Tabela 1

KARTA PRZEDMIOTU PROGRAMOWEGO
Tabela 1. Metryka przedmiotu programowego- cele i efekty kształcenia
PED.3.12./4.12./5.12.
POZIOM KSZTAŁCENIA
POZIOM VI/ STUDIA I STOPNIA
NR PRZEDMIOTU W PROGRAMIE
PROFIL KSZTAŁCENIA
ogólnoakademicki
Forma studiów
stacjonarne/ niestacjonarne
TYP PRZEDMIOTU
(obligatoryjny, fakultatywny)
KIERUNEK
PEDAGOGIKA
WSKAZANY SEMESTR KSZTAŁCENIA
MODUŁ
KSZTAŁCENIE SPECJALNOŚCIOWE
W ZAKRESIE PEDAGOGIKI
RESOCJALIZACJI, PROFIL.ZAGROŻEN
SPOŁ., PREWENCJI KRYM.
CAŁKOWITA LICZBA PKT ECTS
JĘZYK WYKŁADOWY
POLSKI
ANGIELSKI
FORMA OSTATECZNEGO
ROZLICZENIA PRZEDMIOTU
NAZWA PRZEDMIOTU W JĘZYKU
POLSKIM
SUBKULTURY MŁODZIEŻOWE
NAZWA PRZEDMIOTU W JĘZYKU
ANGIELSKIM
YOUTH SUBCULTURES
CELE KSZTAŁCENIA W ZAKRESIE
PRZEDMIOTU ( w punktach, jako
Ogólny: ukazanie koncepcji wyjaśniających tworzenie się subkultur w społeczeństwie, ze szczególnym uwzględnieniem jej
młodzieżowych form oraz przeanalizowanie procesu przeobrażeń subkultur młodzieżowych na przestrzeni ostatnich 60.
1. Wyposażenie w umiejętności identyfikowania patologicznych objawów działania subkultur młodzieżowych oraz przeciwdziałania
zagrożeniom wynikającym z działalności takich grup młodzieżowych.
2. Uświadomienie źródeł „atrakcyjności’ subkultur młodzieżowych dla młodych ludzi w kontekście umiejętności tworzenia
alternatywnego środowiska wychowawczego
(kształcenie ogólne, specjalność
Profilaktyka społeczna, itp.)
założone przez prowadzącego, ale
odzwierciedlone w efektach kształcenia)
WYMAGANIA WSTĘPNE
W ZAKRESIE:
WIEDZY
Posiada wiedzę na temat
klasycznych teorii socjologicznych
EFEKTY KSZTAŁCENIA W ZAKRESIE PRZEDMIOTU
STUDENT/ ABSOLWENT:
1. Prezentuje cechy podkultur młodzieżowych
UMIEJĘTNOŚCI
FAKULTATYWNY DLA KIERUNKU
OBLIGATIORYJNY DLA SPECJALNOŚCI
PED.RES.
VI
3
Zaliczenie z oceną
KOMPETENCJI SPOŁECZNYCH
Posługuje się terminologią pojęciową
socjologii i psychologii.
Dokonuje samooceny własnej wiedzy
o procesach regulowania stosunków człowieka
z otoczeniem społecznym
W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH
EK
W ODNIESIENIU
DO
KIERUNKOWYCH
EK
S1A_W04;
K_W15
ODNIESIENIE DO
FORM ZAJĘĆ
W
X
ĆW/K/W
inne
KARTA PRZEDMIOTU PROGRAMOWEGO
2. Planuje alternatywne środowiska wychowawcze dla uczestników
subkultur młodzieżowych
3. Opisuje mechanizmy i przyczyny przynależności młodzieży do
destrukcyjnych subkultur
S1A_U06; S1A_U07
K_U09
X
X
H1A_U04; H1A_U06; S1A_U03; S1A_U08
K_U03
X
X
Tabela 2. Walidacja i weryfikacja efektów kształcenia
EFEKTY KSZTAŁCENIA- student
Formy prezentacji EK
Poziomy osiągnięcia EK i odpowiadające im oceny
ndst (2)
dst (3)
db (4)
bdb (5)
Błędnie wylicza oraz
opisuje cechy
podkultur
młodzieżowych
Poprawnie wylicza,
lecz popełnia
błędy w opisie
podkultur
młodzieżowych
Poprawnie wylicza
oraz opisuje
większość podkultur
młodzieżowych
Prawidłowo wylicza oraz
wyczerpująco opisuje
cechy podkultur
młodzieżowych
2. Planuje alternatywne środowiska Pisemna praca
wychowawcze
dla
uczestników problemowa (wykaż,
uzasadnij, podaj
subkultur młodzieżowych
Błędnie wskazuje na
cechy środowiska
stanowiącego
alternatywę dla
uczestników
podkultur oraz nie
przedstawia
propozycji działań
pedagogicznych
Poprawnie
wskazuje na cechy
środowiska
stanowiącego
