Prezentacja 4 - Niweleta, profil podłużny
Transkrypt
Prezentacja 4 - Niweleta, profil podłużny
welet Ni a 42 Niweleta to linia, jaką wyznaczają rzędne projektowanej drogi (na drodze dwu- lub jednojezdniowej są to rzędne osi jezdni) Niweleta składa się z odcinków prostych oraz łuków wklęsłych i wypukłych 43 Zapewnienie warunków widoczności (par. geometryczne) Niweleta możliwie blisko terenu, korzystnie w niewielkim nasypie Optymalizacja robót ziemnych (na drogach niższych klas zalecany bilans na zero) Unikanie łuków wklęsłych w wykopach, szczególnie tam, gdzie utrudnione będzie odprowadzenie wody 44 Powiązanie z punktami stałymi Wymagane wyniesienie nad poziom wód gruntowych i powierzchniowych Zapewnienie widoczności pionowej – dobór odpowiednich promieni łuków wypukłych i wklęsłych (DU43) 45 Maksymalne pochylenie niwelety (DU43) Zalecane unikanie dużych pochyleń i długich odcinków o pochyleniu zbliżonym (>2/3 p.maks.) do maksymalnego (WPD-2) Minimalne pochylenie niwelety 0,3% z zastrz.(DU43) 46 Zalecane wyniesienie krawędzi korony drogi ponad teren 0,8-1,0 w gruntach wysadzinowych i wątpliwych oraz 0,6-0,8 w gruntach niewysadzinowych Odpowiednie wyniesienie ponad teren w miejscach zalewowych i narażonych na zaśnieżenie (zaspy) – 0,5 m + grubość pokrywy śnieżnej DzU: minimalne promienie łuków wklęsłych i wypukłych 47 Minimalne odległości między załamaniami niwelety 48 Minimalne zalecane pochylenie w obrębie rampy drogowej wynosi 0,7% Pochylenie podłużne większe o 0,2% (korzystnie 0,5%) od dodatkowego pochylenia podłużnego jezdni (warunek zgodnego ze spadkiem niwelety kierunku spływu wód opadowych 49 KOORDYNACJA 50 Wierzchołki łuków poziomych i pionowych powinny leżeć w tym samym przekroju poprzecznym Dopuszczalne przesunięcie wierzchołków o nie więcej niż ¼ długości łuku pionowego ZASADY OGÓLNE KOORDYNACJI 51 Promienie łuków pionowych powinny być co najmniej 5 razy większe niż poziomych (korzystnie 10 razy) Zaleca się stosowanie łuków poziomych (wraz z KP) dłuższych od pionowych o min. 10% ZASADY OGÓLNE KOORDYNACJI 52 53 Na krzywych przejściowych nie jest pożądane wprowadzanie załamań niwelety Zmiana kierunku trasy od początku krzywej w planie do najwyższego punktu łuku wypukłego była większa od 3°. ZASADY OGÓLNE KOORDYNACJI 54 Nie zaleca się: ◦ Falistego przekroju podłużnego na prostej lub w obrębie jednej krzywej w planie (rys. a,b) ◦ Łuków wypukłych na odcinkach prostych w planie (rys.c) ◦ Łączenia elementów planu i niwelety o jednocześnie granicznych wartościach parametrów (np. mały promień łuku poziomego i maksymalne pochylenie niwelety) ZASADY OGÓLNE KOORDYNACJI 55 Niewłaściwa koordynacja 56 Jak przygotowujemy profil podłużny… 57 Skala 1:100/1000 (pionowa/pozioma) Format: wysokość: 297 mm, długość ? Przygotowanie opisu dolnego Wybór poziomu porównawczego (min. i maks. rzędne terenu) – może się zmieniać w trakcie Rzędne terenu: ◦ w początku i końcu trasy ◦ warstwice na przecięciu z osią ◦ rzędne terenu w punktach łuku poziomego (PKP, PŁK, KŁK, KKP) ◦ Rzędne terenu w przecięciu z ciekami wodnymi Naniesienie elementów poziomych (proste, łuki, k.p.) Ustalenie położenia niwelety (wg wymagań DU43 i zaleceń ogólnych) 58 Obliczenie pochyleń i zaokrąglenie do 0,1% (0,001) Wprowadzenie łuków pionowych Obliczenie punktów charakterystycznych niwelety ◦ ◦ ◦ ◦ Pełne hektometry i kilometry W miejscu przecięcia osi z warstwicami W początku i końcu łuków pionowych Punkty charakterystyczne łuku poziomego Wszystkie odległości są rzutami na poziom 59 Łuk pionowy Ł – długość łuku T – długość stycznych f – strzałka łuku i – pochylenie podłużne i=Δh/L∙100% 60 Łuk pionowy Promień wg DzU T [m]≥ V [km/h] Ł=Rω T=Ł/2 y=x2/2R f=T2/2R 61 Proszę pamiętać o (najczęstsze błędy): ◦ Zaznaczeniu przepustu (ów) ◦ Pochyleniu rowów i rzędnych dna ◦ Oznaczeniu rowów, terenu i niwelety różnymi liniami ◦ Różnicy niweleta - teren ◦ Opisie łuków ◦ Czytelności Przekrój podłużny 62 63 64