Autor: mgr Dorota Koldun Szkoła Podstawowa nr 65 w
Transkrypt
Autor: mgr Dorota Koldun Szkoła Podstawowa nr 65 w
Autor: mgr Dorota Koldun Szkoła Podstawowa nr 65 w Bydgoszczy SCENARIUSZ LEKCJI JĘZYKA POLSKIEGO W KLASIE V OPRACOWANY NA PODSTAWIE PODRĘCZNIKA A. ŁUCZAK I A. MURDZEK „MIĘDZY NAMI” GDAŃSKIEGO WYDAWNICTWA OŚWIATOWEGO BLOK TEMATYCZNY: OCALMY ZIEMIĘ! TEMAT: Jakim człowiekiem jest osoba mówiąca w wierszu Czesława Janczarskiego „Nie mijam”? CELE: − rozumienie tekstu poetyckiego na poziomie semantycznym i krytycznotwórczym; − określanie i charakteryzowanie osoby mówiącej (podmiotu lirycznego); − rozumienie funkcji przenośni i ich interpretacja; − wyszukiwanie w tekście poetyckim odpowiedzi na postawione pytania; − gromadzenie wyrazów kojarzących się z tytułem wiersza; − rozumienie słowa altruista; − redagowanie kilkuzdaniowej wypowiedzi na temat własnych przeżyć; − dokonanie samooceny. METODY I TECHNIKI: słoneczko skojarzeniowe, praca z tekstem, ćwiczenia redakcyjne FORMY PRACY: indywidualna, w parach MATERIAŁ LITERACKI: wiersz Czesława Janczarskiego „Nie mijam”, A. Łuczak, A. Murdzek „Między nami”, podręcznik do klasy V POMOCE DYDAKTYCZNE: przygotowane w kopertach kartki z rzeczownikami pomocnymi przy analizie utworu (praca w parach); arkusz szarego papieru potrzebny przy autorefleksji; dla każdego ucznia mała karteczka, na której oceni swoją postawę; kapelusz lub pudełko, do którego będą wrzucane karteczki. ORGANIZACJA LEKCJI: 1. Wprowadzenie. Analiza tytułu wiersza „Nie mijam”. Zapisanie skojarzeń. pomagam zatrzymuję się nie pozostawiam nie mijam nie przechodzę obok nie jestem obojętny 2. Lektura wiersza. Po zapoznaniu się z treścią wiersza sprawdzamy, czy skojarzenia uczniów były adekwatne do tematu. W razie potrzeby nanosimy poprawki. 3. Analiza treści pierwszej strofki. Wobec czego osoba mówiąca w wierszu nie jest obojętna? Komu pomaga? nie mijam skrzywdzonego kota psa z kulawą nogą motyla leżącego na szynach ptaka z połamanym skrzydłem odnoszę – do domu zerwany kwiat schylam się – nad zbłąkaną mrówką 4. Próba interpretacji przenośni (praca w parach). Spróbujmy pod postaciami zwierząt odnaleźć ludzi. Co im się mogło przydarzyć? Co czują? Pomocne będą wyrazy w kopertach. (Wyrazy, które przygotował nauczyciel, to: agresja, bezpieczeństwo, zagubienie, nieśmiałość, niebezpieczeństwo, kalectwo, wyrozumiałość, zagrożenie, samotność, opieka, bieda, lęk, ból, krzywda). Przykładowy zapis na tablicy: nie mijam skrzywdzonego kota – krzywda, agresja psa z kulawą nogą – bieda, wyrozumiałość motyla leżącego na szynach – zagrożenie, niebezpieczeństwo ptaka z połamanym skrzydłem – kalectwo, wyrozumiałość odnoszę – do domu zerwany kwiat – zagubienie, samotność schylam się – nad zbłąkaną mrówką – opieka, bezpieczeństwo 5. Ćw. 1, str. 92, podręcznik Jak scharakteryzowałbyś osobę mówiącą w wierszu? Zapisanie tematu lekcji. Osoba mówiąca w wierszu jest dobra, wrażliwa, pomocna, wyrozumiała, opiekuńcza. Wyjaśnienie znaczenia słowa altruista. 6. Analiza treści drugiej zwrotki. Ćw. 2, str. 92, podręcznik Wyjaśnienie przenośni charakteryzujących postawy ludzi we współczesnym świecie. podstępny krok kocich łap – ludzie są podstępni, oszukują, ukrywają swoje zamiary; psim zębem patrzą na siebie wrogo – są zaborczy, krzywdzą, ranią, nie chcą pomagać, nie chcą się dzielić; 7. Z podanych przez nauczyciela na kartkach rzeczowników wybierz ten, który mówi o sytuacji, z którą się spotkałeś. (Uczniowie redagują krótką wypowiedź). Wybrałem rzeczownik zagubienie, ponieważ… 8. Analiza treści trzeciej zwrotki i zarazem autorefleksja. Na dużym arkuszu papieru zapisujemy: Mijam Czasami mijam Nie mijam Uczniowie na małych karteczkach anonimowo zapisują, używając zwrotów, które są na dużym arkuszu, jak zazwyczaj postępują, gdy napotykają kogoś potrzebującego pomocy, i jak oceniają swoje postępowanie. Karteczki wrzucają do kapelusza lub pudełka. Zapisanie wyników na dużym arkuszu. Próba odpowiedzi na pytanie zawarte w ostatniej zwrotce. 9. Zadanie domowe. Ćw. 3, str. 92, podręcznik Dla chętnych: Napisz apel do uczniów naszej szkoły, by nie przechodzili obojętnie wobec krzywdy innych.