Éric Emmanuel Schmitt "Intrygantki"

Przemyska Biblioteka Publiczna im. Ignacego Krasickiego
Éric Emmanuel Schmitt "Intrygantki"
25 stycznia odbyło się pierwsze w tym roku spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki dla dorosłych. Przedmiotem
dyskusji spotkania był dramat francuskiego pisarza Érica Emmanuela Schmitta pt. Intrygantki. Jest to zbór czterech,
różnych od siebie dramatów. Pierwszy pt. Noc w Valognes opowiada historię pięciu kobiet spotykających się w starym
pałacu, by osądzić Don Juana, którego miłosnych podbojów stały się ofiarami. Misterny plan, nie został zrealizowany,
bo bohaterkom trudno kontrolować własne, odżywające emocje i narzucić im dyscyplinę porządku.
Drugi dramat pt. Gość przenosi nas do Austrii tuż przed II wojną światową, gdzie w gabinecie Zygmunta Freuda toczą
się głębokie refleksje nad sensem wiary, życia i śmierci oraz istoty i miłości Boga do rodzaju ludzkiego.
Kolejna część to emocjonalny monolog Knebel, którego istotą jest zakazana, potępiona miłość, która zrodziła się na
gruncie niezrozumienia, samotności. Jednak nadaje ona sens życiu głównego bohatera Dawida.
Szatańska filozofia to z kolei gorzka, ironiczna opowieść o cierpiącym na depresję szatanie, który chce unicestwić
ludzkość. Okazuje się, że zło jest banalne i to właśnie kierunek, w którym podążają ludzie wskazuje na ich upadek i
zagładę.
Autor wprowadza nas do świata namiętności: miłości, zdrady, zemsty, grzechu, zła, nienawiści, bólu, fałszu, pychy.
Ustami bohaterów i prowadzonymi przez nich rozmowami zachęca nas do przemyśleń. Wywołuje w nas różne emocje,
chce zaciekawić, wskazuje dylematy niełatwe do rozstrzygnięcia.
Czytając uczestniczymy w czymś, co być może kiedyś spotkamy, co być może nigdy w naszym życiu nie zdarzy się. I
to od naszej wrażliwości czytelniczej zależy, co w tej lekturze odkryjemy. Wśród poruszanych tematów są: moralność,
miłość, śmierć, choroba, Bóg, wiara, filozofia, nawet polityka. Bohaterowie toczą te rozmowy w tonie poważnym i
żartobliwym, często posługując się też sztuką „paradoksu”.
Dla mnie jako czytelniczki „wartością” jest już to, że zostałam zmuszona do przemyśleń na różne tematy np.:
Dlaczego również dziś, piękne mądre kobiety, stają się „nieprzytomne” i uległe i na przekór wszystkiemu wierzą
postać „księcia z bajki” – chociaż ta postać jest nierozłącznie związana z rozczarowaniem? Dlaczego ludzie kłamiąc,
udając, manipulując liczą na cos dobrego? Czy toksyczne związki możemy nazwać miłością? Dlaczego piękne słowa –
choć nieszczere, odnoszą zamierzony cel? Czym dla każdego z Nas jest wolność, czym wiara, a czym jest mądrość?
Czytamy o naszych lidzkich słabościach, o cierpieniu, winie i karze, pojmowaniu sprawiedliwości. Ale również o tym,
że miłość i bliskość jest tym co nadaje życiu sens. Więc mamy wiele tematów do przemyśleń i dyskusji. Ponadto
pisarz wyzwala w nas zdolność do poruszania najwrażliwszych strun duszy, skłania do refleksji w sposób niebanalny
ale i też niewymuszony.
Lidia Kiełczyńska
Pięć kobiet, które zostały zdradzone i porzucone przez tego samego kochanka, po latach postanawia zemścić się na
nim. Mężczyzna zostaje podstępnie zwabiony do domu jednej z kobiet. Przez całą noc trwa proces sądowy gdzie
oskarżonym jest były kochanek, a oskarżycielami skrzywdzone kobiety.
Oskarżonym jest Don Juan – wzór uwodziciela, bon vivanta beztrosko pędzącego swój żywot. Podczas procesu
dochodzi do całkowitej zmiany postawy oskarżycielek. Don Juan oczarowuje „ofiary” pięknymi słowami, uwodzi je
swoją postawą w stosunku do każdej z nich. W kobietach odzywają się uczucia jakie żywiły do wiarołomcy w czasie
gdy były z nim szczęśliwe. W ich sercach gości namiętność do czarującego kochanka.
Dlaczego te kobiety nie potrafią się oprzeć znienawidzonemu „wykorzystywaczowi”? Dlaczego, mimo wykorzystania,
porzucenia, skrzywdzenia każdej z nich, wybaczają mu wszystko, a czas romansu wspominają jako szczęśliwy okres?
Co sprawia, że ten współczesny Bad Boy panuje nad nimi?
Każda z kobiet ma swoje powody by wybaczyć i przyjąć z powrotem. A może odpowiedzią są słowa jedna z bohaterek:
„A ja nie chcę mężczyzny, który pragnie bym była szczęśliwa! Chcę..?! Niezgłębiona jest natura kobiety!”
Stanisława Żak
1
Przemyska Biblioteka Publiczna im. Ignacego Krasickiego
2