co słychać u świerszczy

CO SŁYCHAĆ U ŚWIERSZCZY ?
… pokoloruj mnie ☺
W miesiącu marcu realizowaliśmy takie tematy jak:
• ,,Poznań moim miastem” zapoznając się z historią oraz
tradycjami miasta.
• ,,Czy to siostra, czy to brat, kolorowy z nimi świat” kształtując
postawę odpowiedzialności za słabszych.
• ,,Słychać śpiew wśród drzew i chmur – to artystów ptasich chór” poszerzając
wiedzę o zwierzętach, oraz
• ,,Wiosna zaraz tu przybędzie, kolorowo będzie wszędzie” rozpoznając
zwiastuny wiosny oraz „topiąc” Marzannę.
W kwietniu będziemy zajmować się:
• Poszerzaniem naszej wiedzy na temat wsi oraz zwierząt gospodarskich w
temacie ,,Na wsi zawsze jest wesoło, tyle pól i zwierząt wkoło”.
• Propagowaniem wiedzy na temat ekologii w obszarze zajęć ,,Stop ! Zabraniam
! Zakazuję ! Śmieci w worki się pakuje”.
• Zawodem lekarza oraz warunkami zachowania zdrowia poprzez zagadnienie
,,Nigdy nie bój się lekarza, gdy choroba się przydarza”.
• Przygotowaniami do Świąt Wielkanocnych w temacie ,,Wielkanocne to
pisanki, wyklejanki, malowanki”.
Planowane wycieczki w kwietniu:
- Stary Rynek i Muzeum Bambrów Poznańskich w Poznaniu.
Wszystkich zainteresowanych rodziców zapraszamy na zajęcia otwarte w grupie
„Świerszczy”, które odbędą się dnia 16.04 (sobota) o godzinie 9.00 w sali przedszkolnej ☺
W maju zrealizujemy takie tematy jak:
• ,,Czyste powietrze wokół nas”, propagujący wiedzę na temat szkodliwości
palenia tytoniu w ramach ogólnopolskiego programu edukacji
antytytoniowej.
• ,,Zwierzę też człowiek”, koncentrujący się wokół edukacji humanitarnej, czyli
właściwych postaw w stosunku do zwierząt.
•
•
,,Ktoś nam niebo pomalował. Witaj tęczo kolorowa !”, pozwalający poznać istotę
zjawisk atmosferycznych.
,,Ruch to wielki, dźwięków moc, z traw na łące wielki koc”, poszerzający wiedzę na
temat mikroorganizmów zamieszkujących najbliższe środowiska przyrodnicze
człowieka.
Planowane wycieczki w maju:
- Ogród Botaniczny w Poznaniu,
- Nowe ZOO Poznań,
- Schronisko dla Małych Zwierząt w Swarzędzu.
W STRONĘ RODZICA …
Rozwój dziecka w wieku przedszkolnym w relacjach z rówieśnikami
Badania psychologów nad rozwojem dziecka na przestrzeni czasu ulegały zmianie. W
przeszłości uważano że główny wpływ na rozwój dziecka mają relacje z rodzicami a przede
wszystkim z matką. W latach 70 XXw. psychologowie zauważyli, że rodzina jest
środowiskiem wiodącym, ale nie jedynym i ważne są też inne systemy społeczne, które
wpływają na rozwój dziecka i są źródłem zmian w jego zachowaniu. W związku z tym
badano i analizowano czynniki wewnątrzrodzinne, czyli relacje dziecka z ojcem, dziadkiem,
rodzeństwem itp. oraz czynniki pozarodzinne, takie jak żłobek, przedszkole, szkoła itp.
Badania te dowiodły, że dzieci już od pierwszych tygodni życia wchodzą w relacje społeczne
z wieloma różnymi osobami, które odgrywają rolę w ich życiu. Ponadto ustalono, iż
poczynając od trzeciego roku życia dzieci spędzają więcej czasu w towarzystwie innych
dzieci niż w kontakcie z dorosłymi. Dalej w ciągu wieku przedszkolnego relacje z
rówieśnikami stają się coraz częstsze, bardziej trwałe, złożone i spójne. Właśnie te interakcje
z rówieśnikami odgrywają ogromną rolę w procesie rozwoju dziecka w wieku
przedszkolnym.
Relacje z rówieśnikami a rozwój procesów poznawczych.
