pismo do sejmowej Komisji PSR

Komisja
Polityki Społecznej i Rodziny
Sejm
Rzeczypospolitej Polskiej
Sprawa dotyczy: poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, druk sejmowy nr 2651
UWAGI
OBYWATELSKIE
Szanowni Państwo Posłowie!
Składam na Państwa ręce uwagi do Sprawozdania Podkomisji nadzwyczajnej
do rozpatrzenia poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (druk nr 2651).
I. W art. 1 pkt 3 ww projektu ustawy, dotyczącym dodania art. 110a, sformułowanie
w art. 110a ust. 1: „Wysokość emerytury oblicza się ponownie od podstawy wymiaru
ustalonej w sposób określony w art. 15, z uwzględnieniem art. 110 ust. 3, jeżeli do jej
obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia
emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego przypadającą w całości
lub w części po przyznaniu świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru przed
zastosowaniem ograniczenia, o którym mowa w art. 15 ust. 5, jest wyższy niż 250%”
uważam za wybiórcze, nierówne i krzywdzące emerytów oraz jako tworzenie kolejnych
wyjątków.
Wszystkie osoby, które mają obliczony „wwpw” za okres przed 1999 r.
i ograniczony do 250% powinny mieć prawo do ponownego obliczenia emerytury,
NIEZALEŻNIE od momentu przyznania emerytury oraz tego, czy osiągały zarobki
po nabyciu uprawnień emerytalnych. W tym duchu wypowiada się Pierwszy Prezes SN RP
w swojej opinii do projektu ustawy, cytat: „…naprawienie „błędu” ustawodawcy powinno
polegać na umożliwieniu przeliczenia wszystkich emerytur, przy wyliczaniu których
zastosowano wskazane ograniczenie, a nie na przeliczeniu podstawy wymiaru emerytury tylko
z uwzględnieniem zarobków osiąganych po nabyciu uprawnień…”.
II. W art. 1 pkt 4 ww projektu ustawy, dotyczącym zmian w art. 174, po ust. 2 dodaje
się ust. 2a w brzmieniu: „2a. Przy ustalaniu kapitału początkowego do okresów, o których
mowa w art. 7 pkt 5 stosuje się art. 53 ust. 1 pkt 2.”. Takie sformułowanie również wybiórczo
i nierówno traktuje osoby, które przebywały na urlopach wychowawczych, zawężając grupę
„beneficjentek” jedynie do tych, które będą miały uwzględnione te zmiany w kapitale
początkowym, POMIJAJĄC osoby przebywające na emeryturach nie obliczanych metodą
kapitałową (na zasadach przed 1999 r.).
Regulacja powinna obejmować WSZYSTKIE osoby, które korzystały z urlopów
wychowawczych i mają ten okres uznawany do tej pory z przelicznikiem 0,7% podstawy.
W tym przypadku również Pierwszy Prezes SN RP w swojej opinii do projektu ustawy
uważa to za niewłaściwe, cytat: „…proponowana regulacja stawia osoby urodzone po 1948 r.
w lepszej sytuacji w stosunku do ubezpieczonych urodzonych przed 1949 rokiem, którzy okres
urlopu wychowawczego sprzed 1999 roku mają uwzględniony w rozmiarze 1/3 posiadanych
okresów składkowych i z przelicznikiem 0,7% podstawy…”.
Uważam, że powyższe przepisy proponowane w projekcie ustawy, zawężające krąg
osób, które zostają nimi objęte, mają na celu jak największe ograniczenie kosztów
wprowadzenia ustawy, co skutkuje nierównym traktowaniem i może budzić poważne
zastrzeżenia natury konstytucyjnej.
W związku z powyższym zwracam się z prośbą do Komisji Polityki Społecznej
i Rodziny o dokładne zapoznanie się z treścią i skutkami zmian projektowanych w ustawie
emerytalnej oraz z apelem o objęcie proponowanymi zmianami wszystkich, będących
w podobnej sytuacji, a nie tylko grup obecnie wskazanych w projekcie.
2