Albatros – scenariusz

Albatros – scenariusz
1) Król i królowa (gospodarze) wchodzą uśmiechając się do pokoju. Idą z małym odstępem
między sobą. Ona idzie boso i zawsze za nim. Mężczyzna idzie spokojnie i powoli. Nie może
robić żadnych gwałtownych ruchów, żeby kobieta zawsze mogła znaleźć ochronę za jego
ramionami.
2) W czasie sceny nikt nic nie mówi. Gdyby gość spróbował zacząć rozmowę z gospodarzami, Ci
zaśmieją się przyjaźnie w odpowiedzi, ale nic nie powiedzą.
3) Każdy gość zostaje przywitany bez użycia słów – np. kiwnięciem głowy albo uśmiechem.
4) Gdyby gość chciał podać gospodarzowi albo gospodyni rękę, Ci odwzajemnią uścisk ze
zdziwionym uśmiechem. Sami z siebie nigdy nie przywitają gości poprzez bezpośredni dotyk.
5) Gospodarz wskazuje mężczyznom ruchem dłoni wcześniej przygotowane dla nich krzesła –
mają usiąść. Gdyby goście nie zrozumieli intencji króla, może on ich doprowadzić do krzeseł.
6) Gdyby jeden z goszczących mężczyzn chciał odstąpić swoje miejsce kobiecie, zostanie w
delikatny sposób (niewerbalnie) poinformowany, że nie chcemy, by to zrobił.
7) Gospodyni usadza uczestnicące w ceremonii kobiety na podłodze na prawo od krzeseł. Przy
każdym krześle (dokładniej: przy każdym siedzącym na krześle mężczyźnie) siedzi więc na
podłodze kobieta.
8) Gospodyni zdejmuje paniom buty. Król uśmiecha się w tym czasie, kiwa głową. Przez cały
czas goście widzą jego przyjazną, uśmiechniętą twarz.
9) (Opcjonalnie: królowa siada przy królu na podłodze. Krótka przerwa. Milczenie. Oboje
uśmiechają się do gości.)
10) Król mlaska do królowej. Oznacza to: „Mamy kontynuować? Jak sądzisz?” Ona odmlaskuje
lub nuci w odpowiedzi, co oznacza: „tak”.
11) Królowa przynosi miskę z wodą. Król myje dłonie. Potem miska zostaje przekazana od
królowej do innych mężczyzn. Kobiety nie myją dłoni.
12) Król mlaska, królowa nuci lub odmlaskuje. Ona przynosi miskę z orzechami i przekazuje ją
mężowi. On je powoli, z zachwytem. Ona przygląda mu się podczas jedzenia. On kiwa głową.
Potem orzechy zostają przekazane innym mężczyznom. Za każdym razem kobieta czeka na
kiwnięcie głową, na sygnał posilającego się mężczyzny.
13) Potem przekazuje ona miskę kobietom, żeby się najadły. W odróżnieniu do wcześniejszej
sytuacji nie czeka, aż kobiety zjedzą. Gdy wszyscy goście dostali coś do zjedzenia, królowa
siada na podłodze obok króla i też je.
14) (Opcjonalnie: Królowa podaje królowi, a potem innym zebranym mężczyznom napój do picia
z tego samego naczynia. Kobiet piją później – każda z osobnego naczynia.)
15) Krótka przerwa. Król mlaska. Tym razem oznacza to mniej więcej pytanie o możliwość
pobrania energii. Królowa nuci lub odmlaskuje, co oznacza „tak”.
16) Bardzo ważne: Król kładzie królowej dłoń na głowie i ramieniu. Ona schyla się i dotyka
głową podłogę. Ważne jest, żeby król nie przerwał kontaktu: jego dłoń powinna stykać się z
ciałem królowej.
17) Po pierwszym pobraniu energii gospodarze zachęcają dwukrotnie gości – nic nie mówiąc,
żeby zrobili to samo razem z nimi. Łącznie królewska para pobiera zatem trzy razy energię
(raz sami, do pokazania, potem dwa razy razem z gośćmi).
18) Para królewska podnosi się i żegna się z gośćmi poprzez krótki pokłon przed każdym
gościem połączony z uśmiechem.
Z pozdrowieniami od zespołu Dialogue Unlimited
www.du-t.com
sierpień 2011
Kultura ludzi na wyspie Albatros

Pokojowo nastawieni do życia ludzie na Albatrosie komunikują się między osobą w sposób
niewerbalny, używając do tego odgłosów takich jak: mlaskanie, nucenie czy syczenie. Gdy są
zadowoleni, pogwizdują sobie cicho i spokojnie, a gdy są zdenerwowani, co zdarza się
rzadko, wydają syczące dźwięki.

Na Albatrosie można spotkać dwa rodzaje duchów. Te złośliwe żyją w powietrzu i zatruwają
czasami jedzenie, natomiast dobre, chroniące duchy żyją w ziemi.

By mieć styczność właśnie z tymi dobrymi duchami mieszkańcy poszukują kontaktu z ziemią.
Mają ku temu szczególne predyspozycje, ponieważ ich stopy są duże, co znacznie ułatwia im
nawiązać jak najlepsze połączenie z ziemią. Wszystko powiązane z ziemią ma ogromną
wartość dla mieszkańców. Dlatego też ulubioną potrawą i zarazem pokarmem używanym w
rytuałach są w tej kulturze orzeszki ziemne.

Odwiedzający chcący uszanować lokalną kulturę, powinni pamiętać, że tubylcy nawiązują
możliwie jak najwięcej kontaktu z ziemią, żeby przejąć wydzielaną przez nią ziemskokosmiczną energię. Dlatego też ważne jest, żeby podczas siedzenia, trzymać obie stopy na
ziemi i nigdy nie zarzucać nogi na nogę.
Mężczyźni i kobiety mają, co prawda, różne role w społeczeństwie, ale postrzegają się nawzajem
jako równi ludzie. Chronią się nawzajem, jak tylko potrafią. Parę słów odnośnie kilku przywilejów
obu płci:

Mężczyźni idą zawsze kilka kroków przed kobietami, żeby uchronić je w razie ewentualnych
ataków i zagrożeń z powietrza. Są przecież szersi i więksi!

Mężczyźni próbują potrawy, zanim kobiety je zjedzą. Jedzenie może być zatrute! Mężczyźni
przeżyliby zatrucie, kobiety nie.

Natomiast żeby zminimalizować ryzyko dla mężczyzn, to kobiety podają im potrawy.
Mężczyźni próbują wprawdzie zatrute potrawy, ale dzięki kobietom nie mają z nimi żadnego
dodatkowego kontaktu.

Kobiety są nieco bliższe duchom ziemi niż mężczyźni, którzy tym samym w odróżnieniu od
kobiet, które mają prawo do siedzenia na ziemi, siedzą na krzesłach, w oddaleniu od ziemi.

Ponieważ kobietom zależy na umożliwieniu mężczyznom dostępu do dobrych duchów,
stosuje się rytuał mający na celu nawiązanie przez mężczyzn bliższego kontaktu z ziemią.

Mężczyzna kładzie dłoń na głowie lub szyi kobiety, siedzącej obok niego, podczas gdy ona
pobiera dobrą energię wypływającą z ziemi, poprzez dotknięcie jej czołem. Cześć energii
przepływa wtedy przez dłoń do mężczyzny. Rytuał ten jest uważany za szczególny zaszczyt.
Z pozdrowieniami od zespołu Dialogue Unlimited
www.du-t.com
sierpień 2011