą wymagać 10 lub więcej kolonii.
Szybkie testy do grupowania paciorkowców najlepiej korelują z
metodami referencyjnymi, gdy badane są wyłącznie paciorkowce
ß-hemolizujące z agaru z krwią baranią1,2,3,4.
6
6.2
Zawartość wystarcza do wykonania <n>
testów
Zgodnie z zasadami dobrej praktyki laboratoryjnej (GLP),
zdecydowanie zaleca się traktowanie ekstraktów na każdym
etapie badań jako potencjalnie zakaźne i obchodzenie się
z nimi z zachowaniem wszelkich koniecznych środków
ostrożności.
Lateksy grupujące zawierają 0,05% ProClin 300 ® ,
który w stosownej dyrektywie Europejskiej Wspólnoty
Gospodarczej (EEC) sklasyfikowano jako drażniący (Xi).
Poniżej podano odpowiednie określenia dotyczące ryzyka
(zwroty R) i bezpieczeństwa (zwroty S).
R43
S24/25
Zapoznać się z instrukcją użycia (IFU)
6.3
Kod partii (numer serii)
Data przydatności do użycia (termin
ważności)
6.4
Wynik dodatni
Wynik ujemny
5
ZAWARToŚĆ, PRZYgoToWANIE Do uŻYCIA I
PRZECHoWYWANIE ZESTAWu
Zestaw PathoDxtra Strep Grouping Kit zawiera odczynniki
60 testów.
wystarczające do wykonania
Patrz również Środki ostrożności, rozdział 6.
Data przydatności do użycia (termin ważności) każdego zestawu
wskazano na etykiecie opakowania.
Jeżeli nieotwarte, przechowywać w temperaturze od 2 do
8 ° C. Kiedy zestaw jest umieszczany w użyciu, jednakże
jedynie odczynniki lateksowe i kontroli pozytywnej muszą być
przechowywane w temperaturze od 2 do 8 ° C. Pozostałe składniki
mogą być przechowywane w temperaturze pokojowej.
Instrukcja użycia
Patyczki do mieszania (2 wiązki)
Jednorazowe kartoniki reakcyjne (1
opakowanie DR0720G)
Karta procedury
Elementy zestawu można wymienić z elementami o tym samym
numerze referencyjnym. Elementy dostępne są w sprzedaży
oddzielnie.
lateksy grupujące
Lateks grupujący Strep A (DR0701G)
Lateks grupujący Strep B (DR0702G)
Lateks grupujący Strep C (DR0703G)
Lateks grupujący Strep D (DR0704G)
Lateks grupujący Strep F (DR0705G)
Lateks grupujący Strep G (DR0706G)
Sześć buteleczek z zakraplaczem, każda
dedykowana dla jednej z grup A, B, C,
D, F oraz G, każda zawiera niebieski
lateks uwrażliwiony króliczymi IgG, w
ilości wystarczającej do przeprowadzenia
POBIERANIE I PRZECHOWYWANIE PRÓBEK
3
Próbki należy pobierać i obchodzić się z nimi według zalecanych
wytycznych1
8
6.5
6.6
6.7
R25
S37
S45
Działa toksycznie po połknięciu.
Nosić odpowiednie rękawice ochronne.
W przypadku awarii lub jeżeli źle się
poczujesz, niezwłocznie zasięgnij porady
lekarza - jeżeli to możliwe, pokaż etykietę.
Odczynniki ekstrakcyjne 2 oraz 3, chociaż nie są
sklasyfikowane jako niebezpieczne, zawierają słaby kwas
- substancję lekko drażniącą. Dlatego też należy unikać
bezpośredniego kontaktu poprzez noszenie odpowiedniego
osobistego wyposażenia ochronnego. W przypadku
kontaktu odczynnika ze skórą, błonami śluzowymi lub
oczami, należy niezwłocznie przemyć miejsce spłukując
obficie wodą.
Do niektórych składników dodano azydek sodu w
stężeniach mniejszych niż 0,1% jako środek bakteriobójczy.
Aby zapobiec powstawaniu wybuchowych azydków
metali w zawierających ołów i miedź instalacjach wodnokanalizacyjnych, odczynniki należy wylewać do ścieków
wyłącznie w postaci rozcieńczonej i spłukiwać dużą ilością
wody.
Nie pipetować ustami. Podczas pracy z próbkami i
wykonywania testu należy nosić rękawice jednorazowe i
środki ochrony oczu. Po zakończeniu prac należy dokładnie
umyć ręce.
Przyrządy wielorazowego użytku należy po użyciu
sterylizować z wykorzystaniem odpowiedniej metody.
Preferowana jest sterylizacja w autoklawie przez 15 minut
w temperaturze 121°C. Przyrządy jednorazowego użytku
należy sterylizować w autoklawie lub spalać. Rozlane
płyny, będące materiałami potencjalnie zakaźnymi,
należy utylizować niezwłocznie przy użyciu chłonnych
ręczników papierowych, a zanieczyszczone miejsce
należy przetrzeć tamponem zwilżonym standardowym
antybakteryjnym preparatem dezynfekującym lub 70%
alkoholem. NIE stosować podchlorynu sodu. Materiały
używane przy czyszczeniu rozlanych płynów, włącznie z
rękawicami, należy utylizować tak, jak biologiczne odpady
niebezpieczne.
ANALITYCZNE ŚRODKI OSTROŻNOŚCI
6.8
6.9
6.10
Nie używać odczynników po upływie podanego terminu
ważności.
Nie używać, jeżeli istnieją jakiekolwiek ślady zanieczyszczenia
lub inne oznaki pogorszenia jakości.
Nie dotykać pól reakcyjnych na kartonikach.
4
5
SPoSÓB WYKoNANIA TESTu
6
WYMAGANE MATERIAŁY DOSTARCZONE
Patrz Zawartość zestawu, rozdział 5.
7
MATERIAŁY WYMAGANE, LECZ NIE DOSTARCZONE
Urządzenie do sterylizacji ez
Eza mikrobiologiczna, wymazówka, pojemniki na próbki
Inkubatory, alternatywne systemy do wytwarzania
środowisk
Pożywki dodatkowe
Mikroorganizmy do kontroli jakości
Woda destylowana
Probówki do badań 12 x 75 mm
Jednorazowe pipetki, kapilary lub pipety Pasteura o poj.
50 µl.
Lampa żarowa (zalecana)
PROCEDURA
8.1
Wszystkie składniki (z wyjątkiem odczynników lateksowych
i kontroli) przed użyciem muszą być doprowadzone do
temperatury pokojowej (od 15 do 30 °C). Jeżeli odczynniki
lateksowe i kontrola przechowywane są w temperaturze
od 2 do 8 °C, to nie ma konieczności czekania, aż osiągną
temperaturę pokojową. Do przenoszenia ekstraktu należy
używać jednorazowych pipetek, kapilar lub pipet Pasteura.
8
9
Inkubować bulion w temperaturze 35 do 37 °C do
momentu wyraźnego zmętnienia (zwykle 4 lub ponad
4 godziny).
Odwirować bulion z prędkością 1000 × g przez
15 minut.
Starannie odpipetować bulion od osadu bakteryjnego.
Dodać 1 swobodnie spływającą kroplę Odczynnika 1
do osadu bakteryjnego, ściskając delikatnie trzymaną
pionowo buteleczkę. Rozmieszać osad bakteryjny.
Dodać 1 swobodnie spływającą kroplę Odczynnika
2, ściskając delikatnie trzymaną pionowo buteleczkę.
Delikatnie wymieszać.
Powoli dodać 5 swobodnie spływających kropli
Odczynnika 3.
Dodać 8 kropli wody destylowanej z pipetki o poj. 5 ml
i wymieszać delikatnie.
Przebadać 50 µl ekstraktu w sposób podany w
Procedurze badania, Etapy 6 do 10, (Kolonie na
pożywce stałej).
uWAgA: Streptococcus pneumoniae oraz paciorkowce grupy D
mogą uwalniać do bulionu antygeny dające reakcję krzyżową, jeżeli
bulion będzie inkubowany przez dłuższy czas (np. pozostawiony
na noc).
uWAgA: Należy przebadać bulion lateksem grupującym dla
paciorkowców, aby upewnić się, że nie występuje jakakolwiek
aglutynacja przed dodaniem hodowli do bulionu. Niektóre odmiany
bulionu Todd-Hewitt Broth mogą powodować autoaglutynację
z różnymi dostępnymi w handlu odczynnikami grupującymi4.
