asystentka stomatologiczna wynagrodzenia

Sygn. akt RC 173/14
UZASADNIENIE
D. N. reprezentująca małoletnią W. N. pozwem z dnia 05 maja 2014 roku wniosła o podwyższenie alimentów
od K. N. na rzecz ich wspólnego małoletniego dziecka z kwoty po 1000 zł miesięcznie do kwoty po 3000 zł
miesięcznie. Uzasadniając swoje żądanie, strona powodowa wskazała, że od ostatniego orzeczenia ustalającego
wysokość obowiązku alimentacyjnego pozwanego, znacznie wzrosły potrzeby uprawnionego dziecka, co wymaga
większych nakładów finansowych.
Pozwany K. N. w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości.
Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, Sąd ustalił następujący stan
faktyczny:
Obecny obowiązek alimentacyjny pozwanego został ustalony wyrokiem Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w
Warszawie z dnia 17 czerwca 2013 roku. sygn. akt III RC 143/12 na kwotę po 1000 zł miesięcznie. Wówczas pozwany
K. N. zatrudniony był jako cieśla budowlany poza granicami kraju -na terytorium Niemiec i uzyskiwał wynagrodzenie
w kwocie po 1600 euro miesięcznie. Zamieszkiwał w hotelu robotniczym. Ponosił koszty wyżywienia, zakupu odzieży
oraz koszty przyjazdów do Polski. Z kolei przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki nie wykonywała pracy
zarobkowej i była w trakcie kompletowania dokumentacji stwierdzającej chorobę zawodową. Zamieszkiwała w domu
należącym do niej i pozwanego K. N.. Była również współwłaścicielką gospodarstwa rolnego. Prowadziła działalność
gospodarczą jako technik dentystyczny w formie pracowni protetycznej. Działalność ta prowadzona była we wspólnym
domu, a następnie została ona zawieszona.
(d. akta sprawy III C 143/12 Sądu Okręgowego Warszawa P. w W.).
W chwili obecnej pozwany K. N. w dalszym ciągu przebywa na kontrakcie w Niemczech. Zatrudniony jest w
przedsiębiorstwie (...) sp. z o.o. z siedzibą w N. i oddelegowany do wykonywania pracy poza granicami kraju. Pozwany
na budowach w Niemczech pracuje od 8 października 2012 r. Przeciętne miesięczne wynagrodzenie pozwanego za
wykonywaną pracę w 2014 roku wyniosło kwotę netto 1539,23 euro miesięcznie. K. N. wykazał w 2014 roku dochód
w kwocie 92 139,37 zł.
(d. zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach k. 366 akt, d. informacja o dochodach oraz pobranych zaliczkach na
podatek dochodowy Pit 11 za rok 2014 k.363 akt)
Pozwany w sposób regularny wywiązuje się z ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego na rzecz małoletniej córki
W. N..
(d. zeznania D. N. k. 40-41 akt, d. zeznania K. N. k.41-42 i 372 akt)
W czasie przyjazdów do Polski spotyka się z małoletnią powódką oraz doposaża ją w inny sposób, kupując prezenty
lub finansując spędzanie czasu wolnego. Nie pozostaje w nowym związku.
(d. zeznania K. N. k. 41-42 i 372 akt).
D. N. przedstawicielka ustawowa małoletniej W. N. pracowała w firmie (...) Sp. z o.o. i uzyskiwała dochód w lipcu
2014 w kwocie 2139,99 zł., w sierpniu 2014 r. w kwocie 2206,43 zł., we wrześniu 2014 r. w kwocie 1718,96 zł. D.
N. szacowała swój miesięczny dochód na kwotę 1800 zł. Ma przepuklinę kręgosłupa co wpłynęło na jej możliwości i
obecnie wykonywać ma pracę w formie dorywczej na pół etatu jako asystentka stomatologiczna i osiągać ma z tego
tytułu wynagrodzenie w kwocie ok. 700 zł miesięcznie. D. N. ma orzeczenie o stopniu niepełnosprawności zaliczające
ją do stopnia niepełnosprawności lekkiej do 31 stycznia 2017 r. D. N. miała zarejestrowaną działalność gospodarczą w
zakresie protetyki. Działalność prowadzona była w domu stanowiącym współwłasność jej i pozwanego. D. N. zawiesiła
działalność gospodarczą w zakresie protetyki w czerwcu 2014 roku. W utrzymania gospodarstwa domowego pomagać
mają jej rodzice, a dziadkowie macierzyści małoletniej powódki. Jest właścicielką samochodu V. (...) rocznik 2009 oraz
samochodu S. (...) z 2004 roku, którym dysponuje pozwany. Zamieszkuje w nieruchomości, która stanowi wspólność
z byłym mężem-pozwanym K. N., ale jest użytkowana wyłącznie przez przedstawicielkę ustawową i małoletnią W. N..
