Wskaźnik determinacji - R2 Wartość wskaźnika pokazuje stopień
Transkrypt
Wskaźnik determinacji - R2 Wartość wskaźnika pokazuje stopień
Wskaźnik determinacji - R2 Wartość wskaźnika pokazuje stopień dopasowania serii danych do wzorca. Wskaźnik przyjmuje wartości z przedziału 0-1 (0%-100%). Jego górna granica wskazuje na dopasowanie idealne, a dolna na całkowity brak dopasowania między badanymi zmiennymi. W rezultacie można otrzymać odpowiedź na pytanie jak dużą część stopy zwrotu funduszu tłumaczy zachowanie się benchmarku. Przykładowo fundusz ze wskaźnikiem na poziomie 0,8 oznaczałby, że 80% historycznego zachowania funduszu jest przypisywane benchmarkowi (czyli indeksowi porównawczemu, np. S&P500, WIG20). Alfa Alfa to miara wskazująca możliwość i skalę zmiany ceny badanego instrumentu przy założeniu, że wartość benchmarku nie ulega zmianie. Innymi słowy Alfa pokazuje wartość dodaną uzyskiwaną z zarządzania funduszem w stosunku do benchmarku. Przykładowo, jeśli wskaźnik Alfa wynosi 1% w danym miesiącu, oznacza to, że w tym czasie wynik funduszu był o 1 punkt procentowy lepszy od benchmarku. Beta Beta to miara wskazująca wrażliwość zmiany ceny badanego instrumentu w porównaniu ze zmianą benchmarku. Jest to współczynnik informujący, z jaką siłą stopa zwrotu funduszu reaguje na zmianę stopy zwrotu wybranego benchmarku. Wskaźnik równy 1 oznacza, że spodziewany 10% wzrost wartości benchmarku przełoży się na 10% wzrost wartości badanego instrumentu (wartości jednostki w przypadku funduszy). Im wyższą wartość przyjmuje wskaźnik beta, tym bardziej ryzykowna jest rozpatrywana inwestycja. Przykładowo fundusz z betą wyższą niż 1 jest uznawany za bardziej zmienny niż benchmark - będzie zyskiwał więcej przy wzrostach benchmarku i tracił więcej przy jego spadkach.W skrajnych przypadkach beta może przyjmować wartości ujemne, dzięki czemu można się spodziewać odwrotnego ruchu wartości jednostki w stosunku do zmiany wartości benchmarku. Odchylenie standardowe Wskaźnik pokazujący odchylenia stóp zwrotu funduszu od ich średniej w danym okresie. Pozwala ocenić historyczną zmienność inwestycji. Im wyższy poziom odchylenia standardowego tym większe są odchylenia od średnich stóp zwrotu i tym samym większe ryzyko inwestycji. Wskaźnik Sharpe’a Wskaźnik pokazuje zwrot funduszu w odniesieniu do ryzyka. Pokazuje współczynnik dodatkowego zwrotu funduszu (tj. zwrotu ponad osiągany z aktywów wolnych od ryzyka, np. papierów skarbowych) odniesionego do ryzyka funduszu (tj. odchylenia standardowego funduszu). Im wyższy ten współczynnik, tym lepsze wyniki funduszu w stosunku do ponoszonego przez fundusz ryzyka. Duration Jest to wskaźnik pozwalający określić wrażliwość obligacji na zmiany stóp procentowych, a więc stopień ryzyka inwestycji w obligacje. Jest definiowany jako średnia ważona okresów otrzymywania przepływów pieniężnych z tytułu posiadania obligacji (średni okres oczekiwania przed otrzymaniem płatności z obligacji). Zwiększenie częstości wypłacania odsetek zmniejsza średni termin wykupu obligacji, czyli nasze duration. W okresie między płatnościami odsetek czas trwania zmniejsza się dokładnie o tyle, ile czasu upłynęło od ostatniej płatności odsetek. W momencie płatności odsetek następuje skokowy wzrost wartości czasu trwania. Dla obligacji zerokuponowych czas trwania jest równy czasowi życia obligacji. Przeciętna jakość kredytowa – średni rating papierów w portfelu. Rating jest to proces oceny, odbywający się zgodnie z pewną przyjętą przez daną agencję ratingową procedurą, ujednoliconą według określonych kryteriów. Ocena ma z reguły formę symbolu literowego: np. wg agencji ratingowej Standard & Poor's (ocena wykorzystywana w prezentowanych Kartach Funduszy) długookresowe poziomy ratingowe przedstawiają się następująco: - poziom inwestycyjny (AAA, AA, A, BBB) - poziom spekulacyjny (BB, B, CCC, CC, C, D). Musimy pamiętać, że rating może także zawierać znaki „+” i „-”, dla określenia różnic w ramach jednej kategorii, a wiarygodność finansowa obligacji może być wyższa niż wiarygodność finansowa kraju, z którego pochodzi. Uwaga: wykorzystane wskaźniki dotyczą okresu trzech lat liczonych wstecz od dnia, na który przygotowane zostały dane (lub okresu liczonego od daty powstania funduszu, jeśli fundusz wystartował później).