Tokarnia - Młyn wodny z Piasku w Parku Etnograficznym
Transkrypt
Tokarnia - Młyn wodny z Piasku w Parku Etnograficznym
Tokarnia - Młyn wodny z Piasku w Parku Etnograficznym Wpisany przez Krzysztof Żołądek wtorek, 20 maja 2014 18:20 - Młyn wodny znajdujący się obecnie w Sektorze Nadwiślańskim Parku Etnograficznego w Tokarni , pochodzi z 1931 roku. Budynek ten wzniesiono pierwotnie nad rzeką Młynkowską, w północnej części wsi Piasek w powiecie koneckim, gdzie jeszcze do roku 2012 można było oglądać go w oryginalnym otoczeniu. Ten wyjątkowy zabytek wiejskiego przemysłu nadal wyposażony jest w sprawnie działający mechanizm - brakuje jedynie wody, która wprawiła by go w ruch. Prace budowlane związane z powstaniem młyna rozpoczęły się w 1931 roku, a ich inicjatorem był Wacław Janiszewski. Początkowo obiekt ten wchodził w skład zagrody młynarskiej składającej się z domu mieszkalnego i stodoły. Drewniany i dwukondygnacyjny budynek młyna stał nieopodal drogi. Z daleka odróżniał się dwuspadowym dachem krytym drewnianym gontem ze zdobioną listwą pod szczytem. Do poprawnej pracy młynarskich mechanizmów służyło drewniane koło nasiębierne, na które woda wpływała poprzez przegrody i dwa upusty ze znajdującego się we wsi Piasek stawu. Część budynku w jego pierwotnej lokalizacji była podpiwniczona, a w pomieszczeniach znajdujących się pod podłogą znajdowały się - koło transmisyjne (tzw. koło paleczne) i wał napędowy. Wyżej, na parterze budynku, ulokowano fragmenty mechanizmu transmisyjnego, m.in. duże poziome koło wraz z trybami i kołami pasowymi. Obok nich znajdowały się urządzenia służące do wyrabiania kaszy jaglanej, tatarcznej oraz do odsiewania mąki. Piętro wyżej znajdowały się trzy kamienie młyńskie - dwa tzw. mlewniki i jeden zwany "żubrownik" - służący do oczyszczania ziarna. Młyn pracował w latach 1931-1939. II wojna światowa spowodowała zamknięcie produkcji. Wznowiono ją dopiero w 1945 roku i prowadzono do roku 1970. Wtedy to młyn został zakupiony przez Muzeum Wsi Kieleckiej. Do Parku Etnograficznego w Tokarni trafił dopiero w 2012 roku. Źródła: Muzeum Wsi Kieleckiej {fcomment} 1/1