Zjawisko to obserwowano również w przypadku bulionu Brain
Heart Infusion Broth.
uWAgA: Paciorkowce grupy D nie są łatwo wykrywalne za pomocą
badania z hodowli bulionowej, często też pojawiają się reakcje
krzyżowe dla innych grup.
A Kolonie na pożywce stałej:
9
1
Badanie kontroli jakości należy przeprowadzać dla każdej
otrzymanej dostawy i zestawu o nowym numerze serii. Każde
laboratorium powinno postępować zgodnie z krajowymi i lokalnymi
wymaganiami.
W celu sprawdzenia działania odczynników lateksowych można
wykorzystać następujące procedury:
a)
Test na reaktywność zawiesin lateksowych (procedura
kontroli dodatniej)
Dla jednego testu: Nanieść jedną kroplę (40 µl) Antygenu
kontroli dodatniej na kartonik i wymieszać z zawiesiną
lateksu. Zmieszać zawartość pola przy użyciu nowego
patyczka do mieszania. Po delikatnym kołysaniu kartonika
trwającym jedną minutę, powinna pojawić się wyraźna
aglutynacja dla wszystkich lateksów testowych.
b)
Test na specyficzność aglutynacji (procedura kontroli
ujemnej)
W przypadku bardzo słabej aglutynacji testy dodatnie należy
powtórzyć w badaniu równoległym - jedna kropla ekstraktu
przygotowanego (jak podano w procedurze badania na
pożywce stałej) za pomocą niezanieczyszczonego patyczka
do mieszania lub niezanieczyszczonej ezy. Zawiesina
lateksowa nie powinna wykazywać znaczącej aglutynacji,
a wynik służy jako kontrola do bezpośredniego porównania
badania przeprowadzonego z ekstraktem bakteryjnym.
c)
Należy przeprowadzić pełną procedurę badania dla
zachowanych i przechowywanych hodowli znanych grup.
2
3
4
5
6
7
8
Może powodować uczulenie w kontakcie
ze skórą.
Unikać zanieczyszczenia skóry i oczu.
Odczynnik ekstrakcyjny 1 zawiera azotyn sodu, który
w stosownej dyrektywie Europejskiej Wspólnoty
Gospodarczej (EEC) sklasyfikowano jako toksyczny (T).
Poniżej podano odpowiednie określenia dotyczące ryzyka
(zwroty R) i bezpieczeństwa (zwroty S).
T
Producent
Kołysać kartonikiem przez 10 do 60 s.
7
INFORMACJE DOTYCZACE ZDROWIA I BEZPIECZEŃSTWA
6.1
Wyrób medyczny do diagnostyki in vitro
Ograniczenia dotyczące temperatury
(temperatura przechowywania)
2
ŚRoDKI oSTRoŻNoŚCI
TOdczynniki przeznaczone są wyłącznie do użycia w diagnostyce
in vitro.
Wyłącznie do użytku profesjonalnego.
Informacje na temat składników potencjalnie niebezpiecznych
podano w Karcie Charakterystyki Substancji (SDS) i na etykietach
produktu.
DEFINICJE SYMBOLI
Numer katalogowy
Nie narażać elementów zestawu na dzi ałani e
bezpośredniego światła słonecznego.
Kontrola dodatnia (DR0707g)
Jedna buteleczka z zakraplaczem
zawierająca 2,8 ml poliwalentnego
antygenu kontrolnego składającego
się z wyekstrahowanych antygenów
paciorkowcowych reprezentatywnych
szczepów grup A, B, C, D, F, i G wg.
Lancefield. Roztwór zawiera 0,098% azydku
sodu jako konserwant. Przechowywać w
temperaturze od 2 do 8 °C; stabilny do
dnia przydatności do użycia wskazanego
na etykiecie.
DR0700M .....................60 Testów
1
6.11
9
10
Oznaczyć po jednej probówce do badań 12 × 75 mm
dla każdej próbki.
Do każdej probówki z próbką należy dodać 1
swobodnie spływającą kroplę Odczynnika 1, ściskając
delikatnie trzymaną pionowo buteleczkę.
Pobrać od 1 do 4 wyizolowanych kolonii
ß-hemolizujących jednorazowym patyczkiem lub
ezą i zawiesić je w Odczynniku 1. (W przypadku, gdy
kolonie są drobne, należy je zawiesić w odczynniku 1
upewniając się, że stanie się on nieprzejrzysty (mętny).)
Nie używać wymazówki, ponieważ wchłonie zbyt dużą
ilość płynu. Usunąć inokulum, pocierając patyczkiem
lub ezą o dno lub ściankę probówki i starannie
wymieszać. Patyczek lub ezę utylizować w odpowiedni
sposób.
Do każdej probówki z próbką należy dodać 1
swobodnie spływającą kroplę Odczynnika 2, ściskając
delikatnie trzymaną pionowo buteleczkę. Wymieszać
odczynniki, stukając w probówkę palcem przez pięć
do dziesięciu sekund. (Inkubacja probówek nie jest
konieczna, można jednak pozostawić je na 60 minut w
temperaturze pokojowej (od 15 do 30 ° C), o ile podjęto
czynności zapobiegające wysychaniu. Dłuższe okresy
inkubacji nie były badane.)
Do każdej probówki z próbką należy dodać 5
swobodnie spływających kropli Odczynnika 3,
ściskając delikatnie trzymaną pionowo buteleczkę.
Wymieszać odczynniki, stukając w probówkę palcem
przez pięć do dziesięciu sekund. Jeżeli probówki
nie będą badane od razu, należy przechowywać je
szczelnie zamknięte w temperaturze od 2 do 8 °C i
poddać badaniu w ciągu 24 godzin.
Wyznaczyć rząd pól reakcyjnych na kartoniku
reakcyjnym PathoDxtra dla każdej badanej próbki lub
kontroli.
Dodać 40-50 µl ekstraktu do każdego z pięciu pól
reakcyjnych.
Wymieszać odczynniki lateksowe za pomocą
delikatnego odwracania lub wytrząsania (worteks).
Dodać 1 swobodnie spływającą kroplę Lateksu Strep A
trzymając buteleczkę pionowo i ściskając ją delikatnie
do pierwszego pola, a następnie, trzymając buteleczkę
pionowo i ściskając ją delikatnie, dodać 1 swobodnie
spływającą kroplę Lateksu Strep B do drugiego pola.
W ten sam sposób dodawać Lateks Strep C, D, F oraz
G do pozostałych 4 pól.
Wymieszać lateks i ekstrakt za pomocą patyczka do
mieszania, używając czystej końcówki do każdego pola.
Trzymać kartonik pod odpowiednim oświetleniem
i delikatnie kołysać kartonikiem. Dodatnia reakcja
aglutynacji z jednym z odczynników lateksowych
zwykle występuje w ciągu 30 sekund. Zaprzestać
kołysania kartonikiem w momencie zaobserwowania
wyraźnie dostrzegalnej reakcji dodatniej i zanotować
wynik. Nie kołysać kartonikiem dłużej, niż przez
60 sekund.
B
opcjonalna procedura badania bezpośrednio z kolonii
1
Tę opcjonalną procedurę można rozważyć, o ile
dostępna jest wystarczająca liczba kolonii spełniających
wymagania testu (tj. 4 kolonie na każdy odczynnik
grupujący lub 24 kolonii do pełnego grupowania).
Pobrać 4 wyizolowane kolonie za pomocą
jednorazowego patyczka lub ezy. (Jeżeli kolonie są
niewielkie lub młodsze niż 18 godzin, mogą być
potrzebne więcej niż 4 kolonie)
Starannie i płynnie rozsmarować kolonie na kartoniku
PathoDxtra pośrodku wyznaczonego pola.
Powtórzyć etapy 1 i 2 dla każdego odczynnika
grupującego, który będzie używany.
