View - Publiczne Gimnazjum w Białej

Anna Kamińska
Z okazji ogólnopolskiego roku Zbigniewa Herberta bialscy gimnazjaliści przygotowali pod kierunkiem p. Teresy Szymczyny i p. Alicji Łuć poranek
poetycki poświecony właśnie temu poecie. Spotkanie zorganizowano 28 listopada br., na które zaproszono wielu gości, m. in. p. Annę Myszyńską i p. Irenę Nawalany.
Elegancko ubrana młodzieŜ z trzecich klas pięknie prezentowała się na
tle przygotowanej scenografii. Cały wystrój sceny przypominał przytulną kawiarenkę. Zapalone świecie na kaŜdym ze stolików i pogodne twarze wykonawców wprowadzały magiczny nastrój jeszcze przed rozpoczęciem spotkania. Dekorację wzbogaciły teksty Zbigniewa Herberta oraz jego fotografia,
ozdobione oznakami złotej polskiej jesieni.
Muzyka płynąca z fortepianu (Hanna Kędzierska) była znakiem dla
przybyłych gości, Ŝe właśnie wszystko się zaczęło... Chłopcy, ubrani w
białe koszule i czarne spodnie, wyczytywali fragmenty pamiętnika Herberta, wczuwając się tym samym w jego postać. Prezentowali w ten sposób
kolejne etapy Ŝycia artysty: od narodzin aŜ do śmierci. Podkreślali na kaŜdym kroku nieprzeciętną wraŜliwość estetyczną poety, talent pisarski oraz
unikalną umiejętność Ŝycia w zgodzie z własnym sumieniem i moralnością. Na dowód tego zostały wyrecytowane najwspanialsze wiersze poety.
Dziewczęta z przejęciem i pełne emocji prezentowały dzieła liryczne autorstwa prawdziwego mistrza. Wzbudzało to podziw wszystkich zgromadzonych - w sali nieraz rozbrzmiewały oklaski zachwytu.
Całe przedstawienie wieńczyła oprawa muzyczna. Dzięki
licznym talentom gimnazjalistów wykorzystano róŜnorodne formy wokalno- instrumentalne. Znalazły się tu m.in. takie piosenki, jak: „Pamiętajcie o ogrodach”,
„Dziwny jest ten świat” (Agata Bajorek), „Chwalę Ciebie Panie” (zespół Fermata) czy „Nie dokazuj” (Szymon Gąsior). Świetna interpretacja utworów, połączona ze wspaniałymi głosami uczniów, wzruszyła wszystkich obecnych. Nieraz
przeszywały ich dreszcze emocji, czasem zakręciła im się w oku łza wzruszenia, a
innym razem na ich twarzach gościł promienny uśmiech.
Wspaniała gra aktorska gimnazjalistów i ich skupienie skłoniło nawet p.
Annę Myszyńską do napisania wiersza:
Oczy tak za woalką
Błyszczą blaskiem
Za zasłoną włosów i rzęs
Raz ciekawe
Raz z radością
Raz smutne,
Raz patrzą w jeden punkt
Zamyślone
Co wtedy kryje się w myślach
gimnazjalistki Publicznego Gimnazjum w Białej?
Całe przedstawienie opierało się na postawie, jaką Herbert reprezentował swoją osobą, w ciągu całego Ŝycia. Trudy i wysiłki uczniów na pewno nie poszły na marne. Nikt nie Ŝałuje tych poświęceń, czasu i pracy włoŜonych w przygotowania, gdyŜ było warto.
Ze względu na takich ludzi, jak Zbigniew Herbert, warto sięgać po poezję i zaraŜać innych zamiłowaniem do liryki. Powinno się stawiać go jako wzór do naśladowania, ideał moralny, do którego kaŜdy z nas powinien dąŜyć.
Nie zapomnijmy o przesłaniu płynącym ze spotkania ze Zbigniewem Herbertem:
„bądź odwaŜny gdy rozum zawodzi
bądź odwaŜny
w ostatecznym rachunku
jedynie to się liczy”.
Ania