Grupy DDA Grupy DDA Grupy DDA Dorosłe Dzieci Alkoholików

Transkrypt

Grupy DDA Grupy DDA Grupy DDA Dorosłe Dzieci Alkoholików
Grupy DDA
XML
Grupy DDA
Dorosłe Dzieci Alkoholików
Kim są DDA (DDD)?
******
Dorosłe Dzieci Alkoholików (DDA) to osoby, które wzrastały i wychowywały się w rodzinach dotkniętych chorobą alkoholową lub innym
uzależnieniem czy dysfunkcją (DDD), np. brak jednego z rodziców, choroby psychiczne w rodzinie, niepełnosprawność fizyczna kogoś z rodziny.
Oznacza to, że rodzina taka nie mogła spełniać swoich psychologicznych funkcji wobec poszczególnych osób ani zaspokajać ich potrzeb.
Zaburzone zostało poczucie bezpieczeństwa i oparcia ("mogę na tobie polegać"), otwartość i komunikacja ("powiem ci, co mnie gnębi"),
wzajemność ("ty dajesz coś mnie, ja tobie"), wymiana więzi ze środowiskiem oraz wiele innych czynników koniecznych do prawidłowego
rozwoju młodego człowieka. W wyniku tych doświadczeń u dorosłych dzieci alkoholików wykształciły się cechy i zachowania, które wpływają
destrukcyjnie na ich dorosłe życie, np. niskie poczucie własnej wartości, ustawiczne poszukiwanie aprobaty i uznania ze strony otoczenia,
trudności w nawiązywaniu bliskich kontaktów, nadmierna odpowiedzialność lub skrajna nieodpowiedzialność. Wszystko to sprawia, że DDA i
DDD często potrzebują pomocy profesjonalnej (psychologa, terapeuty) lub wsparcia grup rodzinnych Al-Anon, DDA. Pomoc ta pozwala na
stopniowe uwalnianie się od niszczącego wpływu przeszłości na teraźniejsze życie oraz inspiruje dojrzały rozwój osobisty i społeczny.
"Każdy, kto żył w rodzinie, gdzie ktokolwiek nadużywał alkoholu, jest narażony na silny stres. Przeżywają go wszyscy członkowie rodziny, od
małych dzieci po seniorów. Wszyscy oni potrzebują pomocy, by odzyskać równowagę psychiczną, a często także utracone zdrowie fizyczne.
Wszystkich nas, dorosłe dzieci alkoholików, charakteryzują cechy typowe dla tego problemu: ucieczka w iluzje i zaprzeczenia, zachowania
kompulsywne ("robię coś, mimo że nie chcę") oraz poczucie małej wartości. Poza tym żyjemy w izolacji od ludzi i boimy się ich, zwłaszcza
wszelkiego rodzaju władzy i zwierzchników. Czujemy się samotni, brak nam poczucia przynależności do jakiejkolwiek grupy. Zabiegamy o
aprobatę innych tak bardzo, że tracimy po drodze poczucie własnej tożsamości. Gdy odnosimy sukces, mierzymy go wartością otrzymanych
pochwał, gdyż inaczej w ogóle nie umiemy cieszyć się własnym sukcesem. Stawiamy sobie wysokie wymagania, którym właściwie nigdy nie
udaje się nam sprostać. Boimy się krytyki, ponieważ każdą krytyczną uwagę odbieramy jako osobisty atak i zagrożenie. Nie jesteśmy zdolni do
bliskich i trwałych związków. Myli nam się litość z miłością i przeważnie kochamy tych, którymi możemy się opiekować lub którzy potrzebują
naszej pomocy; jesteśmy nadmiernie odpowiedzialni i nadobowiązkowi. Łatwiej nam troszczyć się o innych niż o siebie. Boimy się cudzego
gniewu i awantur, jesteśmy gotowi "chodzić na paluszkach", byle tylko zachować spokój. A jednocześnie nie możemy żyć bez pobudzenia stresu
i chaosu emocjonalnego. Kiedy wszystko układa się dobrze, ogarnia nas dezorientacja i nuda, ciągłe czekamy, że coś się stanie, przewidując
kolejną katastrofę. Już w dzieciństwie nauczyliśmy się ukrywać to, co naprawdę czujemy i dzisiaj zupełnie nie umiemy tego okazywać. Zarówno
dobre, jak złe uczucia ukrywamy tak głęboko, że sami nie mamy do nich dostępu. Naszą maską jest wieczny uśmiech. W życiu występujemy w
roli ofiar i potrafimy tylko reagować na to, co robią inni, całkowicie zatracając własne Ja. Jesteśmy uzależnieni od naszych bliskich. Przeraża
nas widmo porzucenia, perspektywa osamotnienia jest zbyt straszna i bolesna. Zrobimy wszystko, żeby utrzymać istniejący związek, nawet,
jeżeli jest dla nas krzywdzący. Uzależniamy się od alkoholu albo znajdujemy uzależnionych partnerów, albo jedno i drugie. A jeśli nie, to
wybieramy sobie kogoś o osobowości uzależnionej, kto obsesyjnie wyżywa się w pracy, w grach hazardowych, w jedzeniu - i kontynuujemy ten
rodzaj wzajemnej zależności, jaki łączył nas z rodzicami."
