G³os Weterana i Rezerwisty - Głos Weterana i Rezerwisty

G³os Weterana i Rezerwisty
jak „Zasłużony dla Miasta Lublina”. Społecznie działał w LOK,
w uznaniu zasług został wyróżniony medalem „Za Zasługi
dla LOK”. Od 1987 roku czynnie
działał w ZBŻZiORWP, ostatnio
przez 10 lat w Kole nr 10 im.
J. Daczkowskiego. Związek uhonorował Go odznaką „Za Zasługi
dla ZBŻZiORWP”. Pogrzeb z wojskową asystą honorową i pocztem
sztandarowym ZW Związku odbył się przy ul. Unickiej, a pożegnał Go prezes Koła nr 10
w Lublinie
Hubert Kępski
Płk dypl. Mieczysław LEWAK
(11.09.1924-10.12.
2008), kochający
mąż, ojciec i dziadek; korespondent
„Głosu Weterana i Rezerwisty”.
W czasie okupacji cztery lata
spędził w Niemczech na robotach
przymusowych. W lipcu 1945
roku został żołnierzem 2 Zapasowego Pułku Piechoty. W 1948
roku ukończył Oficerską Szkołę
Piechoty i Kawalerii, a w 1951
Wyższą Szkołę Piechoty w Warszawie, po czym dalszą służbę
pełnił Sztabie 5 Saskiej Dywizji
Zmechanizowanej i Sztabie ŚOW.
W 1957 roku ukończył Akademię
Sztabu Generalnego WP. Dowodził 6 Pułkiem Zmechanizowanym
w Częstochowie (1965-1969) i
11 Pułkiem Zmechanizowanym
w Krośnie Odrzańskim (1969-70),
następnie był szefem Katedry
Taktyki w WOSSam. w Pile. Zawodową służbę wojskową zakończył
w 1985 roku jako zastępca ds.
szkolenia komendanta Centrum
Doskonalenia Kadr Administracji
Wojskowej.
Odznaczony Złotym Krzyżem
Zasługi, Krzyżem Kawalerskim
i Oficerskim Orderu Odrodzenia
Polski, wieloma medalami resortowymi oraz odznakami honorowymi: „Za Zasługi dla POW”
oraz ŚOW, województwa pilskiego, a także łódzkiego oraz
Policji Państwowej, Państwowej Straży Pożarnej, LOK oraz
ZBŻZiORWP.
Był aktywnym członkiem i działaczem wielu stowarzyszeń. Ostatni
miejscem Jego zamieszkania był
Włocławek. Świetny organizator,
odpowiedzialny i sumienny w działaniu, zawsze wrażliwym na losy
innych. Był człowiekiem któremu
ufano i obdarzano sympatią.
Pozostawił w głębokim smutku
żonę Irenę, córkę Barbarę, zięcia
Aleksandra oraz wnuczki Basię
i Olę z mężami. Pochowany z
honorami wojskowymi w obecności Rodziny, przyjaciół i kolegów
na Cmentarzu Komunalnym we
Włocławku.
PS Serdeczne podziękowania
dla dowódcy POW pana gen.
26 ~ Marzec 2009 ~
Zygmunta Duleby i komendanta
WKU we Włocławku ppłk Jana
Sroki za pomoc w zorganizowaniu pogrzebu z asystą wojskową
składa ZR we Włocławku i Koło
ZBŻZiORWP.
Aleksander Kolęda
Mjr Edward RADZIUK (5.05.19272.04.2008) urodził
się m. Krzywonosy
d. Kresy. W 1946
roku powrócił wraz z
rodziną jako repatriant do Tyczewa
koło Białegostoku, gdzie podjął
pracę jako zastępca kierownika
Państwowego Gospodarstwa
Rolnego.
W 1948 roku został powołany
do odbycia zasadniczej służby
wojskowej w Przemyślu. Skierowany do szkoły wojskowej
wpierw do Kętrzyna, następnie
Białegostoku. Po ich ukończeniu
służbę pełnił w 26 Brygadzie WOP
w Przemyślu, na Placówce w Barwinku. W latach 1962-1972 dowodził Placówką WOP w Ożennej.
W czasie służby wojskowej był
wybierany jako radny w gminach
Barwinek i Krempna. Po przejściu
w stan spoczynku podjął pracę
na stanowisku kierowniczym w
MPGK w Jaśle, aktywnie działał
w ogródkach działkowych. Do
Związku wstąpił w marcu 1981
roku jako współzałożyciel Koła
nr 2 w Jaśle pełniąc w nim szereg
społecznych funkcji.
Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
oraz wieloma odznaczeniami
państwowymi i resortowymi. Związek uhonorował Go odznaką „Za
Zasługi dla ZBŻZiORWP”. Pochowany na Cmentarzu Komunalnym
w Jaśle zgodnie z ceremoniałem
wojskowym.
Z. Czernicki
St. sierż. sztab. Kazimierz NIEDZIELSKI (12.02.193013.04.2008) urodził
się m. Perzyce
– obecnie - w woj.
dolnośląskim Służbę wojskową
pełnił w latach 1960-1986 w
35Ośrodku Szkolenia Specjalistów Samochodowych w Oleśnicy na różnych stanowiskach
technicznych.
Odznaczony Złotym Krzyżem
Zasługi, medalami „Za Zasługi dla
Obronności Kraju”, „Siły Zbrojne w
Służbie Ojczyzny” oraz odznaką
„Za Zasługi dla Śląskiego Okręgu
Wojskowego”. Za działalność
Związkową wielokrotnie wyróżniany dyplomami, listami gratulacyjnymi i podziękowaniami. Pochowany z honorami wojskowymi
na cmentarzu przy ul. Wileńskiej
w Oleśnicy.