Po orzeczeniu rozwodu pomiędzy rodzicami małoletniej powódki, nie zostało przeprowadzone postępowanie o podział
majątku, którego głównym dysponentem jest D. N.. D. N. jest współwłaścicielką wraz z pozwanym gospodarstwa
rolnego o powierzchni około 7 hektarów. Gospodarstwem tym zarządza jej ojciec i z tego tytułu D. N. pobiera
dotacje z Unii Europejskiej w wysokości 3000,-zł. rocznie. D. N. nie pozostaje w nowym związku. Koszty utrzymania
gospodarstwa domowego oraz zakup produktów żywnościowych nie zmienił się od czasu postępowania o rozwód.
Rachunki związane z utrzymaniem domu jego ochroną i monitorowaniem wystawiane były na pracownie protetyczną.
K. N. nie ma dostępu do majątku jego i byłej żony D. N..
(d. zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach k. 28 akt, d. informacją o wysokości dochodu z pozarolniczej działalności
gospodarczej w roku 2013 k. 30-32 akt, d. rachunki k. 131-132, 190-191,195,210,212-213,286,304 akt, d. orzeczenie o
stopniu niepełnosprawności k. 362 akt, d. zeznania D. N. k.370-371 akt oraz k. 41-42 akt, d. zeznania K. N. k. 371-372
akt)
Przedstawicielka ustawowa małoletniej jest zobowiązana do płacenia alimentów na starszą pełnoletnią córkę jej i
pozwanego uczącą się w klasie maturalnej N. N. w kwocie po 300 zł miesięcznie. N. N. mieszka samodzielnie w pokoju
wynajmowanym w R.. Pozwany K. N. ponosi koszty jej utrzymania przekazując córce kwotę 800,-zł. oraz kwotę 500
zł. na wynajęcie pokoju. Małoletnia W. N. ma obecnie 12 lat i jest uczennicą szkoły podstawowej. W. N. wyjeżdża
na zorganizowane wyjazdy w tym ferie, półkolonie oraz na wycieczki szkolne. Jak wynika z zaświadczenia ze szkoły
z dnia 16 maja 2013 roku małoletnia wyjeżdżała na wycieczki szkolne, uczestniczyła w zorganizowanych wyjściach,
z którymi związana była konieczność ponoszenia dodatkowych kosztów. D. N. szacuje, że ona na koszty utrzymania
córki przeznacza 2000 zł.
( d. zeznania D. N. k. 40-41, 371 – 372 akt).
Sąd zważył ,co następuje:
Ustalenia faktyczne w niniejszej sprawie zostały poczynione w oparciu o dowody przeprowadzone w toku
postępowania, a mianowicie dołączone dokumenty, jak również dokumenty zgromadzone w sprawie Sądu
Okręgowego Warszawa – Praga w Warszawie o rozwód sygn.. akt III C 143/12 oraz przesłuchanie stron. Powyższy
materiał dowodowy Sąd w całości uznał za wiarygodny, albowiem wzajemnie się uzupełnia, tworząc jasny i spójny
obraz sytuacji materialnej rodziców małoletniej powódki W. N. oraz jej potrzeb.
Zgodnie z dyspozycją art. 133 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego rodzice obowiązani są do świadczeń
alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. Przy czym dziecko ma
prawo do równej stopy życiowej z rodzicami, którzy obowiązani są podzielić się z nimi swoimi dochodami.
Zaspokojenie przez rodziców potrzeb dzieci powinno – w razie konieczności – nastąpić nawet kosztem substancji
ich majątku. O zakresie obowiązku alimentacyjnego decydują w każdym razie usprawiedliwione potrzeby
uprawnionego oraz zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego o czym stanowi art. 135 § 1 k.r. i op. Pojęcia
usprawiedliwionych potrzeb nie można jednoznacznie zdefiniować. Rodzaj i rozmiar tych potrzeb jest uzależniony od
cech osoby uprawnionej oraz od różnych okoliczności natury społecznej i gospodarczej w których osoba uprawniona
znajduje się. Zakres obowiązku alimentacyjnego wyznaczać będą sytuacja uprawnionego i zobowiązanego, konkretne
warunki społeczno-ekonomiczne oraz cele i funkcje obowiązku alimentacyjnego. Potrzeby uprawnionego oraz
możliwości zobowiązanego ulegają zmianie, tym samym może ulegać zmianie wysokość alimentów. Dlatego też
w razie zmiany stosunków zarówno uprawniony jak i zobowiązany mogą żądać zmiany orzeczenia lub umowy
dotyczącej obowiązku alimentacyjnego zgodnie z art. 138 k.r. i op. Dla stwierdzenia czy nastąpiła zmiana stosunków
w rozumieniu wyżej wskazanego przepisu, należy brać pod uwagę, czy istniejące warunki i możliwości mają charakter
trwały, dotyczą okoliczności zasadniczych, ilościowo znacznych i wyczerpują te przesłanki, które w istotny sposób
wpływają na istnienie czy zakres obowiązku alimentacyjnego. Zmiana orzeczenia dopuszczalna jest tylko w razie
zmiany stosunków, powstałych po jego wydaniu, a jej ustalenie następuje poprzez porównanie stosunków obecnych z
warunkami i okolicznościami uprzednio istniejącymi na co wskazał Sąd Najwyższy w uzasadnieniu do tezy VII uchwały
Sądu z dnia 16 grudnia 1987r., II CZP 91/86.
