sterowanie dwuosiowym podnośnikiem elektrohydraulicznym przy
Transkrypt
sterowanie dwuosiowym podnośnikiem elektrohydraulicznym przy
prof. dr hab. inż. Andrzej Milecki Politechnika Poznańska mgr Marcin Chciuk mgr inż. Paweł Bachman Uniwersytet Zielonogórski STEROWANIE DWUOSIOWYM PODNOŚNIKIEM ELEKTROHYDRAULICZNYM PRZY POMOCY DŻOJSTIKA DOTYKOWEGO Z CIECZĄ MR W artykule opisane jest zastosowanie dżojstika z siłowym sprzężeniem zwrotnym do sterowania podnośnika. Na początku artykułu przedstawiony jest krótki opis i budowa dwuosiowego manipulatora z napędem elektrohydraulicznym. Następnie opisana jest budowa dwuosiowego dżojstika dotykowego. W końcowej części artykułu opisany jest układ sterowania manipulatora przy pomocy dżojstika z hamulcami MR, oparty na komputerze PC z kartą wejść/wyjść oraz przedstawione są wyniki badań doświadczalnych. CONTROL OF TWO-AXIS MANIPULATOR WITH ELECTROHYDRAULIC DRIVE BY HAPTIC JOYSTICK WITH MAGNETHORHEOLOGICAL FLUID The article is aimed to design and testing of joystick with force feedback used in control of lifting device. The paper starts with the basic description of the construction two-axis manipulator with electrohydraulic drives. Next, the construction of two-axis haptic joystick is described. Finally, the based on PC with input/output card, control system of mentioned above joystick with magnetorheological brake and manipulator, and research results are described. 1. STEROWANIE PODNOŚNIKIEM HYDRAULICZNYM W UKŁADZIE Z SIŁOWYM SPRZĘŻENIEM ZWROTNYM Wykorzystując właściwości cieczy magnetoreologicznych [1, 3] postanowiono wykonać dwuosiowy dżojstik dotykowy służący do sterowania manipulatorem elektrohydraulicznym. Na końcu ramienia manipulatora znajdowałby się czujnik siły połączony z zaczepem służącym do podnoszenia różnych przedmiotów. W przegubach manipulatora umieszczone będą enkodery, informujące o aktualnym położeniu obu ramion. Czujnik siły miałby za zadanie mierzyć, jaka jest masa przenoszonego obiektu. Siła, jaką odczuwałby operator byłaby zależna od tej masy oraz od aktualnego położenia ramion (im większe odchylenie od osi pionowej, tym większa byłaby siła oporu odczuwana na dżojstiku). 2. BUDOWA MANIPULATORA ELEKTROHYDRAULICZNEGO Manipulator [2] w uproszczeniu składa się z dwóch ramion (rys. 1), pionowego l1 i poziomego l2, połączonych obrotowymi przegubami M1 i M2. Całość przymocowana jest do podstawy. Do poruszania ramionami służą dwa siłowniki hydrauliczne sterowane zaworami proporcjonalnymi. Kąty 1, 2 odczytywane są z enkoderów zainstalowanych w przegubach ramienia i przedramienia. 