Szósty Zmysł nr 7/2007 1 Święta to wspaniały czas, bo się zdarza

Dzisiejszy numer
„Szóstego Zmysłu”
w całości poświęcamy
patriotyzmowi.
Nasza szkoła na
wielkiego nauczyciela
patriotyzmu wybrała
sobie Jana Pawła II,
którego drugą rocznicę
śmierci obchodziliśmy
2 kwietnia 2007.
Papież powiedział,
że „patriotyzm to
umiłowanie tego,
co ojczyste…”,
a ojczyzna to: rodzina,
krajobraz, język,
historia, tradycja
i sztuka.
Z polską tradycją zetkniemy się za kilka dni podczas Świąt Wielkanocnych.
Pomalujemy pisanki, poświęcimy jajka w koszyczku, będziemy świętować w gronie najbliższej rodziny,
w „lany poniedziałek” pokropimy się wodą, a przede wszystkim będziemy sobie składać świąteczne życzenia,
do których dołącza się Redakcja naszej gazetki.
Zdrowych, pogodnych Świąt
Wielkanocnych pełnych wiary,
nadziei i miłości.
Radosnego, wiosennego nastroju,
serdecznych spotkań
w gronie rodziny i wśród przyjaciół
oraz wesołego "Alleluja" .
Mnóstwo życzeń w koszyczku.
przy wielkanocnym stoliczku
kolorowych pisanek i mokrych
ubranek w lany poniedziałek.
Na stole pyszności
Mokrego Dyngusa,
I wspaniałych gości
Niech to będzie czas uroczy
Życzymy miłej Wielkiej Nocy!
Kolorowych owieczek, wacianych
owieczek, rozkicanych króliczków,
pyszności w koszyczku
i udanego uciekania
w dniu wielkiego lania
Szósty Zmysł nr 7/2007
Święta to wspaniały czas, bo się zdarza
tylko raz. Dlatego życzymy Wam znowu,
by przyszły w radości i zdrowiu.
Zdrowia, szczęścia, pomyślności.
W pierwsze święto dużo gości.
W drugie święto dużo wody,
to dla zdrowia i urody.
Patrzcie, ile na stole pisanek!
Każda ma oczy malowane, naklejane.
Każda ma uśmiech kolorowy
I leży na stole grzecznie,
Żeby się nie potłuc przypadkiem
W dzień świąteczny.
Ale pamiętajcie!
Pisanki nie są do jedzenia.
Z pisanek się wyklują
ŚWIĄTECZNE ŻYCZENIA.
1
„Co oznacza patriotyzm w edług Jana Paw ła II?”
– nasze wywiady z Papieżem i wspomnienia o Nim.
Wywiad z Ojcem Świętym Janem Pawłem II „Co to znaczy być patriotą”?
Red: Czy wydarzenia XXI wieku, np. dąŜenia do stworzenia struktur ponadnarodowych
i ponadpaństwowych nie świadczą o tym, Ŝe pojęcie ojczyzny i patriotyzmu nie jest jednak
takie waŜne?
J. P. II: „Naród”, „ojczyzna” i „patriotyzm” to rzeczywistości nie do zastąpienia. Tak jak
rodzina. Mają one charakter naturalny, poniewaŜ są związane z naturą człowieka. Tworzenie
się wielkich społeczności zawsze zaczyna się od rodziny, od więzi, które się w niej tworzą.
ToŜsamość historyczna i kulturalna, postawy wobec tych wartości są to rzeczywistości
wewnętrzne, podczas gdy tworzenie się struktur i układów politycznych oraz gospodarczych
naleŜą do rzeczywistości zewnętrznych. Zawsze to, co wewnętrzne i duchowe ma przewagę
i pierwszeństwo nad tym, co zewnętrzne i materialne. Dlatego nie istnieje zagroŜenie dla
funkcjonowania pojęcia patriotyzmu.
Red: Dziękuję za poświęcenie czasu i podzielenie się z nami tak waŜnymi refleksjami na
temat
dzisiejszego
patriotyzmu.
Z tego, co Ojciec nam przekazał wynika, Ŝe być patriotą dzisiaj to: odwoływać się do
Dekalogu, mieć szacunek dla rodziców, budować więzi w rodzinie, mieć postawę
pełną miłości do tradycji, historii, kultury, bohaterów, języka ojczystego,
krajobrazu,
dzieł
narodowych,
troszczyć
się
o
dziedzictwo
kulturowe,
być
gotowym
do ofiarnej postawy wobec wartości nadrzędnych, być obowiązkowym, przedkładać dobro wspólne nad
sprawy prywatne oraz wewnętrzna postawa duchowa.
Z Ojcem Świętym Janem Pawłem II rozmawiał red. Grzegorz Tchórzewski
Lublin, dnia 26 marca 2007 r.
Witaj Ojcze!
Jest późny wieczór, właśnie zakończyła się
emisja filmu „Karol - człowiek, który został
papieżem”.