Dodać 1 swobodnie spływającą kroplę Lateksu Strep
A do pierwszego pola, trzymając buteleczkę pionowo
i ściskając ją delikatnie, a następnie, trzymając
buteleczkę pionowo i ściskając ją delikatnie, dodać
1 swobodnie spływającą kroplę Lateksu Strep B do
drugiego pola. W ten sam sposób dodawać Lateks
Strep C, D, F oraz G do pozostałych czterech pól.
Wymieszać lateks i rozsmarowane kolonie za pomocą
patyczka do mieszania, używając czystej końcówki do
każdego pola.
Trzymać kartonik pod odpowiednim oświetleniem
i delikatnie kołysać. Dodatnia rekcja aglutynacji z
jednym z odczynników lateksowych zwykle występuje
w ciągu 10 sekund. Zaprzestać kołysania kartonikiem
w momencie zaobserwowania wyraźnie dostrzegalnej
dodatniej reakcji i zanotować wynik. Nie kołysać
kartonikiem dłużej, niż przez 60 sekund. Jeżeli
wynik nie jest wyraźnie dostrzegalny, to należy
przeprowadzić procedurę ekstrakcji kwasem.
2
3
4
5
6
7
uWAgA: Niektóre hodowle bakterii posiadających zewnętrzne
otoczki śluzowe mogą uwięzić mikrocząsteczki, co prowadzi do
aglutynacji niespecyficznej; jest to zjawisko często spotykane
podczas procedury badania bezpośrednio z kolonii. Aby
zminimalizować ten problem należy przerwać badanie po
zaobserwowaniu początkowej reakcji dodatniej.
C opcjonalne badanie z hodowli bulionowej
1
Zaszczepić 0,5 ml bulionu (patrz uwagi poniżej) dwiema
lub więcej koloniami (zależnie od wielkości) izolatu,
który ma być podany grupowaniu.
10
KoNTRolA JAKoŚCI
WYNIKI
INTERPRETACJA
10.1
10.2
10.3
WYNIK DoDATNI: Reakcja dodatnia występuje wówczas,
gdy w ciągu 60 sekund na czystym tle pojawi się wyraźna
aglutynacja mikrocząsteczek lateksu. Zestaw PathoDxtra
Strep Grouping kit przeznaczony jest do przeprowadzenia
szybkiej reakcji aglutynacji z ekstraktem jednej do czterech
kolonii pochodzących z 18 do 24 godzinnych hodowli
paciorkowców z grupy A, B, C, D i G wg. Lancefield
(różnorodność dużych kolonii) w ciągu 60 sekund dla
większości izolatów paciorkowcowych. Drobne kolonie
grupy F i szczepy innych grup o małych koloniach wymagają
o wiele więcej kolonii (obfity wymaz), aby wywołać
dodatnią reakcję aglutynacji.
WYNIK uJEMNY: Jednorodny jasnoniebieski wygląd bez
aglutynacji po 60 sekundach.
WYNIK NIE MoŻlIWY Do ZINTERPREToWANIA: W
przypadku, gdy aglutynacja wystąpi w więcej niż jednym
odczynniku lateksowym, problem można rozstrzygnąć w
następujący sposób:
1.
2.
3.
10.4
Słaba aglutynacja z kilkoma odczynnikami lateksowymi i
wyraźnie silniejsza aglutynacja z jednym odczynnikiem.
Interpretacja: Słabe reakcje są na ogół związane z reakcją
niespecyficzną (np. Staph. aureus), a silniejsza reakcja jest
specyficzna dla wskazanej grupy paciorkowców.
Aglutynacja w przybliżeniu jednakowa dla więcej niż
jednego odczynnika lateksowego (rzadko więcej niż
dwa). Interpretacja: Na płytce hodowlanej obecne były
dwie grupy paciorkowców o podobnej morfologii kolonii
i właściwościach ß-hemolizujących. Powtórzyć badanie,
używając ekstraktów czystej kolonii po ponownym
wyizolowaniu.
W badanej kolonii może być obecny więcej niż jeden
antygen grupowy. Harvey and McIllmurray5 opisali izolację
paciorkowców zawierających antygeny grupy D i grupy G.