1 Y l2 (x1,y1) M2 1 (x,y) Fload l1 l3 2 M1 (x2,y2) X Rys. 1. Struktura kinematyczna podnośnika hydraulicznego Współrzędne wewnętrzne: o 1 – kąt odchylenia przedramienia względem ramienia [], o 2 – kąt odchylenia ramienia względem pionu [], Współrzędne zewnętrzne: o x, y – współrzędne kartezjańskie końca przedramienia wyrażone w układzie bazowym X, Y [mm], o x1, y1 – współrzędne kartezjańskie przegubu pomiędzy ramieniem a przedramieniem wyrażone w układzie bazowym X, Y [mm], o x2, y2 – współrzędne kartezjańskie przegubu pomiędzy podstawą a ramieniem wyrażone w układzie bazowym X, Y [mm], o – kąt pomiędzy ramieniem a przekątną l3 [], o – kąt pomiędzy przekątną l3 a płaszczyzną bazową X [], Parametry geometryczne: o l1 – długość ramienia [mm], o l2 – długość przedramienia [mm], o l3 – długość przekątnej pomiędzy przegubem (x2, y2) a końcem przedramienia (x, y) [mm], Siły i momenty: o Fload – ciężar podnoszony przez podnośnik hydrauliczny [N], o M1 – moment obrotowy występujący w przegubie ramienia [Nm], o M2 – moment obrotowy występujący w przegubie przedramienia [Nm]. Podczas ruchu ramion obliczane jest aktualne położenie końca ramienia l2 (długość ramienia l3) i kąty ramion względem powierzchni poziomej, oraz momenty występujące w obu przegubach, których wartości następnie przekazywane są po odpowiednim przeskalowaniu do odpowiednich hamulców magnetoreologicznych dżojstika. Obliczenie długości przekątnej l3 z twierdzenia Carnota: l3 l12 l22 2 * l1 * l2 * cos 1 Obliczenie kąta pomiędzy ramieniem a przekątną z twierdzenia sinusów: l3 l 2 sin 1 sin l l3 (2) arcsin 2 sin 1 Obliczenie kąta pomiędzy przekątną l3 a płaszczyzną bazową X: 2 (1) (3) 2 (4) Obliczenie momentu obrotowego M1 w przegubie ramienia: M 1 Fload * l3 * cos (5) Obliczenie momentu obrotowego M2 w przegubie przedramienia: M 2 Fload * l2 * cos 1 (6) Na rys. 2 pokazany jest schemat poglądowy układu elektrycznego podnośnika hydraulicznego. Sygnałami wyjściowymi Podnośnik hydrauliczny w tym zespole są impulsy z enkoderów X PomX Pomiar i Y, analogowy sygnał z czujnika siły, EncXa Enkoder Rozdzielacz A B EncXb X oraz logiczne sygnały z wyłączników proporcjonalny X krańcowych, służących do zerowania EncYa LxB Enkoder manipulatora. Do układu wprowadzane EncYb Y LxA są sygnały sterowania zaworami SenS Sensor PomY proporcjonalnymi. siły Pomiar SkX SkY A Sensor krańcowy Rozdzielacz proporcjonalny Y B Rysunek wraz z głównymi wymiarami oraz widok budowy zewnętrznej manipulatora pokazany jest na rys. 3. LyB LyA Sensor krańcowy 30 920 1000 850 630 Rys. 2. Schemat poglądowy układu elektrycznego podnośnika hydraulicznego 900 100 130 230 Rys. 3. Rysunek i widok budowy zewnętrznej manipulatora [2] 3. BUDOWA DWUOSIOWEGO DŻOJSTIKA DOTYKOWEGO Z CIECZĄ MR Dżojstik dwuosiowy [2] zbudowany jest z wykorzystaniem dwóch identycznych obrotowych hamulców magnetoreologicznych (rys. 4). Składa się on z podstawy 11, do której zamocowana jest obudowa 2 z przymocowanymi do niej hamulcami MR 1, 7, w których 3 elementami ruchomymi są wirniki 9, 12. Napięcie wytwarzające pole elektromagnetyczne w hamulcu podawane jest na cewki 14. Ramię 6 dżojstika przymocowane jest bezpośrednio do jednego z wirników hamulca MR, ramię 4 połączone jest z drugim hamulcem poprzez pasek klinowy 3 z kołem pasowym 10. Oba ramiona połączone są ze sobą przegubem obrotowym 5. Położenie ramion dżojstika mierzone jest poprzez potencjometry pomiarowe 8, 13. 