alternatywę dla
uczestników
podkultur jednakże
przyjmuje błędne
założenia oraz
nierealistyczne
plany działań
pedagogicznych
Poprawnie wskazuje
na cechy środowiska
stanowiącego
alternatywę dla
uczestników
podkultur oraz
przyjmuje poprawne
założenia oraz
przedstawia plany
działań
pedagogicznych bez
wskazania na warunki
szansy powodzenia
Trafnie wskazuje na
cechy środowiska
stanowiącego
alternatywę dla
uczestników podkultur
oraz przyjmuje
poprawne założenia
oraz przedstawia
realistyczne plany
działań
pedagogicznych ze
wskazaniem słabych i
mocnych stron projektu
3. Opisuje mechanizmy i przyczyny Pisemna praca
przynależności
młodzieży
do problemowa (wykaż,
uzasadnij, podaj
destrukcyjnych subkultur
Błędnie i w oparciu o
negatywne
stereotypy i wiedzę
potoczną analizuje
mechanizmy i
przyczyny
przynależności
młodzieży do
destrukcyjnych
subkultur
Wąsko i
powierzchownie
analizuje przyczyny
przynależności i
odnosi je do
niektórych teorii i
koncepcji
naukowych
Poprawnie analizuje
przyczyny
przynależności i
odnosi je do
większości teorii i
koncepcji
naukowych
Wyczerpująco analizuje
przyczyny przynależności
i trafnie odnosi je do
większości teorii i
koncepcji naukowych
1. Prezentuje
młodzieżowych
cechy
podkultur Pisemna praca
problemowa (wykaż,
uzasadnij, podaj
argumenty)
argumenty)
argumenty)
KARTA PRZEDMIOTU PROGRAMOWEGO
Tabela 3 A. Treści kształcenia według form zajęć i liczby godzin dla studiów stacjonarnych
LICZBA GODZIN WG FORM ZAJĘĆ
Treści kształcenia według formy zajęć i liczby godzin w kontakcie z prowadzącym
WYKŁAD
ĆWICZENIA
Młodzież jako grupa społeczna. Młodzież i kultura młodzieżowa. Młodzież a wartości – współczesny wizerunek
młodzieży.
1
2
Analiza znaczeniowa pojęć: subkultura, kontrkultura, antykultura, kultura alternatywna, kontestacja.
1
2
Wybrane teorie subkultur dewiacyjnych (Cohena, Millera, Clowarda i Ohlina).
4
3
Cechy charakterystyczne subkultur młodzieżowych. System wartości, wzory osobowe. Formy działalności
(pozytywne, negatywne). Sposób przekazu informacji i komunikowania się (język). Tonacja uczuciowo –
emocjonalna i ideologia. Styl ubierania się, czesania, symbolika itp.
1
2
Z historii nieformalnych ruchów młodzieżowych. Społeczno-polityczne podłoże powstania subkultur w USA,
Europie Zachodniej.
2
2
Typologia subkultur młodzieżowych. Subkultury religijno – terapeutyczne i ekologiczno pacyfistyczne. Subkultury
buntu społeczno – obyczajowego. Subkultury ucieczki i izolacji. Subkultury kreatywne.
2
2
Przyczyny uczestnictwa, przynależności do subkultur. Konsekwencje.
4
Subkultury młodzieżowe w Polsce: bikiniarze, hipisi, git-ludzie, chuligani, punki, skinheadzi, sataniści, rastafarianie,
graficiarze, squatersi i inni).
3
Subkultura młodzieżowa jako ucieczka, jako bunt i jako twórczość na przykładzie subkultury hip – hopowej.
Studium tej podkultury.
2
2
Subkultury a przemoc, agresja i przestępczość na przykładzie skin-headów i „szalikowców”.
2
2
Próba oceny działalności subkultur młodzieżowych. Atrakcyjność i zagrożenia związane z przynależnością do
subkultur młodzieżowych. System profilaktyki: czynniki ryzykotwórcze; tworzenie alternatywnych środowiska
wychowawczych dla negatywnej podkultury młodzieżowej.
