Przykłady wybranych awarii i ich analiza

Piotr Jermołowicz – Inżynieria Środowiska
Przykłady wybranych awarii i ich analiza.
Tematyka związana z budownictwem z racji uwarunkowań jest dziedziną
interdyscyplinarną. Łączy w sobie interpretację parametrów fizyko-mechanicznych gruntów
zalegających w podłożu, wymiarowanie obiektów, statykę budowli, stateczność ustrojów
podpierających jak i stateczność graniczną formowanych skarp.
Od projektanta i wykonawcy robót ziemnych, fundamentowych i konstrukcyjnych wymagane
jest doświadczenie, znajomość parametrów wybranego typu konstrukcji oraz zakres jego
przydatności w określonych specyficznych warunkach terenowych.
Jeżeli do tego dodamy jeszcze problem właściwego rozpoznania i interpretacji wyników
badań podłoża, odwodnienia wykopów, zabezpieczenia wznoszonych elementów konstrukcji
i rusztowań, przestrzegania procedur i receptur, wpływu czynników atmosferycznych,
rozpoznania uzbrojenia podziemnego jak i właściwych warunków eksploatacji otrzymujemy
układ, w którym wszystkie strony procesu inwestycyjnego powinny być świadome
potencjalnych zagrożeń.
Stan techniczny i trwałość konstrukcji budowlanej odnosi się zawsze do niezawodności tegoż
obiektu w czasie jego realizacji i użytkowania.
Wyróżniamy tutaj :
•! stan zerowy,
•! stan surowy,
•! stan początkowy, w którym mieszczą się parametry techniczne i ekonomiczne obiektu
nowego,
•! stan użytkowy, po którego przekroczeniu obiekt powinien być poddany zabiegom
profilaktycznym, ponieważ w przeciwnym razie wystąpi uznane za niekorzystne
pogorszenie parametrów technicznych i ekonomicznych procesu użytkowania,
•! stan graniczny to stan, w którym określone parametry osiągnęły wartości uznane za
niedopuszczalne ze względów technicznych, funkcjonalnych i (lub) ekonomicznych; po
przekroczeniu stanu granicznego obiekt przestaje być użytkowany na skutek braku
fizycznych możliwości funkcjonowania albo w wyniku decyzji użytkowania,
•! stan remontowy, w którym mieszczą się parametry obiektu po naprawie gruntownej
(remoncie kapitalnym).
Stan graniczny to stan, poza którym konstrukcja przestaje spełniać obliczeniowe wymagania
użytkowe (stany graniczne oddzielają stany pożądane od stanów niepożądanych).
W 1994 r. po raz pierwszy w Polsce, w akcie rangi ustawowej, została uregulowana sprawa
katastrof budowlanych. Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r.
Nr 243, poz. 1623, z późn. zm.) wprowadziła definicję katastrofy budowlanej, przyjmującą
założenie, że zdarzenie musi nosić wszystkie ustawowe znamiona katastrofy budowlanej, aby
możliwe było przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego – zgodnie z przepisami
rozdziału 7 ww. ustawy.
Źródło: www.inzynieriasrodowiska.com.pl
Katastrofą budowlaną jest niezamierzone, gwałtowne zniszczenie obiektu budowlanego lub
jego części, a także konstrukcyjnych elementów rusztowań, elementów urządzeń
formujących, ścianek szczelnych i obudowy wykopów – art. 73.1 ustawy Prawo budowlane.
Ustawodawca określił zbiór obiektów, których zniszczenie może być uznane za katastrofę
budowlaną – zaliczając do tego zbioru, oprócz obiektów budowlanych, pewne obiekty
wykorzystywane podczas realizacji robót budowlanych, takie jak:
•! konstrukcyjne elementy rusztowania,
•! urządzenia formujące,
•! ścianki szczelne,
•! obudowy wykopów.
Wymienione obiekty (niestanowiące obiektów budowlanych) zostały włączone do pojęcia
katastrofy budowlanej ze względu na ich znaczenie w wykonywaniu robót budowlanych. Są
to obiekty wpływające na bezpieczeństwo wykonywanych robót budowlanych oraz jakość
tych robót. Uznano, że zagrożenia dla ludzi wykonujących pracę na rusztowaniach i w
wykopach nie mogą pozostać poza zakresem zainteresowania odpowiednich służb.
Nie jest katastrofą budowlaną:
1.! uszkodzenie elementu wbudowanego w obiekt budowlany, nadającego się do naprawy
lub wymiany,
2.! uszkodzenie lub zniszczenie urządzeń budowlanych związanych z budynkami.
