15. ZWIĄZKI AZOWE I SOLE DIAZONIOWE (wg Chemical Abstracts
Transkrypt
15. ZWIĄZKI AZOWE I SOLE DIAZONIOWE (wg Chemical Abstracts
1 15. ZWIĄZKI AZOWE I SOLE DIAZONIOWE (wg Chemical Abstracts) 15.1. Związki monoazowe mają wzór ogólny R–N=N–R. Związki z grupą azową –N=N– połączoną z grupami pochodzącymi od związków, które w przypadku braku podstawników są identyczne, nazywa się dodając przedrostek azo do nazwy niepodstawionego związku macierzystego (RH). Nazwy podstawników określa się za pomocą przedrostków. Składnikowi zawierającemu mniejszą liczbę podstawników nadaje się lokanty ze wskaźnikami górnymi („primami”). Jeśli liczba podstawników w obu składnikach jest jednakowa, wówczas „primuje” się układ z wyższymi lokantami. Grupa azowa ma pierwszeństwo przy wyborze możliwie najniższego lokantu. Sposób ten stosuje się w przypadku nieobecności podstawników, których nazwy podaje się jako przyrostki. Przykłady: 3 N=N Cl 4 , , , 2 1 5 , 6 , N=N Cl 3 1 , 5 5 N=N 1 2 3 , 4 6 Cl , , , 5 , N(CH3)2 , 3-chloro-4`-dimetyloaminoazobenzen Dla innych związków monoazowych R–N=N–R, pochodzących od związków, które w przypadku braku podstawników są identyczne, jako związek macierzysty obiera się ten związek RH, który zawiera grupę wymienianą w nazwie w postaci przyrostka i nazywa się go jako układ podstawiony przez wszystkie inne grupy. R w układzie RN=N– traktowanym jako podstawnik nazywa się jako grupę arylową. C6H5N=N-C6H4-SO3H-p kwas p-fenyloazobenzenosulfonowy H3C HO N=N N(CH3)2 3 4-(4-dimetyloamino-fenyloazo)-fenol 3 2 1 4 5 15.3. 2 1 3 6 6 4 4 3,4`-dichloroazobenzen azobenzen 15.2. 2 N=N 1 5 6 2 4 SO 3H 6 kwas p-(3-metylo-fenyloazo)benzenosulfonowy Związki RN2+X– nazywa się dodając przyrostek –diazoniowy do nazwy związku macierzystego RH; całość nazwy uzupełnia się podając nazwę anionu X– umieszczoną na początku jako osobne słowo. OH N 2 Cl N 2 HSO 4 N 2 BF4 NO 2 chlorek benzenodiazoniowy tetrafluoroboran 8-hydroksynaftaleno-2-diazoniowy wodorosiarczan p-nitrobenzenodiazoniowy