1. Nowelizacja ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, w

1. Nowelizacja ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, w tym zwłaszcza w
zakresie:
wprowadzenia instytucji „jednego okienka”,
ograniczenia ilości koncesji i zezwoleń,
wprowadzenia instytucji zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej.
2. Nowelizacja Ustawy Prawo zamówień publicznych:
wprowadzenie takiego systemu przy przetargach na inwestycje, który miałby
promować najsolidniejszych wykonawców inwestycji reprezentujących sektor
prywatny.
Ponadto, składający oferty skarżą się na nadmierny formalizm przy ocenie
kwalifikacji wykonawcy, nadmierny formalizm przy ocenie ofert, przeciągające się
procedury, brak elastyczności w opisie przedmiotu zamówienia.
Poprawa organizacji i pracy sądów:
3. Uproszczenie postępowania sądowego – potrzebne są uregulowania, które
pozwoliłyby uniknąć sztucznego przedłużania postępowań, np. na skutek
uporczywego niestawiennictwa świadków. Celowe wydaje się także przekazanie
prowadzenia rejestrów innym, niż sądy, instytucjom. Zdaniem przedsiębiorców
rejestry powinny być prowadzone przez organy administracji publicznej, a do sadów
powinny trafiać jedynie sprawy sporne (w przypadku powołania samorządu
gospodarczego, rejestracja powinna być prowadzone – jako zadanie zlecone – przez
organizacje samorządu gospodarczego)
W ramach dążenia do prostego, przyjaznego przedsiębiorcom i przejrzystego systemu
podatkowego:
4. Stworzenie jasnego, spójnego i stabilnego systemu podatkowego z gwarancją
utrzymania dla MSP możliwości korzystania z ryczałtowych form opodatkowania.
5. Podwyższenie
limitu
przychodów
w
ryczałcie
od
przychodów
ewidencjonowanych, w szczególności dla branży budowlanej,
6. Wprowadzenie ulg inwestycyjnych w podatku dochodowym – zarówno od osób
prawnych (CIT) jak i osób fizycznych, prowadzących działalność gospodarczą
(PIT), co pozwoli przedsiębiorcom, w tym zwłaszcza małym i średnim, na
preferowanie inwestycji, zwłaszcza generujących nowe miejsca pracy, kosztem
konsumpcji,
7. Objęcie systemem ulgi prorodzinnej podatników, korzystających z ryczałtu od
przychodów ewidencjonowanych,
8. Zmiana ordynacji podatkowej, w takim kierunku aby wniesienie odwołania od
decyzji organu podatkowego wstrzymywało jej wykonanie w kwocie spornej - do
czasu rozstrzygnięcia sprawy w postępowaniu odwoławczym,
9. Zniesienie ograniczeń w odliczaniu VAT od samochodów osobowych,
10. Podwyższenie kwoty granicznej, obligującej podatników do zaprowadzenia ksiąg
rachunkowych, ustalenie progu w PLN,
11. Umożliwienie organizacjom przedsiębiorców i pracodawców składania – w
oparciu o przepisy ordynacji podatkowej – wniosków do Ministra Finansów o
interpretacje ogólne oraz inne interpretacje, dotyczące grup podatników, w
przypadku otrzymania informacji o wydaniu niejednolitej wykładni.
12. Pilne uregulowanie kwestii usług on-line dla przedsiębiorców – poprzez wdrożenie
rozwiązań, umożliwiających przekazywanie, przechowywanie i przetwarzanie m.in.
deklaracji podatkowych on-line (z zachowaniem możliwości przekazu „tradycyjnego”
dla firm mikro).
W ramach reorientacji polityki społecznej na aktywizację zawodową wszystkich grup
społecznych:
13. Ograniczenie możliwości przechodzenia na wcześniejsze emerytury oraz
uregulowanie zasad przyznawania emerytur pomostowych. Działaniu temu musi
towarzyszyć promocja utrzymywania w zatrudnieniu osób starszych.
Dostosowanie do nowego systemu emerytalnego zasad ustalania rent z tytułu
niezdolności do pracy (zmiana formuły rentowej).
14. Reforma systemu rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudniania osób
niepełnosprawnych.