W niniejszej sprawie ważnym aspektem dla Sądu jest fakt, iż od ostatniego orzeczenia o obowiązku alimentacyjnym
pozwanego upłynął okres niespełna dwóch lat, a samo powództwo o podwyższenie alimentów zostało złożone przez
przedstawicielkę ustawową małoletniej niespełna rok po orzeczeniu obecnego obowiązku alimentacyjnego. Pozwany
K. N. nadal przebywa na kontrakcie w Niemczech, a otrzymywane przez niego wynagrodzenie za wykonywana pracę
nie zmieniło się i utrzymuje się na tym samym poziomie. Również warunki bytowe jak i mieszkaniowe nie uległy
zmianie. Podobna sytuacja występuje po stronie powodowej. D. N.-przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki
w dalszym ciągu zamieszkuje w tej samej nieruchomości i jak sama wskazała w swoich zeznaniach od postępowania
rozwodowego koszty utrzymania gospodarstwa domowego jak i zakupu żywności nie wzrosły. Także sytuacja
uprawnionego dziecka do alimentów nie zmieniła się. Małoletnia W. N. dalej jest uczennicą szkoły podstawowej i
zamieszkuje wraz z matką. Mając na względzie całokształt okoliczności niniejszej sprawy, Sąd uznał że, od chwili
ustalenia alimentów na rzecz małoletniej powódki nie nastąpiły istotne zmiany okoliczności. Przedstawicielka
ustawowa powódki nadal korzysta ze wspólnego majątku jej i pozwanego w postaci zarówno nieruchomości jak i
gospodarstwa rolnego. W istocie zgodne w tym zakresie były zeznania obu stron. Przez długi okres czasu rachunki
wystawiane, a związane z utrzymaniem domu wystawiane były na nią jako prowadzącą pracownie protetyczną. D. N.
jak wskazała w swych zeznaniach po zawieszeniu działalności gospodarczej pracuje jako asystentka stomatologiczna
co jest pracą zgodną z jej doświadczeniem zawodowym. Wskazywane przez przedstawicielkę ustawową koszty
utrzymania małoletniej, w których tylko matka przeznaczać ma na córkę kwotę dwóch tysięcy złotych, a ojciec
dodatkowo kwotę tysiąca złotych nie znajdują potwierdzenia w zebranym materiale dowodowym. Powódka nie
wskazała poza kosztami związanymi z wyjazdami zorganizowanymi dziecka innych dodatkowych kosztów. Wymaga
jednakże podkreślenia, iż jak wynika z zaświadczenia ze szkoły z dnia 16 maja 2013 roku tj. wydanego jeszcze
przed wydaniem orzeczenia przez Sąd Okręgowy w sprawie o rozwód, już wówczas dziecko wyjeżdżało na wycieczki
szkolne, uczestniczyło w wyjściach, z którymi związana była konieczność ponoszenia kosztów. Nie są to więc
okoliczności świadczące o dodatkowych kosztach. Nadto przy uwzględnieniu kosztów związanych z utrzymaniem
nieruchomości, jak również koniecznym utrzymaniem samej matki małoletniej, przy uwzględnieniu wskazywanych
przez nią dochodów brak jest uzasadnionego potwierdzenia na ponoszenie kosztów na rzecz potrzeb małoletniej
we wskazywanej kwocie. Same koszty utrzymania dziecka byłyby wyższe od wskazywanych dochodów matki. Biorąc
pod uwagę sytuację majątkową oraz możliwości zarobkowe rodziców małoletniej, a także jej potrzeby Sąd oddalił
powództwo w całości nie znajdując okoliczności świadczących o zmianie stosunków w myśl art. 138 k.r. i op.
jako przesłance uzasadniającej zmianę wysokości świadczeń alimentacyjnych. W ocenie Sądu strona powodowa
nie wykazała, aby w tym okresie doszło do tak istotnych zmian okoliczności, które uzasadniałyby uwzględnienie
powództwa i podwyższenie alimentów.