Monoclonal Mouse

FLEX
Monoclonal Mouse
Anti-Human CD138
Klon MI15
Ready-to-Use
(Link)
Nr kat. IR642
Przeznaczenie
Do badań diagnostycznych in vitro.
Przeciwciało FLEX Monoclonal Mouse Anti-Human CD138, klon MI15, Ready-to-Use (Link), jest przeznaczone do
stosowania w immunohistochemii w aparatach Autostainer Link. Przeciwciało to przydatne jest w identyfikacji
nowotworów złośliwych obejmujących krańcowo zróżnicowane komórki plazmatyczne i związane jest ze szpiczakiem
mnogim (1, 2). Przeciwciała przeciwko CD138 mogą być także przydatne w szczegółowej klasyfikacji rozlanych
chłoniaków z dużych komórek B (3). Interpretacja kliniczna wystąpienia lub braku barwienia musi być uzupełniona
przez badania morfologiczne z wykorzystaniem odpowiednich prób kontrolnych i powinna być przeprowadzana
przez doświadczonego patologa z uwzględnieniem historii choroby pacjenta i innych badań diagnostycznych.
Synonimy antygenu
Syndekan-1 (1).
Podsumowanie
i wyjaśnienie
CD138 to proteoglikan transmembranowy, stanowiący podporę dla siarczanów heparanu i czasami siarczanów
chondroityny. Składa się z rdzeniowego białka o masie 30,5 kDa oraz pięciu glikozoaminoglikanów. CD138 jest
członkiem rodziny syndekanów. Zgłaszana masa cząsteczkowa CD138 wynosi od 85 000 do 92 000,
prawdopodobnie w zależności od układu glikozaminoglikanów cząsteczki (1).
W ramach układu krwiotwórczego CD138 ograniczona jest głównie do późnych etapów różnicowania komórek B.
Zazwyczaj ulega ekspresji w wysokim zagęszczeniu komórek w prawidłowych i zmienionych nowotworowo komórkach
plazmatycznych (4, 5) oraz komórkach limfoplazmocytoidalnych (4). W dojrzałej tkance CD138 ulega ekspresji w
nabłonku prostym i przejściowym, fibroblastach, przejściowych keratynocytach i komórkach śródbłonka (1).
Funkcja CD138 jest raczej nieznana. Jednakże wewnątrzkomórkowa część CD138 wydaje się łączyć cytoszkielet z
elementami komórkowymi (1), a zewnątrzkomórkowa część cząsteczki wydaje się wiązać różne ligandy. CD138
przypuszczalnie odgrywa rolę w funkcjach komórkowych, takich jak rozrost, zaprogramowana śmierć komórki, adhezję
komórka-podłoże i komórka-komórka (5), czego przykładem może być jego pośrednictwo w adhezji komórek szpiczaka
do kolagenu typu I (6).
Ekspresja CD138 ulega zmniejszeniu w procesie zezłośliwiania różnych nabłonków (7), a antygen ulega gwałtownej
utracie (zrzucaniu) przez komórki szpiczaka wchodzące w apoptozę, co czyni z CD138 marker żywotnych komórek
szpiczak (1, 6). CD138 zanika po zezłośliwieniu kilku przejściowych nabłonków (7). Wraz z przeciwciałami anty-BCL-6
i anty-IRF4, przeciwciało przeciwko CD138 może być cenne w diagnostyce związanych z AIDS chłoniaków
nieziarnistych oraz związanych z HIV chłoniaków ziarnistych (8). Dodatkowo przeciwciało przeciwko CD-138 może być
pomocne w szczegółowej klasyfikacji rozlanych chłoniaków z dużych komórek B, przy zastosowaniu wraz z
przeciwciałami przeciwko CD10, BCL-6 i MUM1 (3).
Patrz dokument Ogólne instrukcje wykonywania odczynów immunohistochemicznych firmy Dako lub następujące
części instrukcji do systemu detekcji IHC: 1) Zasady procedury, 2) Niezbędne materiały niedostarczone z zestawem,
3) Przechowywanie, 4) Przygotowanie preparatu, 5) Wykonanie odczynu, 6) Kontrola jakości, 7) Rozwiązywanie
problemów, 8) Interpretacja wyniku odczynu, 9) Ograniczenia metody.
Odczynnik
dostarczony
Gotowe do użycia mysie przeciwciała monoklonalne są dostarczane w postaci ciekłej w buforze zawierającym białko
stabilizujące i azydek sodu o stężeniu 0,015 mol/L.
Klon: MI15. Izotyp: IgG1, kappa.
Immunogen
Mieszanina komórek ludzkiego szpiczaka linii U266 i XG-1 (2, 9).
Swoistość
Przeciwciała przeciwko ludzkiemu CD138, klon MI15, zostały zdefiniowane jako anty-CD138 podczas konferencji 6th
International Workshop and Conference on Human Leucocyte Differentiation Antigens (6. międzynarodowe
warsztaty i konferencja na temat antygenów różnicujących ludzkie leukocyty) (1).
Epitop rozpoznawany przez anty-CD138, MI15, znajduje się w domenie zewnątrzkomórkowej białka rdzeniowego
CD138. Doświadczenia z blokowaniem wykazały, że epitop rozpoznawany przez MI15 zdaje się częściowo
nachodzić z epitopem rozpoznawanym przez inne przeciwciało dla CD138, klon B-B4 (1, 5). Przeciwciało antyCD138, MI15, silnie reaguje z CD138 ulegającemu ekspresji w wielu liniach wywodzących się ze szpiczaka, takich
jak U266 i XG-1 (9).
(117891-001)
IR642/PL/SSM/07.04.08 str. 1/3
Dako Denmark A/S | Produktionsvej 42 | DK-2600 Glostrup | Denmark | Tel. +45 44 85 95 00 | Faks +45 44 85 95 95 | CVR No. 33 21 13 17
Środki ostrożności
1. Do stosowania przez wyszkolony personel.
2. Produkt zawiera azydek sodu (NaN3), substancję chemiczną silnie toksyczną w czystej postaci. Azydek sodu,
zastosowany w produkcie w stężeniu, które nie jest sklasyfikowane jako niebezpieczne, może reagować z
elementami kanalizacji wykonanymi z ołowiu i miedzi, powodując nagromadzenie silnie wybuchowych azydków
metali. Po usunięciu spłukać dużą ilością wody, aby zapobiec nagromadzeniu się azydku metalu w kanalizacji.
3. Podobnie jak w przypadku wszelkich materiałów pochodzących ze źródeł biologicznych, należy stosować
właściwe procedury postępowania.
4. W celu uniknięcia kontaktu z oczami i skórą należy nosić odpowiednie osobiste wyposażenie ochronne.
5. Niewykorzystany roztwór utylizować zgodnie z lokalnymi, wojewódzkimi i krajowymi rozporządzeniami.
Przechowywanie
Przechowywać w temperaturze 2–8°C. Nie stosować po upływie terminu ważności podanego na fiolce. Jeśli
odczynniki są przechowywane w warunkach innych niż podane powyżej, użytkownik musi zweryfikować takie
warunki. Nie ma oczywistych oznak wskazujących na niestabilność produktu. Dlatego jednocześnie z badaniem
próbek pochodzących od pacjenta należy wykonywać kontrole dodatnie i ujemne. W wypadku nieoczekiwanego
wyniku odczynu, którego nie można wyjaśnić różnicami w procedurach laboratoryjnych, oraz gdy podejrzewa się
problem z przeciwciałem, należy się skontaktować z działem wsparcia technicznego firmy Dako.
Przygotowanie
próbek oraz materiały
wymagane, ale
niedostarczane
Przeciwciała mogą być wykorzystane do znakowania utrwalonych formaliną skrawków zatapianych w parafinie.
Preparaty tkankowe należy pociąć na skrawki o wymiarach około 4 µm.
Wymagane jest poddanie preparatów cieplnemu odmaskowaniu antygenu (HIER). Optymalne wyniki uzyskuje się w
wyniku wstępnej obróbki tkanek przy użyciu roztworu EnVision FLEX Target Retrieval Solution, High pH (10x),
(Link) (nr kat. K8002/8004).
Odparafinowane skrawki: Do obróbki wstępnej utrwalonych w formalinie i zatopionych w parafinie skrawków
tkankowych, które zostały odparafinowane, zalecany jest odczynnik Dako PT Link (nr kat. PT100/PT101).
Szczegółowe instrukcje zawiera Instrukcja użytkownika aparatu PT Link.
