BIOTECHNOLOGIA semestr IV Laboratorium chemii fizycznej

BIOTECHNOLOGIA semestr IV
Laboratorium chemii fizycznej
Opracowanie sprawozdań
Blok 1
1. Potencjometria
- Wykonać wykresy zależności SEM = f (VNa2S2O3) i wyznaczyć z nich punkty
równoważnikowe.
- Obliczyć stężenie jodu w poszczególnych próbkach; wyniki zestawić w tabeli.
- Wykonać wykres zależności 1/cI2 = f(czas) i wyznaczyć równanie prostej.
- Korzystając z parametrów równania wyznaczyć stałą szybkości reakcji oraz początkowe
stężenie jodu; to ostatnie porównać z wartością eksperymentalną.
2. Polarymetria; kinetyka inwersji sacharozy
- Wyznaczyć wartości średnie α0 oraz α∞
- Obliczyć stężenie sacharozy w danym czasie trwania reakcji
- Sporządzić wykres ln(cs) = f(czas), wyznaczyć stałą szybkości inwersji sacharozy
- Z danych eksperymentalnych wyznaczyć skręcalności właściwą sacharozy [αs]DT oraz sumę
skręcalności właściwej glukozy i fruktozy ([αg]DT + [αf]DT)
- Uzyskane wartości porównać z danymi literaturowymi (policzyć błędy)
3. Spektrofotometria
- Na wykres przedstawiający zmierzone widma absorpcyjne roztworów nanieść widmo
uwodnionego jonu miedzi (II), wykorzystując w tym celu dane ze skryptu; wyniki
obliczeń zestawić w tabeli.
- Opisać przebieg uzyskanych widm. Określić zakres promieniowania (w cm-1), w którym
absorbuje tylko kompleks jonu Cu (II) z etylenodiaminą.
- Obliczyć i zestawić w tabeli dane do wykresu zależności A = f (cB/cA) dla trzech
długości fali (podanych w nm) w pobliżu maksimum pasma; wykonać wykres tej
zależności.
- Z wykresu wyznaczyć skład kompleksu jonu miedzi (II) z etylenodiaminą oraz podać
jego wzór stechiometryczny i strukturalny.
4. Konduktometria
- Wykonać wykresy zależności 1/R = f(objętość titranta)
- Z wykresów 1/R = f(v) wyznaczyć punkty równoważnikowe
- Obliczyć liczbę moli substancji miareczkowanych.
- Wyjaśnić przebieg krzywych miareczkowania (przepisany ze skryptu nie będzie
przyjęty).
Blok 2
5. Kalorymetria
- Wykonać wykresy zależności temperatury (lub wielkości do niej proporcjonalnej) od
czasu dla reakcji neutralizacji oraz kalibrowania kalorymetru.
- Wyznaczyć graficznie!! przyrost temperatury w obu procesach.
- Obliczyć ciepło wydzielone w trakcie kalibrowania kalorymetru.
- Obliczyć pojemność cieplną kalorymetru.
W przypadku wyznaczania ciepła neutralizacji:
- Na podstawie danych literaturowych wykonać wykres zależności ciepła rozpuszczania
kwasu solnego od stężenia kwasu (lub od liczby moli wody). Z wykresu wyznaczyć
ciepło rozcieńczania kwasu od stężenia początkowego do końcowego.
- Obliczyć ciepło rozcieńczania kwasu
- Obliczyć molowe ciepło neutralizacji i porównać wynik z wartością literaturową.
Omówić przyczyny błędu.
W przypadku wyznaczania ciepła właściwego cieczy:
- Wyznaczyć ciepło właściwe cieczy
- Porównać wyznaczoną wartość z danymi literaturowymi.
6. Stałe fizykochemiczne cieczy
- Obliczyć temperaturę wrzenia cieczy pod ciśnieniem normalnym, posługując się
literaturowym współczynnikiem dt/dp.
- Obliczyć gęstość cieczy oraz napięcie powierzchniowe cieczy
- Wyznaczyć lepkość cieczy
- Na podstawie danych literaturowych spróbować zidentyfikować badaną ciecz
- Wyniki eksperymentalne porównać z wartościami literaturowymi, odnoszącymi się do
tych samych (zbliżonych) warunków ciśnienia i temperatury, co podczas wykonywania
ćwiczenia.
- Zestawić w tabeli wyniki własne, dane literaturowe oraz wartości błędów
- Przedyskutować możliwe przyczyny błędów.
7. Kinetyka koagulacji
- Narysować wykresy zmierzonych zależności A = f (t) dla badanych próbek różniących
się stężeniem elektrolitu, zaczynając od t = 0 (Ao).
- Obliczyć okresy połowicznej koagulacji, korzystając z programu komputerowego
(aproksymacja krzywych funkcją wykładniczą lub wielomianem stopnia 2 lub 3).
- Z pomiarów dla kilku najwyższych stężeń elektrolitu wyznaczyć wartość średnią τ
- Wykonać wykres zależności log(τ/τmin ) = f (logc) .
- Z wykresu log(τ/τmin ) = f (logc) wyznaczyć stężenie krytyczne badanego elektrolitu
obojętnego, ck.
- Omówić uzyskane wyniki.
8. Masa cząsteczkowa polimerów
- Obliczyć liczbę lepkości oraz logarytmiczną liczbę lepkości dla badanych roztworów
o różnych stężeniach; wyniki zestawić w tabeli.
- Wykonać wykres powyższych wielkości w funkcji stężenia,
- Punkty eksperymentalne przybliżyć funkcją liniową; wyznaczyć parametry prostej
- Z równań wyznaczyć graniczną liczbę lepkości, a następnie obliczyć średnią
wiskozymetryczną masę cząsteczkową.
- Porównać uzyskany wynik z wartością literaturową.
- Policzyć z ilu podjednostek składa się polimer