Gazetka nr 217dla ksiedza

Gazetka Parafialna
Parafia p.w.
p.w. św. Mikołaja w Wielu
Wiele
14 września
2014 r.
Nr 31 (217)
Podwyższenie Krzyża Świętego
W filmie Andrzeja Wajdy: „Piłat i inni” krzyż z umierającym Jezusem umieszczono na
śmietnisku obok autostrady, przy wjeździe do miasta. Jednak prawie nikt go nie zauważył, ludzie byli obojętni. Jedynie turyści z przejeżdżających obok krzyża autokarów rzucali się do okien. Mimo to autokar nie zatrzymał się… Życie musi toczyć się dalej.
W pieśni śpiewamy: „kto krzyż odgadnie, ten nie upadnie, w boleści sercu zadanej”…
Spróbujmy wspólnie dziś odgadnąć krzyż. Ostentacyjnie, czasem na przekór, zawieszamy krzyż w państwowych urzędach, biurach i szkołach, a w mieszkaniach dla dekoracji.
Jednak na co dzień z nim się nie liczymy: tak samo zachowujemy się w pomieszczeniach
z krzyżem, jak i tam, gdzie go nie ma. Dlaczego? Bo zapominamy, że nie o krzyż chodzi,
ale o umierającego na nim Jezusa. Pomyśl bracie i siostro: czy dostrzegasz na krzyżu
Chrystusa? Czy gdyby umierał ktoś z twoich bliskich też tak byś się zachowywał? A tu
umiera Chrystus! Bóg!
Co czyni ktoś, kto wie, że niebawem umrze? Jeżeli kogoś kocha i chce mu coś pozostawić, powinien spisać testament. Unieruchomiony dyktuje: „mój majątek zostawiam...,
mój dom..., moje konto..., moje... A wobec najbliższych wypowiada ostatnie słowa. Im
większy człowiek, tym ważniejsze; im bliższy, tym cenniejsze.
Co powiedzieli znani ludzie gdy umierali? Jakie były ich ostatnie słowa?
Król Kazimierz Jagiellończyk po diagnozie lekarskiej: „Więc tedy umierać”.
Mikołaj Kopernik: „Teraz o Panie, pozwól odejść słudze swemu w pokoju”.
Ludwik XVI: „Wybaczam sprawcom mej śmierci i proszę Boga, by krew, którą rozlejecie,
nie spadła nigdy na Francję”.
Fryderyk Chopin mówił do stojących przy łożu: „Co oni tu robią? Czemu się nie modlą?”
A po ucałowaniu krucyfiksu: „Jestem już u źródeł szczęścia”.
Adam Mickiewicz w dniu śmierci na zapytanie przyjaciela co przekazać dzieciom, rzekł:
„Powiedz im niech się kochają... Zawsze” – dodał.
Ludzie wracają do tych słów. Cytują je. Próbują zobaczyć przez nie jeszcze raz życie,
zamknięte zdaniem ostatnim jak pieczęcią. Kochający noszą w sercu ostatnie słowa
swoich bliskich, rozpamiętują je. Są one dla nich światłem, pociechą lub darem na dalsze
dni.
W ciągu ostatnich trzech długich godzin cierpienia na krzyżu Jezus wypowiedział
słowa:
– Ojcze przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią.
– Niewiasto, oto syn Twój.
– Oto Matka twoja.
–Zaprawdę powiadam ci: Dziś ze mną będziesz w raju
–Boże mój, Boże mój, czemuś Mnie opuścił.
–Pragnę.
–Wykonało się.
–Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mojego.
Kto pamięta te słowa? Kto je rozpamiętuje? Kto nosi je w sercu? Czy dla chrześcijan
są światłem, pociechą, darem na życie? Uczniowie zapamiętali te ostatnie słowa i zapisali je. Kolejne pokolenia zastanawiały się nad nimi. Rozpamiętywały w ciągu wieków.
Święci i grzesznicy szukali w nich głębokiego znaczenia. Słowa wyszeptane przez Konającego – wykrzyczane w świat.
Dawne słowa Jezusa miały moc – uzdrawiały chorych, opętanych, niespokojnych,
grzeszników. Nawet wskrzeszały umarłych. Te słowa mają również moc przemienienia,
uzdrowienia twojego życia, życia każdego człowieka. Są bowiem słowami Boga.
Gdy chcesz zrozumieć i poczuć moc tych słów zdejmij krzyż ze ściany, półki, szafy
i postaw bliżej siebie, przy miejscu, gdzie najczęściej siadasz. Bierz go często w ręce.
Postaw tak blisko byś mógł go często dotykać, wpatrywać się w niego.
„Na drzewie rajskim śmierć wzięła początek, na drzewie krzyża powstało nowe życie.