Bardzo dawno nie widzieliśmy się Ojcze, to
już prawie dwa lata….
Dorośli mówili: „Odszedł Wielki Polak,
Papież, który odmienił oblicze Ziemi” ...
Pamiętam noc, kiedy odszedłeś – 2 kwietnia
2005 roku. Cały świat wstrzymał oddech,
a łzy popłynęły nie tylko z ekranów
telewizorów, ale i po twarzach moich bliskich.
Dzieje się tak, gdy umiera ktoś dobrze znany
i kochany. Odkąd pamiętam zawsze byłeś
z nami. Pamiętam Twoje pielgrzymki do
Polski. Tłumy słuchały Twoich słów, co chwila
przerywając Ci brawami lub spontanicznymi:
„Sto lat , niech żyje Papież… ” i „Zostań
z nami…”.
Odszedłeś, ale pozostałeś w mojej pamięci. ...
Mój sen
Pewnego wieczoru po skończonej kolacji z rodziną, zmorzył mnie sen. Nie było
jeszcze tak późno, lecz czułam duŜe zmęczenie. Kiedy połoŜyłam się do łóŜka,
od razu zasnęłam. To, co mi się śniło... naprawdę trudno opisać. Niejeden
człowiek miałby problem, gdyby spotkał we śnie... PapieŜa. Tak, właśnie
PapieŜa. Naszego Kochanego Jana Pawła II. Czułam się wtedy cudownie.
A On podszedł do mnie, uśmiechnął się i zapytał:
- Czy to moja Justynka?
- Tak, to ja - odpowiedziałam.
- Jak Ci się Ŝyje? Czy w Lublinie wszystko w porządku? A co w Twojej rodzinie?
- Wszystko bardzo dobrze, dziękuję. Wiesz, ostatnio często chodzę do kościoła
na KUL-u. Pamiętasz jeszcze trochę, jak tam wykładałeś jako Karol Wojtyła?
- Oczywiście! Lublin to wspaniałe miasto. Och, tęsknie bardzo za Polską. ...
„LEKCJA PATRIOTYZMU”
Była sobota po południu. Rodzice długo nie wracali. Sięgnąłem po książkę, którą czytał tata: Pamięć i tożsamość Jana Pawła II. Była
otwarta na rozdziale „Patriotyzm”. Tata ołówkiem podkreślił zdanie: ”Patriotyzm oznacza umiłowanie tego, co ojczyste: umiłowanie
historii, tradycji, języka, czy samego krajobrazu ojczystego. Jest to miłość, która obejmuje również dzieła rodaków i owoce ich
geniuszu”... Zamknąłem książkę i zacząłem rozmyślać ... Ojczyzna to: krajobraz, rodzina, przyjaciele, język, tradycje, historia, sztuka,
kultura …
pełna treść wywiadów, wspomnień, listów ... na www.gazetka.sp6.lublin.pl
Szósty Zmysł nr 7/2007
2
„Co oznacza patriotyzm w edług znanych Polaków ?”
– fragmenty naszych wywiadów z Józefem Piłsudskim, Lechem Wałęsą, Romualdem Trauguttem,
Adamem Małyszem i z innymi.
„Wychowałem się w domu, w którym tradycja
patriotyzmu była bardzo żywa. Wyrazem mego
patriotyzmu było buntowanie się, kiedy byłem
dzieckiem, przeciw obowiązkowemu nauczaniu
w języku rosyjskim, jak również cała moja praca
w konspiracji. Byłem patriotą dowodząc
zwycięsko armią w bitwie warszawskiej (…)
Dla mnie patriotyzm jest to z jednej strony
poczucie przynależności do wspólnoty obywateli
państwa polskiego, a z drugiej strony, wszystko
to, co dla tej wspólnoty potrafimy zrobić.
W czasie wojny najlepiej się zasłużyć ojczyźnie
będąc żołnierzem. W czasie pokoju, czyli tak jak
teraz, największe zasługi ma ten, kto swoją
nauką i ciężką pracą buduje potęgę kraju
i walczy o sprawiedliwy dla wszystkich ustrój
polityczny.”
Z Józefem Piłsudskim rozmawiał
Olgierd Celiński, kl. VIE
„Patriotyzm to: miłość do ojczyzny
i szacunek dla osób, które oddały za nią
życie. To pamięć o wielkich Polakach,
to tęsknota do ojczystej ziemi, kiedy
przebywa się na obczyźnie.
Byłbym wielce smutny w obcym kraju
żyjąc. Polskiego nieba nie oglądając,
polskiej ziemi nie widząc, polskim
powietrzem nie oddychając. Me serce by
smutne było i za mą najukochańszą
Ojczyzną bardzo by tęskniło. Patriotyzm
mój jest wielki. Na zawsze mej polskiej
Ojczyźnie zostanę wierny.
