Badanie radiologiczne oraz przeprowadzone na zwłokach

Badanie radiologiczne oraz przeprowadzone na zwłokach skośnego zespolenia
międzytrzonowego u pacjentów z normalną anatomią kręgosłupa lędźwiowego
A. M. Wu, N. F. Tian, L. J. Wu, W. He, W. F. Ni, X. Y. Wang, H. Z. Xu, Y. L. Chi
From Spinal Research Center, Second Affiliated Hospital of Wenzhou Medical
College, Zhejiang, China
Bone Joint J 2013;95-B:977–982.
Celem tej pracy była ocena, czy byłoby możliwe użycie skośnego zespolenia
miętrzytrzonowego w odcinku lędźwiowym u pacjentów ze zwyrodnieniową chorobą
kręgosłupa lędźwiowego wymagających zespolenia, natomiast nie wykazujących
cech kręgozmyku.
Wykonano rekonstrukcję trójwymiarową serii badań CT u 60 pacjentów z
chorobą brzuszną przy użyciu Mimics v10.01: na zrekonstruowany obraz nałożono
cyfrowy cylinder celem symulacji pozycji śruby międzytrzonowej. Odnotowano
optymalny punkt wprowadzenia śruby oraz pomiar jej trajektorii. Następnie
wykonano na 26 preparatach anatomicznych skośne zespolenie miętrzytrzonowe na
podstawie pomiarów otrzymanych z badań obrazowych. Te następnie porównano z
pomiarami wykonanymi bezpośrednio na kręgach pobranych ze zwłok.
Badanie nasze sugeruje, że jest możliwe wprowadzenie śrub celem zespolenia
L1/2, L2/3 i L3/4: nie stwierdzono znaczącej różnicy w pomiarach pomiędzy tymi
wykonanymi na trójwymiarowych obrazach cyfrowych a pomiarami wykonanymi na
preparatach anatomicznych. W celu zespolenia L4/5 część dolnego wyrostka
stawowego L5 musiała zostać usunięta, celem uzyskania optymalnej trajektorii śruby.
W przypadku zespolenia L5/S1 głowy śrub były blokowane przez kość biodrową:
następstwem tego wewnętrzny kąt skośny preparatów anatomicznych był mniejszy
niż ten obserwowany na trójwymiarowych obrazach cyfrowych.
Wnioskujemy, że powinno się wykonać badanie CT przez zabiegiem
operacyjnym, jeśli procedura ta ma być wprowadzona do praktyki klinicznej. Pomoże
to w ocenie zastosowania tej procedury i dostarczy właściwych informacji,
pomocnych przy wprowadzaniu śrub.