3.! awaria instalacji.
Ponadto ustawa – Prawo budowlane używa pojęć uszkodzenia i awarie, ale ich nie definiuje.
W związku z powyższym można opierać się na określeniach podanych przez ITB na potrzeby
opinii i ekspertyz:
Jako awarię budowlaną rozumiemy zdarzenie, w wyniku którego konstrukcja obiektu uległa
uszkodzeniom (np. rysy, pęknięcia, nadmierne ugięcia) lub przemieszczeniom w stopniu
utrudniającym lub uniemożliwiającym dalszą bezpieczną eksploatację całości lub fragmentu
obiektu.
Zagrożenie awaryjne jest to taki stan elementu lub obiektu, w którym zaistniałe uszkodzenia
lub inne występujące nieprawidłowości wskazują na możliwość zagrożenia eksploatacji lub
bezpieczeństwa konstrukcji, a także obniżenia warunków eksploatacji w przypadku
zachowania dotychczasowych wymagań eksploatacji.
Analizując Rejestr Katastrof Budowlanych można dokonać podziału awarii i katastrof w
sposób następujący:
Źródło: www.inzynieriasrodowiska.com.pl
1.! Awarie i katastrofy budowlane w 2009 r. wynikłe z przyczyn błędów ludzkich
!?#E
?#E
!"#475#&'21#'->H13>415
0I#E
0"#@7(%5#)+$,-.'$*-
!G#E
6"#*2%:3*-#*5.$1213<"#@7(%5#*#'+2.>3-#
+$4@3$+.3
?"#*2%:3*2#-.&):$2'2>,2
!F#E
06#E
A"#311-
2.! Przyczyny złego projektowania wywołujące awarie i katastrofy w ostatnich 50 latach.
!"#@7(%5#+2>H/1.$*-
FE
0"#1%&'"#&'$)3-C#*3-%45
!0#E
A#E
0?#E
D#E
6"#47-#1$+;5#3#*5'5>41<"#47-#427$J-132#)+$,-.'$*?"#K:-#)+45,;$*21-#
427$J-132
A"#13-%@27$89#)+$,-.'21'L*
!D#E D"@7(%5#+5&/1.$*-
!?#E
!G#E
F"311-
3.! Awarie i katastrofy w ostatnich 50 latach powstałe z powodu złego wykonawstwa
!6#E
?#E
!?#E
!"#$%&'()&'*$#$%#)+$,-.'/
!F#E
0G#E
0"#1%&'"#&'21#*3-%45
6"#472#,2.$89#-:-;"
<"#1%&'"#.*2:3=3.2>,?"13-%@27$89#*5.$12*"
A"#472#,2.$89#)$7B>4-C
!A#E
!6#E
D"#311-
Źródło: www.inzynieriasrodowiska.com.pl
Bardzo istotne do zapewnienia trwałości konstrukcji jest stworzenie na wszystkich większych
obiektach systemu obserwacji, który pozwalałby ocenić zachowanie się konstrukcji w miarę
upływu czasu. Badania te powinny być realizowane przez odpowiednio przygotowane do tego
laboratoria.
Osoby winne za wystąpienie katastrofy budowlanej podlegają odpowiedzialności zawodowej
oraz karnej. Odpowiedzialność zawodowa dotyczy osób pełniących samodzielne funkcje
techniczne w budownictwie, które posiadają odpowiednie uprawnienia budowlane i są
członkami właściwej okręgowej izby lub zawodowej, tj. projektanta, kierownika budowy
(robót), inspektora nadzoru inwestorskiego.
Awaria lub katastrofa budowlana nigdy nie jest skutkiem pojedynczej przyczyny. Przyczyn
należy doszukiwać się w czynniku ludzkim i wodzie.
Zgodnie z § 315 rozp. [38] dot. warunków technicznych budynek powinien być
zaprojektowany i wykonany w taki sposób, aby opady atmosferyczne, woda w gruncie i na
jego powierzchni, woda użytkowa w budynku oraz para wodna w powietrzu nie powodowały
w nim zagrożenia zdrowia i higieny jego użytkowników.
