A A A Seksualne wykorzystanie nieletnich za kulisami władzy w

Handel Ludzmi
Źródło:
http://www.handelludzmi.eu/hl/multimedia-1/filmy/6372,Seksualne-wykorzystanie-nieletnich-za-kulisami-wladzy-w-Szwecji.ht
ml
Wygenerowano: Czwartek, 2 marca 2017, 12:59
AAA
Seksualne wykorzystanie nieletnich za kulisami władzy w Szwecji
Dodane dnia 04 grudnia 2013
W ostatni piątek listopada na ekrany polskich kin studyjnych wszedł film pt. „Call Girl” – dramat
polityczno-obyczajowy oparty na prawdziwych wydarzeniach, jakie wstrząsnęły Szwecją w latach 70. XX w.
Obraz ukazuje historię nastolatki, z usług której korzystali prominentni szwedzcy politycy i której zeznania
złożone w śledztwie mają doprowadzić do przewrotu na szczytach władzy. Film porusza ważny problem
komercyjnej eksploatacji seksualnej nieletnich.
Czternastoletnia Iris mieszka w ośrodku wychowawczym. Dzięki kilku koleżankom
poznaje Dagmar – panią w średnim wieku, która okazuje jej wiele serca. Ponieważ
ośrodek jest otwarty i wychowankowie mogą wychodzić, Iris spotyka się często z
Dagmar, która oficjalnie angażuje ją jako baby sitter. W rzeczywistości jest wpływową
stręczycielką wynajmującą prostytutki wielu ważnym politykom i czerpiącą z tego
procederu spore zyski. Także Iris i jej koleżanka Sonja zaczynają pracować dla Dagmar.
Na początku wszystko układa się dobrze – pieniądze, nowe ubrania i imprezy. Jednak
kiedy dziewczyny chcą zrezygnować, okazuje się, że nie jest to łatwe. Tym bardziej, że
Iris ma wielkie powodzenie, bowiem szczególną sympatią darzy ją pewien minister.
Równocześnie toczy się policyjne śledztwo, mające obnażyć hipokryzję i degrengoladę
polityków oraz doprowadzić do aresztowania Dagmar.
Plakat
Film Mikaela Marcimaina oparty został na autentycznych wydarzeniach roku 1976, kiedy filmu. Źródło: filmweb.pl
tzw. „afera burdelowa” (szwedz. Bordellhärvan) wstrząsnęła Szwecją nadszarpując
dobrą opinię opiekuńczego państwa. Podobno z usług seksualnych świadczonych przez
dziewczęta Dagmar korzystał sam Olof Palme, którego wypowiedzi cytowane są w filmie
dość wiernie.
Nie to jest jednak ważne. Ważne jest to, że od tego czasu na świecie niewiele się zmieniło.
Każdego roku tysiące dzieci – głównie dziewcząt, które nie ukończyły 18 roku życia, jest wykorzystywanych w seksbiznesie.
Szczególnie jest to widoczne w Azji dokąd tłumnie zjeżdżają Europejczycy, aby kupować seks z dziećmi – nawet kilkuletnimi –
pomnażając w ten sposób majątki sutenerów i stręczycieli. Skala zjawiska komercyjnego seksualnego wykorzystywania
nieletnich nie jest znana – a sam problem trudno dostrzec – zwłaszcza w Europie, gdzie o dziewczętach sprzedających seks
mówimy z pogardą: „młodociana prostytutka” nie dostrzegając, że jest ofiarą. Łatwiej nie widzieć.
„Call Girl” doskonale ilustruje sytuację takiej właśnie „młodocianej” czyli de facto ofiary komercyjnego wykorzystania
seksualnego, która „sama chciała”. Dorośli najpierw pozwalają na bycie dorosłą, zachęcają do picia alkoholu i seksu,
wykorzystują, by po wszystkim ukarać. Dzieci, które mają problemy w szkole czy w domu, które nie radzą sobie z
problemami, a także dzieci, które wychowują się w instytucjach, są szczególnie narażone na stanie się ofiarami
komercyjnego wykorzystania seksualnego.
Bez odpowiedniej pomocy dziecko – takie jak Iris – nie ma szansy na powrót do dzieciństwa.
Film bardzo dobry i prawdziwy.
Źródło: youtube.com
Rok produkcji: 2012
Premiera w Polsce: 29 listopada 2013 roku
Gatunek: dramat; Produkcja: Finlandia, Irlandia, Norwegia, Szwecja
Reżyseria: Mikael Marcimain
Scenariusz: Marietta von Hausswolff von Baumgarten
Recenzja: Joanna Garnier, Fundacja La Strada
Opracowanie: adabrowska, MSW
Tagi: film
podziel się treścią:
wersja pdf drukuj