2011_02_23 Projekt nowelizacji IKE UPDOF
Transkrypt
2011_02_23 Projekt nowelizacji IKE UPDOF
(Załącznik nr 2) Projekt z dnia 23 lutego 2011 r. Propozycje IZFiA odnośnie zmian do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o indywidualnych kontach emerytalnych Założenia ogólne: Propozycja dotyczy wprowadzenia do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nowej ulgi związanej z wpłatami dokonywanymi przez podatników na ich indywidualne konta emerytalne (zwane dalej "IKE") zgodnie z przepisami ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych (Dz. U. z 2004 r., Nr 116, poz. 1205 ze zmianami). Ulga będzie polegać na możliwości odliczenia od dochodu do opodatkowania kwot wpłaconych na IKE w roku podatkowym, w kwocie nie wyższej niż określona w ustawie o IKE, do wysokości nie wyższej niż 2 % podstawy opodatkowania w 2011 r., 3% w latach 2012 – 2016 oraz docelowo 4% podstawy opodatkowania w roku 2017 i w latach następnych. Jednocześnie zostanie zachowany dotychczasowy sposób ustawowego limitowania wpłat na IKE, tj. ograniczenie maksymalnej wielkości wpłat do trzykrotności prognozowanego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia co oznacza, że w przyszłości nie zwiększy się zakładana przez ustawodawcę kwota przyszłych wypłat z IKE zwolnionych od podatku dochodowego. W zakresie ustawy o indywidualnych kontach emerytalnych projekt założeń dotyczy wprowadzenia zmian mających na celu wyeliminowanie możliwości dokonywania zwrotów częściowych z IKE oraz wydłużenia czasu, w którym dystrybutor IKE będzie uprawniony do nałożenia na osobę dokonującą wpłat do IKE dodatkowej opłaty w przypadku wcześniejszego wycofania środków z IKE. Zakres proponowanych zmian (przepisy merytoryczne): W odniesieniu do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zasadnicza zmiana dotyczy art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym osób prawnych i rozszerzenia katalogu kwot podlegających odliczeniu od dochodu o wpłaty na IKE przez dodatnie nowego punktu 2b w brzmieniu "wpłat dokonanych przez podatnika w roku podatkowym na indywidualne konto emerytalne określonych w ustawie z dnia 20 1 Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com) kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych, do wysokości określonej w tej ustawie". Podobna zmiana powinna zostać dokonana w art. 30c ust. 2 ustawy w odniesieniu do podatników opodatkowanych 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych (tzw. liniowym), stwarzając możliwość odliczania od podstawy opodatkowania nie tylko składek na ubezpieczenie społeczne (I i II filar) – jak ma miejsce dotychczas, ale również wpłat na IKE. Nowe przepisy w art. 26 i art. 30c stanowiłby, że łączna kwota odliczeń z tytułu wpłat na IKE nie może przekroczyć w roku podatkowym kwoty stanowiącej 2% dochodu. Przepisy przejściowe do ustawy nowelizującej będą określać limitu odliczeń i jego wzrost w latach 2014 - 2016 do 3%, a docelowo - do 4% w 2017 roku. Kwota odliczeń, o których mowa w nowych przepisach art. 26 ust. 1 pkt 2b i art. 30c ust. 2, przekraczająca kwotę dochodu, o którym mowa w ust. 1, może być odliczona od dochodu uzyskanego w najbliższych kolejno po sobie następujących 5 latach podatkowych. Podobnie jak ma to miejsce w przypadku dotychczas istniejących odliczeń od dochodu, małżonkowie opodatkowujący się łącznie oraz osoby samotnie wychowujące dzieci mogłyby skorzystać z możliwości odrębnego odliczenia od sumy swoich dochodów wpłat na IKE dokonanych w roku podatkowym przez każdego z małżonków albo przez osobę samotnie wychowującą dziecko (w tym ostatnim przypadku na własne IKE oraz na IKE dziecka, które ukończyło 16 lat). W odniesieniu do ustawy o indywidualnych kontach emerytalnych, zasadnicza zmiana polegałaby na usunięciu z art. 37 dotychczasowego ust. 1a i 11, który przewiduje dokonywanie częściowych zwrotów i wprowadzenie w ust. 9 przepisu, zgodnie z którym, przedmiotem zwrotu może być wyłącznie całość środków zgromadzonych na IKE, a w przypadku gdy oszczędzający gromadzi środki na podstawie umów zawartych z różnymi funduszami inwestycyjnymi, zarządzanymi przez to samo towarzystwo, przedmiotem zwrotu jest całość środków zgromadzonych w tych funduszach. W konsekwencji, przepis art. 15, zgodnie z którym możliwe jest ustanowienie zastawu na środkach zgromadzonych na IKE, zaś zaspokojenie wierzyciela z tych środków oznacza zwrot, powinien być uzupełniony o ust. 2, zgodnie z którym zaspokojenie wierzytelności zabezpieczonej zastawem ze środków zgromadzonych na IKE powoduje, że środki pozostałe na IKE są przekazywane oszczędzającemu w formie zwrotu. Zważywszy na możliwość dokonania całkowitego zwrotu środków z IKE przez podatników, którzy skorzystali z ulgi podatkowej, do ustawy zostanie wprowadzona regulacja nakładająca obowiązek skorygowania podstawy opodatkowania i zapłacenia zaległego podatku wraz z odsetkami. Z uwagi na 2 Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com) termin przedawnienia zobowiązań podatkowych taka regulacja może dotyczyć tylko zwrotów dokonywanych w terminie 6 