Postępować według procedury wstępnej obróbki zamieszczonej w ulotce roztworu EnVision FLEX Target Retrieval
Solution, High pH (10x), (Link) (nr kat. K8002/K8004). Dla aparatów PT Link należy stosować następujące
parametry: Temperatura wstępnego ogrzewania: 65°C; temperatura i czas odmaskowania antygenu: 97°C przez
20 (±1) minut, ochłodzić do 65°C. Usunąć statywy na szkiełka aparatu Autostainer wraz ze szkiełkami ze zbiornika
aparatu PT Link i natychmiast zanurzyć szkiełka w słoju/zbiorniku (np. PT Link Rinse Station, nr kat. PT109)
wypełnionym rozcieńczonym buforem EnVision FLEX Wash Buffer (10x), (Link) (nr kat. K8002) o temperaturze
pokojowej. Zostawić szkiełka w buforze Wash Buffer na 1 – 5 minut.
Skrawki zatapiane w parafinie: W celu odmiennego przygotowania próbek zarówno odparafinowanie, jak i
odmaskowanie można wykonać w aparacie PT Link z zastosowaniem zmienionej procedury. Informacje można
znaleźć w Instrukcji użytkownika aparatu PT Link. Po zakończeniu wykonywania odczynu skrawki tkankowe należy
poddać odwodnieniu, oczyszczeniu i nakryć za pomocą środka do trwałego zatapiania.
W trakcie przygotowywania oraz podczas procedury znakowania immunohistochemicznego skrawki nie powinny
wyschnąć. W celu uzyskania lepszego przylegania skrawków do szkiełek podstawowych zaleca się stosowanie
szkiełek Dako Silanized Slides (nr kat. S3003).
Procedura barwienia
oraz materiały
wymagane, ale
niedostarczane
Zalecanym system wizualizacji jest EnVision FLEX+, Mouse, High pH, (Link) (nr kat. K8002). W systemie Autostainer
Link wstępnie zaprogramowano etapy odczynu i czasy inkubacji. Szczegółowe informacje dotyczące wkładania szkiełek
mikroskopowych i odczynników przedstawiono w Instrukcji użytkownika aparatu Autostainer Link. Jeśli protokoły nie są
dostępne w używanym systemie Autostainer, należy skontaktować się z działem wsparcia technicznego firmy Dako.
Wszystkie procedury inkubacji należy również przeprowadzać w temperaturze pokojowej.
Optymalne warunki mogą zmieniać w zależności od rodzaju materiału i sposobów jego przygotowania i powinny być
określone indywidualnie w każdym laboratorium. Aby możliwe było wykonanie oceny przez patologów z różnym
nasileniem odczynu preparatów, należy skontaktować się z działem obsługi/obsługą techniczną firmy Dako w celu
uzyskania informacji dotyczącej zmiany programowania protokołu. Należy upewnić się, że działanie zmodyfikowanego
protokołu jest prawidłowe – w tym celu należy ocenić, czy odczyn jest taki jak opisany w części „Charakterystyka
wydajnościowa”.
Zalecane jest barwienie kontrastowe hematoksyliną przy użyciu EnVision FLEX Hematoxylin, (Link) (nr kat. K8008).
Zaleca się stosowanie niewodnego, trwałego środka do zatapiania.
Równolegle z odczynami na materiale pochodzącym od pacjentów należy wykonywać dodatnie i ujemne próby kontrolne
z użyciem identycznego protokołu. Dodatnia kontrola tkankowa powinna obejmować migdałki, natomiast we wszystkich
dodatnich preparatach komórki/struktury powinny wskazywać odczyn reakcji taki jak opisany dla tej tkanki w części
„Charakterystyka wydajnościowa”. Zalecana kontrola ujemna to FLEX Negative Control, Mouse (Link) (nr kat. IR750).
Interpretacja
wybarwienia
Komórki znakowane przez przeciwciała wykazują odczyn błonowy.
Charakterystyka
działania
Tkanki normalne: W migdałkach komórki plazmatyczne wykazują umiarkowany lub silny odczyn, a komórki nabłonka
wykazują odczyn słaby lub umiarkowany. Nie stwierdzono znaczącej reakcji z leukocytami z prawidłowej ludzkiej krwi
obwodowej (< 5%), nie stwierdzono też znaczącej reakcji w prawidłowym szpiku kostnym (< 5%). Znakowanie CD138
nie występuje w komórkach macierzystych dodatnich dla CD34 (1).
Tkanki patologiczne: W szpiku kostnym pacjentów ze szpiczakiem mnogim znakowane są wszystkie typy komórek
osocza, włącznie z komórkami rektikularnymi, polimorficznymi, asynchronicznymi i blastycznymi komórkami osocza (2).
(117891-001)
IR642/PL/SSM/07.04.08 str. 2/3
Dako Denmark A/S | Produktionsvej 42 | DK-2600 Glostrup | Denmark | Tel. +45 44 85 95 00 | Faks +45 44 85 95 95 | CVR No. 33 21 13 17
Piśmiennictwo
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
Wijdenes J, Clément C, Klein B, Dore J-M. New B-cell CD antigens. BC29: CD138 (syndecan-1) workshop
panel report. In: Kishimoto T, Kikutani H, von dem Borne AEG, Goyert SM, Mason DY, Miyasaka M, et al.,
editors. Leucocyte typing VI. White cell differentiation antigens. Proceedings of the 6th International Workshop
and Conference; 1996 Nov 10-14; Kobe, Japan. New York, London: Garland Publishing Inc.; 1997. p. 249-52.
Costes V, Magen V, Legouffe E, Durand L, Baldet P, Rossi J-F, et al. The MI15 monoclonal antibody (antisyndecan-1) is a reliable marker for quantifying plasma cells in paraffin-embedded bone marrow biopsy
specimens. Hum Pathol 1999;30:1405-11.
Colomo L, López-Guillermo A, Perales M, Rives S, Martínez A, Bosch F, et al. Clinical impact of the
differentiation profile assessed by immunophenotyping in patients with diffuse large B-cell lymphoma. Blood
2003;101:78-84.
Sebestyén A, Berczi L, Mihalik R, Paku S, Matolcsy A, Kopper L. Syndecan-1 (CD138) expression in human
non-Hodgkin lymphomas. Br J Haematol 1999;104:412-9.
Gattei V, Godeas C, Degan M, Rossi FM, Aldinucci D, Pinto A. Characterization of anti-CD138 monoclonal
antibodies as tools for investigating the molecular polymorphism of syndecan-1 in human lymphoma cells. Br J
Haematol 1999;104:152-62.
Jourdan M, Ferlin M, Legouffe E, Horvathova M, Liautard J, Rossi JF, et al. The myeloma cell antigen
syndecan-1 is lost by apoptotic myeloma cells. Br J Haematol 1998;100:637-46.
Inki P, Jalkanen M. The role of syndecan-1 in malignancies [review]. Ann Med 1996;28:63-7.
Carbone A, Gloghini A, Larocca LM, Capello F, Pierconti F, Canzonieri V, et al. Expression profile of
MUM1/IRF4, BCL-6, and CD138/syndecan-1 defines novel histogenetic subsets of human immunodeficiency
virus-related lymphomas. Blood 2001; 97:744-51.
Horvathova M, Gaillard JP, Liautard J, Duperray C, Lavabre-Bertrand T, Bourquard P, et al. B30.6.
Identification of novel and specific antigens of human plasma cells by mAb. In: Schlossman SF, Boumsell L,
Gilks W, Harlan JM, Kishimoto T, Morimoto C, et al., editors. Leucocyte typing V. White cell differentiation
antigens. Proceedings of the 5th International Workshop and Conference; 1993 Nov 3-7; Boston, USA. Oxford,
New York, Tokyo: Oxford University Press; 1995. p. 713-4.
Obja śnienie s ym boli
(117891-001)
N ume r kata lo go wy
Temp era tu ra p rzec ho wywa ni a
Zu żyć p rzed
Wyr ób me dycz ny d o
d ia gn ostyki i n vi tro
Zawa rtość w ystarcz a na <n>
te stów
Prod uce nt
Sp ra wdz ić w instru kcji
sto sow an ia
Nu mer se rii
IR642/PL/SSM/07.04.08 str. 3/3
Dako Denmark A/S | Produktionsvej 42 | DK-2600 Glostrup | Denmark | Tel. +45 44 85 95 00 | Faks +45 44 85 95 95 | CVR No. 33 21 13 17