21 lat stara karta urodzinowa

Sygn. akt V RC 735/14
UZASADNIENIE
Pozwem z dnia 09.10.2014 roku (data prezentaty) małoletnia powódka O. L. reprezentowania przez przedstawicielkę
ustawową K. K. wniosła o podwyższenie alimentów zasądzonych od pozwanego M. L. wyrokiem Sądu Okręgowego w
Warszawie z dnia 09.08.2006 roku sygn. akt VII C 321/04 z kwoty 900 zł miesięcznie do kwoty 2500 zł miesięcznie
do 5 dnia każdego miesiąca do rąk przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki z ustawowymi odsetkami w
przypadku uchybienia terminu płatności którejkolwiek z rat alimentacyjnych począwszy od dnia wniesienia pozwu
oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki kosztów procesu według
norm przepisanych w tym kosztów z tytułu zastępstwa procesowego w kwocie 1500 zł według załączonego do pozwu
dowodu wpłaty /k. 1-3, 277, 291/.
Pozwany M. L. wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie kosztów zastępstwa adwokackiego /k. 50-54,
277, 291/.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Obowiązek alimentacyjny pozwanego M. L. na rzecz małoletniej powódki O. L. w kwocie 900 zł miesięcznie został
ostatnio ustalony wyrokiem rozwodowym Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 29.08.2006 roku w sprawie VII C
321/04 /k. 6/.
Małoletnia powódka O. L. ma aktualnie 15 lat, uczęszcza do III klasy Gimnazjum. Matka powódki wskazywała, że
uzasadnione potrzeby córki wzrosły od 2006 roku, koszt utrzymania małoletniej oceniała na kwotę 3000 zł /k. 278/
w tym: wydatki na szkołę 700 zł, karta M. 100 zł miesięcznie, abonament w L. 100 zł miesięcznie, ubrania 400-500
zł, wyżywienie (razem z matką) 800-900 zł miesięcznie, obiady w szkole 100 zł, witaminy 100-200 zł. kosmetyki
100-200 zł miesięcznie, połowę kosztów utrzymania mieszkania. W roku szkolnym 2014/2015 matka poniosła koszt
500 zł na podręczniki dla córki + zeszyty i pozostałe rzeczy potrzebne na wyprawkę szkolną -łącznie 1000 zł. Matka
powódki wskazywała, że na ubrania dla córki przeznacza 5000 zł rocznie. Powódka w wakacje 2014 roku miała
sfinansowany przez pozwanego wyjazd (kurs językowy) na Cypr, koszt 5900 zł+200 euro. Pozwany potrącił sobie ten
koszt z alimentów i przez wakacje płacił do rąk matki powódki kwotę 10 zł miesięcznie. Ponadto pozwany zabrał córkę
na Hawaje.
Rodzice powódki w ferie 2015 roku zorganizowali jej wyjazd, za który pozwany uiścił 1200 zł a matka powódki 1500
zł (w związku z tym matka powódki nie opłaciła czynszu).
Małoletnia powódka utrzymuje kontakt z ojcem, spotykają się głównie w restauracjach (pizzerie, S.). Pozwany raz w
miesiącu kupuje jej drogą rzecz np. torebkę bądź kurtkę. W listopadzie 2014 roku kupił jej kurtkę skórzaną za 400
zł. Ponadto wyprawił w restauracji urodzinowe przyjęcie niespodziankę , którego koszt wyniósł 975 zł, kupił jej też
nowego iphone’a. W ocenie przedstawicielki ustawowej był to niepotrzebny wydatek, gdyż gdy zwraca się do ojca
dziecka o pomoc finansową np. na wyjazd na ferie to ten odmawia pomocy.
Pozwany ponadto sfinansował kurs przygotowawczy do egzaminu szóstoklasisty, kurs przygotowawczy do egzaminu
gimnazjalnego w kwocie 2034 zł, kurs języka angielskiego około 900 zł za każdy semestr. Pozwany stworzył z
małoletnią powódką system bonusowo-oszczędnościowy, za dobre wyniki w nauce ma ona otrzymywać bonusy
pieniężne. Na rachunku zgromadziła już 17 500 zł, zgromadzone pieniądze otrzyma w wieku 21 lat. W ocenie
pozwanego ma ją to nauczyć oszczędności. /k. 277-281/.
Przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki K. K. ma 43 lata. Pracuje w (...) S.A. na stanowisku Szefa
Obiegu Dokumentów (...), jej średnie wynagrodzenie w okresie od 01.05.2014 roku do 31.10.2014 roku wynosiło
7500 zł brutto (5196,97 zł netto) /k. 41/, od 01.06.2014 roku do 31.08.2014 roku wynosiło 7500 zł brutto (5196,97 zł
netto) /k. 8/. Spłaca kredyt zaciągnięty we frankach szwajcarskich w wysokości 21 5000 złotych, rata wynosi 1000 zł
miesięcznie /k. 277/. Pożyczyła od rodziców pieniądze na samochód ponad 3800 zł oraz od siostry 1500 zł na pozew i
pełnomocnika. Swoje koszty utrzymania oceniała na kwotę 1600 zł. Przedstawicielka ustawowa płaci 546 zł za czynsz,
92 zł za telewizję kablową oraz Internet, 32 zł telefon stacjonarny, 27 zł miesięcznie za ubezpieczenie mieszkania,
około 50 zł za media, około 80zł za prąd, około 400zł za paliwo do samochodu. Matka powódki ma wykupiony pakiet
medyczny w L. płaci abonament w wysokości 100 zł miesięcznie za siebie i na córkę również w wysokości 100 zł
miesięcznie.
W styczniu 2014 roku małoletnia powódka dostała pokrzywki, K. K. wzięła wówczas 3 tygodnie urlopu i poniosła duże
wydatki w związku z chorobą. Podnosiła, że rzadko kiedy udaje się jej odłożyć pieniądze na wspólne wakacje z córką, od
kilku lat wyjeżdżają na tydzień do siostry przedstawicielki ustawowej do Szwecji. W ocenie przedstawicielki pozwany
przyzwyczaił córkę do drogich wydatków (drogiego jedzenia w restauracjach, odzieży, prezentów) przez co córka ma
do niej pretensje jeśli jej na coś nie stać, a otrzymywane alimenty w dotychczasowej kwocie są dla niej jak kupno jednej
torebki.. Przedstawicielka ustawowa nie utrzymuje kontaktu z pozwanym, pozostają w konflikcie. /k. 277-280/.
W 2012 roku osiągnęła dochód w kwocie 66 336,06 zł /k. 43/, w 2013 roku osiągnęła dochód w kwocie 67 472,88
zł /k. 42/.
Pozwany M. L. ma 45 lat, z zawodu jest menedżerem. Pracuje w (...) Sp. z o.o., gdzie za okres sześciu miesięcy od
czerwca do listopada 2014 roku otrzymał wynagrodzenie zasadnicze w kwocie 18 500 zł /k. 56/. Swoje miesięczne
zarobki deklarował na kwotę 18 500 zł netto. Wskazywał, że jego dochody od 2006 roku pozostają na zbliżonym
poziomie. Około 2-3 razy w roku odbywa wyjazdy służbowe na 2-3 dni. Od dwóch lata pozostaje w związku
narzeczeńskim, jego narzeczona nie ma stałego źródła dochodów, pozwany ją utrzymuje. Pomaga również finansowo
swoim rodzicom, siostrze samotnie wychowującej dziecko oraz członkom swojej rodziny posiadającym trojaczki.
Rodzice pozwanego są rolnikami, przebywają na emeryturze. Pozwany podnosił, że stara się regularnie płacić alimenty
w kwocie 900 zł miesięcznie, zdarzają się wyjątki, twierdził jednak, że są one uzgadnianie z matką powódki. W jego
ocenie oprócz alimentów przeznacza na córkę kilka tysięcy złotych, znacznie więcej niż przedstawicielka ustawowa.