„Szatan na drzewie został pokonany” – tak śpiewamy w prefacji mszalnej o krzyżu. Czy
my dziś jesteśmy świadomi co dokonało się na krzyżu?
Swojego czasu późnym wieczorem II program TV emitował film dokumentalny o szatanie, o egzorcystach. Bardzo mocno zapadły we mnie słowa Ojca Jacka Salija o szatanie. Otóż – powiedział O. Salij – szatan zwykle się nie ujawnia, działa skrycie w świecie,
w człowieku. Jego ujawnienie się – czyli opętanie – jest jego porażką. Tak, bracie i siostro, szatan działa skrycie, a za swoje narzędzia wykorzystuje ludzi – ponoć wierzących
– mówię ponoć, bo ten kto paktuje z szatanem, tak naprawdę nie ma w sobie ducha
wiary. Szatan zaczyna od złośliwości, siania nienawiści, uprzedzeń, podziałów. A najbardziej się cieszy gdy może dokuczyć kapłanom. Gdy kontestuje się rolę i znaczenie kapłana we wspólnocie. Najbardziej też wścieka się, gdy ktoś czci Maryję, gdy sięga po
różaniec lub Koronkę do Bożego Miłosierdzia. Okresami, gdy najczęściej atakuje, jest
Wielki Post, Adwent, czas rekolekcji czy misji. Warto sięgnąć do wczorajszej liturgii, do
sceny, gdy apostołowie pytają Chrystusa: kto Go zdradzi. Chrystus odpowiada: „to ten,
dla którego chleb maczam w misie i mu podaję”. Podał Judaszowi. Pismo Święte mówi
dalej: „a po spożyciu wszedł w niego szatan”. Wyszedł na zewnątrz, a była noc. W sercu
gdy brak Boga zawsze jest noc i pustka. Dramatyczna pustka. A potem samo usprawiedliwianie – wszyscy są winni, tylko nie ja. Jakoś tę pustkę trzeba zakrzyczeć. I taki krzyczy wciąż i ciągle od nowa. Bo szatanowi nie odpowiada Boże zgromadzenie, będzie je
kontestował i niszczył, demonstracyjnie będzie wychodził z Kościoła, bo Bóg go parzy.
Ale szatan został pokonany na drzewie krzyża, czy jednak w tobie? Czy jednak i w tobie???
„Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą co czynią”
Człowiek, który trwa w nienawiści nie wie co czyni, bo gdyby naprawdę wiedział to
żyłby inaczej. Gdy nie potrafimy przebaczyć, to rak zżera nas od wewnątrz.
Na Golgocie stanęły trzy krzyże, jakże różne w sobie.
1/ Krzyż odkupieńczy Boga
2/ Krzyż Łotra, który jest tak zaślepiony, że nawet w obliczu śmierci bliźni i przeklina
Boga
3/ Krzyż Dobrego Łotra, który potrafił wyciągnąć wnioski ze swojego życia, podał Bogu dłoń w ostatniej chwili – i usłyszał słowa Chrystusa: „zaprawdę powiadam ci, dziś ze
mną będziesz w raju”
„Pragnę” – to wołanie Boga do nas, który pragnie nas i naszej miłości. On dla nas,
z miłości do nas umarł na krzyżu.
Moja postawa wobec krzyża? Jaka jest?
- faryzeuszy bluźniących, którzy przyszli dla taniej sensacji, nawet w tej chwili nie
rozpoznali łaski nawiedzenia swego, nie podali Bogu swej dłoni,
- setnika, który dostrzega w Skazańcu Boga,
- Dobrego Łotra, który potrafi rzutem na taśmę uchwycić dłoń Miłosiernego Boga?
A ja jaki jestem?
Ogłoszenia duszpasterskie
1. Czerwony kolor szat liturgicznych wskazuje nam, że nie przeżywamy dziś 24. niedzieli
w ciągu roku, lecz – jak to już słyszeliśmy w trakcie Mszy św. – została ona zastąpiona
obchodem święta Podwyższenia Krzyża Świętego. Jest to jedno ze świąt, które swoją
rangą przewyższają niedziele w ciągu roku i są obchodzone również wtedy, gdy wypadają w niedzielę. Są to święta, podczas których wspominamy szczególnie ważne wydarzenia z naszej historii zbawienia.
2. W sąsiedztwie święta Podwyższenia Krzyża Świętego w kalendarzu liturgicznym pod
datą 15 września (tj. jutro) umieszczono wspomnienie Matki Bożej Bolesnej. Przez to
wspomnienie możemy uświadomić sobie cierpienia, jakie były udziałem Matki Bożej,
która – jak nikt inny – była zjednoczona z Chrystusem, również w Jego męce, cierpieniu
i śmierci.