Istotną
barierą
ograniczającą
zatrudnianie
osób
niepełnosprawnych są niestabilne przepisy regulujące zasady dofinansowania
zatrudniania tej grupy osób. Zmiany wymaga też system przyznawania i wypłaty rent
socjalnych, który w swoim obecnym kształcie hamuje aktywność zawodową,
szczególnie wśród młodzieży niepełnosprawnej.
15. Likwidacja świadczeń przedemerytalnych.
16. Zmiana systemu przyznawania zasiłków dla bezrobotnych i świadczeń z
ubezpieczenia zdrowotnego, co pozwoli wyeliminować potencjalne ryzyko ich
demotywującego oddziaływania na osoby bezrobotne.
17. Ukierunkowanie polityki rynku pracy na osoby znajdujące się w szczególnej
sytuacji, w tym na osoby starsze, kobiety, niepełnosprawnych oraz osoby o
najniższych kwalifikacjach.
18. Zwiększanie efektywności i jakości usług zatrudnieniowych, świadczonych i
dostarczanych bezrobotnym oraz zwiększanie otwartości instytucji publicznych na
zewnętrzne kontraktowanie tych usług.
19. Uzależnienie uzyskiwania świadczeń z pomocy społecznej przez osoby zdolne do
pracy od aktywności w poszukiwaniu zatrudnienia i podnoszeniu kwalifikacji.
Pomoc w powrocie na rynek pracy powinna być celem, zaś metody jej realizacji
warunkiem pomocy. Konieczne jest właściwe adresowanie świadczeń i usług po to, by
trafiała ona do osób najbardziej potrzebujących.
W ramach tworzenia warunków dla nowoczesnego rynku pracy z wykształconymi i
mobilnymi pracownikami dzięki dostosowaniu modelu edukacji do zmieniających się
potrzeb rynku pracy
20. Powiązanie programów edukacji zawodowej z metodami i warunkami pracy w
przedsiębiorstwie, co pozwoli na uzyskanie doświadczenia zawodowego już na
etapie nauki.
21. Rewizja programów nauczania w zawodowych szkołach ponadgimnazjalnych
idąca w kierunku zwiększenia ilości godzin przeznaczonych na naukę praktyczną
zawodu i to zarówno w systemie szkół zawodowych, jak i w procesie przygotowania
zawodowego młodocianych pracowników u przedsiębiorcy.
22. Przywrócenie rangi szkolnictwa zawodowego przygotowującego do podjęcia pracy
także w formie samozatrudnienie oraz w małym i średnim biznesie.
23. Stworzenie powszechnego modelu edukacji ustawicznej oraz wypracowanie
systemu finansowania zakładowego procesu podnoszenia kompetencji i kwalifikacji
2
pracownika, który zachęcał będzie pracodawców do inwestycji w kapitał ludzki,
zwłaszcza w sektorze MŚP.
24. Stworzenie stabilnego systemu instrumentów wsparcia państwa dla zatrudniania
przez pracodawców młodocianych w celu przygotowania zawodowego oraz osób
pełnoletnich, chcących zdobyć kwalifikacje, przydatne na rynku pracy (dotyczy to
zwłaszcza osób bezrobotnych).
W ramach unowocześniania prawa pracy w kierunku elastyczności, przejrzystości i
dostosowania do potrzeb zmieniającej się gospodarki:
25. Uproszczenie i deregulacja prawa pracy w kierunku ograniczania poziomu biurokracji.
26. Zapewnienie zachowania równowagi pomiędzy elastycznością i bezpieczeństwem
zatrudnienia oraz między uprawnieniami i obowiązkami stron stosunku pracy.
27. Promowanie elastycznych form zatrudnienia oraz organizacji czasu pracy poprzez
wydłużenie okresów rozliczeniowych, stworzenie możliwości wdrażania atypowych
rozwiązań w systemie organizacji pracy, stworzenie większej możliwości
wprowadzania norm i systemów czasu pracy na poziomie firmy.
28. Znoszenie barier administracyjnych dla pracodawców zatrudniających
pracowników, w tym umożliwienie przechowywania dokumentacji pracowniczej w
formie elektronicznej i odstąpienie, w przypadku pracy tymczasowej, od obowiązku
wydania dokumentu podatkowego PIT 11 po ustaniu każdej umowy o pracę przy
zachowaniu zasady wydawania tego dokumentu na każde żądanie pracownika.
