Wallstrasse 13 - Fundacja Bente Kahan

Transkrypt

Wallstrasse 13 - Fundacja Bente Kahan
Wallstrasse 13 - charakterystyka spektaklu
Barbara wraca do ojczystego kraju, aby pochować zmarłego ojca. Jest
zmuszona posprzątać jego mieszkanie. Jest to mieszkanie, w starej
wrocławskiej kamienicy, pod adresem Włodkowica 13 (dawniej Wallstrasse
13), w którym się wychowywała do dziesiątego roku życia, zanim została
zmuszona do wyjazdu z kraju, z powodu swojego żydowskiego pochodzenia.
Córka odnajduje w mieszkaniu między innymi artykuły z gazet,
pochodzące z roku jej przymusowej emigracji oraz plakaty z przedstawień
Teatru Żydowskiego, w którym kiedyś występowała jej matka - aktorka.
Znajduje również tajemniczą fotografię, na odwrocie której napisane jest imię
i nazwisko: Leontine Dambitsch. Fotografia okazuje się tropem prowadzącym
do Niemki, która również żyła w tym mieszkaniu zanim została wywieziona
do obozu śmierci.
Poszukiwanie „życia przed życiem”, cudzej historii odgrywającej się w
jej rodzinnym domu, jeszcze zanim sama się urodziła, staje się jej obsesją.
Tym samym, Barbara zmusza także nas (publiczność) do konfrontacji z
przeszłością, wskrzeszając przy tym ludzkie dusze oraz czasy, w których żyły.
Poznajemy więc ludzi oraz ich życie towarzyskie i kulturalne lat trzydziestych
niemiecko-żydowskiej rzeczywistości oraz polsko-żydowskiej lat 1946-68.
Gdyby Barbara opuściła mieszkanie nie angażując się w znalezione
tam historyczne ślady, wspomniane dusze pozostałyby zapomniane na
zawsze. Podejmując jednak wyzwanie „odkrywania dalej”, wplata przeszłość
w swoją historię i dzieli się nią z nami. Wallstrasse 13 jest zatem
przedstawieniem prezentującym wciąż żywą historię naszego miasta i jego
społeczności.
W Wallstrasse 13 zadaniem aktorów jest całkowita identyfikacja ze
swoimi rolami, tak aby publiczność czuła, że na scenie dzieje się coś
prawdziwego. Występują w nim dwie aktorki. Rola pierwszej to odgrywanie
samej siebie, współcześnie żyjącej wrocławskiej aktorki oraz umiejętne
wcielanie się w różne postacie historyczne pojawiające się w ciągu
przedstawienia. Barbara natomiast, choć jest główną bohaterką, jest postacią
fikcyjną, snującą swoją opowieść. Jej rola powstała jednak w oparciu o
materiał historyczny, a jej nieautentyczna biografia pełna jest
najprawdziwszych faktów zaczerpniętych z historii. Podczas gdy Barbara
opowiada, druga aktorka zadaje jej pytania. Forma przekazu scenicznego
pozbawiona jest przy tym sztucznej dramatyczności i ma charakter naturalny
- aktorki siedzą przy stole i otwarcie rozmawiają. W przerwach podróżują w
czasie, stając się częścią historycznych wydarzeń.
Całe widowisko ma charakter słowno-muzyczny, słowo mówione
przeplata się tu bowiem z muzyką graną na żywo przez zespół oraz ze
śpiewem w języku polskim, niemieckim i jidysz. Wykorzystano w nim
elementy repertuaru Jüdische Kulturbund i Teatru Żydowskiego we
Wrocławiu. Prezentowane równocześnie filmy, fotografie i dokumenty
archiwalne połączone z muzyką, pozwalają na stworzenie w przedstawieniu
właściwej atmosfery czasowej i stają się jego integralną częścią. Pierwsza,
polska wersja językowa przedstawienia miała premierę 10.10.2007 r. w
Synagodze Pod Białym Bocianem we Wrocławiu. Premiera norweskiej wersji
językowej miała miejsce 27.02.2008 r. w teatrze Centralteatret Nye w Oslo,
premiera niemieckiej wersji odbyła się 17 listopada 2009 roku w Die Neue
Synagogue. w Berlinie.
Przewidzieliśmy cztery spektakle:
7 marca 2017 (wtorek), godzina 9:00 oraz 11:00
8 marca 2017 (środa), godzina 9:00 oraz 11:00
Miejsce: Centrum Kultury i Edukacji Żydowskiej w Synagodze Pod Białym
Bocianem, ul. Włodkowica 5, Wrocław
Cena biletu: 15zł (dla uczniów, którzy nie mogą pozwolić sobie na bilety w
tej cenie przewidzieliśmy bezpłatne wejściówki -po trzy sztuki na jedną klasę.
Dla opiekunów również wejściówki są darmowe.)
Kontakt: W celu uzyskania szczegółowych informacji oraz rezerwacji grup na
przedstawienia prosimy o kontakt mailowy ([email protected]) lub
telefoniczny (692 804 540) z organizatorem wydarzenia - Fundacją Bente
Kahan.