Konspekt 2 - Wino radości

Tematy do rozważań w małych grupach
Spotkanie 2
Wino radości
„Moja dusza będzie radować się w Panu, będzie się weselić z Jego
ratunku.” (Ps 35,9)
Trzeciego dnia odbywało się wesele w Kanie Galilejskiej i była tam
Matka Jezusa. Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów. A
kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa mówi do Niego: «Nie mają już
wina». Jezus Jej odpowiedział: «Czyż to moja lub Twoja sprawa,
Niewiasto? Czyż jeszcze nie nadeszła godzina moja?» Wtedy Matka
Jego powiedziała do sług: «Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie».
Stało zaś tam sześć stągwi kamiennych przeznaczonych do żydowskich
oczyszczeń, z których każda mogła pomieścić dwie lub trzy miary.
Rzekł do nich Jezus: «Napełnijcie stągwie wodą!» I napełnili je aż po
brzegi. Potem do nich powiedział: «Zaczerpnijcie teraz i zanieście
staroście weselnemu!» Oni zaś zanieśli. A gdy starosta weselny
skosztował wody, która stała się winem — nie wiedział bowiem, skąd
ono pochodzi, ale słudzy, którzy czerpali wodę, wiedzieli — przywołał
pana młodego i powiedział do niego: «Każdy człowiek stawia najpierw
dobre wino, a gdy się napiją, wówczas gorsze. Ty zachowałeś dobre
wino aż do tej pory». Taki to początek znaków uczynił Jezus w Kanie
Galilejskiej. Objawił swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie.
(Jan 2,1-11)
Kiedy rozglądamy się wokoło,
widzimy wiele cierpienia i smutku. Choroba kogoś bliskiego, brak
pracy, zdradzone uczucia... Kiedy
spojrzymy dalej: głodujący ludzie,
wojny i przemoc, klęski żywiołowe, groźba globalnego kryzysu... Lista negatywnych doświadczeń w życiu pojedynczych ludzi
oraz ludzkich wspólnot jest bardzo długa. Nawet kiedy czyta się
Pismo św., np. psalmy, to werse-
tów pełnych goryczy, smutku, niepokoju znajdujemy znacznie więcej niż tych, które wyrażają radość
i wesele. Czy wypada mówić o
radości?
Prawosławny teolog Aleksander
Szmieman pisze w swoim Dzienniku: «Początkiem „fałszywej religii” jest niezdolność do radowania
się. Tymczasem radość jest absolutnie fundamentalna, gdyż jest
niewątpliwie owocem naszego od-
bioru tego, kim jest Bóg. Nie
można – wiedząc, że Bóg istnieje
– nie radować się. Bojaźń Boża,
nawrócenie, pokora są prawdziwe,
autentyczne i owocne jedynie
przez odniesienie do radości. (...)
Religia strachu, religia fałszywej
pokory, religia grzechu jest owocem „uwiedzenia”, pokusy. Jakże
wielką moc ma ta pokusa nie tylko w świecie, ale i w łonie Kościoła! Nie wiem, dlaczego radość
wśród „wierzących” jest zawsze
przedmiotem podejrzliwości.
Przecież zasadnicze źródło, pierwsze źródło wszystkich rzeczy zawarte jest w tym wersecie: „Moja
dusza będzie radować się w Panu,
będzie się weselić z Jego ratunku.” (Ps 35,9)»
Znamy dobrze opowiadanie o weselu w Kanie Galilejskiej. Jest w
nim wiele wątków, co charakteryzuje Ewangelię według świętego Jana, którą nazywa się
Ewangelią dojrzałości chrześcijańskiej. Zwróćmy tylko uwagę na
wątek, który nam pozwoli lepiej
zrozumieć Boże pragnienie radości dla człowieka, bo ono jest fundamentem naszej radości, tej, której nikt i nic nam nie może odebrać.
W Biblii wino (dobre wino) jest
symbolem radości, ono „rozwesela serce ludzkie” (Ps 104,15). Maryja pierwsza zauważa brak wina
na weselu. Wyobraźmy sobie taką
sytuację dzisiaj – wielkie święto i
nagle brakuje tego, co ma je
uświetnić. Zwraca się do Syna, by
zaradził tej kłopotliwej sytuacji.
Zostawmy Jego trudną odpowiedź, która brzmi jak odmowa, a
przypatrzmy się temu, co Jezus
każe zrobić. Przywołuje sługi,
każe im przy-nieść wielką ilość
wody. Sześć stągwi mogło pomieścić około 520 litrów, ponad
pół tony! Następnie tę wodę każe
czerpać i roznosić, zaczynając od
odpowiedzialnego za tę wpadkę.
Trzeba było wiele zaufania, najpierw Matki, potem innych ludzi,
potrzebna też była ich praca, ale
owoc jest zaskakujący: tyle wina,
najlepszego wina! Czy można
mieć wątpliwość, czego według
słów Ewangelii pragnie Bóg dla
człowieka?
Pod koniec swego długiego życia
brat Roger powtarzał nieustannie:
„Bóg chce naszego szczęścia!”
Pytania
 Które słowo w dzisiejszym
fragmencie Ewangelii mnie poruszyło?
 Gdzie szukam radości w życiu? Co dla mnie mogą znaczyć
słowa: „Napełnijcie stągwie wodą”?
Modlitwa
Boże pełen miłości, chcielibyśmy
pamiętać, że jesteś. Daj nam więc
serce, które potrafi słuchać Twoich słów, kiedy do nas mówisz:
„Jesteś moją radością, idź naprzód, niech twa dusza żyje”.