Bogdan Buda
www.gwir.pl
St. chor. sztab.
Janusz STYLSKI
(29.05.19385.08.2008) urodził
się w Pawłowicach
na Ziemi Świętokrzyskiej. Służbę wojskową rozpoczął
w 1958 roku. Po ukończeniu Szkoły Podoficerskiej Służby Zawodowej został skierowany do jednostki
rakietowej OPK, w której to służbę
pełnił na różnych stanowiskach aż
do przejścia na emeryturę w 1989
roku. Na emeryturze rozpoczął
działalność w Związku Byłych
Żołnierzy Zawodowych i Oficerów
Rezerwy Wojska Polskiego, z zadań wywiązywał się wzorowo, za
co był wyróżniany i odznaczany.
Podjął pracę w Urzędzie Miasta
i Gminy Grodzisk Mazowiecki w
którym zajmował się obronnością
i OC. Był także komendantem
Ochotniczych Straży Pożarnej w
powiecie grodziskim.
Władze samorządowe doceniały Jego działalność i pracę,
mieszkańcy darzyli Go szacunkiem. W ostatniej drodze zmarłego
uczestniczyły władze samorządowe, członkowie straży pożarnych,
mieszkańcy miasta i gminy oraz
koledzy. Pochowany na cmentarzu
w Grodzisku Mazowieckim.
Andrzej Durlej
St. chor. Bolesław
RYS (16.07.193318.03.2008) urodził
się w m. Sękowo,
pow. Szamotuły. W
1953 roku został powołany do zasadniczej służby
wojskowej w pułku artylerii w
Zgorzelcu i skierowany do szkoły
podoficerskiej o profilu saperskim
przy WSOWI we Wrocławiu dla
podoficerów zawodowych. W
1962 roku został skierowany do
35 Batalionu Inżynieryjno-Budowalanego w Skwierzynie, wraz z
batalionem przeniesiono Go do
Krotoszyna. Do rezerwy został
przeniesiony w październiku 1988
roku. Był szanowanym i cenionym
przez kolegów.
Odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi, medalami „Za Zasługi dla Obronności Kraju”, „Za
Zasługi dla Obronności Kraju”
oraz medalem „40-lecia PRL” i
odznaką „Zasłużony dla ŚOW”.
Członek Koła nr 5 ZBŻZiORWP
w Krotoszynie. Pochowany w
asyście kompanii honorowej z 16
Batalionu Usuwania Zniszczeń
Lotniskowych z Jarocina z udziałem Rodziny, przyjaciół, kolegów i
znajomych. W imieniu zebranych
zmarłego pożegnał Go
Czesław Tomczyk.
Ppłk dypl. Lech ŻOŁUDZIEWICZ (3.08.1940-22.04.2008).
Absolwent Oficerskiej Szkoły Radiotechnicznej z 1962 roku w Jeleniej Górze oraz Akademii Sztabu
Generalnego WP. Po
jej ukończeniu szkoły
oficerskiej w stopniu
podporucznika został
skierowany do dywizjony rakietowego 3
Dywizji Rakietowej Obrony Powietrznej na stanowisko technika
zestawu „Dźwina”. Po utworzeniu
4 Brygady Rakietowej Obrony
Powietrznej został przeniesiony
do 25 Dywizjonu Rakietowego na
stanowisko st. technika zestawu
„Wołchow”. W 1973 roku rozpoczął
służbę w sztabie brygady w pionie
operacyjnym. Po ukończeniu akademii został szefem rozpoznania
4 Brygady Rakietowej OP, na tym
stanowisku zakończył służbę wojskową w 1994 roku. Był członkiem
Koła nr 4 ZBŻZiORWP. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi
oraz wieloma innymi medalami
resortowymi. Pochowany z honorami wojskowymi na cmentarzu w
Wejherowie.
Władysław Żmijewski
Ppłk mgr Zygmunt
KOWAL (2.03.19391.05.2008) urodził
się w Czarnym Sadzie koło Koźmina
Wlkp. Po ukończeniu
Technikum Budowy Dróg i Mostów
praktykę odbywał na odcinku
drogowym PKP Rozwadów koło
Tarnobrzegu. W 1958 roku został
podchorążym w Oficerskiej Szkole Samochodowej w Pile, którą
ukończył w 1961 roku.
Dalszą służbę pełnił w jednostkach 5 Dywizji Pancernej.
Po ukończeniu KDO w Pile w
1971 roku został skierowany
do 27 Pułku Czołgów Średnich
jako pom. szefa służby czołgowo-samochodowej w Gubinie.
W 1977 r. został przeniesiony
do Wrocławia na stanowisko st.
insp. w 6 Pułku Zabezpieczenia
ŚOW we Wrocławiu. W 1979 roku
ukończył studia na Politechnice
Szczecińskiej Wydział Inżynieryjno-EkonomicznyTransportu
w zakresie ekonomiki. W 1980
roku został przeniesiony do Szefostwa Służby Zakwaterowania
i Budownictwa ŚOW. W 1983
roku został zastępcą dowódcy ds.
technicznych 35 Pułku Inżynieryjno-Budowlanego w Krotoszynie.
Po reorganizacji został zastępcą
dyrektora ds. technicznych w
Wojskowym Zakładzie Remontowym. Przeniesiony do rezerwy w
październiku 1991 roku.
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski,
Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, medalami: „40–lecia PRL”,
„Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
oraz „Za Zasługi dla Obronności
Kraju” i odznaką „Zasłużony dla
ŚOW”, także wieloma odznaczeniami samorządowymi i stowarzyszeniowymi. Był członkiem Koła