Problem ten warto rozpatrzyć w oparciu o analizę poglądów Jeana Piageta i
Lwa
Wygotskiego
oraz
ich
kontynuatorów.
Jean Piaget analizując rozwój procesów poznawczych kładzie nacisk na relacje z
rówieśnikami o równych umiejętnościach. Według niego w interakcjach z dorosłymi dziecko
ma duże trudności w rozpoznawaniu różnic między własną aktywnością poznawczą, a
aktywnością partnerów. Dzieje się tak, gdyż dorosły dominuje nad dzieckiem, które porzuca
swoje pomysły i w konsekwencji bez sprawdzania, zgadza się z dorosłymi nie ucząc się
samodzielnej weryfikacji. Inaczej dzieję się w relacjach z rówieśnikami, ponieważ
charakteryzują się one równowagą zdolności poznawczych i władzy. Próby rozwiązania
problemu z rówieśnikami wywołują konflikty poznawcze i zmuszają do intelektualnej
współpracy partnerów. Prowadząc badania postawiono problem, a następnie wybrano
dzieci, które miały pracować indywidualnie oraz w parach z rówieśnikami. Stwierdzono, że
poziom wykonania zadań w parach był wyższy niż w wykonaniach indywidualnych.
Natomiast poziom wiedzy w momencie rozpoczęcia zadania był u dzieci taki sam. Jednak w
parach pojawił się konflikt społeczno-poznawczy, który sprawił iż dziecko musiało swoją
propozycję rozwiązania problemu powiązać z propozycją partnera w wyniku czego
uzyskało nową wiedzę dotyczącą tego zadania. Tak więc interakcja społeczna czyli wspólna
praca nad problemem dzieci o równym poziomie umiejętności stała się źródłemich postępu
w
rozwoju
poznawczym.
Odmienny pogląd reprezentuje Lew Wygotski, który również w centrum swoich
zainteresowań umieścił interakcję społeczną, dzięki której dziecko się rozwija. Jednak on
kładzie nacisk na relacje z partnerami o większych umiejętnościach. Jego zdaniem rozwój
mogą wspomagać tylko ci partnerzy, którzy więcej wiedzą i potrafią. Dla L. Wygotskiego
idealni partnerzy nie są sobie równi, choć ich nierówność dotyczy raczej rozumienia
problemu i umiejętności, a nie władzy. ,,Z tego powodu zarówno dorośli, jak i rówieśnicy
mogą przyczynić się do rozwoju poznawczego dziecka w toku interakcji. Aby jednak rozwój
ten mógł zachodzić podczas interakcji rówieśniczej, konieczny jest wyższy stopień
przygotowania któregoś z partnerów”. Korzyści z takich relacji podczas rozwiązywania
problemów i zadań wynoszą obie strony. Udokumentowano, że dzieci w czwartym i piątym
roku życia, po połączeniu ich w pary z bardziej doświadczonym rówieśnikiem, osiągają
większy postęp w zakresie umiejętności poznawczych niż gdy pracują nad tym samym
zadaniem samodzielnie.
Relacje z rówieśnikami a rozwój społeczno- emocjonalny.
Relacje z rówieśnikami są ważnym czynnikiem socjalizacji dzieci. Dokonuje się ona przez
modelowanie oraz wzmacnianie pozytywne i negatywne, takie jak: podporządkowanie się
wskazówkom dorosłych, dzielenie się, pomaganie, nawiązywanie kontaktów społecznych,
rozwiązywanie problemów. Funkcję wzmocnień pozytywnych pełnią takie zachowania
partnerów jak udzielanie pomocy, spełnianie próśb, pochwała, uśmiech, okazywanie
przyjaznych uczuć. Partnerzy mogą również posługiwać się wzmocnieniami negatywnymi,
takimi jak: brak aprobaty, ganienie, krytykowanie, ignorowanie, fizyczne atakowanie.
Wzmocnienia te powodują, iż dzieci unikają zachowań, po których nastąpiły kary, a
powtarzają zachowania, po których nastąpiły nagrody ze strony rówieśników.