1 2 3 4 5 6 14 7 13 8 12 11 10 9 Rys. 4. Rysunek przedstawiający budowę wewnętrzną [2] oraz widok dżojstika MR Na rys. 5 pokazany jest schemat poglądowy układu elektrycznego dżojstika dotykowego. Sygnałami wyjściowymi w tym zespole są napięcia potencjometrów X i Y, które podawane są na wejścia analogowe karty. Sygnały wejściowe to napięcia podawane na cewki hamulców magnetoreologicznych, które za pośrednictwem wzmacniaczy mocy pobierane są z wyjść analogowych karty sterującej. Dżojstik +5V I1 LX Potencjometr X PotX +5V PotY Hamulec MR X Hamulec MR Y I2 LY Potencjometr Y Rys. 5. Schemat poglądowy układu elektrycznego dżojstika 4. UKŁAD STEROWANIA Do sterowania podnośnika użyto komputer PC z kartą wejść/wyjść RT-DAC 4 PCI i programem Matlab/Simulink z systemem czasu rzeczywistego. Do wykonywania pomiarów wykorzystano drugi komputer PC z kartą DaqBoard 3000 i programem do akwizycji danych. Schemat blokowy układu sterowania pokazano na rysunku 6. Dodatkowo w układzie sterowania stosowano jeszcze elektroniczne układy pośredniczące. Do podłączenia hamulca MR służył operacyjny wzmacniacz mocy oparty na układzie OPA549. Układ pomiaru wychylenia dżojstika zbudowany był w oparciu o wzmacniacz operacyjny OP27. W skład układu pomiaru siły na dżojstiku wchodził pomiarowy wzmacniacz operacyjny INA128 oraz zbudowany na niskoszumowym układzie OP27 wzmacniacz operacyjny pracujący w układzie odwracającym fazę. 4 Dżojstik 05V Cewki Hamulców MR Potencjometry Wzmacniacz mocy Wejścia cyfrowe 010V Karta RT-DAC4/PCI C/A 10V A/C Wyjścia cyfrowe Liczniki enkoderów Karty 30RE21 A/B Enkodery 010V Sensor siły TTL Sensory graniczne Podnośnik hydrauliczny Elektrohydrauliczne rozdzielacze proporcjonalne Rys. 6. Schemat poglądowy układu sterowania podnośnika hydraulicznego Widok głównej części schematu programu sterującego pokazany jest na rys. 7. Wejścia RT-DAC PCI Enkoder Enkoder XX Encoder 0 Out1 Subsystem Reset3 Manual Switch 0 Normal Operation2 In1 RT-DAC PCI Enkoder Y Enkoder Y Encoder 1 Wejścia analogowe: analogowe: Wyjścia Zawór Zawór XX Zawór ZawórYY Hamulec Hamulec MR MR XX Hamulec MR Hamulec MRYY 1 In1 Zerowanie Zerowanie Out1 Subsystem5 In1 Out1 In1 Out1 In2 Out1 Subsystem6 In1 In3 In1 Out1 Out2 Dzojstik XX Dżojstik RT-DAC Analog Inputs1 Subsystem4 Subsystem7 -K- In1 Gain1 In2 In3 In1 RT-DAC RT-DAC Siła RT-DAC PCI Analog Outputs Out2 In2 Subsystem3 czas Clock Analog Inputs3 Out1 Torqe scaling Out1 Dzojstik Dżojstik Analog Inputs2 YY Out2 Subsystem8 Bloki przeliczeń Obliczanie momentów To Workspace8 Regulatory elektrozaworów Rys. 7. Schemat układu sterowania wykonany w programie Matlab/Simulink 5 Sila Wejście analogowe - siła 1 In1 0.85 u2 Constant2 Math Function1 u2 dlugosc boku l1 dlugosc boku l2 0.80 Constant1 2 gama1 1 Out1 Math Function Math Function2 Położenie kątowe Θ1 2 Moment MA MA l3 sqrt Product3 Product2 Constant3 -KDivide Trigonometric Function 180 Divide2 2 cos In2 Product4 sin gamma Out2 MB Moment a3 MB Product1 Constant4 sin 3 In3 asin cos Trigonometric