(Fragmenty tekstu krążącego w grupach rodzinnych DDA)
Prawa DDA i DDD
" Mam prawo do wszystkich dobrych chwil, za którymi tęskniłem przez te wszystkie lata, a których nie dostałem.
" Mam prawo do radości w tym życiu – tu i teraz; nie tylko do chwilowego, euforycznego uniesienia, ale do czegoś bardziej trwałego.
" Mam prawo odprężać się i bawić bez alkoholu.
" Mam prawo aktywnie dążyć do ludzi, miejsc i sytuacji, które pomogą mi osiągnąć dobre samopoczucie i zadowolenie, dobre życie.
" Mam prawo powiedzieć o tym, gdy czuję, że coś nie jest bezpieczne lub gdy nie jestem do czegoś gotowy.
" Mam prawo nie brać udziału ani w aktywnym, ani w biernym zachowaniu rodziców, rodzeństwa lub innych osób "robiących z ludzi wariata".
" Mam prawo do podejmowania ryzyka w granicach rozsądku i do eksperymentowania z nowymi sposobami zachowania.
" Mam prawo zmieniać moje nastawienie, moją strategię i mój sposób myślenia.
" Mam prawo do popełniania pomyłek, do niespełniania swoich oczekiwań.
" Mam prawo opuścić towarzystwo osób, które świadomie lub przez nieuwagę tłamszą mnie, wpędzają w poczucie winy lub upokarzają. Dotyczy
to również mojego rodzica alkoholika, rodzica niealkoholika i każdego innego członka rodziny.
" Mam prawo położyć kres obcowaniu z ludźmi, którzy powodują, że czuję się poniżony lub upokorzony.
" Mam prawo do swoich uczuć.
" Mam prawo ufać swoim uczuciom, sądom, intuicji i wrażeniom.
" Mam prawo rozwijać się emocjonalnie, duchowo, umysłowo i psychicznie.
" Mam prawo wyrażać wszystkie moje uczucia w sposób niedestrukcyjny, w bezpiecznym czasie i miejscu.
" Mam prawo do takiej ilości czasu, jakiej potrzebuję, abym – dzięki eksperymentom z tymi nowymi ideami – mógł wprowadzić zmiany w swoim
życiu.
" Mam prawo do selekcjonowania tego, co dostałem od rodziców – do przyjęcia tych rzeczy, które nadają się do tego i odrzucenia tych, które nie
dają się zaakceptować.
" Mam prawo życia zdrowego pod względem psychicznym i duchowym, mimo że będzie on częściowo lub w całości odbiegać od filozofii
przekazanej mi przez rodziców.
" Mam prawo do znalezienia swego miejsca w świecie.
Grupy DDA
Grupy DDA
ALATEEN – WSPÓLNOTA MŁODYCH
*****
PREAMBUŁA
WPROWADZENIE DO PROGRAMU DLA ALATEEN
Alateen - część Grup Rodzinnych Al- Anon, jest wspólnotą młodych ludzi, na których życie wpłynęło picie członka rodziny lub bliskiego
przyjaciela. Pomagamy sobie wzajemnie dzieląc się naszymi doświadczeniami, siłą i nadzieją.
Jesteśmy przekonani, że alkoholizm jest chorobą rodzinną, ponieważ ma wpływ na emocje, a nawet na zdrowie fizyczne członków rodziny.
Mimo że nie możemy zmienić ani kontrolować zachowania naszych rodziców, możemy się oddzielić wewnętrznie od ich problemów, nie
przestając ich kochać.
Nie dyskutujemy na tematy religijne. Nie zajmujemy się też problemami jakichkolwiek organizacji. Naszym celem jest rozwiązanie naszych
własnych kłopotów. Staramy się bardzo o zachowanie anonimowości innych osób, a w szczególności alkoholików.
Przez stosowanie Dwunastu Stopni AA w naszym życiu zaczynamy dojrzewać umysłowo, emocjonalnie i duchowo. Będziemy zawsze
wdzięczni za Alateen i jego cudowny, zdrowy program, dzięki któremu możemy w pełni cieszyć się naszym życiem.