Z Romualdem Trauguttem rozmawiały
Justyna Malinowska i Klaudia Kozak, kl. VIE
„Kocham swój kraj. Zawsze wracam myślami do Polski, do mojego rodzinnego miasta. Wzruszam
się stojąc na podium i słysząc nasz hymn narodowy. UtoŜsamiam się z polską tradycją i obyczajami,
które są bardzo Ŝywe w moim regionie. Tęsknię, kiedy długo nie ma mnie w kraju, czuję przywiązanie
do Polski, sentyment do polskiej muzyki, filmu i przyrody. To, co robię, staram się wykonywać jak
najlepiej. Dziś ojczyzna nie wzywa nas do obrony z bronią w ręku. Wymagania są inne. Patriotą jest
kaŜdy, kto swoją postawą, uczciwą pracą i wspaniałymi osiągnięciami wzbogaca nasz kraj. W ostatnich
latach zachowania Polaków wielokrotnie budziły podziw wśród innych narodów, np. działalność
Solidarności lub ludzi z tzw. „pokolenia Jana Pawła II”.
Z Adamem Malyszem rozmawiał Michał Błaziak, kl. VIE
Szósty Zmysł nr 7/2007
3
Nasz PapieŜ miał duŜe poczucie humoru. Znane są Jego róŜne
śmieszne powiedzonka oraz anegdoty. Oto jedna z nich:
Od pewnego czasu stanem zdrowia Jana Pawła II bardzo interesowały
się media. Powtarzano kaŜdą plotkę na ten temat. A sam PapieŜ,
pytany o swoje zdrowie, odpowiadał: „Nie wiem, nie zdąŜyłem jeszcze
przeczytać porannej prasy.
Czy wiecie, że pani Iwona Biłat przygotowuje wraz z dzieciakami
ze świetlicy przedstawienie pt. „Jak Karolek został Papieżem”?
Wiecie? To dobrze, ale tego nie wiecie, że scenariusz
przedstawienia jest oparty m.in. na anegdotach z życia Papieża oraz
wierszykach Joasi Frydrych z kl. IA. Oto kilka z nich:
Bardzo miły i wesoły
Uwielbiał chodzić do szkoły
A gdy był maleńki
To do swej mamusi
Przytulać się uwielbiał
Lubił kawki i wróbelki
I naprawdę był z niego
Fajny człowiek wszelki
No i z księdzem Figlewiczem
Lubił mówić wprost
I zbudowałby na pewno
AŜ do nieba most
No i z księdzem Figlewiczem
Lubił mówić wprost
I zbudowałby na pewno
AŜ do nieba most
Miał kolegów miłych
Lubił w piłkę grać
Nawet, kiedy trafił w szybę
Szyba pękła
No i trach.
My, uczniowie z młodszych klas teŜ wzięliśmy udział
w konkursie plastycznym o PapieŜu. Nasze prace oglądajcie
na korytarzowej wystawie lub w Internecie:
Gabriela Gustaw
Arek Bucholc
Szósty Zmysł nr 7/2007
A oto inne wierszyki uczniów Papieżu
napisane przez uczniów z naszej szkoły:
Pierwszy polski papież, Jan Paweł II
Ma dla naszego kraju ogromne zasługi
Został w Watykanie po pamiętnym konklawe
Nie mógł już powrócić na ukochany Wawel
Mieszkając z data od Polski w pięknej włoskiej ziemi
Codziennie wspierał rodaków modlitwami swymi
Wiele razy odwiedzał Ojczyznę i Polaków
Krzepiąc mądrą nauką serca swoich rodaków
Uczył nas o pokoju, miłosierdziu, miłości
Ale też jak zdobywać sportowe sprawności
Teraz spoglądasz na nas z Domu Ojca w Niebie
A my obiecujemy modlitwę za Ciebie
Gdy już staniesz w szeregu ze Świętymi Polakami
Janie Pawle Wielki czuwaj nad nami
Wojciech Urban kl. kl. IV D
Dziękuję
Upchany Ojcze Święty, piszę do Ciebie jak umiem.
Mam dopiero dziesięć lat i nie wszystko jeszcze rozumiem,
A chciałabym Ci podziękować za to, że wśród nas żyłeś,
I że tatą wierny w nauce Jezusa byłeś.
Ty uczyłeś kochać kraj, przyrodę i ludzi,
Potrafiłeś wiarę, nadzieję i miłość w nas rozbudzić.
Gdy się Ciebie słuchało i na Ciebie patrzyło
Czuło się radość i serce mocniej biło.
Ja wiem, ze teraz też czuwasz nad nami,
Osłaniasz nas wszystkich swymi ramionami.
Jesteś, gdy deszcz pada i gdy słońce świeci,
A śmiejesz się wtedy, gdy szczęśliwe są dzieci.
Chociaż gdy żyłeś, byłam jeszcze mała,
Pamięć o Tobie mi pozostała.
Chcę Ci powiedzieć, że kocham Cię szczerze,
A kiedyś Cię spotkam, mocno w to wierzę.
Paulina Oleszek kl. III D
4