„inteligentna obrona” i “interoperacyjność”: przyszłość
Transkrypt
„inteligentna obrona” i “interoperacyjność”: przyszłość
„INTELIGENTNA OBRONA” I “INTEROPERACYJNOŚĆ”: PRZYSZŁOŚĆ EUROPEJSKIEJ POLITYKI OBRONNEJ W ciągu 25 lat od zakończenia zimnej wojny, państwa europejskie korzystały z ”dywidendy pokojowej” i znacząco zmniejszały wydatki na obronność. W ostatnim czasie trend ten zaczął się jednak odwracać – w obliczu bezprecedensowych zagrożeń dla swojego bezpieczeństwa, państwa członkowskie Unii Europejskiej musiały zrewidować swoje budżety wojskowe i obronne. Koncepcje takie jak “inteligentna obrona” czy “interoperacyjność” zyskują coraz większe uznanie w odniesieniu do przyszłości polityki obronnej. W 2012 r. Azja wyprzedziła Europę pod względem wydatków ponoszonych na obronność w podziale na kontynenty, zajmując tym samym drugie miejsce na świecie, za Ameryką Północną. Trzy lata później wydatki Azji na obronność były już o 36,4 proc. wyższe niż Europy. Zdolności obronne UE w skali światowej. Wydatki wojskowe w ujęciu regionalnym w 2015 r. Oceania Ameryka Południowa Ameryka Północna Europa Azja 0 100 200 300 400 500 600 700 Cztery państwa z największymi nakładami na wojsko to państwa spoza Unii Europejskiej. Tylko Wlk. Brytania, Francja, Niemcy i Włochy znajdują się na liście 15 państw o najwyższym poziomie wydatków na wojsko w 2015 r. 596 mld dol. USA 215 mld dol. Chiny 87,2 mld dol. Arabia Saudyjska 66,4 mld dol. Rosja Zjawiska, z którymi mamy do czynienia w ostatnich latach: rosnąca liczba uchodźców, powiększająca się siatka organizacji terrorystycznych, rozmieszczanie zaawansowanych taktycznych rakiet balistycznych przez państwa europejskie, a także konflikt na Ukrainie – stanowią wyzwanie dla Unii Europejskiej i dla jej zdolności radzenia sobie z zagrożeniami. Jednocześnie, podmioty niepaństwowe takie jak Hamas, Hezbollah, rebelianci Huti czy ISIS, wykazały zdolności zdobycia i wykorzystania pocisków balistycznych. Z tego powodu państwa UE dokonują rewizji swoich wydatków na obronność. Przybliżona liczba interwencji sił powietrznych NATO Wszystkie interwencje 82% 88,5% 79% 2014 2014 (1 stycznia – 30 czerwca) 2015 (1 stycznia – 30 czerwca) Odpowiedź na rosyjskie działania powietrzne W 2014 r. sojusznicy NATO zobowiązali się, że do 2024 r. będą wydawać na obronność 2 proc. PKB. W Europie państwa członkowskie, w tym Wlk. Brytania i Polska, zwiększyły swoje wydatki na obronność między 2014 a 2015 rokiem odpowiednio o 9 proc. i 29 proc. Większość państw przeznacza nakłady na obronność na wydatki kadrowe, tylko w ograniczonym stopniu poświęcając je na zakup sprzętu oraz badania i rozwój. Procentowy udział wydatków na obronność w PKB w 2015 r. Szwecja | 1.08% Finlandia | 1.31% Estonia | 2.03% Łotwa | 1.03% Irlandia | 0.45% Wlk. Brytania | 2.05% Holandia | 1.21% Belgia | 0.91% Francja | 1.79% Luksemburg | 0.5% Austria | 0.68% Portugalia | 1.42% Włochy | 1% Hiszpania | 0.89% Malta | 0.61% Litwa | 1.12% Niemcy | 1.16% Czechy | 0.98% Węgry | 0.89% Słowenia | 0.96% Chorwacja | 1.4% Polska | 2.1% Słowacja | 1.03% Rumunia | 1.43% Bułgaria | 1.18% Grecja | 2.42% Cypr | 1.83% Współpraca państw członkowskich UE jest kluczem do osiągnięcia skutecznych możliwości obrony przed współczesnymi zagrożeniami. Podziały na gruncie narodowym, polityka protekcjonistyczna oraz ograniczenia budżetowe mogą prowadzić do braku wydajności i niepotrzebnej duplikacji zasobów wojskowych. „Inteligentna obrona” Priorytet: Specjalizacja: Współpraca: transparentne, oparte na współpracy i wydajne finansowo podejście w celu uzyskania optymalnego potencjału obronnego. NATO powinno zachęcać do specjalizacji celowej, w ramach której państwa członkowskie skoncentrują się na swoich mocnych stronach przy opracowywaniu planów wyposażenia. współpraca międzypaństwowa umożliwia rozwinięcie zdolności obronnych przewyższających możliwości pojedynczego kraju. W obliczu rosnących zagrożeń dla bezpieczeństwa, państwa europejskie powinny zainwestować w sprawdzone systemy --- jak Patriot i SM-3 ---, które zostały opracowane, sprawdzone i wdrożone do walki z zarówno już istniejącymi, jak i nowymi zagrożeniami. Brakuje czasu i zasobów finansowych, by inwestować w systemy zupełnie nowe i niesprawdzone, które osiągną zdolności operacyjne nawet za 10-15 lat. Państwa europejskie powinny postawić na interoperacyjność, wybierając systemy pasujące do istniejącej już sieci w celu uproszczenia systemu wymiany informacji i ułatwienia procesów decyzyjnych. Suwer enn ość UE Egzoat mo sfe ra Endoatm os fer “Interoperacyjność” z systemami Raytheon Chronią Europę ze wszystkich kierunków a Mogą chronić Europę przed atakami bombowymi i lotniczymi ze wszystkich kierunków. Systemy Raytheon Interoperacyjność: Współpracuje z innymi produktami i systemami, zarówno w procesie implementacji, jak i nieograniczonego dostępu Państwa europejskie muszą rozsądnie wydatkować środki, inwestując we współpracę z firmami cieszącymi się nie tylko wieloletnim doświadczeniem w wykorzystaniu najbardziej zaawansowanych technologii, ale także z udowodnionym zaangażowaniem w tworzenie skutecznych partnerstw. Źródła: Raytheon, Instytut Unii Europejskiej Studiów nad Bezpieczeństwem, Statista, Parlament Europejski, Sztokholmski Międzynarodowy Instytut Badań nad Pokojem, NATO, Avascent, Europejska Agencja Obrony Przy wsparciu: