G³os Weterana i Rezerwisty
Transkrypt
G³os Weterana i Rezerwisty
G³os Weterana i Rezerwisty www.gwir.pl jennej RP, brał udział w rozbudowie fortyfikacyjnej wybrzeża morskiego. Szef Sztabu 2 Brygady Saperów, organizator i pierwszy komendant Ośrodka Szkolenia Podoficerów i Operatorów Maszyn Inżynieryjnych. W latach 1971-1973 zastępca komendanta Wydziału Inżynierii WAT ds. liniowych. Zwolniony z zawodowej służby wojskowej został nauczycielem akademickim i szefem Katedry Ratownictwa Technicznego w Wyższej Szkole Pożarnictwa. Autor wielu artykułów naukowych i pisanych do kwartalnika „Saper”. Koleżeński, ceniony i lubiany. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, medalami resortowymi, w tym „Za Rozminowanie Kraju” oraz samorządowymi i stowarzyszeniowymi. Pochowany w grobie rodzinnym na Cmentarzu Wojskowym Powązki w Warszawie. Leszek Sadura Mjr Czesław IZDEBSKI (14.09.193513.11.2008) urodził się w m. Spasów koło Lwowa. Po ukończeniu Oficerskiej Szkoły Służb Kwatermistrzowskich w Poznaniu w 1956 roku rozpoczął służbę w Lublinie, następnie pełnił ją w Garnizonie Koszalin, a zakończył w 1987 roku w 12 Pułku Pontonowym WOW w Szczecinie. Wstąpił do Koła nr 11 ZBŻZiORWP, kilkakrotnie wybierany do Zarządu Koła, w ostatniej kadencji został przewodniczącym Komisji Rewizyjnej. Nagła śmierć przerwała Jego społeczną działalność. Odznaczony Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, odznaką „Gryfa Pomorskiego” oraz wieloma medalami resortowymi, samorządowymi i stowarzyszeniowymi. Wpisany do księgi honorowej ZBŻZiORWP zasłużonych dla województwa zachodnio-pomorskiego. Odszedł mąż, ojciec i dziadek, wzorowy oficer oraz szanowany kolega. Pochowany zgodnie z ceremoniałem wojskowym na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie. Marian Erenc Płk Kazimierz KUŁAKOWSKI (20.03.1935-19.11. 2008) zmarł po ciężkiej chorobie. Po wojnie wraz z Rodziną zamieszkał na Pomorzu Gdańskim. W 1953 roku rozpoczął naukę w Oficerskiej Szkole Piechoty nr 3 w Elblągu. Po jej ukończeniu w stopniu podporucznika dowodził plutonem rozpoznawczym w batalionie rozpoznawczym w Sztumie. Dowodził kompanią w Elblągu, został szefem sztabu, następnie zastępcą dowódcy w 55 Pułku Zmechanizowanym w Braniewie. Od 1975 roku służbę pełnił w Sztabie POW w Bydgoszczy. W 1991 roku odszedł do rezerwy. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz innymi odznaczeniami państwowymi, resortowymi oraz stowarzyszeniowymi i samorządowymi. W 1993 roku został członkiem Koła nr 3 ZBŻZiORWP przy Dowództwie POW w Bydgoszczy. Przez wiele lat był wiceprezesem Koła, organizował wiele imprez, współorganizował zawody sportowo-obronne ZW Związku. Pochowany z udziałem wojskowej asysty honorowej i pocztu sztandarowego Koła nr 3. Pożegnał Go Honorowy Prezes Zarządu Wojewódzkiego w Bydgoszczy płk Maksymilian Buczek, który złożył także kondolencje Rodzinie zmarłego. Jan Długoszewski Ppłk Józef LIS (17.06.192121.11.2008). Urodził się na terenie d. ZSRR. Żołnierski szlak rozpoczął w Oficerskiej Szkole Piechoty w Riazaniu w 1944 roku. W 1945 roku walczył na Wale Pomorskim i o Kołobrzeg, gdzie został ciężko ranny. Po wojnie został skierowany do Wojsk Ochrony Pogranicza. W 1956 roku przeniesiony do rezerwy ze względu na pogarszający się stan zdrowia. Rozpoczął pracę w zakładach pracy na terenie miasta i powiatu nowosądeckiego. W 1981 roku został członkiem Koła nr 1 ZBŻZiORWP, był m.in. członkiem Komisji Socjalno-Zdrowotnej. Należał również do ZKRPiBWP i Związku Inwalidów Wojennych. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, wieloma medalami bojowymi oraz resortowymi i samorządowymi, także Złotą Tarczą Herbową Miasta Nowego Sącza, złotą odznaką honorową „Za Zasługi dla Związku Inwalidów Wojennych”. Pogrzeb odbył się na Cmentarzu Komunalnym w Nowym Sączu z udziałem pocztów sztandarowych Koła Miejskiego ZKRPiBWP oraz Koła nr 1 ZBŻZiORWP im. Bohaterów Karpackiej Brygady WOP w Nowym Sączu. W ostatniej drodze towarzyszyli Mu: żona Krystyna, córka, syn i najbliższa Rodzina, przyjaciele, koledzy delegacje Związkowe. Pożegnał Go członek Zarządu Głównego , wiceprezes ZR ZBŻZiORWP w Nowym Sączu mjr Jan Jakubiak. Adam Leszyński Mjr Stefan NOWAK (17.04.193424.11.2008), urodził się w Sobieszynie. Po ukończeniu Oficerskiej Szkoły WOP w Kętrzynie służbę wojskową rozpoczął na strażnicy w Sołotwinie, następnie na GPK – Medyka podległym Bieszczadzkiej Brygadzie WOP. Służbę wojskową pełnił w latach 1952-1972. Był szanowanym i lubianym przełożonym i kolegą. Odznaczał się wysoką kulturą osobistą, szlachetnością i uczciwością, dbały o Rodzinę. Państwo Nowakowie otrzymali medal od Prezydenta RP „Za Długoletnie Pożycie Małżeńskie”. Był myśliwym, prowadził sklep z akcesoriami łowieckimi. Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski wieloma medalami resortowymi, także stowarzyszeniowymi i samorządowymi. Pogrzeb odbył się na Zasańskim Cmentarzu w Przemyślu. Pozostawił żonę i dwie córki. Pożegnał Go prezes Koła nr 3 Jan Ostrowski Kpt. Andrzej CZUBIŃSKI (29.04.1955-19.04.2009), urodził się w Warszawie i ze stolicą związał swe życie. Gdy miał 14 lat został osierocony przez mamę. Ciężar wychowania syna spadł na barki ojca – pułkownika WP. Wzorem ojca i stryja swoje życie związał z wojskiem. Po ukończeniu liceum, wstąpił do wojska i studiował w Wojskowej Akademii Technicznej. Następnie podjął zawodową służbę wojskową w 10 Pułku Samochodowym i w SBiRTW. Służbę zakończył 6 sierpnia 1992 roku. Radość i odprężenie znajdował w lekturze książek, w spotkaniach z przyjaciółmi i kolegami oraz w spacerach z ukochanym psem. Interesował się też bieżącymi wydarzeniami politycznymi i gospodarczymi. W pamięci wszystkich, z którymi zetknęło Go życie pozostanie jako ciepły, życzliwy człowiek. Pochowany został z honorami wojskowymi w grobie rodzinnym na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach. Jan Dźwigała Ppłk Zygmunt GAWROŃSKI (27.10. 1927-21.06.2009) urodził się w m. Wirówek koło Radomia. Służbę wojskową pełnił w latach 1949-1986. W latach 1949-1951 był zastępcą komendanta powiatowego „Służba Polsce”, następnie został komendantem. Od 1951 roku w służbie liniowej – dowódca plutonu i kompanii oraz szef sztabu batalionu. Po przeszkoleniu został zastępcą komendanta WKR w Zgierzu. Po zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej czynnie uczestniczył w działalności w LOK i Kołach Oficerów Rezerwy. Po wstąpieniu do Koła nr 1 ZBŻZiORWP był członkiem jego zarządu, skarbnikiem Koła oraz członkiem prezydium zarządu wojewódzkiego i przewodniczył komisji socjalno-zdrowotnej. Uhonorowany wpisem do księgi honorowej „Zasłużonych dla Zarządu Głównego Związku”, odznaczony Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Pożegnany przez kolegów, prezesów Koła nr 1 oraz Zarządu Wojewódzkiego w Łodzi. Józef Drohomirecki Ppłk Henryk KUBIK ( 29.12.192327.05.2009) służbę wojskową rozpoczął w kwietniu 1945 roku. Po ukończeniu Podoficerskiej Szkoły Piechoty przy 1 Samodzielnym Pułku Kawalerii pełnił obowiązki dowódcy drużyny, zbrojmistrza i szefa kompanii oraz pisarza sztabu pułku. W 1 Brygadzie KBW został kierownikiem kancelarii. Wraz z Brygadą uczestniczył w walkach. W 1953 roku ukończył kurs oficerów służby administracyjnej. Mianowany na stopień podporucznika został pom. kierownika sekcji mobilizacyjnej w Oddziale Kadr KBW, zaś po ukończeniu WKDO st. pomocnikiem. W 1963 roku ukończył studia administracyjne na Uniwersytecie Warszawskim. W 1966 roku po przeniesieniu do Departamentu Kadr, obowiązki pełnił do 1974 roku. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, medalem „Zasłużonym na Polu Chwały” oraz wieloma innymi medalami resortowymi i pamiątkowymi. Po zwolnieniu z wojska pracował społecznie w Dzielnicy WarszawaMokotów. Do Koła ZBŻZiORWP przy Departamencie Kadr MON wstąpił w 1981 roku. Uhonorowany odznaką honorową „Za Zasługi dla Związku”. Ceniony i szanowany za niesienie pomocy potrzebującym i serdeczne odnoszenie się do ludzi. W imieniu kolegów i kierownictwa Departamentu Kadr MON zmarłego pożegnał prezes Koła Marian Smoliga Płk Henryk WIŚNIEWSKI (16.06. 1934-6.05.2009), urodził się w m. Parzeń w woj. płockim. Będąc dzieckiem uczył się na tajnych kompletach. Od 1947 r. był członkiem i aktywistą harcerskim. W 1953 roku ukończył Liceum im. Marszałka Małachowskiego w Płocku (najstarsze liceum w Polsce). W 1954 roku został powołany do wojskowej służby zasadniczej, początkowo w Wojskowym Centrum Wyszkolenia i Badań Weterynaryjnych, a później w Wojskowym Centralnym Ośrodku Weterynarii. Tam też wstąpił do służby zawodowej. W latach 1960-64 był szefem zaopatrzenia mundurowego, a następnie szefem zaopatrzenia żywnościowego w Ośrodku Doświadczalnym Transportu i MPS. W 1965 roku ukończył Państwową Szkołę Techniczną w Poznaniu o specjalności technologia żywienia zbiorowego. W latach 1964-65 był słuchaczem KDO przy OSSKwat., a w latach 1965-73 kierownikiem sekcji zaopatrzenia żywnościowego ~ Sierpień 2009 ~ 29