D - Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Siedlcach

Sygn. akt IV U 495/16
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 10 listopada 2016 r.
Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący
SSO Jacek Witkowski
Protokolant
sekr. sądowy Monika Świątek
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 listopada 2016 r. w S.
odwołania G. M.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.
z dnia 21 kwietnia 2016 r. Nr (...)
w sprawie G. M.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.
o prawo do emerytury
oddala odwołanie.
Sygn. akt IV U 495/16
UZASADNIENIE
Decyzją z dnia 21.04.2016 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił wnioskodawcy G. M. przyznania
prawa do emerytury na podstawie art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń
Społecznych (Dz. U. z 2015 r., poz. 748 ze zm.), w związku z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w
sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze
(Dz. U. Nr 8 poz.43) albowiem wnioskodawca nie wskazał 25 letniego okresu składkowego i nieskładkowego na dzień
1.01.1999 r.
Od decyzji tej odwołanie złożył ubezpieczony G. M.. Wskazał on, iż przy wyliczeniu jego stażu ubezpieczenia ZUS
nie uwzględnił pracy świadczonej w okresie od 6.05.1981 r. do 31.08.1983 r. na stanowisku kierowcy lokomotywy
spalinowej w Jednostce Wojskowej M..
W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wnosił o jego oddalenie twierdząc, iż sporny okres zatrudnienia
w Jednostce Wojskowej M. nie może być uwzględniony przy zastosowaniu przelicznika wyrażonego w art. 43 ust.
2 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Przepis ten bowiem dotyczy jedynie zatrudnienia na kolei, a w okresie od
6.05.1981 r. do 31.08.1983 r. pracodawcą ubezpieczonego była Jednostka Wojskowa.
Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje:
Ubezpieczony G. M., urodzony (...), złożył w dniu 31.03.2016 r. wniosek do pozwanego Oddziału ZUS o przyznanie
prawa do emerytury, w którym wskazał, iż nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego (k. 1-8 a. e.).
Na podstawie przedłożonych dokumentów organ rentowy przyjął za udowodniony na dzień 1.01.1999 r. okres
ubezpieczeniowy w wymiarze 24 lat, 10 miesięcy i 28 dni, w tym 22 lata, 7 miesięcy i 2 dni zatrudnienia w szczególnych
warunkach. Zaskarżoną decyzją z dnia 21.04.2016 r. ZUS odmówił G. M. prawa do emerytury w wieku obniżonym
(k. 24 a. e.).
W toku postępowania rozpoznawczego Sąd ustalił, iż ubezpieczony w okresie od 6.05.1981 r. do 31.08.1983 r. był
zatrudniony w pełnym wymiarze w Jednostce Wojskowej (...) M. jako pracownik cywilny- maszynista zajmujący się
obsługą elektrowozu. W tym czasie do jego obowiązków należało obsługiwanie lokomotywy na odcinku stanowiącym
bocznicę własną pomiędzy stacją Mienia a Jednostką Wojskową. W chwili rozpoczynania tej pracy ubezpieczony
posiadał uprawnienia maszynisty lokomotyw spalinowych oraz maszynisty pojazdu elektrycznego (bezspornewyjaśnienia informacyjne ubezpieczonego k. 12-12v, plik dokumentów dołączonych do odwołania, w tym m. in.
zaświadczenie o zatrudnieniu, umowy o pracę, ogólne świadectwo pracy).
Odwołanie G. M. jest niezasadne.
Kluczowym dla rozstrzygnięcia niniejszego postępowania była wykładnia art. 43 ust. 2 ustawy o emeryturach i
rentach z FUS, zgodnie z którym każdy pełny rok zatrudnienia na kolei na parowym, spalinowym lub elektrycznym
pojeździe trakcyjnym, w drużynach konduktorskich oraz na stanowiskach manewrowych lub ustawiaczy liczy się jako
14 miesięcy zatrudnienia na kolei.
W ocenie Sądu Okręgowego, przy obliczaniu okresów składkowych i nieskładkowych G. M. nie można zastosować
wyżej wymienionego przelicznika.
Przy stosowaniu powyższego przepisu pamiętać bowiem należy, iż użyte w nim pojęcie „zatrudnienie na kolei”
stanowi definicję legalną. Znajduje się ona w art. 42 ust. 2 tej samej ustawy, zgodnie z którym za zatrudnienie na
kolei uważa się zatrudnienie pracowników kolejowych w jednostkach (komórkach) organizacyjnych, określonych
w ust. 1, zwanych dalej "kolejowymi jednostkami organizacyjnymi". Z kolei w ust. 1 tego samego artykułu
wymieniono: jednostki organizacyjne przedsiębiorstwa (...), z wyłączeniem biur projektów kolejowych, inne jednostki
(komórki) organizacyjne, których pracownicy byli objęci dotychczasowymi przepisami o zaopatrzeniu emerytalnym
pracowników kolejowych i ich rodzin, podmioty wydzielone z przedsiębiorstwa państwowego (...) w okresie od dnia
1.09.1999 r. do dnia wpisu spółki (...) Spółka Akcyjna do rejestru handlowego. A zatem Jednostka Wojskowa (...)
M., jako pracodawca ubezpieczonego w spornym okresie, nie może być zaliczona do żadnej z kategorii podmiotów,
o których mowa w art. 42 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Oznacza to, iż w okresie tym G. M. nie był
pracownikiem zatrudnionym na kolei. Na marginesie stwierdzić należy, iż czas pracy w spornym okresie nie może być
również zaliczany jako okres równorzędny z okresami zatrudnienia na kolei w myśl art. 44 pkt 1-9 tej samej ustawy,
gdyż nie wpisuje się w żadne w wymienionych tam pojęć. Zauważenia przy tym wymaga, iż przepis art. 43 ust. 2 ustawy
o emeryturach i rentach z FUS powinien być stosowny ściśle. Stąd też stanowisko wyrażone przez organ rentowy jest
prawidłowe.
A zatem, sporny okres nie podlegał zaliczeniu wg żądanego przez ubezpieczonego, a określonego w art. 43 ust. 2 ustawy
o emeryturach i rentach z FUS, licznika jako okres składkowy. Ubezpieczony nie wykazał więc na dzień 1.01.1999
r. 25-letniego okresu składkowego i nieskładkowego. W konsekwencji nie spełnił jednego z warunków do uzyskania
prawa do emerytury w wieku obniżonym, wymienionym w art. 184 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 27 ust. 1 pkt 2 ustawy o
emeryturach i rentach z FUS oraz w § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r.
W związku z powyższym jego odwołanie podlegało oddaleniu z mocy art. 47714 § 1 kpc.