Działania niezgodne
z zasadami wiedzy technicznej i założeniami projektowymi
intensyfikują ilość awarii. Według art. 20 ust. 1 Prawa budowlanego (Pb) projektant ma
obowiązek wykonać projekt zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz zasadami wiedzy
technicznej. Ponadto ma on obowiązek zapewnić sprawdzenie zgodności projektu z tymi
przepisami. Natomiast art. 20 ust. 4 zobowiązuje projektanta i sprawdzającego do złożenia
oświadczenia zgodności projektu z obowiązującymi przepisami oraz zasadami wiedzy
technicznej. Zgodnie z art. 22 ust. 3 Pb kierownik budowy ma obowiązek kierowania budową
w sposób zgodny z projektem, pozwoleniem na budowę oraz przepisami. Z tego stanu
prawnego wynika wyłączna odpowiedzialność projektanta za zaprojektowanie i realizację
inwestycji zgodnie z zasadami wiedzy technicznej.
Wykonanie niezgodne z zasadami wiedzy technicznej powoduje zazwyczaj występowanie
wad nazywanych często usterkami. Pojęcie „zasady wiedzy technicznej" nie zostało
określone w ustawie - Prawo budowlane. Przyjmuje się, że zasady wiedzy technicznej
wynikają z praktyki budowlanej i wcześniejszych
doświadczeń uczestników procesów
budowlanych i producentów wyrobów budowlanych, jak również należytej staranności oraz
specyficznych zasad umożliwiających prawidłowe i niewadliwe wykonanie robót.
Za taki stan rzeczy odpowiadają budowlańcy, od kierownika budowy zaczynając na
inspektorach i ekipach wykonawczych kończąc.
Ileż to razy tolerujemy dyskusje na budowach typu:
- „co to za paprak przede mną tutaj robił”…,
- „panie, tutaj czołg może wjechać i nic się nie stanie”…,
- „panie, ja tak robię ponad dziesięć lat i żyję”…,
- „ po mnie jeszcze nikt nigdy nie poprawiał”…
oczywiście do czasu.
Źródło: www.inzynieriasrodowiska.com.pl
Najczęściej łamanymi podstawami dobrego wykonania elementów konstrukcyjnych są:
•! wieńce,
•! ścianki kolankowe,
•! unikanie wzmocnień i rusztowań wysokich ścian szczytowych,
•! właściwe kotwienie murłat,
•! zmiany projektowych przekrojów elementów więźb dachowych,
•! zasady wiązań cegieł w robotach murarskich,
•! przesunięcia pionowych spoin,
•! nagminne poprawianie projektów nawet przez samych inwestorów w zakresie
zamiany materiałów lub ich pocienienia,
•! fałszowania i podrabiania uprawnień, atestów, deklaracji zgodności naklejek itd.
Ponadto przyczyny awarii budowlanych można rozpatrywać ze względu na:
1)! źródła pochodzenia zagrożenia, które mogą być:
•! naturalne - jeśli ich źródłem jest przyroda,
•! antropogeniczne - jeśli ich źródłem jest człowiek, lub
•! naturalne i antropogeniczne - jeśli ich źródłem jest zarówno przyroda, jak i
człowiek;
2)! miejsce powstania zagrożenia:
•! przyczyny zewnętrzne (pochodzące z otoczenia obiektu),
•! przyczyny wewnętrzne (których źródłem jest obiekt);
3)! długotrwałość oddziaływania zagrożenia:
•! przyczyny krótkotrwałe,
•! przyczyny długotrwałe;
4)! bezpośredniość oddziaływania zagrożenia:
•! przyczyny bezpośrednie,
•! przyczyny pośrednie;
5)! postać zagrożeń (przyczyny mechaniczne, chemiczne, elektryczne, termiczne itp.);
6)! istotność zagrożeń (przyczyny główne, dodatkowe, ważne, istotne itp.);
7)! czas powstania faktycznego zagrożenia (projektowanie, roboty budowlane,
eksploatacja). Rozpatrujemy jedynie te zagrożenia, które faktycznie wystąpiły (zagrożenia faktyczne, a nie potencjalne) i mogły doprowadzić do powstania uszkodzeń i
zniszczeń rozpatrywanego obiektu.
Przyczyny katastrof budowlanych, ze względu na czas powstania faktycznego zagrożenia,
obejmują błędy popełnione podczas:
•! projektowania obiektu budowlanego,
•! prowadzenia robót budowlanych związanych z budową nowego obiektu budowlanego,
•! prowadzenia robót budowlanych w istniejącym obiekcie budowlanym (odbudowa,
rozbudowa, nadbudowa, przebudowa, remont, montaż czy rozbiórka obiektu),
•! eksploatacji obiektu budowlanego:
a)! związane z utrzymywaniem obiektu budowlanego,
b)! związane z użytkowaniem obiektu budowlanego,
•! zabezpieczania nieużytkowanego obiektu budowlanego.