Źródłem ważnych doświadczeń wspomagających rozwój dziecka w wieku przedszkolnym
są interakcje z rówieśnikami podejmowane w trakcie zabaw, szczególnie zabaw
tematycznych. Dzięki nim dziecko uczy się zasad funkcjonowania w grupie społecznej, w
tym reguł obowiązujących w kontaktach z różnymi partnerami. Pozytywny wpływ na
rozwój społeczny dziecka wywierają szczególnie doświadczenia gromadzone w relacjach z
przyjaciółmi. Przyjaciele są wyróżniani jako partnerzy zabaw i obdarzani pozytywnymi
uczuciami. Dzieci pozostające w przyjacielskiej relacji, łatwiej niż dzieci nie posiadające
przyjaciół, obmyślają tematy zabaw, a tym samym łatwiej porozumiewają się. Tak więc
relacje z rówieśnikami szczególnie te o charakterze przyjaźni są źródłem wsparcia
emocjonalnego, a co za tym idzie mają wpływ na rozwój społeczno-emocjonalny dziecka w
wieku przedszkolnym.
Relacje z rówieśnikami a rozwój sprawności językowych i komunikacyjnych.
Dziecko będąc w relacjach z rówieśnikami porozumiewa się z nimi co korzystnie wpływa na
rozwój sprawności językowych i komunikacyjnych. Rozmowa między rówieśnikami w
wieku przedszkolnym stawia partnerów przed koniecznością wzajemnego włączenia się i
wymaga od nich rozpoczęcia i podtrzymania dyskusji. W porównaniu z dorosłymi
rówieśnicy są bardziej użytecznymi partnerami w rozmowie szczególnie na dowolny temat,
gdyż rozmowa dorosły-dziecko jest kontrolowana i podtrzymywana bardziej przez
dorosłego niż przez dziecko. W kontaktach z rówieśnikami dzieci częściej zabierają głos a ich
wypowiedzi są dłuższe, bardziej spójne i zróżnicowane gramatycznie niż w kontaktach z
dorosłymi . Wraz z rozszerzeniem się kontaktów z rówieśnikami następują istotne zmiany
we wszystkich aspektach dialogowanej kompetencji komunikacyjnej dziecka: nawiązywaniu
rozmów z różnymi partnerami, utrzymywaniu ich niezakłóconego toku, współtworzeniu
tematów oraz ich kończeniu. W wieku przedszkolnym można zauważyć duże różnice w
rozwoju sprawności językowych i komunikacyjnych. Dzieciom 6-letnim częściej niż 4-letnim
udaje
się
nawiązać
dialog
z
rówieśnikami.
Treść wypowiedzi inicjujących 4-latków częściej ma charakter egocentryczny, a wypowiedzi
6-latków są bardziej rozbudowane i dostarczają partnerowi dość dobrze zarysowany temat
potencjalnej rozmowy. Ponadto, dzieci 6-letnie częściej niż 4-letnie ponawiają próby
zapoczątkowania dialogu w sytuacji gdy partner nie reaguje na wypowiedź inicjującą.
I wreszcie dzieci 6-letnie potrafią lepiej dostosować treść wypowiedzi inicjujących do
czynności wykonywanych przez rówieśnika oraz do przedmiotów, które go interesują .
Przedstawione wyżej rozważania pokazują jak ogromny wpływ na rozwój dziecka mają jego
relacje z rówieśnikami. Dowodzą one, że dzieci w wieku przedszkolnym nie są wyłącznie
odbiorcami edukacyjnych wpływów, ale że są również zdolne do pełnienia ról nauczycieli i
pomocników. W swoim towarzystwie dzieci uczą się tego, czego nie nauczyłyby się w
towarzystwie dorosłych: cech przywódczych, podziału ról, podporządkowania się normom,
radzenia sobie z wrogością i rozwiązywania konfliktów, współpracy itp.. Ten istotny wpływ
relacji z rówieśnikami w procesie rozwoju dziecka jest często kwestionowany przez
dorosłych, a szczególnie profesjonalistów, którzy według Andrzeja Twardowskiego powinni
zrozumieć,
że
bywają
sytuacje,
w
których
dziecko
,,z niewielką pomocą swoich przyjaciół” może osiągnąć równie wiele, a nawet więcej, niż
wtedy, kiedy edukują je wyłącznie specjaliści.
