Moje oczy nie pojmują przemijania pór roku i radości wschodzącej

***
***
Moje oczy
nie pojmują przemijania pór roku
i radości wschodzącej trawy.
Świat jest rozleglejszy niŜ mój wzrok.
Niebieskie są moje łzy
Bo długo patrzyłem w niebo,
Niebieskie jest moje serce
Od wiatru.
***
Jestem sierotą,
Samotnym robaczkiem świętojańskim,
Który rozbłyska na chwilę nikłym
światełkiem.
***
Coraz mniej dla nas miejsca na ziemi.
Tłoczymy się na wąskich lądach
By móc się przecisnąć obok siebie.
***
Po policzku płynie łza, słyszeliście mój
krzyk.
Jednak nikt z was nie przyszedł,
Aby podnieść mnie z ziemi.
***
W kwiatach
Jest niepojęta dla mnie nadzieja.
Nawet zwykły mlecz lśni
Jakby był kimś waŜnym. Bo jest.
***
***
Kiedy utraciliśmy wiarę w drugiego
człowieka,
Przestał padać deszcz
I przestały zielenić się drzewa.
***
Pociągi odchodzą na swych Ŝelaznych
nogach
Unosząc bezpowrotnie przeszłość
Wszystko ucieka przez szyby.
Nie posiadam nic oprócz nadziei,
Dlatego czekam
Na Ŝagle i wiatr.
Rafał M.
Rafał M.
***
***
Nie pytaj, czy wiatr,
Który ledwie muska szczyty gór
Potrafi rozniecić ogień.
Czy to lato puka do Twojego serca?
Tak, to ono.
Więc otwórz mu szeroko drzwi i
napełnij się
Zapachem lata.
***
***
Dlaczego ten człowiek
Biega po całej ziemi?
CzyŜby uciekał przed złem...
Za moim oknem wstał dzień.
Zdaje mi się,
śe jestem roztańczonym motylem
Pośród karnawału kwiatów.
***
Teraz, kiedy jestem smutny
W płaszczu wspomnień
Ukryję swoją twarz,
Schowam głęboko głos ojca, ciepło
matki,
Swoją radość.
***
śycie,
Które teraz beztrosko przepuszczamy
przez palce,
Pewnego dnia sprowadzi ulewę
Ryczącą jak bawoły.
***
***
Kiedy ogarnia mnie radość
Białe ptaki siadają na mym ciele, a ja w
szczęściu
Rozsiewam się po wszystkich ludziach.
Damian K.
Serce otwarte na ościeŜ.
Czy do moich drzwi zapuka głęboką
nocą
Twoja spóźniona dłoń, tak aby
pośrodku pokoju
Wytrysnęło źródło ?
Wojtek Ch