Function3 Trigonometric Function1 Trigonometric Function2 -K- Położenie kątowe Θ2 gamma rad gama2 cos Divide1 180 Trigonometric Function4 Constant5 90 Constant7 -Kgama1 Divide3 180 Constant6 Rys. 8. Schemat układu obliczania momentów hamujących wykonany w programie Matlab/Simulink 5. BADANIA DOŚWIADCZALNE Przed przeprowadzeniem pomiarów na końcu ramienia zamocowano masę około 200 kg. Podczas pomiarów do mierzenia siły obciążenia używano czujnik siły o zakresie pomiarowym 0-5000N. Sygnał z niego podawano na wzmacniacz pomiarowy, z którego uzyskiwano wartość analogową pomiaru od 0 do 10V. Na rys. 10a pokazany jest przypadek, w którym porusza się tylko przedramię podnośnika. Pozycja początkowa podnośnika (I) zaznaczona jest linią ciągłą, a końcowa (II) przerywaną. Wszystkie wartości położenia dżojstika i ramion podnośnika przeliczone są na stopnie. Kąty zaznaczone na rysunkach odpowiadają skrajnym położeniom ramion podnośnika. Mimo, że ramię l1 (rys. 1) nie porusza się widać, że moment M1 się zmienia, gdyż uzależniony jest on od Rys. 9. Widok podnośnika podczas pomiarów położenia ramienia l . Rys. 10b przedstawia 2 przebiegi dla ruchu bardziej złożonego, w którym poruszają się już oba ramiona. 6 a) b) II 90° II 15° I Θ[] 100 I 150° 90° 15° 90° 43° Θ1d Θ[] 160 140 90 Θ1 80 120 70 Θ2d 60 50 Θ2 80 40 60 30 40 20 Θ1d Θ2d 100 Θ1 Θ2 20 10 t[s] 0 0 2 4 6 8 t[s] 0 0 10 4000 2500 M[Nm] 2500 1500 8 10 M1 2000 M2 1500 1000 M2 1000 500 500 t[s] 0 0 0,3 6 3000 M1 0,35 4 M[Nm] 3500 2000 2 2 4 6 8 t[s] 0 0 10 2 4 6 8 10 0,6 I[A] I[A] 0,25 0,5 0,4 I1 0,2 I1 0,3 0,15 I2 0,1 0,2 I2 0,1 0,05 t[s] t[s] 0 0 2 4 6 8 0 0 10 2 4 6 8 10 Rys. 10. Przebiegi sygnałów podczas ruchu ramion podnośnika Wartości położenia z indeksem „d” (Θ1d, Θ2d) dotyczą położenia adekwatnych ramion dżojstika. Rys. 11 obrazuje sytuację, w której cykl pracy podnośnika składał się z czterech pozycji. Z wykresów pokazujących położenie dżojstika i podnośnika widać, że podnośnik ma niewielkie opóźnienie w stosunku do dżojstika. Jest to spowodowane zastosowaniem w układzie regulatorów (rys. 7), których zadaniem było spowolnienie ruchu podnośnika i niedopuszczenie do rozkołysania się obciążenia. 7 IV II 90° 65° I 20° 140° 75° III 90° 20° 90° 45° 45° 160 Θ[] 140 Θ1d 120 100 Θ2d Θ1 80 Θ2 60 40 20 t[s] 0 0 3 4000 6 9 12 15 M[Nm] 3500 3000 M1 2500 2000 M2 1500 1000 500 t[s] 0 0 3 6 9 12 15 0,6 I[A] 0,5 I1 0,4 0,3 0,2 I2 0,1 t[s] 0 0 3 6 9 12 15 Rys. 11. Przebiegi sygnałów podczas złożonego ruchu ramion podnośnika 6. ZAKOŃCZENIE W chwili obecnej trwają dalsze prace nad udoskonalaniem układu sterowania zespołu dżojstik dotykowy – podnośnik. Skupiają się one na takim doborze algorytmu sterowania i takim rozkładzie momentów na poszczególne przeguby dżojstika, aby wrażenia odczuwane przez operatora były jak najbardziej realistyczne. Przewiduje się zastosowanie w regulatorze prawa Webera-Fechnera, które wyraża relację pomiędzy fizyczną miarą bodźca a reakcją układu biologicznego. Dotyczy ono reakcji na bodźce zmysłów