Hanna Belicka http://www.przedszkolak.pl/kacik/artykuly.php?pkey=1277761538
Przykłady domowych zabaw dla dzieci ☺
Koordynacja ruchowa
W tą zabawę możemy pobawić się zarówno w domu jak i tez na dworze. Wystarczy,
że znajdziemy jakieś przedmioty, które ułożymy w jednej linii, zadaniem naszej
pociechy będzie zygzakiem przejść na drugą stronę linki aby nie przewrócić
ustawionych przedmiotów.
Wycinamy węża
Zabawa polega na tym iż dajemy dzieciom przeróżne gazety jakie znajdziemy w
domu. Zadanie jest dość proste przy pomocy nożyczek wycinamy węża, wygrywa ta
osoba która po zmierzeniu będzie mieć najdłuższego wyciętego węża z papieru. Na
pewno nie raz w podobny sposób bawiliście się obierając jabłko.
Kalambury
Wcześniej wycinamy karteczki na których piszemy przeróżne hasła, lepiej żeby nie
były one skomplikowane gdyż wtedy nie będzie tak łatwo dzieciom odgadywać
haseł, które będą im przedstawiać.
Zabawa w ciepło i zimno
Każdy ją zna jednak chcieliśmy jeszcze raz przypomnieć dla Was tą wspaniałą
zabawę. Wystarczy, że w domu ukryjemy gdzieś jakiś przedmiot i będziemy
podpowiadać dzieciom, hasłami ciepło i zimno aż uda im się odnaleźć przedmiot,
który szukają.
Dokończ wyrazy
Prosta gra w której będziemy musieli trochę pomyśleć. Jedna osoba mówi początek
wyrazu druga natomiast musi go dokończyć np. telewi - druga osoba dokańcza
wyraz dodając - zor i mamy słowo telewizor.
Literowy wężyk
Tym razem mówimy dane słowo, a kolejna z osób będzie musiała wymyśleć słowo
na literę która wystąpiła jako ostatnia w poprzednim haśle. Jeżeli ktoś powiedział
ananas to ten wyraz kończy się na s dlatego też kolejna osoba wymyśle nazwę na s,
przegrywa ta osoba, która nie wymyśli słowa.
KĄCIK REGIONALNY
- Zwyczaje i tradycje Wielkanocne –
Święta Wielkanocne dotykają największych tajemnic ludzkości. Przez dzieje wiele
pogańskich symboli została skojarzonych z cudem Zmartwychwstania i wplecionych w
zwyczaje, a z czasem w tradycję świąteczną.
Palma wielkanocna - Wielki Tydzień zaczyna się Niedzielą Palmową. Po poświeceniu
palemki biło się nią delikatnie domowników, by zapewnić im szczęście na cały rok.
Połknięcie jednej poświęconej bazi wróżyło zdrowie oraz bogactwo. Poświęcone palmy
często stawały się częścią świątecznego wystroju, miały też chronić mieszkanie przed
nieszczęściem i złośliwością sąsiadów.
Świąteczne porządki - Wielkanocne porządki są nieodłączną częścią przygotowań
przedświątecznych. Ich znaczenie jest również symboliczne – wymiatamy z mieszkania
zimę, a wraz z nią wszelkie zło i choroby.
Pisanki - dzieci tuż przed świętami dekorują jajka. Wielkanocne pisanki zdobią koszyk ze
święconką, stół wielkanocny, obdarowywano się nimi podczas świąt. Pisanka była też
jedynym sposobem dla dziewczyny na wykupienie od oblewania w śmigus-dyngus.
Natomiast chłopak wręczając w lejusa pannie pisankę, dawał jej do zrozumienia, że mu się
podoba.
Święconka - w sobotni poranek dzieci z rodzicami wybierali się do kościoła z koszykiem
pełnym pokarmów, które zostawały poświęcone. Następnego dnia po rezurekcji święconka
spożywano podczas śniadania Wielkanocnego.
Wielka Niedziela – tego dnia poranny dźwięk dzwonów miał poruszyć zatwardziałe serca
skąpców i złośliwych sąsiadów. Po rezurekcji zasiadano do świątecznego śniadania.
Dzielono się jajkiem. I zasiadano do bogato zastawionego stołu.
Lany poniedziałek - tego dnia bezkarnie można było oblewać się wodą. Zmoczone przez
chłopów panny wróżyły sobie szybkiej zamążpójście.
Szukanie zajączka - zabawa po świątecznym śniadaniu. W ogrodzie ukrywano pisanki,
które należało jak najszybciej i w jaki największej ilości znaleźć.