Warszawa, 24

Ustawa o zmianie ustawy o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów
finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych oraz o
zmianie niektórych innych ustaw z dnia 8 marca 2013 r. (dalej jako „Ustawa”)
Ustawa w zakresie swojej regulacji wdraża dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady
2010/73/UE z dnia 24 listopada 2010 r. zmieniającą dyrektywę 2003/71/WE w sprawie prospektu
emisyjnego publikowanego w związku z publiczną ofertą lub dopuszczeniem do obrotu papierów
wartościowych oraz dyrektywę 2004/109/WE w sprawie harmonizacji wymogów dotyczących
przejrzystości informacji o emitentach, których papiery wartościowe dopuszczane są do obrotu na
rynku regulowanym (Dz. Urz. UE L 327 z 11.12. 2010, str. 1).
Nowe rozwiązania zmierzają do ochrony interesów inwestorów, a także prowadzą w zamierzeniu
do uproszczenia obowiązków emitentów, związanych z przeprowadzaniem ofert publicznych.
Do najważniejszych zmian należy zaliczyć:
1.
2.
Zmiana definicji oferty publicznej;
Wprowadzenie ograniczeń w możliwości wykorzystywania papierów wartościowych
inkorporujących prawo do nabycia lub objęcia akcji do publicznego oferowania tych akcji z
pominięciem wymogu prospektowego;
3. Wprowadzenie regulacji w zakresie tzw. „oferty kaskadowej”;
4. Zmiany w zakresie zatwierdzania i doręczania decyzji o zatwierdzeniu prospektu
emisyjnego;
5. Wprowadzenie terminu „sprzedający”;
6. Wyłączenie możliwości wykorzystywania przez emitentów wpływów z emisji nowych akcji
przed rejestracją podwyższenia kapitału zakładowego;
7. Zmiany w zakresie prowadzenia akcji promocyjnej;
8. Wyłączenie obowiązku uzyskania stosownego upoważnienia w uchwale organu stanowiącego
przez emitenta zawierającego umowę o subemisję inwestycyjną/ usługową;
9. Uchylenie przepisu art. 65 Ustawy o ofercie w zakresie publikacji rocznego wykazu
przekazanych informacji;
10. Zmiany w systemie sankcji za naruszenie przepisów Ustawy o ofercie;
11. Wprowadzenie definicji „dnia roboczego”;
12. Szczególny tryb prowadzenia i rozstrzygnięcia postępowania w sprawie zastosowania przez
Komisję doraźnych środków nadzorczych.
Nowelizacja wchodzi w życie w dniu 22 kwietnia 2013 roku.
Poniżej został zaprezentowany zarys najistotniejszych zmian wprowadzonych przez Ustawę.
RKKW – KWAŚNICKI, WRÓBEL & Partnerzy – Radcowie Prawni spółka partnerska
Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy, XIII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego
KRS 0000337285, REGON 142011396, NIP 521-354-00-88
ul. Wilcza 46, 00-679 Warszawa
tel. + 48 22 541 70 80 / fax +48 22 213 30 07
[email protected] www.rkkw.pl
1.
Zmiana definicji oferty publicznej
Nowela z dnia 8 marca 2013 r. redefiniuje pojęcie oferty publicznej. Zgodnie z nowym
brzmieniem art. 3 Ustawy o ofercie, ofertą publiczną jest udostępnianie co najmniej 150 osobom
lub nieoznaczonemu adresatowi, w dowolnej formie i w dowolny sposób, informacji o papierach
wartościowych i warunkach ich nabycia, stanowiących wystarczającą podstawę do podjęcia przez
nich decyzji w sprawie nabycia tych papierów wartościowych.
Ustawodawca zrezygnował ponadto z przesłanki odpłatności nabycia papierów wartościowych
jako elementu definicji oferty publicznej. Usunięte zostały również przepisy dotyczące
„publicznego proponowania nabycia instrumentów finansowych”, ze względu na brak takiej
definicji w Dyrektywie 2003/71/WE.
2.