Pozwany spłaca trzy kredyty w: euro-300, drugi 290 euro i we frankach szwajcarskich. Dwa kredyty zostały zaciągnięte
na lokale mieszkalne (jeden pozwanego, drugi jego narzeczonej) Ponadto opłaca czynsz w wysokości 1025 zł. Nie był
w stanie określić dokładnie swojego kosztu utrzymania, ocenił go na kilka tysięcy złotych. Od 2005 roku rehabilituje
kolano, na co wydatkuje kwotę 1200-1500 zł miesięcznie. Kwestionował koszty utrzymania córki wskazane przez
matkę powódki. Twierdził, że swoje bieżące wydatki pokrywa z oszczędności. Posiada 3 samochody: 1 służbowy, 2
prywatne. Używa jednego samochodu na stałe i drugiego prywatnego. /k. 280-281/.
W 2012 roku osiągnął dochód po odliczeniach w kwocie 291 106,31 zł /k. 62/. W 2013 roku osiągnął dochód po
odliczeniach w kwocie 530 830,67 zł /k. 58/. Deklarował, że nadwyżka w deklaracji podatkowej za 2013 rok to bonusy
od firmy za dobre wyniki w pracy. /k. 291/.
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy w tym
wysłuchania stron /k. 277-281/, deklaracji podatkowych /k. 42-43,57-63/, zaświadczeń o zatrudnieniu /k. 3, 41, 56/.
Sąd zważył co następuje:
Powództwo zasługuje na częściowe uwzględnienie.
Zgodnie z art. 133 § 1 i 3 krio: rodzice mają obowiązek świadczeń względem dziecka, które nie jest w stanie utrzymać
się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.
Zakres obowiązku alimentacyjnego, zgodnie z art. 135 § 1 i 2 krio, zależy z jednej strony od potrzeb osoby
uprawnionej, z drugiej zaś strony od możliwości zarobkowych i majątkowych osoby zobowiązanej. Wykonanie
obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie może
polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim
wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów
utrzymania lub wychowania uprawnionego.
Zmiana obowiązku alimentacyjnego, zgodnie z art. 138 krio, możliwa jest w razie zmiany stosunków tzn. wtedy, gdy
zmianie ulegają uzasadnione potrzeby uprawnionego albo możliwości zarobkowe zobowiązanego. Zmiana taka musi
jednak być istotna.
Od daty poprzedniego orzeczenia alimentacyjnego (wyroku rozwodowego Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia
29.08.2006 roku w sprawie VII C 321/04) upłynęło 8 i pół roku. Od tego czasu bezspornie wzrosły koszty utrzymania
małoletniej powódki, która miała wówczas około 7 lat, aktualnie zaś ma 15 lat. Sam upływ czasu wskazuje na wzrost
tych potrzeb. Doświadczenie życiowe nakazuje przyjąć, iż koszty utrzymania dzieci systematycznie wzrastają. Jak
wynika z orzecznictwa Sądu Najwyższego (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 1 czerwca 1965 r. (I CZ 135/64, Lex
nr 5811) różnica wieku dzieci spowodowana upływem czasu (…), sama przez się uzasadnia wzrost potrzeb związany
z uczęszczaniem do szkoły, pobieraniem dodatkowych lekcji itp., co z kolei pociąga za sobą konieczność ponoszenia
związanych z tym wydatków.
Sąd uznał, że uzasadnione potrzeby powódki podane przez jej matkę w wysokości 3000 zł miesięcznie za nieco
zawyżone. W ocenie Sądu uzasadnione potrzeby małoletniej powódki biorąc pod uwagę możliwości zarobkowe jej
rodziców w szczególności pozwanego wynoszą około 2 580 zł miesięcznie w tym: połowa czynszu 273 zł, połowa opłat
za telewizję (...) 46 zł miesięcznie, połowa za ubezpieczenie mieszkania 13,50 zł, połowa za media 25 zł miesięcznie,
połowa za prąd 40 zł, abonament w L. 100 zł, karta M. 100 zł miesięcznie, ubrania 500 zł miesięcznie, wydatki
szkolne 84 zł (1000 zł/12 miesięcy), wyżywienie 600 zł, obiady w szkole 100 zł, witaminy 100 zł., kosmetyki 200 zł
miesięcznie, wakacje 200 zł miesięcznie, ferie 200 zł miesięcznie. Sąd w kosztach utrzymania powódki w zakresie
opłat za mieszkanie nie uwzględnił kosztów telefonu stacjonarnego, gdyż małoletnia ma zakupiony przez ojca telefon
komórkowy i to on ponosi jego koszt. W ocenie Sądu pozostałe koszty utrzymania dziecka m.in. ubrań w kwocie 500
zł miesięcznie, kosmetyków 200 zł miesięcznie, wakacji 200 zł miesięcznie, ferii 200 zł miesięcznie są zasadne jako,
że ojciec powódki jest majętnym człowiekiem (zarabia 18 500 zł netto miesięcznie), ponadto ponosi na nią wysokie
wydatki na ubrania, wakacje (zagraniczne), wyżywienie, przez co przyzwyczaił ją do wysokiego poziomu życia. Dzieci
zaś mają prawo do takiej samej stopy życiowej jak ich rodzice.
W ocenie Sądu udział pozwanego w kosztach utrzymania dziecka powinien wynosić 1800 zł miesięcznie na co
pozwalają pozwanemu jego miesięczne zarobki w kwocie 18 500 zł netto. Jego miesięczny dochód w 2013 roku
wyniósł nawet około 44 236 zł (530 830,67 / 12 miesięcy), co może świadczyć, że pomimo deklaracji, iż jego sytuacja
zarobkowa od 2006 roku nie zmieniła się, ma jednak większe możliwości zarobkowe i dochody. W opinii Sądu,
fakt obciążenia pozwanego obowiązkami spłaty kredytów nie może mieć wpływu na jego obowiązek alimentacyjny
względem dziecka ( tym bardziej, że jeden z kredytów zaciągnięty jest na mieszkanie jego narzeczonej). Zgodnie z
poglądem prezentowanym w orzecznictwie Sądu Najwyższego zadłużenie zobowiązanego do alimentacji nie może
powodować ograniczenia należnych małoletniemu środków utrzymania i wychowania. Osoba, bowiem, na której ciąży
obowiązek alimentacyjny, musi się z tym liczyć przy podejmowaniu wydatków i ich wysokość planować stosownie do
posiadanych możliwości z uwzględnieniem wspomnianego obowiązku alimentacyjnego (wyrok Sądu Najwyższego z
dnia 12 listopada 1976 r. III CRN 236/76). Udział pozwanego w kosztach utrzymania córki powinien być wyższy niż
przedstawicielki ustawowej jako, że pierwszoplanowym opiekunem dziecka jest matka. Poza tym Sąd miał również na
względzie dysproporcję w zarobkach rodziców małoletniej.
Pomimo, że pozwany osiąga wysokie zarobki nie można obciążyć go całym ciężarem utrzymania małoletniej. W
pozostałym zakresie uzasadnione potrzeby małoletniej powódki powinna pokrywać jej matka, która pracuje w (...) na
stanowisku Szefa Obiegu Dokumentów (...), gdzie zarabia 5196,97 zł netto. W ocenie Sądu przedstawicielka ustawowa
posiada możliwości zarobkowe, żeby partycypować w pozostałych kosztach utrzymania córki.
Mając na uwadze powyższe rozważania, Sąd na podstawie art. 133 § 1 i 3, 135 § 1 i 3 138 kro orzekł jak w sentencji.
O kosztach orzeczono na podstawie art. 100 kpc koszty postępowania przejmując na rachunek Skarbu Państwa
oraz zasądzając od pozwanego M. L., na rzecz przedstawicielki ustawowej K. K. kwotę 1500,00 (tysiąc pięćset)
złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego zgodnie z żądaniem strony powodowej oraz załączonym
rachunkiem /k. 20/.
Na mocy art. 333 § 1 pkt 1 kpc nadano wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności.