PRZYSTANEK

4
PRZYSTANEK
Urządzenia łowieckie
Przystanek 4. znajduje się w odległości 580 m od przystanku 3. Droga do
tego przystanku wiedzie przez wydmę wzdłuż alei brzóz.
Tereny leśne są miejscem życia dużych zwierząt zaliczanych do gatunków
łownych: jeleni, saren, dzików, łosi oraz dzikiego ptactwa. Gospodarowanie tą
zwierzyną odbywa się na zasadach Prawa Łowieckiego i obejmuje szereg działań
daleko wykraczających poza jej krwawe odstrzały w czasie polowań. Ważnymi
zadaniami myśliwych są:
sprowadzenie czynnej ochrony zwierzyny leśnej, polegającej na jej
bezpośrednim dokarmianiu i wzbogacaniu naturalnej bazy żerowej;
stworzenie stałych i okresowych osłon dla zwierzyny w postaci
zadrzewień, zakrzewień, remiz i osłon miejsc lęgowych;
szwalczanie kłusownictwa i wszelkich zjawisk szkodnictwa łowieckiego.
W okresie zimowym zwierzęta leśne mogą cierpieć niedostatek pokarmu.
W czasie intensywnych opadów śniegu i długotrwałym zaleganiu grubej pokrywy
śnieżnej zdobycie odpowiedniej jego ilości jest trudne, dlatego w ramach aktywnej
ochrony zwierzyny leśnej prowadzi się jej systematyczne dokarmianie. W tym celu
w lesie rozmieszcza się zadaszone paśniki z sianem. Przy paśnikach wiesza się
również sól w postaci tzw. lizawek.
Do często spotykanych zwierząt łownych w okolicznych lasach zalicza się
jelenia, sarnę i dzika. Oprócz leśnych ostępów zwierzęta te wybierają na żer również
otwarte przestrzenie pól, łąk i śródleśnych polanek.
Jeleń
Samica jelenia (łania)
z młodym
28
Jeleń szlachetny (Cervus elaphus) - należy do grupy tzw. zwierzyny płowej.
Latem jest ciemnobrązowy, zimą szarobrązowy. Poroże samców jest różne i zależne
od wieku. Samica, zwana łanią, poroża nie posiada. Jelenie są aktywne głównie
o zmierzchu i przemieszczają się przeważnie w stadzie (samiec, matki z młodymi).
Jedynie starsze samce wybierają samotny tryb życia.
Sarna (Capreolus capreolus) - jest najmniejszym przedstawicielem żyjącej
u nas zwierzyny płowej. Ma ona drobną i proporcjonalną budowę. Latem, podobnie
jak jeleń, jest ciemnobrązowa, zimą szarobrązowa. W okolicy ogona na pośladkach
ma białą plamę, zwaną talerzem lub lustrem. Sarny posiadają doskonałą zdolność
dostosowywania się do warunków terenowych i dlatego żyją w prawie każdym
większym kompleksie leśnym. Przestraszona sarna ostrzegawczo szczeka.
Dzik (Sus scrofa) - jest zwierzęciem, które w swej sylwetce zachowało
surowość i dzikość zwierzęcia pierwotnego. Zwykle jest on barwy czarnej, ale bywa
również rudawy, brunatny, brązowosiwy, a czasem nawet łaciaty. Ciało młodych
dzików, zwanych warchlakami, pokrywają podłużne paski. Jest to zwierzę aktywne
głównie nocą. W dzień często przebywa w legowisku (barłogu), które stanowi
obszerne zagłębienie pośród gęstwiny traw i krzewów. W poszukiwaniu pokarmu
dziki często ryją w ziemi, aż natrafią na korzeń lub larwę owada. Zwykle przebywają
w stadach, którym przewodzi stary samiec.
Dzik - locha z młodymi
warchlakami
Koziołek sarny
29