Wprowadzenie ograniczeń w możliwości wykorzystywania papierów wartościowych
inkorporujących prawo do nabycia lub objęcia akcji do publicznego oferowania tych
akcji z pominięciem wymogu prospektowego;
W związku z istniejącą praktyką wykorzystywania konstrukcji papierów wartościowych
inkorporujących prawo do nabycia lub objęcia akcji (np. warrantów subskrypcyjnych) do de facto
publicznego oferowania tych akcji z pominięciem wymogu prospektowego, Ustawa wprowadziła
doprecyzowanie przepisów Ustawy o ofercie tak, by wyeliminować sztuczne konstruowanie
oferty akcji poprzez ofertę tego rodzaju papierów wartościowych.
3. Wprowadzenie regulacji w zakresie tzw. „oferty kaskadowej”
Na podstawie brzmienia nowego art. 15a Ustawy o ofercie, emitent papierów objętych lub
nabytych albo tych, które mają być objęte lub nabyte przez bank, instytucję kredytową, firmę
inwestycyjną, zagraniczną firmę inwestycyjną lub konsorcjum tych podmiotów, może udzielić
pisemnej zgody na ich sprzedaż przez te podmioty, w ich imieniu i na ich rachunek, w drodze
oferty publicznej, na podstawie prospektu emisyjnego sporządzonego przez tego emitenta.
Konstrukcja pozwala emitentowi pozyskać potrzebne środki finansowe w stosunkowo krótkim
czasie. Dokonuje on transakcji tylko z wyspecjalizowanymi w tym zakresie podmiotami, którymi
są instytucje finansowe pełniące rolę subemitenta. Te natomiast sprzedają papiery wartościowe
następnym instytucjom. Zbycie papierów pomiędzy poszczególnymi poziomami odbywa się
najczęściej w trybie oferty niepublicznej, natomiast ostatni etap stanowi zazwyczaj ofertę
publiczną skierowaną ku inwestorom detalicznym. W celu zabezpieczenia obrotu akcjami, a także
wzmocnienia nadzoru Komisji Nadzoru Finansowego, ustawodawca zdecydował ograniczyć
„ofertę kaskadową” jedynie do papierów o charakterze nieudziałowym, tj. z wyłączeniem akcji.
2
KWAŚNICKI, WRÓBEL & Partnerzy
ul. Wilcza 46, 00-679 Warszawa
[email protected] www.rkkw.pl
4. Zmiany w zakresie zatwierdzania i
emisyjnego
doręczania decyzji o zatwierdzeniu prospektu
Ustawodawca przewidział nowy sposób doręczenia decyzji (w całości uwzględniających żądanie
strony), które od tej pory możliwe jest przez publikację na stronie internetowej Komisji Nadzoru
Finansowego. Wprowadzono obowiązek po stronie emitenta lub sprzedającego do przekazania
Komisji Nadzoru Finansowego, prospektu emisyjnego w formie papierowej i elektronicznej
niezwłocznie po jego zatwierdzeniu. Komisja Nadzoru Finansowego przekazuje jego kopię do
Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych.
5. Wprowadzenie terminu „sprzedający”
Nowela zrezygnowała ze stosowanego do tej pory w Ustawie terminu „wprowadzający”,
zastępując go określeniem „sprzedający”. Zdaniem autorów uzasadnienia do Ustawy zmiana ta
stanowi konsekwencję wdrożenia do polskiego ustawodawstwa angielskiego terminu „offeror”,
stosowanego zarówno w dyrektywie 2003/71/WE jak i praktyce rynkowej. Z drugiej strony, nowy
termin stanowi lepsze odzwierciedlenie czynności dokonywanych przez podmiot, do którego się
odnosi a który ogłasza ofertę sprzedaży posiadanych przez siebie papierów wartościowych.
6. Wyłączenie możliwości wykorzystywania przez emitentów wpływów z emisji nowych
akcji przed rejestracją podwyższenia kapitału zakładowego
Kolejną zmianą w Ustawie o ofercie jest dodanie art. 5a, który ma służyć zabezpieczeniu
interesów inwestorów uczestniczących w ofercie publicznej nowych akcji. Zgodnie z
wprowadzonym przepisem, gdy oferta publiczna przeprowadzana jest za pośrednictwem firmy
inwestycyjnej, wpłaty pieniężne z tytułu zapisów na akcje nowej emisji będące przedmiotem
oferty publicznej, dla których udostępniono prospekt emisyjny lub memorandum informacyjne,
gromadzone są na wydzielonym rachunku bankowym. Natomiast środki pieniężne pochodzące z
tych wpłat nie mogą być następnie przekazane emitentowi przed zarejestrowaniem przez sąd
rejestrowy podwyższenia kapitału zakładowego, w ramach którego przeprowadzona została oferta
publiczna akcji. Dzięki ograniczeniu swobody dysponowania wpływami z emisji przed rejestracją
podwyższenia kapitału zakładowego zostało wyeliminowane ryzyko istniejące przed powstaniem
po stronie nabywców akcji roszczenia względem spółki o ich wydanie.