człowieka. Jest to prawo fenomenologiczne będące wynikiem wielu obserwacji praktycznych i znajdujące wiele zastosowań technicznych m. in. w technologii haptic [4]. Według tego prawa jeśli 8 porównywane są wielkości bodźców, na percepcję człowieka oddziałuje nie arytmetyczna różnica między nimi, lecz stosunek porównywanych wielkości. Wykazano, że stosunek najmniejszej zauważalnej różnicy między bodźcami (B0) do absolutnej wielkości bodźca (B) ma wartość stałą. W roku 1860 zależność Webera została zmodyfikowana przez Fechnera, który zaproponował stosowanie zależności logarytmicznej: w k ln B B0 (7) Wielkość subiektywnego odczucia gdzie: w - reakcja układu biologicznego (wrażenie zmysłowe), B - natężenie danego bodźca, siła bodźca wywołującego wrażenie o intensywności w, B0 - wartość początkowa natężenia danego bodźca, siła najsłabszego wyczuwalnego bodźca (bodźca progowego), ln - logarytm naturalny. Zgodnie z tą zależnością można przyjąć, że przy małych wartościach sygnału będzie odczuwany nawet niewielki jego wzrost, jednak przy dużym sygnale, aby odczuć różnicę potrzebny 5 4,5 jest o wiele większy wzrost amplitudy. Sytuację tę 4 dobrze obrazuje wykres na rys. 12. Pokazany jest 3,5 3 na nim też przybliżony kształt, jaki powinna mieć K 2,5 funkcja realizowana przez regulator. Funkcja 2 regulatora Rozpatrywana jest też zmiana konstrukcji 1,5 1 manipulatora i zastosowanie dwóch czujników siły, 0,5 zamontowanych przy każdym z siłowników. 0 wielkości 60 mierzonej80 0 20Przyrost 40 100 Rozwiązanie takie znacznie uprościłoby algorytm Rys. 12. Logarytmiczna sterowania hamulcami MR dżojstika zmniejszając charakterystyka odczucia liczbę obliczeń, jakie muszą być wykonywane, a to subiektywnego wpłynęłoby na poprawę szybkości działania całego układu. Jest to ważne, ponieważ w przyszłości układ ten będzie sterowany bezprzewodowo. LITERATURA [1] Milecki A., Ławniczak A., Ciecze elektro- i magnetoreologiczne oraz ich zastosowania w technice, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań 1999. [2] Milecki, A., Myszkowski A., Chciuk M.,: Applications of magnetorheological brakes in manual control of lifting devices and manipulators, 11th International Conference on Electrorheological Fluids and Magnetorheological Suspensions, Dresden 2008. [3] http://www.lord.com [4] Hinterseer P. and Steinbach E., “A psychophysically motivated compression approach for 3d haptic data,” in Proc. of the IEEE Haptics Symposium, Alexandria, VA, USA, March 2006, pp. 35–41. Praca naukowa finansowana ze środków na naukę w latach 2010-2012 jako projekt badawczy pt. "Zastosowanie metod sztucznej inteligencji do nadzorowania pracy urządzeń mechatronicznych z napędami elektrohydraulicznymi sterowanymi bezprzewodowo". Paweł Bachman jest stypendystą w ramach Poddziałania 8.2.2 „Regionalne Strategie Innowacji”, Działania 8.2 „Transfer wiedzy”, Priorytetu VIII „Regionalne Kadry Gospodarki” Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego Unii Europejskiej i z budżetu państwa. 9