Wirus Schmallenberg (SBV) – aktualizacja 27

Transkrypt

Wirus Schmallenberg (SBV) – aktualizacja 27
Wirus Schmallenberg (SBV) – aktualizacja 02.03.2012
Etiologia
- rodzina Bunyaviridae, rodzaj Orthobunyavirus, serogrupa Simbu; wirusy z tej grupy
występują głównie w Azji, Australii i Oceanii oraz Afryce
- materiał genetyczny: jednoniciowy, ujemnie spolaryzowany RNA
- badania filogenetyczne wykazują największe podobieostwo SBV do wirusów Shamonda
- odpornośd wirusa na czynniki fizyczne i chemiczne:
temperatura - utrata lub znaczne zmniejszenie zakaźności następuje po co
najmniej 30 min w temp. 30-60oC
środki chemiczne, dezynfekcyjne – wrażliwy na powszechnie stosowane środki
dezynfekcyjne (1% podchloryn sodu, 2% glutaraldehyd, 70% etanol,
formaldehyd)
przeżywalnośd – poza gospodarzem lub wektorem nie jest w stanie przeżyd
dłuższego okresu czasu
Epidemiologia
- występowanie: Niemcy, Holandia, Belgia, Wielka Brytania, Francja, Włochy i Luksemburg
- gatunki wrażliwe: bydło, owce, kozy; obecnośd wirusa odnotowano również u samicy oraz
płodu żubra
- transmisja za pośrednictwem wektorów (prawdopodobnie kuczmanów Culicoides
i komarów Culicidae); występuje pionowa transmisja przez łożysko; nie można wykluczyd
bezpośredniej transmisji pomiędzy zwierzętami
Objawy kliniczne
dorosłe zwierzęta(bydło): często bezobjawowo, gorączka(> 40 oC), osłabienie, anoreksja,
spadek mleczności (do 50%), biegunka; wyzdrowienie zwierząt w stadzie w ciągu 2-3
tygodni
zdeformowane i martwo urodzone zwierzęta (cielęta, jagnięta, koźlęta): artrogrypoza,
hydrocefalia, małożuchwie , sztywnośd stawów stawów, kręcz szyi, skolioza
zmiany u noworodków z wadami rozwojowymi: hydranencefalia, hipoplazja CUN,
porencefalia, odma podskórna (cielęta)
Diagnostyka
- próbki do izolacji wirusa lub wykrywania materiału genetycznego:
a) od dorosłych zwierząt w ostrej fazie zakażenia: krew (EDTA) lub surowica (co najmniej 2
ml)
b) od martwo urodzonych płodów: mózg, móżdżek, śledziona, krew (EDTA)
c) od nowo narodzonych żywych zwierząt: krew (EDTA), smółka
Próbki powinny byd transportowane w schłodzeniu lub zamrożeniu.
- wykrywanie obecności wirusa lub jego materiału genetycznego: metoda real time RT-PCR,
izolacja na hodowli komórkowej nerki chomika
- badania serologiczne: test seroneutralizacji (SN) immunofluorescencji pośredniej (IFAT)
Postępowanie
- paostwa zgłaszają przypadki zakażeo SBV do Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE)
w myśl przepisu o obowiązku notyfikacji nowych, wcześniej nieznanych chorób
- brak leczenia przyczynowego oraz szczepieo
Zagrożenie dla zdrowia człowieka
- z raportu Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (ECDC) wynika, że
transmisja ze zwierząt na człowieka jest bardzo mało prawdopodobna, ale na obecnym
etapie nie można jej całkowicie wykluczyd
Należy pamiętad, że informacje na temat wirusa Schmallenberg są fragmentaryczne
i w wielu przypadkach ekstrapolowane z dostępnych danych dotyczących genetycznie
pokrewnych wirusów z serogrupy Simbu.
Poniższa tabela przedstawia liczbę gospodarstw, w których wykryto SBV
liczba gospodarstw w których
wykryto SBV
gatunek
bydło
owce
kozy
paostwo
data
ostatniego
raportu
Niemcy
01.03.2012
58
701
38
Holandia
01.03.2012
31
99
5
Belgia
01.03.2012
37
138
1
Anglia
27.02.2012
5
78
-
Francja
24.02.2012
8
266
3
Włochy
20.02.2012
-
-
1
Luksemburg
20.02.2012
-
1
-
139
1283
48
Razem (Europa)
Mapa ognisk SBV: źródło – EMPRES FAO. Stan na 25.02.2012
Źródła informacji:
http://www.promedmail.org/?p=2400:1000
http://www.afsca.be/_pictures/users/schmallenberg_20120229.jpg
http://www.fli.bund.de/fileadmin/dam_uploads/tierseuchen/Schmallenberg_Virus/Karten/Map_Schmallenber
g_20120301.jpg
http://www.vwa.nl/txmpub/files/?p_file_id=2201854
http://www.fli.bund.de/en/startseite/current-news/animal-disease-situation/new-orthobunyavirusdetected-in-cattle-in-germany.html
http://agriculture.gouv.fr/maladies-animales,11003
http://www.oie.int/fileadmin/Home/eng/Our_scientific_expertise/docs/pdf/A_Schmallenberg_virus.
pdf
http://www.oie.int/fileadmin/Home/eng/Our_scientific_expertise/docs/pdf/A_Recommendations_S
chmallenberg_virus.pdf
Opracowano w Zakładzie Epidemiologii i Oceny Ryzyka PIWet – PIB.

Podobne dokumenty