7. Zmiany w zakresie prowadzenia akcji promocyjnej
Zgodnie z nowym brzmieniem art. 53 ust. 1 i 2 Ustawy o ofercie akcję promocyjną oferowanych
papierów wartościowych można prowadzić jedynie w przypadku oferty publicznej. Natomiast,
momentem uprawniającym do rozpoczęcia promocji jest złożenie za pośrednictwem firmy
inwestycyjnej do Komisji Nadzoru Finansowego dokumentów w celu zatwierdzenia prospektu
emisyjnego.
3
KWAŚNICKI, WRÓBEL & Partnerzy
ul. Wilcza 46, 00-679 Warszawa
[email protected] www.rkkw.pl
W przypadku gdy nie jest wymagane udostępnienie prospektu emisyjnego, emitent lub
sprzedający może prowadzić akcję promocyjną pod warunkiem złożenia Komisji, najpóźniej na
14 dni roboczych przed planowanym jej rozpoczęciem, zawiadomienia o zamiarze jej
przeprowadzenia.
KNF uzyskała uprawnienie do żądania wprowadzenia zmian do treści materiałów promocyjnych
najpóźniej na 5 dni roboczych przed planowanym rozpoczęciem akcji promocyjnej albo
przekazania wyjaśnień dotyczących jej treści, w terminie określonym w żądaniu, nie dłuższym niż
2 dni od dnia jego doręczenia podmiotowi obowiązanemu do złożenia zawiadomienia.
8. Uchylenie art. 14 ust. 2 i art. 15 ust. 2. Wyłączenie obowiązku uzyskania stosownego
upoważnienia w uchwale organu stanowiącego przez emitenta zawierającego umowę o
subemisję inwestycyjną/ usługową
Nowela rezygnuje ze szczególnej ochrony jaka przysługiwała instytucji subemisji inwestycyjnej.
Zniesiony został wymóg uzyskania stosownego upoważnienia w uchwale podjętej przez właściwy
organ – emitenta, a w przypadku subemisji dotyczącej akcji – w uchwale walnego zgromadzenia
spółki.
Nowe brzmienie Ustawy o Ofercie nie zawiera również regulacji w ww. zakresie w stosunku co
do subemisji usługowej.
9. Uchylenie przepisu art. 65 Ustawy
Ustawodawca zdecydował się wyeliminowanie obowiązku sporządzenia i publikowania przez
emitenta rocznego wykazu informacji uprzednio przekazanych do publicznej wiadomości w
ramach raportów bieżących i okresowych.
10.
Zmiany w systemie sankcji za naruszenie przepisów Ustawy
W celu podniesienia efektywności systemu nadzoru nad ofertami publicznymi, przedmiotem
noweli stały się najpoważniejsze naruszenia dotyczące oferowania papierów wartościowych.
Konsekwencją wprowadzenia „oferty kaskadowej” stał się art. 96 ust. 1a Ustawy o ofercie
przewidujący sankcję za dokonywanie sprzedaży objętych lub nabytych papierów wartościowych
o charakterze nieudziałowym, w swoim imieniu i na swój rachunek, w drodze oferty publicznej,
na podstawie prospektu emisyjnego emitenta, bez pisemnej zgody tego emitenta. Komisja może
wówczas wydać decyzję o wykluczeniu, na czas określony lub bezterminowo, papierów
wartościowych z obrotu na rynku regulowanym albo nałożyć, biorąc po uwagę w szczególności
sytuację finansową podmiotu, na który kara jest nakładana, karę pieniężną do wysokości
1.000.000 zł, albo zastosować obie sankcje łącznie.