29. Zniesienie zbędnych obowiązków pracodawcy o charakterze informacyjnym oraz
ograniczenie liczby pracowników chronionych przed rozwiązaniem stosunku pracy.
Prawo pracy powinno zakreślać ogólne granice współpracy pracowników i
pracodawców, pozostawiając im swobodę negocjowania warunków, które
uwzględniałyby rozmiary przedsiębiorstwa.
W zakresie obniżania kosztów pracy jako jednego z głównych warunków wzrostu
gospodarczego i zatrudnienia
30. Umożliwienie odpisywania od podatku całej składki na ubezpieczenie zdrowotne.
Realizację tego postulatu umożliwiłoby poszerzenie bazy płatników tej składki o
rolników oraz inne osoby obecnie niepłacące składek. Proponujemy zawarcie
kompromisu: rolnicy w większym stopniu będą finansować własne emerytury, dzięki
czemu zmniejszymy dotacje z budżetu do KRUS, a o taką samą kwotę zwiększone
zostaną wydatki na edukację młodzieży z terenów wiejskich.
31. Obniżanie wysokości składki na ubezpieczenie wypadkowe w miarę obniżania
kosztów świadczeń wypłacanych z funduszu ubezpieczeń wypadkowych. Obecnie
wysokość płaconej przez pracodawców składki na ubezpieczenie wypadkowe zależy
od ryzyka wypadków i chorób zawodowych i dalsze powiązanie składki z
efektywnością zarządzania bezpieczeństwem pracowników powinno prowadzić do
dalszej redukcji kosztów.
32. Skrócenie okresu wypłacania wynagrodzenia za czas choroby finansowanego
przez pracodawców. Pracodawcy ponoszą koszty wynagrodzeń wypłacanych
pracownikom za czas choroby do 33 dni w roku łącznie. Postulujemy ograniczyć
liczbę dni, za które pracodawca zobowiązany jest wypłacać pracownikowi
wynagrodzenie za czas usprawiedliwionej obecności w pracy z powodu choroby do 14
dni.
3
W ramach reaktywacji dialogu społecznego:
33. Nowelizacja ustawy o Trójstronnej Komisji ds. Społeczno-Gospodarczych, która
określi na nowo kompetencje i tryb pracy Komisji Trójstronnej, w szczególności w
takich obszarach jak płace, prawo pracy i stosunki pracy, rokowania zbiorowe,
rynek pracy, ubezpieczenia społeczne i zabezpieczenie społeczne, budżet,
fundusze strukturalne, wolność i warunki rozwoju działalności gospodarczej.
34. Analiza przepisu "antykoncentracyjnego” ustawy (Art. 7 ust. 4) i taka jego
zmiana, która uwzględnia fakt, że przeważająca część mikro i małych przedsiębiorstw
funkcjonuje (i zatrudnia pracowników) w dwóch - podstawowych dla nich - sekcjach
PKD - Sekcji D (przetwórstwo przemysłowe) oraz Sekcji G (Handel Hurtowy i
detaliczny, naprawa pojazdów samochodowych i motocykli oraz artykułów użytku
osobistego i domowego).
Ze względu na wielkość tych podmiotów (do 50 zatrudnionych) oraz ich rozproszenie
na terenie kraju, stosowanie w odniesieniu do nich w/w przepisu jest nielogiczne i
nieżyciowe.
Propozycja:
W Art. 7 dodaje się ust. 4¹ w brzmieniu: "Ograniczenie, o którym mowa w ust.
4 nie ma zastosowania w przypadku, gdy zatrudnienie u pracodawców
zrzeszonych w organizacji, przekraczające 100 000 w jednej Sekcji PKD,
występuje u więcej niż 1000 pracodawców, prowadzących działalność na
terenie więcej niż połowy województw."
35. Dookreślenie kompetencji i trybu pracy Wojewódzkich Komisji Dialogu
Społecznego, w szczególności z zakresu rozwoju regionalnego, sporów zbiorowych,
mediacji, regionalnego rynku pracy, warunków pracy, pomocy społecznej, edukacji
zawodowej i kształcenia ustawicznego.
4