Dodatkowo opisywano antygeny specyficzne dla grupy
F (np. typ II), które występowały w grupach A, C i G6,7,
ale które nie powinny wywoływać reakcji krzyżowych z
odczynnikami lateksowymi PathoDxtra.
AgluTYNACJA NIESPECYfICZNA: W przypadku testów
lateksowych można obserwować co najmniej dwa rodzaje
aglutynacji niespecyficznej.
1.
2.
Niektóre szczepy bakterii wytwarzających śluz mogą
powodować niespecyficzne zbrylanie się lateksu,
prawdopodobnie z powodu fizycznego uwięzienia
cząsteczek przez wyekstrahowany materiał otoczkowy.
Zjawisko występuje powszechnie podczas stosowania
procedury badania bezpośrednio z kolonii.
Szczepy Staphylococcus aureus posiadające białko A mogą
powodować fałszywie dodatnią aglutynację odczynników
lateksowych poprzez wiązanie na lateksie części Fc
należącej do IgG. Odczynniki PathoDxtra zaprojektowano
tak, aby nie reagowały z umiarkowanymi poziomami
białka A, jednakże duże stężenia mogą obciążać system.
UWAGA: Podczas wykonywania testu zaleca się kołysanie
kartonikiem jedynie przez czas wystarczający do uzyskania
wyraźnie czytelnej aglutynacji. Stosowanie się do tego zalecenia
zminimalizuje występowanie reakcji krzyżowych..
11
ogRANICZENIA DZIAŁANIA
11.1
Jeżeli do ekstrakcji użyto zbyt małej liczby kolonii, mogą
pojawić się wyniki fałszywie ujemne.
Jeżeli wyekstrahowano zbyt obfite inokulum,w przypadku
11.2
11.3
11.4
11.5
11.6 11.7
11.8 11.9
11.10
11.11
12
niektórych szczepów paciorkowców mogą pojawić
się wyniki fałszywie dodatnie. Mniejsze determinanty
antygenowe podlegające reakcjom krzyżowym, które
nie stanowią części węglowodanowej grupy, stają się
rozpoznawalne w przypadku, gdy ekstrahowane i badane
są duże ilości, co prowadzi do reakcji fałszywie dodatniej.
Streptococcus pneumoniae posiada takie same determinanty
antygenowe, jak paciorkowce ß-hemolizujące grupy
C8,9,10 i z tego względu może wystąpić dodatnia reakcja z
lateksem grupującym Strep C 11. Nie można przewidzieć
potencjalnych reakcji krzyżowych szerokiego spektrum
izolatów klinicznych S. pneumoniae. Paciorkowce grupy
C są ß-hemolizujące, podczas gdy bakterie Streptococcus
pneumoniae są a‑hemolizujące. Jeżeli nadal istnieją
wątpliwości, to należy przebadać hodowlę w celu
zróżnicowania pod kątem wrażliwości względem optochiny.
Listeria monocytogenes wykazuje antygenowość podobną
do antygenowości paciorkowców grupy B oraz G12 i może
wywoływać reakcję dodatnią z lateksowymi odczynnikami
grupującymi Strep B i/lub Strep G. Jeżeli tożsamość
badanych kolonii nie jest pewna, to w celu różnicowania
Listeria i paciorkowców można wykonać test katalazowy.
Listeria jest katalazo-dodatnia, a paciorkowce katalazoujemne.
Podczas wykonywania badań bezpośrednio z posiewów krwi
należy postępować według procedury Opcjonalne badanie
z hodowli bulionowej. Jakkolwiek nie jest to zalecane,
można wykonać bezpośrednie grupowanie paciorkowców
z posiewów krwi, o ile zachowane zostaną wszelkie
niezbędne środki ostrożności oraz świadomość możliwych
problemów związanych z wykonywaniem tego rodzaju
testów. Wiele z nich opisano w piśmiennictwie13,14,15.
