2. Dlaczego więź między dzieckiem a opiekunem

Transkrypt

2. Dlaczego więź między dzieckiem a opiekunem
2. Dlaczego więź między dzieckiem a opiekunem jest ważna?
Przywiązanie do opiekuna jest niezwykle
ważne, wręcz niezbędne dla prawidłowego
rozwoju dziecka. Dzięki niemu maluch czuje
się bezpiecznie i może poznawać otaczający
świat. Wczesne bezpieczne doświadczenia
więzi ma wpływ na późniejszy społeczny i
emocjonalny
rozwój
dziecka
poprzez
oddziaływanie na:

rozwój mózgu;

sposób reagowania na doświadczane
emocje;

oczekiwania i sposób reagowania w
bliskich relacjach przez całe życie.
Jak przywiązanie wpływa na rozwój
mózgu?
Pierwsze lata życia są niezwykłym okresem w rozwoju dziecka – praktycznie co dzień dziecko uczy się
nowych rzeczy oraz odkrywa możliwości swojego ciała. Sposób w jaki kontaktujesz się ze Swoim dzieckiem
determinuje rodzaj doświadczeń i stymulacji jakich ono doświadcza . Ma to istotne znaczenie na wczesnym
rozwoju mózgu. Mózg dziecka tworzy tworzy pewien schemat dla sposobów myślenia i interakcji, których
dziecko doświadcza regularnie (np. dziecko, które doświadczyło odrzucenia przez rodziców będzie
oczekiwać że inni też je odrzucą, w dorosłym życiu będzie spostrzegać innych jako odrzucających, a w
bliskich relacjach reagować będzie tak aby zostać odrzuconym).
Oczekiwania i sposób reagowania w bliskich relacjach przez całe życie.
Więź z opiekunem ma wpływ na zachowanie dziecka w ciągu całego przyszłego życia – decyduje o sposobie
nawiązywania relacji z innymi ludźmi, na spostrzeganie świata i innych osób, a także na sposób widzenia
własnej osoby i poczucie własnej wartości. W naturalny sposób dziecko wykształca w sobie więź do
opiekuna - jest to cecha wrodzona/pierwotna. Jednak rodzaj tej więzi może być różny: może dawać dziecku
poczucie bezpieczeństwa, ciekawości świata, ale może także kształtować nieufność, poczucie zagrożenia, czy
niestabilności. To jaka więź powstanie między dzieckiem, a rodzicem zależy od rodzica i jego zachowania.
Opracował:
Adrian Drdzeń - pedagog o ukończonych specjalizacjach: resocjalizacja z profilaktyką oraz praca socjalna. Trener
warsztatu umiejętności psychospołecznych; absolwent Specjalistycznego Studium Przeciwdziałania Przemocy
w Rodzinie (SSPPwR II stopnia); specjalizacja trenerska w zakresie metod pracy korekcyjnej i wspomagającej
ze sprawcą przemocy ISPiPS. Certyfikowany lider Zespołu Interdyscyplinarnego ds. Przeciwdziałania Przemocy
w Rodzinie. Profilaktyk – realizator programów profilaktycznych dla dzieci i młodzieży (Kraina Świetlików). Superwizor
i trener Zespołów Interdyscyplinarnych.