Źródło: www.inzynieriasrodowiska.com.pl
Błędy popełniane podczas projektowania obiektu dotyczą najczęściej:
•! niewłaściwego przyjęcia obciążeń (wartość, kierunek, czas oddziaływania), schematu
statycznego, warunków geotechnicznych i rozwiązań materiałowych,
•! rozwiązań rysunkowych i uzasadnień obliczeniowych (błędy rachunkowe),
•! opracowywania opinii lub ekspertyz wykorzystywanych podczas projektowania oraz
sprawdzania projektu.
Błędy popełniane podczas prowadzenia robót budowlanych związanych z budową nowego
obiektu budowlanego oraz związanych z istniejącymi obiektami budowlanymi (odbudowa,
rozbudowa, nadbudowa, przebudowa, remont, montaż czy rozbiórka obiektu) wynikają najczęściej:
•! z nieprawidłowego działania - polegającego na naruszeniu obowiązków przez
uczestników procesu budowlanego,
•! z naruszenia przepisów w zakresie stosowania wyrobów budowlanych,
•! z nieprzestrzegania technologii wykonania,
•! z odstępstwa od projektu budowlanego,
•! ze zdarzeń losowych występujących w procesie prowadzenia robót budowlanych.
Błędy popełniane podczas eksploatacji obiektu budowlanego, związane z użytkowaniem
obiektu budowlanego, dotyczą najczęściej:
•! użytkowania obiektu budowlanego niezgodnie z jego przeznaczeniem,
•! nielegalnej zmiany sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części,
•! nielegalnej przebudowy obiektu budowlanego.
Błędy popełniane podczas eksploatacji obiektu budowlanego, związane z utrzymywaniem
obiektu budowlanego, dotyczą najczęściej:
•! dopuszczenia do złego stanu technicznego obiektu budowlanego,
•! niewykonywania okresowych kontroli (lub nieprawidłowego wykonywania kontroli)
obiektu budowlanego,
•! niepodejmowania wymaganych działań przez właściciela lub zarządcę, wynikających
z okresowych kontroli obiektu budowlanego,
•! niepodejmowania wymaganych działań przez właściciela lub zarządcę, wynikających
z opracowań technicznych, dotyczących obiektu budowlanego,
•! niewykonywania obowiązków przez właściciela lub zarządcę, wynikających z działań
organów nadzoru budowlanego.
Do najczęściej spotykanych przyczyn technicznych awarii i katastrof budowlanych można
zaliczyć:
•! zużycie techniczne materiałów zastosowanych w poszczególnych elementach obiektu,
oddziaływanie czynników środowiska zewnętrznego, które mogą wywoływać erozję i
korozję materiałów budowlanych, zawilgocenie elementów obiektu, podmywanie
wodą fundamentów, osiadanie gruntu, przemarzanie gruntu, drgania i wstrząsy oraz
zanieczyszczenia chemiczne atmosfery, a także działanie czynników biologicznych,
•! nierównomierne osiadanie lub pęcznienie gruntu pod fundamentami,
•! korozję chemiczną lub fizyczną (atmosferyczną), w niektórych przypadkach
biologiczną, materiałów wchodzących w skład konstrukcji,
•! drgania wywołane ruchem maszyn, pojazdów itp.,
Źródło: www.inzynieriasrodowiska.com.pl
•! działanie nieprzewidziane, takie jak uderzenie pojazdów, żurawi itp., podniesienie się
poziomu wody gruntowej lub w zbiorniku naturalnym, klęski żywiołowe (pożary, powodzie, huragany, trzęsienia ziemi), szkody górnicze, pożary obiektu lub
nagromadzonych w nim materiałów łatwopalnych, nagłe rozszczelnienie instalacji lub
butli gazowych.
Należy podkreślić, że do katastrofy budowlanej dochodzi zawsze w określonych
okolicznościach. Okoliczność (lub okoliczności) katastrofy budowlanej to wydarzenie (lub
wydarzenia) godne uwagi, to fakty i sytuacje towarzyszące zdarzeniu zniszczenia obiektu,
które mogą mieć wpływ na powstanie, przebieg i skutki tego zdarzenia. Okoliczności mogą
być różnorodne: nieprzewidziane, ważne, wyjątkowe, sprzyjające, łagodzące lub obciążające.