DWANAŚCIE STOPNI ALATEEN
1. Przyznaliśmy, że jesteśmy bezsilni wobec alkoholu i że nie jesteśmy w stanie kierować naszym życiem.
2. Uwierzyliśmy, że Siła Większa od naszej własnej może nam przywrócić równowagę ducha i umysłu.
3. Postanowiliśmy powierzyć naszą wolę i nasze życie opiece Boga - jakkolwiek Go pojmujemy.
4. Przeprowadziliśmy szczery i odważny rachunek sumienia.
5. Wyznaliśmy Bogu, sobie - we własnym sumieniu i innemu człowiekowi istotę naszych błędów.
6. Z całkowitą gotowością powierzyliśmy Bogu usuwanie wszelkich słabości naszego charakteru.
7. Prosiliśmy Boga z pokorą, aby usunął nasze wady.
8. Sporządziliśmy listę osób przez nas skrzywdzonych i postanowiliśmy im wszystkim zadośćuczynić.
9. Naprawiliśmy błędy popełnione wobec wszystkich ludzi – gdy tylko było to możliwe bez krzywdy dla nich lub dla innych.
10. Prowadziliśmy w dalszym ciągu rachunek sumienia; w razie popełnienia błędu jesteśmy gotowi
przyznać się do tego.
11. Poszukiwaliśmy przez modlitwę i medytację coraz doskonalszej więzi z Bogiem - jakkolwiek Go pojmujemy, prosząc jedynie o poznanie
Jego woli wobec nas i o siłę do jej spełnienia.
12. Dzięki stosowaniu Dwunastu stopni dostąpiliśmy duchowego przebudzenia i staraliśmy się nieść posłannictwo innym ludziom, a zasady te
stosować we wszystkich naszych sprawach.
DWANAŚCIE TRADYCJI ALATEEN
1. Nasze wspólne dobro powinno być stawiane na pierwszym miejscu: postęp indywidualny większości zależy od naszej jedności grupowej.
2. Jedynym i najwyższym autorytetem Alateen jest kochający Bóg - taki jaki daje się rozpoznać w "zbiorowym sumieniu" grupy. Ci, którzy
kierują, są po to, aby rzetelnie służyć innym; oni nie rządzą.
3. Dzieci alkoholików zbierają się w celu niesienia sobie nawzajem pomocy. Mogą uważać się za Grupę Rodzinną Alateen pod warunkiem, że
przyświeca im tylko ten cel. Jedynym warunkiem członkostwa jest to, czy mamy w rodzinie lub wśród bliskich przyjaciół kogoś uzależnionego
od alkoholu.
4. Każda grupa powinna być niezależna, z wyjątkiem spraw odnoszących się do innych grup Alateen, Al-Anon lub AA jako całości.
5. Każda grupa Alateen ma tylko jeden cel: niesienie pomocy dzieciom alkoholików. Realizujemy to poprzez stosowanie Dwunastu Stopni AA w
naszym własnym życiu, przez zrozumienie i dodawanie otuchy naszym bliskim.
6. Nasze grupy Alateen nie powinny nigdy udzielać swej nazwy lub w jakikolwiek inny sposób wspierać działalności innych organizacji. Imię
Alateen nie powinno być nigdy włączone w jakiekolwiek dyskusje publiczne tak, aby problemy finansowe, majątkowe i prestiżowe nie
odwracały naszej uwagi od głównego celu duchowego. Powinniśmy zawsze współpracować z AA.
7. Każda grupa powinna być całkowicie samowystarczalna i nie przyjmować pomocy materialnej z zewnątrz.
8. Dwunasty Stopień Alateen powinien być realizowany we własnym zakresie grupy, bez pomocy ludzi poświęcających się do tego rodzaju pracy
zawodowo. Nasze Centrale Służb mogą jednak zatrudniać pracowników fachowych.
9. Grupy nie powinny mieć cech organizacyjnych, ale mogą wybierać spośród swoich członków przedstawicieli, tworzących rady służebne lub
komitety, podlegające bezpośrednio tym, którym służą.
10. Grupy Alateen nie wyrażają opinii w sprawach nie związanych z ich działalnością, aby imię Alateen nie zostało nigdy uwikłane w publiczne
dyskusje.
11. Nasze oddziaływanie na społeczeństwo opiera się na przyciąganiu, a nie reklamowaniu. Powinniśmy dbać o zachowanie osobistej
anonimowości w kontaktach z prasą, TV, radiem i filmem i w szczególny sposób ochraniać anonimowość członków AA.
12. Anonimowość jest duchową podstawą wszystkich naszych Tradycji i przypomina nam zawsze o pierwszeństwie tych Tradycji przed
osobistymi przekonaniami i korzyściami naszych członków.
Grupy DDA
Grupy DDA
Podmiot publikujący
Urząd Gminy
Brójce
Wytworzył
Publikujący
Rejestr zmian
Grupy DDA
2009-04-24
-