3. Dziś rozpoczynają się kwartalne dni modlitw za dzieci, młodzież i wychowawców. Są
one częścią Tygodnia Wychowania, który rozpoczyna się zawsze w trzecią niedzielę
września. Pamiętajmy o tej inicjatywie w naszych modlitwach, a także – na ile pozwala
nam na to zdrowie – możemy podjąć w tej intencji jakieś choćby małe wyrzeczenie, rezygnując na ten tydzień np. z używek, rozrywki czy też ze spożywania jakiegoś określonego pokarmu czy smakołyku. Te rzeczy same w sobie są dobre, ale chodzi o to, by
wesprzeć modlitwę również wyrzeczeniem i ofiarować to w intencji dobrego wychowania
dzieci i młodzieży, abyśmy mieli społeczeństwo moralnie i duchowo silne i stabilne.
4. Jeśli zaś jesteśmy rodzicami, to postarajmy się szczególnie w tym tygodniu znaleźć
dodatkowy czas dla naszych dzieci i właśnie z nimi wyjść do kina czy do teatru, porozmawiać na temat tego, czego się ostatnio uczyły, co ich szczególnie zainteresowało lub
zaniepokoiło, czego od nas oczekują. Nie żałujmy czasu na wychowanie naszych dzieci,
gdyż to właśnie jest najważniejszą inwestycją nie tylko w ich rozwój, ale także w rozwój
całego społeczeństwa.
5. W kalendarzu liturgicznym pod datą 18 września, tj. najbliższy czwartek, przypada święto
św. Stanisława Kostki, patrona polskiej młodzieży. Święto to wpisuje się w obchody Tygodnia
Wychowania i ukazuje nam postać młodzieńca zdecydowanego, który dążąc ku wyznaczonym sobie ideałom świętości życia, nie uległ niewłaściwym wpływom środowiska, w którym
się obracał.
6. Adoracja Najświętszego Sakramentu w intencji nowych powołań i powołanych, jak w każdy
czwartek rozpocznie się po porannej liturgii i potrwa aż do Mszy świętej wieczornej. O przewodniczenie prosimy grupę III. O godzinie 1500 Msza święta zbiorowa i Koronka do Bożego
Miłosierdzia. Zachęcamy do udziału. Okazja do spowiedzi świętej od 1500 – 1700.
7. O posprzątanie kościoła w piątek po wieczornej Mszy świętej prosimy Parafian z Kliczkowych. Serdeczne podziękowanie składamy Parafianom z Górek po stronie prawej.
8. W piątek o godzinie 1800 spotkanie KSM-u. Serdecznie zapraszamy stałych i nowych
członków.
9. W przyszłą niedzielę po Mszy świętej o godzinie 1130 spotkanie dla dzieci i rodziców, które
mają przystąpić do Stołu Pańskiego 10 maja 2015 roku. Prosimy o obecność obowiązkową.
10. Przypominamy o parafialnej pielgrzymce dziękczynnej za dar Kanonizacji Jana Pawła II w
dniach: 23 – 27 września br. Śladami Ojca św. Jana Pawła II Polska południowowschodnia oraz Bieszczady. Są jeszcze wolne miejsca. Koszt: 890 zł.
W tym tygodniu patronują nam:
we wtorek, 16 września, święci: Korneliusz, papież, i Cyprian, biskup; obydwaj gorliwie
bronili wiary chrześcijańskiej i ponieśli śmierć męczeńską w połowie III wieku; obaj
opowiadali się za ponownym przyjęciem do Kościoła tych chrześcijan, którzy w czasie
prześladowań wyrzekli się wiary, po spełnieniu przez nich określonych dzieł pokutnych
(wspomnienie obowiązkowe);
w sobotę, 20 września, święci: Andrzej Kim Taegon (†1839), prezbiter koreański, który
zginął podczas prześladowań chrześcijan; Paweł Chong Hasano, kleryk koreański,
i Towarzysze, którzy ponieśli śmierć męczeńską pomiędzy 1839 a 1867 rokiem
(wspomnienie obowiązkowe).
Msze święte w naszej wspólnocie w następującym porządku:
w tygodniu: - o godzinie 720 i 1700
w sobotę - o godzinie 1600 - w budynku dawnej szkoły we Wdzydzach Tucholskich
w niedzielę - o godzinie 800; 1000; 1130 i 1600 we Wielu
Zapraszamy i zachęcamy do udziału.
ks. proboszcz Jan Flisikowski
ks. wikariusz Damian Drozdowski
Parafia Rzymskokatolicka św. Mikołaja
Sanktuarium Kalwaryjskie
83-441 Wiele ul. Derdowskiego 1
www.kalwariawielewska.pl
e-mail: [email protected]
Opracowanie, msk