4
KWAŚNICKI, WRÓBEL & Partnerzy
ul. Wilcza 46, 00-679 Warszawa
[email protected] www.rkkw.pl
Kolejną zmianą jest dodany art. 96 ust 1c Ustawy o Ofercie umożliwiający w sytuacji naruszenia
przepisów art. 53 ust. 3-7 Ustawy o Ofercie lub dotyczących akcji promocyjnej nałożenie przez
Komisję Nadzoru Finansowego kary do wysokości 1.000.000 zł. Natomiast w przypadku
naruszenia art. 16 ust. 1 pkt 1-2, art. 17 ust 1 pkt 1-2 a także 53 ust. 10 pkt 1 oraz art. 53 ust. 12
pkt 1-2 Komisję Nadzoru Finansowego może nałożyć karę pieniężną do wysokości 5.000.000 zł.
Co więcej, w przypadku rażącego naruszenia ww. przepisów na każdą z osób działających w
imieniu i na zlecenie emitenta lub sprzedającego przy dokonywaniu czynności związanych z
ofertą publiczną lub akcją promocyjną, w szczególności na członków zarządu,
komplementariuszy w spółce komandytowo – akcyjnej lub komandytowej bądź wspólników w
spółce jawnej lub partnerskiej Komisja Nadzoru Finansowego może nałożyć karę do wysokości
1.000.000 zł.
W art. 96 ust. 3 Ustawy o ofercie – możliwość wymierzenia sankcji w przypadku naruszeń
przepisów dotyczących przekazywania informacji okresowych, polegających na dokonaniu
korekty informacji w zakresie i terminie określonym w decyzji. W zaproponowanym przepisie
jest mowa o terminie określonym w decyzji, co umożliwiłoby zarówno wskazywanie w decyzji
daty dokonania korekty, jak również podanie terminu w sposób opisowy (np. w terminie
przekazania raportu kwartalnego, nie później niż 45 dni od zakończenia kwartału roku
obrotowego).
Obecne brzmienie Ustawy o ofercie za naruszenie z art. 99 przewiduje karę grzywny do
10.000.000 zł albo karę pozbawienia wolności do lat 2 albo obie te kary łącznie. Zwiększona
wysokość kary grzywny (dotychczas górna granica wynosiła 1.000.000 zł) podkreśla prewencyjną
funkcję tej kary, a także ma służyć możliwości jej sprawiedliwego różnicowania w zależności od
„wielkości” emitenta.
11. Wprowadzenie definicji „dnia roboczego”
Ustawa reguluje, że za „dzień roboczy” uważa się każdy dzień od poniedziałku do piątku, z
wyłączeniem dni ustawowo wolnych od pracy (jak niedziele i święta).
12. Szczególny tryb prowadzenia i rozstrzygnięcia postępowania w sprawie zastosowania
przez Komisję doraźnych środków nadzorczych
Wprowadzony nowy art. 18a Ustawy o ofercie, ustanawia szczególny tryb prowadzenia i
rozstrzygnięcia postępowania w sprawie zastosowania przez Komisję Nadzoru Finansowego
doraźnych środków nadzorczych. W razie niebezpieczeństwa spowodowania trudnych do
odwrócenia skutków, Komisja Nadzoru Finansowego nadaje swej decyzji rygor natychmiastowej
wykonalności. W tym przypadku uzasadnienie doręcza się dopiero w terminie 14 dni od dnia
doręczenia samej decyzji, natomiast termin na złożenie stosownego wniosku o ponowne
rozpatrzenie sprawy biegnie od dnia doręczenia uzasadnienia decyzji. Regulacje te, możliwe do
zastosowania w przypadkach niecierpiących zwłoki, ze względu na potrzebę ochrony
5
KWAŚNICKI, WRÓBEL & Partnerzy
ul. Wilcza 46, 00-679 Warszawa
[email protected] www.rkkw.pl
bezpieczeństwa obrotu lub w razie niebezpieczeństwa wyrządzenia szkody inwestorom nie
wyłączają prawa strony do odwoływania się od decyzji Komisji Nadzoru Finansowego ani do jej
sądowej kontroli.
6
KWAŚNICKI, WRÓBEL & Partnerzy
ul. Wilcza 46, 00-679 Warszawa
[email protected] www.rkkw.pl