Około 25% paciorkowców zieleniejących - viridans (rzadko
ß-hemolizujących) posiada antygen grupowy, a dalsze
1,4% ma więcej niż jeden wyraźny antygen grupowy16. W
pewnym badaniu stwierdzono, że: “Fakty te deprecjonują
grupowanie serologiczne jako użyteczne narzędzie do
różnicowania paciorkowców zieleniejących16. Jeżeli nadal
istnieją wątpliwości, to należy przeprowadzić odpowiednie
badania biochemiczne w celu uzupełnienia identyfikacji.
Jeśli przeprowadza się badania z zastosowaniem bulionu,
to należy mieć świadomość, że niektóre odmiany bulionu
Todd-Hewitt Broth mogą powodować autoaglutynację
z rozmaitymi dostępnymi w handlu odczynnikami
grupującymi 4. Zjawisko to obserwowano również w
przypadku bulionu Brain Heart Infusion Broth. Przed
dodaniem hodowli należy przebadać bulion stosując Lateks
grupujący dla paciorkowców, aby upewnić się, że nie zajdzie
jakakolwiek autoaglutynacja.
Dla niektórych paciorkowców udowodniono istnienie
antygenów wspólnych dla organizmów należących do
heterologicznych gatunków lub rodzajów 17,18,19, w związku
z czym nie można wyeliminować możliwości wystąpienia
reakcji krzyżowych tego typu, pojawiających się w
systemach grupujących paciorkowce. Antygen grupowy D
jest wspólny dla mikroorganizmów grup paciorkowcowych
Q, R oraz S17,18.
Niektóre szczepy Enterococcus faecium i Streptococcus
bovis nie podlegają łatwo grupowaniu.
Hodowle bakteryjne posiadające zewnętrzną warstwę
śluzową mogą uwięzić mikrocząsteczki, co prowadzi
do niespecyficznej aglutynacji. Zjawisko to występuje
powszechnie podczas procedury badania bezpośredniego.
Aby zminimalizować ten problem należy przerwać badanie
po zaobserwowaniu początkowej reakcji dodatniej.
Ponieważ grupowanie serologiczne kolonii ß-hemolizujących
oparte jest całkowicie na obecności specyficznych dla grupy
węglowodanów, wyniki nie pozwalają na odróżnienie
typowych paciorkowców grup A, C, F i G od drobnych
kolonii Streptococcus anginosus (milleri), posiadających
antygeny A, C, F lub G. Morfologia (kolonii) na agarowych
płytkach krwawych oraz reakcja serologiczna są jedynymi
kryteriami stosowanymi do charakteryzowania S.
anginosus w Agencji Kontroli Chorób (ang. Centres for
Disease Control)20. Różnicowanie biochemiczne można
przeprowadzić korzystając ze schematu, takiego jak
przedstawiony przez Lawrence i wsp.21.
CHARAKTERYSTYKA DZIAŁANIA
Działanie zestawu PathoDxtra Streptococcal Grouping Kit ocenianio
w laboratorium szpitalnym w Paryżu, we Francji. Przebadano 419
izolatów, zawierających 311 paciorkowców pogrupowanych wg.
Lancefield, 79 nie możliwych do pogrupowania paciorkowców/
enterokoków oraz 29 niebędących paciorkowcami. Otrzymane
wyniki porównano z dostępnymi w handlu zestawami do ekstrakcji
przy pomocy kwasu azotawego.
Czułość i specyficzność badanych zestawów obliczono z danych z
wykonanych prób, jak następuje:
PathoDxtra
Streptococcal
Grouping Kit
Inny
Zestaw
Średnia czułość (%)
89.1
85.2
Średnia specyficzność (%)
97.8
97.5
13
1 Murray, P.R., E.J. Baron, J.H. Jorgensen,
M.A. Pfaller, and R.H. Yolken., 2003.
Manual of Clinical Microbiology. 8th ed., Vol 1. ASM, Washington,
D.C.
2
Evins, G.M., et al., 1983.
The development by the Centers for Disease Control of a
specification for streptococcal serogrouping kits and its application
to Streptex and to the Phadebact Streptococcus Test.
J. Biol. Standard. 11:333-339.
3Facklam, R.R., et al., 1979.
Evaluation of commercial latex agglutination reagents for grouping
streptococci.
J. Clin. Microbiol. 10:641-646.
4
5
6
Slifkin, M., and G.R. Pouchet-Melvin, 1980.
Evaluation of three commercially available test products for
serogrouping beta-hemolytic streptococci.
J. Clin. Microbiol. 11:249-255.
Harvey, C.L., and McIllmurray, M.B., 1984.
Streptococci with dual antigen specificity for Lancefield groups D
and G.
Eur. J. Clin. Microbiol., 3, 526.
Jablon, J.M., et al., 1965.
ß-Hemolytic Streptococci with Group A and Type II Carbohydrate
Antigens.
J. Bacteriol. 89:529-534.
7Ottens, H., and K.C. Winkler, 1962.
Indifferent and Haemolytic Streptococci Possessing Group-Antigen
F.
J. Gen. Microbiol. 28:181-191
8
9
10
Jennings, H.L., et al., 1980.
Structure of the complex polysaccharide C-substance from
Streptococcus pneumoniae type1.
Biochem. 19:4712-4719.
Krause, R.M., and M. McCarty, 1962.
Studies on the Chemical Structure of the Streptococcal Cell Wall:
II The Composition of Group C Cell Walls and Chemical Basis for
Serologic Specificity of the Carbohydrate Moiety.
J. Exp. Med. 115:49-62
Poxton, I.R., et al., 1978.
The structure of C-polysaccharide from the walls of Streptococcus
pneumoniae.
Biochem. J. 175:1033-1042.
11Lee, P., and B.L. Wetherall, 1987.
Cross-reaction between Streptococcus pneumoniae and group C
streptococcal latex reagent.
J. Clin. Microbiol. 25:152-153.
12
13
14
15
Hopfer, R.L., et al., 1985.
Enzyme release of antigen from Streptococcus faecalis and Listeria
monocytogenes cross-reactive with Lancefield group G typing
reagents.
J. Clin. Microbiol. 22:677-679.
Shlaes, D.M., et al., 1984.
Comparison of latex agglutination and immunofluorescence for
direct Lancefield grouping of streptococci from blood cultures.
J. Clin. Microbiol. 20:195-198.
Wellstood, S., 1982.
Evaluation of Phadebact and Streptex Kits for rapid grouping of
streptococci directly from blood cultures.
J. Clin. Microbiol. 15:226-230.
Wetkowski, M.A., et al., 1982.
Direct Testing of Blood Cultures for Detection of Streptococcal
Antigens
J. Clin. Microbiol. 16:86-91.
16Facklam, R.R., 1977.
Physiological differentiation of viridans streptococci.
J. Clin. Microbiol. 5:184-201.
17
Chorpenning, F.W., Cooper, H.R., et al., 1975.
Cross reactions of Streptococcus mutans Due to Cell Wall Teichoic
Acid.
Infect. Immun., 12, 586.
18
Ellio, S.D., and Taj, J.Y., 1978.
The type-specific polysaccharides of Streptococcus suis.
J. Exp. Med., 148, 1699
19
Nowlan, S.S., and Deibel, R.H., 1967.
Group Q Streptococci. 1 Ecology, Serology, Physiology and
Relationship to Established Enterococci.
J Bact., 94, 291.
20Facklam, R.R., 1984.
The major differences in the American and British Streptococcus
taxonomy schemes with special reference to Streptococcus milleri.
Eur. J. Clin. Microbiol. 2:91-93.
21Lawrence, J., et al., 1985.
Incidence and characterization of beta-hemolytic Streptococcus
milleri and differentiation from S. pyogenes (group A), S. equisimilis
(group C), and large-colony group G streptococci.
J. Clin. Microbiol. 22:772-777
ProClin 300®jest znakiem handlowym firmy Rohm and Haas Corp; wszelkie
inne znaki handlowe stanowią własność firmy Thermo Fisher Scientific lub
jej spółek zależnych.
Oxoid Ltd Wade Road Basingstoke Hants, RG24 8PW UK
Aby uzyskać pomoc techniczną, prosimy skontaktować się z
lokalnym dystrybutorem.
IFU X7733A-PL,
Zmieniony października 2013
Wydrukowano w Wielkiej Brytanii