Kraków, 24 III 2011 r. ZADANIA DODATKOWE DLA STUDENTÓW I
Transkrypt
Kraków, 24 III 2011 r. ZADANIA DODATKOWE DLA STUDENTÓW I
Kraków, 24 III 2011 r. ZADANIA DODATKOWE DLA STUDENTÓW I ROKU CHEMII na 28 III 2011 r. – odpowiedzi COLLOQUIUM I Zakres materiału: IZOMERIA, HYBRYDYZACJA, WIĄZANIE CHEMICZNE, DELOKALIZACJA, SPRZĘŻENIE, AROMATYCZNOŚĆ (REZONANS, STRUKTURY REZONANSOWE), KWASOWOŚĆ, ZASADOWOŚĆ. diastereoizomery ter eo izo me ry enancjomery dia ste reo izo me ry dia s (2E, 5R) diastereoizomery 1. Związek może występować w postaci czterech (2n dla n = 2) izomerów konfiguracyjnych (w obrębie cząsteczki istnieją 2 nierównocenne elementy stereogeniczne: (1) wiązanie podwójne, (2) centrum chiralności). Dwa z tych izomerów: (2Z, 5R) i (2Z, 5S) są jego diastereoizomerami, zaś izomer (2E, 5S) to jego enancjomer. (2E, 5S) enancjomery (2Z, 5R) (2Z, 5S) 2. Zmiana kolejności podstawników przy elemencie stereogenicznym prowadzi zawsze do utworzenia innego izomeru konfiguracyjnego (enancjomeru lub diastereoizomeru). Zmiana kolejności podstawników przy centrum chiralności prowadzi: (a) do innego enancjomeru – kiedy centrum stereogeniczne jest jedno, (b) do innego diastereoizomeru – kiedy jest więcej centrów chiralności w cząsteczce. „Optycznie aktywny” to inaczej: (a) jeśli chodzi o cząsteczkę: „chiralny” lub „mający enancjomer” lub „zmieniający płaszczyznę drgań fal światła spolaryzowanego” (b) jeśli chodzi o substancję: „zmieniający płaszczyznę drgań fal światła spolaryzowanego”. Br Br N OH H Cl H Br Br N Br OH Cl N+ Ph Cl Cl Br element stereogeniczny będące jednocześnie centrum chiralności element stereogeniczny niebędący centrum chiralności związki mające chiralne stereoizomery 3a. CH3 H Cl H3C CH3 i i O O OH O izomery konstytucyjne (tautomery) H3C H Cl H H H3C Cl H3C Cl izomery konstytucyjne NO2 H i H H Cl Cl struktury rezonansowe Br CH3 Cl CH3 CH3 CH3 Cl H Cl H i Br H enancjomery i identyczne cząsteczki Cl i NO2 Br Cl H H identyczne cząsteczki (związku mezo) i Br Cl CH3 H Cl Cl H CH3 diastereoizomery 3b. O OH N Ph Ph NH Ph Ph tautomery N Ph Ph NH NH struktury rezonansowe H Odp.: "Ph" to "fenyl", "R" to dowolna grupa (zwykle "R" oznacza grupę węglowodorową) i i Cl i Cl Cl struktury rezonansowe izomery struktury konstytucyjne rezonansowe Br Br i Br R Cl i H N R i R Cl Cl Ph N Ph R i O O N Br Br i Br Br diastereoizomery H H3C Cl Br H Cl CH3 takie same cząsteczki i H3C H CH3 Cl H Cl Cl H3C takie same cząsteczki (w różnych konformacjach) takie same cząsteczki CH3 H H3C i H Cl H Cl CH3 enancjomery H H i Cl + N .. C .. .. .. O C .. .. O .. 5. .. N + .. O .. .. N+ .. O .. O .. .. .. .. .. .. .. N+ O N + .. O .. O O .. .. .. .. .. O 6. O O C O O O C O O O C O O S O +O S O +O S O + O S O O O O O Cl H Cl H H3C CH3 CH3 diastereoizomery 4. C CH3 H 7a,b + 60° CH3 H3C CH CH3 H2 C CH2 H H H H H Cl H H najtwalszą konformacją cząsteczek 2-chlorobutanu (związku o chiralnych cząsteczkach) wzdłuż wiązania C3-C2 jest konformacja synklinalna (sc) - 60° CH3 Cl H H H CH3 CH3 dla jednego z jego enancjomerów jest to konformacja +synklinalna (+sc) Br a dla drugiego konformacja -synklinalna (-sc) 8. Uszereguj kwasy pod względem wzrastającej mocy: 2-bromomasłowy, octowy, trifluorooctowy, 2,2-dimetylopropanowy. (Narysuj w odpowiedniej kolejności ich wzory). O O O OH OH O OH Br F OH F F 9. Uporządkuj aminy pod względem wzrastającej zasadowości (narysuj w kratkach wzory w odpowiedniej kolejności): trimetyloamina; anilina; 2-nitroanilina; amoniak NH2 NH2 NO2 Dr Bartosz Trzewik NH3 N