Przeniesienie długiego prostownika palucha jako alternatywa

Przeniesienie długiego prostownika palucha jako alternatywa podziału z
przeniesieniem ścięgna mięśnia piszczelowego przedniego celem korekcji stopy
końsko-szpotawej u pacjentów z porażeniem połowiczym bez zwiększonej
aktywności mięśnia piszczelowego przedniego
S. Carda, F. Molteni, M. Bertoni, P. Zerbinati, M. Invernizzi, C. Cisari
From Azienda Universitaria Ospedaliera ‘Maggiore della Carità’, Novara, Italy
J Bone Joint Surg [Br] 2010;92-B:1262-6.
W ramach niniejszego badania dokonano oceny, czy przeniesienie prostownika
długiego palucha jest skutecznym leczeniem alternatywnym wobec podziału z
przeniesieniem ścięgna piszczelowego przedniego u pacjentów z porażeniem
połowiczym bez zwiększonej aktywności mięśnia piszczelowego przedniego.
Jedna grupa licząca 15 pacjentów wykazywała zwiększoną aktywność mięśnia
piszczelowego przedniego w fazie przenoszenia i poddana została podziałowi z
przeniesieniem tego ścięgna. Druga grupa 14 pacjentów nie demonstrowała
zwiększonej aktywności mięśnia piszczelowego przedniego i poddana została
zabiegowi przeniesienia prostownika długiego palucha. U wszystkich pacjentów
wykonano wydłużenie ścięgna Achillesa oraz zabieg tendotomii zginaczy palców.
Wszystkich pacjentów przebadano klinicznie oraz przy użyciu analizy
trójwymiarowej chodu przed zabiegiem oraz rok po zabiegu. Podczas drugiego
badania obie grupy wykazały znaczące zmniejszenie upośledzenia chodu. Szybkość
chodu, długość kroku oraz odbicie po stronie porażonej poprawiły się znacząco w obu
grupach. Zgięcie grzbietowe w fazie przeniesienia, długość kroku kończyny zdrowej
oraz jego szerokość poprawiły się w obu grupach ale osiągnęły znaczenie statystyczne
jedynie u pacjentów z przeniesieniem prostownika długiego palucha. Nie było różnic
pomiędzy grupami rok po zabiegu operacyjnym.
Kiedy zabieg połączony jest z wydłużeniem ścięgna Achillesa, przeniesienie
prostownika długiego palucha może być skuteczną alternatywą do podziału z
przeniesieniem ścięgna mięśnia piszczelowego przedniego celem korekcji deformacji
końsko-szpotawej stopy u pacjentów bez zwiększonej aktywności mięśnia
piszczelowego przedniego.