Do istotnych okoliczności zajścia zdarzenia katastrofy budowlanej można zaliczyć sytuację
prawną, w jakiej doszło do tego zdarzenia. Można mówić o zbiegu, splocie okoliczności,
czyli przypadkowym powiązaniu różnych wydarzeń, faktów, warunków wewnętrznych i
zewnętrznych.
Bazując na materiałach z cyklicznych konferencji naukowo-technicznych „Awarie
budowlane” – Międzyzdroje można wskazać również awarie wynikające podczas
użytkowania obiektów jak i podczas budowy.
Podczas użytkowania obiektów awarie budowlane są spowodowane, w przeważającej części,
niewłaściwą eksploatacją obiektów budowlanych i nie przeprowadzaniem okresowych
przeglądów i remontów, co w dłuższym okresie skutkuje zniszczeniem konstrukcji lub
instalacji i w efekcie końcowym może stworzyć zagrożenie katastrofą.
Przykładami takich przyczyn są:
•! przeciążenie elementów konstrukcyjnych (np. stropów poprzez instalowanie sufitów
podwieszonych, a także przeciążenie śniegiem, zbożem),
•! zużycie techniczne konstrukcyjnych elementów drewnianych oraz ich uszkodzenie
wskutek erozji biologicznej (np. elementów drewnianych konstrukcji więźby
dachowej),
•! zmęczenie materiałów tj. wyrobów z których były wykonane (np. zwietrzałe cegły,
ubytki tynków, wykruszone spoiny),
•! brak zabezpieczenia ścian szczytowych po rozebraniu budynku sąsiedniego,
•! samowolny demontaż elementów konstrukcyjnych,
•! podmycie elementów konstrukcyjnych w budownictwie wodnym,
•! wpływ eksploatacji górniczej oraz brak zabezpieczenia przed eksploatacją górniczą,
•! błędy przy wykonywaniu robót remontowych (np. błąd obsługi w trakcie
wykonywania robót sprzętem mechanicznym powodujących dynamiczne
oddziaływanie ciężkiego sprzętu samochodowego - wibracje, wadliwy montaż sufitu
podwieszonego, brak kotwienia belek stropowych, brak należytego usztywnienia ściany szczytowej),
•! samowolne przebudowy instalacji wewnętrznych, szczególnie gazowych.
Awarie występujące podczas budowy wynikają głównie ze złego wykonawstwa i braku
odpowiedniego nadzoru inwestorskiego, a także nieprawidłowości w projektowaniu i
programowaniu przedsięwzięć inwestycyjnych. Błędy wykonawcze polegają m.in. na
Źródło: www.inzynieriasrodowiska.com.pl
niewłaściwym: prowadzeniu robót rozbiórkowych, montażu elementów konstrukcyjnych,
kotwieniu rusztowań, podkopaniu fundamentów, braku zabezpieczenia wykopów, a także na
prowadzeniu robót bez pozwolenia na budowę, stosowaniu niewłaściwych wyrobów
budowlanych. Przykładowe przyczyny katastrof w budowanych obiektach, to głównie:
•! podkopanie ściany szczytowej (np. wykonany wykop wzdłuż ściany, pod którą nie
było fundamentu),
•! niewłaściwie i bez nadzoru prowadzone roboty rozbiórkowe (np. samowolne
prowadzenie robót rozbiórkowych i rozbiórka nadproży stalowych przez osoby
trzecie),
•! stosowanie niewłaściwych wyrobów budowlanych (np. do stemplowania stropów),
•! brak odpowiedniego zabezpieczenia wykopów, niewłaściwe kotwienie rusztowań,
•! brak zachowania wymagań technicznych i bezpieczeństwa przy wykonywaniu
montażu rusztowań i elementów konstrukcyjnych obiektu),
•! wady technologiczne elementów prefabrykowanych,
•! rozszalowanie stropu przed związaniem betonu,
•! brak połączenia zbrojenia nadproża z wieńcem stropu budynku,
•! niepoprawne posadowienie nowego obiektu poniżej fundamentów sąsiedniego
budynku,
•! zarysowania ścian spowodowane osiadaniem nowego budynku z wymianą gruntów
pod fundamentami,
•! przecieki i zacieki spowodowane odwrotnymi spadkami, niewłaściwymi materiałami
izolacyjnymi,
•! pocienianie grubości warstw konstrukcyjnych nawierzchni,
•! podmiany materiałów i atestów,
•! zmiany materiałów na gorsze bo tańsze !
Zakończenie.
Bezpieczeństwo konstrukcji budowlanej zależy od bardzo wielu czynników, na które mają
wpływ działania ludzkie, oddziaływanie wody (gruntowej, opadowej, płynącej itd.) jak i
nieprzewidywalne zdarzenia losowe.