1
6
ŁĄCZNIE GODZIN WG FORM ZAJĘĆ
15
30
RAZEM GODZIN ZAJĘĆ
45
WARSZTAT
INNE
KARTA PRZEDMIOTU PROGRAMOWEGO
Tabela 3 B. Treści kształcenia według form zajęć i liczby godzin dla studiów niestacjonarnych
LICZBA GODZIN WG FORM ZAJĘĆ
Treści kształcenia według formy zajęć i liczby godzin w kontakcie z prowadzącym
WYKŁAD
Młodzież jako grupa społeczna. Młodzież i kultura młodzieżowa. Młodzież a wartości – współczesny wizerunek
młodzieży.
ĆWICZENIA
1
Analiza znaczeniowa pojęć: subkultura, kontrkultura, antykultura, kultura alternatywna, kontestacja.
1
1
Wybrane teorie subkultur dewiacyjnych (Cohena, Millera, Clowarda i Ohlina).
2
1
Cechy charakterystyczne subkultur młodzieżowych. System wartości, wzory osobowe. Formy działalności
(pozytywne, negatywne). Sposób przekazu informacji i komunikowania się (język). Tonacja uczuciowo –
emocjonalna i ideologia. Styl ubierania się, czesania, symbolika itp.
1
1
Z historii nieformalnych ruchów młodzieżowych. Społeczno-polityczne podłoże powstania subkultur w USA,
Europie Zachodniej.
1
2
Typologia subkultur młodzieżowych. Subkultury religijno – terapeutyczne i ekologiczno pacyfistyczne. Subkultury
buntu społeczno – obyczajowego. Subkultury ucieczki i izolacji. Subkultury kreatywne.
1
2
Przyczyny uczestnictwa, przynależności do subkultur. Konsekwencje.
2
Subkultury młodzieżowe w Polsce: bikiniarze, hipisi, git-ludzie, chuligani, punki, skinheadzi, sataniści, rastafarianie,
graficiarze, squatersi i inni).
2
Subkultura młodzieżowa jako ucieczka, jako bunt i jako twórczość na przykładzie subkultury hip – hopowej.
Studium tej podkultury.
1
Subkultury a przemoc, agresja i przestępczość na przykładzie skin-headów i „szalikowców”.
1
1
Próba oceny działalności subkultur młodzieżowych. Atrakcyjność i zagrożenia związane z przynależnością do
subkultur młodzieżowych. System profilaktyki: czynniki ryzykotwórcze; tworzenie alternatywnych środowiska
wychowawczych dla negatywnej podkultury młodzieżowej.
1
1
8
15
ŁĄCZNIE GODZIN WG FORM ZAJĘĆ
RAZEM GODZIN ZAJĘĆ
23
WARSZTAT
INNE
KARTA PRZEDMIOTU PROGRAMOWEGO
Tabela 4. Końcowa walidacja efektów kształcenia
METODA KOŃCOWEJ OCENY EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA FORM ZAJĘĆ
WYKŁAD
ĆWICZENIA
Zaliczenie z oceną: pisemna
praca problemowa
WARSZTAT
INNE
-
Zaliczenie z oceną: pisemna
praca problemowa
Tabela 5 A. Nakład pracy studenta- rozliczenie punktów ECTS dla przedmiotu dla studiów stacjonarnych
FORMA AKTYWNOŚCI STUDENTA
LICZBA GODZIN
ODPOWIADAJĄCA JEJ LICZNA PUKTÓW
ECTS
(szacowana dla EK; obliczamy dzieląc
liczbę godzin przez 25)
Liczba godzin wykładów w kontakcie z prowadzącym zajęcia
15
0,6
Liczba godzin ćwiczeń w kontakcie z prowadzącym zajęcia
30
1,2
Liczba godzin warsztatów w kontakcie z prowadzącym zajęcia
0
-
Liczba godzin innych zajęć (laboratorium, konwersatorium, prezentacja
projektu, itp.)) w kontakcie z prowadzącym zajęcia
0
-
Samodzielne czytanie wskazanej literatury
15
0,6
Przygotowanie do zajęć (wykonywanie zlecanych zadań)
10
0,4
Przygotowane do egzaminu
5
0,2
Inny nakład pracy (np. przygotowanie projektu)
0
-
Łączna liczba godzin/ łączna liczba punktów ECTS
75
3
W tym godzin/ punktów za udział w zajęciach w bezpośrednim kontakcie
z prowadzącym
45
1,8
KARTA PRZEDMIOTU PROGRAMOWEGO
Tabela 5 B. Nakład pracy studenta- rozliczenie punktów ECTS dla przedmiotu dla studiów niestacjonarnych
FORMA AKTYWNOŚCI STUDENTA
LICZBA GODZIN
ODPOWIADAJĄCA JEJ LICZNA PUKTÓW
ECTS
(szacowana dla EK; obliczamy dzieląc
liczbę godzin przez 25)
Liczba godzin wykładów w kontakcie z prowadzącym zajęcia
8
0,3
Liczba godzin ćwiczeń w kontakcie z prowadzącym zajęcia
15
0,6
Samodzielne czytanie wskazanej literatury
25
1
Przygotowanie do zajęć (wykonywanie zlecanych zadań)
22
0,9
Przygotowane do egzaminu
5
0,2
Inny nakład pracy (np. przygotowanie projektu)
0
Liczba godzin warsztatów w kontakcie z prowadzącym zajęcia
Liczba godzin innych zajęć (laboratorium, konwersatorium, prezentacja
projektu, itp.)) w kontakcie z prowadzącym zajęcia
Łączna liczba godzin/ łączna liczba punktów ECTS
75
3
W tym godzin/ punktów za udział w zajęciach w bezpośrednim kontakcie
z prowadzącym
23
0,9
KARTA PRZEDMIOTU PROGRAMOWEGO
Tabela 6. Wykaz literatury źródłowej
Zalecana literatura
obowiązkowa
uzupełniająca
1. Jędrzejewski M. (2001), Subkultury a przemoc
w
perspektywie
psychoedukacji,
socjalizacji
i samorealizacji dzieci i młodzieży, Warszawa.
2. Piotrowski P. (2003), Subkultury młodzieżowe. Aspekty
psychospołeczne, Warszawa.
3. Prejs B. (2004), Bunt nie przemija: bardzo podręczny
słownik subkultur młodzieżowych, Katowice.
4. Rychła J. (2005), Ucieczka. Bunt. Twórczość.
Subkultura
hio-hopowa
w
poszukiwaniu
autentycznego stylu życia, Kraków.
1. Bogusz J. (red.) (1987), Kontestacja młodzieżowa.
Moda czy poszukiwanie alternatywnego stylu życia?
Warszawa.
2. Sołtysiak T. (1993), Młodzież o podkulturach,
Bydgoszcz.
3. Sołtysiak T. (1993), Uwarunkowania środowiskowe
i determinanty subiektywne uczestnictwa nieletnich
w podkulturach, Bydgoszcz.
4. Verton D. (2000), Pamiętniki hakerów: fascynująca
opowieść o nastoletnich hakerach, Gliwice.
5. Wójcik J. W. (1992), Od hipisów do satanistów,
Kraków.
Tabela 7. Dane osób odpowiedzialnych za prowadzenie zajęć oraz walidację założonych efektów kształcenia
Prowadzący
Autor programu dla przedmiotu
Kierownik przedmiotu- rozliczenie końcowe
Prowadząca/ cy wykład
Prowadząca/ cy ćwiczenia
Prowadząca/ cy warsztat
Prowadząca/ cy inne formy zajęć
tytuł/ stopień naukowy/ zawodowy,
imię i nazwisko
dr Renata Szczepanik
mgr Paweł Żak
mgr Paweł Żak
mgr Adam Malinowski
adres e-mail
[email protected]
[email protected]
jw
[email protected]
KARTA PRZEDMIOTU PROGRAMOWEGO
Tabela 8. Rekomendowane metody dydaktyczne 1
Metoda/y
(wybrane na podst. grup wg F. Szloska2)
wykład informacyjny, prelekcja, odczyt
wykład problemowy, konwersatoryjny
wykład
X
ćwiczenia
Forma zajęć
konwersatorium
warsztat
laboratorium, inne
X
pogadanka, objaśnienie lub wyjaśnienie
X
klasyczna metoda problemowa
metoda przypadków/ sytuacyjna
inscenizacja
gry dydaktyczne
symulacyjne/ decyzyjne
dyskusja dydaktyczna
burza mózgów, metoda okrągłego stołu
X
panelowa
metaplan
film, ekspozycja, prezentacja multimedialna
z wykorzystaniem komputera
z wykorzystaniem podręcznika (prac z tekstem)
X
X
X
ćwiczenia przedmiotowe/ laboratoryjne
ćwiczenia produkcyjne
metoda projektów
Inne, jakie?
Ostatecznie zastosowana metoda dydaktyczna winna korespondować z wynikami diagnozy potrzeb i możliwości edukacyjnych grupy studentów, dokonanej przez Prowadzących
zajęcia
2 Franciszek Szlosek (1995), Wstęp do dydaktyki przedmiotów zawodowych, TIE, Radom
1