Bezpieczna konstrukcja to bezpieczeństwo ludzi i mienia, dlatego trzeba i warto podejmować
wszelkie możliwe działania edukacyjne i legislacyjne, których celem nadrzędnym będzie
zapewnienie bezpieczeństwa użytkownikom obiektów budowlanych i eliminacja awarii i
katastrof.
Analizując materiały konferencyjne cyklicznych spotkań budowlańców w ramach konferencji
„Awarie budowlane” odbywających się w Międzyzdrojach, należy zwrócić uwagę na
podstawowe przesłanie trwające już ponad 40 lat, że wszystkich awarii nie da się uniknąć.
Okazuje się, że od 1995 r., zgodnie ze statystykami GUNB, przybywa nieporządanych
zdarzeń wynikających z oddziaływania sił natury.
Źródło: www.inzynieriasrodowiska.com.pl
Katastrofy i awarie spowodowane niszczącymi siłami natury tj. powodzie, huragany, deszcze
nawalne traktujemy jako rzadkie i jednostkowe zdarzenia, na które wydawać by się mogło,
nie mamy wpływu. A przecież można zacząć od zmiany filozofii projektowania konstrukcji,
szczególnie, że istnieje technologia budowy konstrukcji o dużych rozpiętościach, do tego
smukłych i z niewielką liczbą skoncentrowanych podparć. Jeżeli do tego dodamy konstrukcje
o mieszanych materiałach dostajemy ustroje o nadwrażliwościach na nieprzewidziane
zdarzenia.
Błędy projektu i realizacji konstrukcji zawsze występowały, ale ich stopień i zakres zwykle
mieściły się w dopuszczalnych niedokładnościach objętych stosowanymi współczynnikami
bezpieczeństwa. Obecnie coraz częściej ludzkie błędy prowadzą do katastrof. Konsekwencją
tego jest powszechne dążenie do stosowania konstrukcji odpornych na nieprzewidziane
zjawiska. Wymaga się, aby:
•! w projektowaniu rozpatrywać także scenariusze wykraczające poza uwzględniające
przypadkowe obciążenia, na które konstrukcja zawsze powinna być projektowana,
•! konstrukcję cechowała mała wrażliwość na niezamierzone obciążenia i
nieprzewidziane wady, nieuwzględnione w normach i przepisach projektowania,
•! ewentualne uszkodzenie konstrukcji ograniczyło się tylko do jej części, a nie objęło
całej budowli.
Odporność staje się bezwzględnym wymaganiem. Jest ona definiowana jako właściwość
systemu konstrukcyjnego, która umożliwia mu przetrwanie w nieprzewidzianych i
niezwykłych sytuacjach. Ponieważ pojęcie odporności zmienia się bardzo z kontekstem,
dlatego jest problemem kontrowersyjnym, trudnym do skodyfikowania, np. nowoczesne
przepisy projektowe wymagają, aby zakres uszkodzeń konstrukcji był współmierny do
przyczyny. Ale dotychczas nie udało się w pełni uzgodnić interpretacji odporności, co
ułatwiłoby jej kwantyfikację i opracowanie szczególnych wymagań.
Poza tym należy stwierdzić, że wysoka jakość realizacji obiektów jest możliwa tylko w
warunkach, gdy ryzyka są właściwie i równomiernie rozłożone na strony kontraktu
(Wykonawcy – Inwestor)..
Przerzucenie większości ryzyk na Wykonawcę powoduje m.in. obniżenie jakości
wykonywanych robót, nieprawidłowe reakcje wzajemne, częste zmiany podwykonawców,
wydłużone terminy realizacji etapów robót i zakończenia budowy, a w konsekwencji wzrost
kosztów budowania.
Bierze się to ze złego przygotowania przetargu i niskiej wiedzy służb Inwestora na temat
właściwego stosowania procedur, organizacji przetargów i wyboru Wykonawcy.
Implikacje sięgają również kontroli realizacji robót, zgodnie z projektem i rozliczenia
kosztów budowy.
Brak zainteresowania permanentnym szkoleniem ze strony służb inwestycyjnych skutkuje
pogłębiającą się różnicą w zarządzaniu projektami.
Oceny rzetelności i efektywności Wykonawców w trakcie przetargów oparte tylko na
kryterium ceny nie rokują rychłej poprawy sytuacji w jakości robót i ich bezawaryjności.
Źródło: www.inzynieriasrodowiska.com.pl