lat od dokonania wpłaty na IKE będącej podstawą do skorzystania z ulgi podatkowej. Odsetki będą naliczane od następnego dnia po dniu, w którym podatnik skorzystał z ulgi. W konsekwencji, przepisy art. 2 pkt 15a, art. 21 ust. 2 pkt 5a oraz art. 22 ust. 3 pkt 5a powinny ulec skreśleniu jako odnoszące się wyłącznie do zwrotu częściowego, zaś przepisy art. 1, art. 9 w ust. 1 pkt 7, art. 15 ust. 1, art. 33, tytuł rozdziału 7 i art. 38 ust. 1 powinny zostać zmienione poprzez wykreślenie z ich treści pojawiających się odniesień do częściowego zwrotu. Na instytucje finansowe prowadzące IKE zostanie nałożony obowiązek poinformowania właściwego organu podatkowego o dokonanym zwrocie środków z IKE. Ponadto zmianie uległby art. 39 ust. 1 ustawy o indywidualnych kontach emerytalnych, który przewidywałby, iż umowa zawarta z instytucją finansową może ustanawiać termin, nie dłuższy niż 36 miesięcy, licząc od dnia zawarcia umowy, w którym dokonanie wypłaty, wypłaty transferowej lub zwrotu wiąże się z koniecznością poniesienia przez oszczędzającego dodatkowej opłaty, której wysokość instytucja finansowa określi w umowie. Dodatkową konsekwencją skreślenia możliwości dokonywania zwrotów częściowych z IKE jest dokonanie w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych zmian, polegających na usunięciu pojawiających się w niej odwołań do zwrotu częściowego. W związku z tym, zmianie winien ulec art. 30a, gdzie w ust. 1 pkt 10 należy wskazać, iż od dochodu oszczędzającego na indywidualnym koncie emerytalnym z tytułu zwrotu, w rozumieniu przepisów o indywidualnych kontach emerytalnych, środków zgromadzonych na tym koncie. Pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy. W konsekwencji uchylone zostaną przepisy art. 30a ust. 8a – 8d ustawy. Zmianie powinien ulec także ust. 8 omawianego przepisu, tak, aby wskazywał on, iż dochodem, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 10, jest różnica między kwotą stanowiącą wartość środków zgromadzonych na indywidualnym koncie emerytalnym a sumą wpłat na indywidualne konto emerytalne. Dochodu tego nie pomniejsza się o straty z kapitałów pieniężnych i praw majątkowych poniesionych w roku podatkowym oraz w latach poprzednich. Uzasadnienie: W interesie gospodarki kraju, a przede wszystkim beneficjentów systemu zabezpieczenia emerytalnego, leży stworzenie warunków prawnych, zwłaszcza fiskalnych, pozwalających na wprowadzenie dodatkowych zachęt do gromadzenia oszczędności przez obywateli w dłuższej perspektywie czasu, szczególnie z myślą o zapewnieniu dodatkowych środków na czas po zakończeniu aktywności zawodowej. 3 Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com) Obecna konstrukcja systemu emerytalnego w Polsce zakłada, że obywatele oszczędzają na swoja emeryturę w ramach trzech filarów. Pierwszy i drugi filar (ZUS i OFE) są obligatoryjną formą oszczędzania, z kolei w ramach trzeciego filaru (IKE) odkładanie na emeryturę jest dobrowolne. Między innymi ze względu na dobrowolność uczestnictwa w IKE, oraz istniejące ramy prawne, przedłożona propozycja zakłada wprowadzenie prawa do dodatkowej ulgi polegającej na możliwości odliczenia od dochodu do opodatkowania kwot wpłaconych na IKE w danym roku podatkowym. Taka możliwość skorzystania z ulgi jest prawem oszczędzającego, a nie obowiązkiem; od autonomicznej decyzji osoby oszczędzającej zależeć będzie, czy z tego prawa skorzysta czy też nie. Abstrahując od oczywistych różnic w oszczędzaniu w ramach form obligatoryjnych i dobrowolnych systemu zabezpieczeń emerytalnych, wiążących się także z odmiennym reżimem odpowiedzialności Państwa za ich prowadzenie, za wprowadzeniem proponowanych zachęt właśnie w ramach IKE, przemawia fakt, iż forma ta oparta jest na sprawnie funkcjonującej infrastrukturze prawnej i administracyjnej, oraz z punktu widzenia makroekonomicznego, zawiera znaczny potencjał lokacyjny. Oszczędzanie w ramach IKE to także różnorodność oferowanych produktów. W ramach IKE oszczędzający może skorzystać z szerokiego wachlarza dostępnych ofert. IKE prowadzone są przez banki, zakłady ubezpieczeń, fundusze inwestycyjne oraz domy maklerskie, których działalność, również w tym obszarze nadzorowana jest przez Komisję Nadzoru Finansowego. Z względu, na skalę oferowanych produktów oraz ich wartość w poszczególnych segmentach, zapewniona jest wysoka konkurencja na rynku instytucji oferujących IKE, co z punktu widzenia klienta oraz możliwości i swobody wyboru oferty, jest istotnym atutem. Reasumując wskazane powyżej argumenty, należy wskazać, iż: wprowadzenie proponowanej ulgi podatkowej w ramach IKE spójne jest z ogólną koncepcją trzy-filarowego systemu zabezpieczenia emerytalnego, gdzie filar trzeci związany jest z formami dobrowolnego oszczędzania; istniejąca infrastruktura prawna zapewnia szczelność podatkową systemu i jednocześnie rozwiązuje ewentualne problemy dziedziczenia środków zgromadzonych na IKE; istniejąca infrastruktura organizacyjna, w szczególności funkcjonująca sieć dystrybucji pozwala klientom na łatwe dotarcie do instytucji oferujących IKE, system nadzoru nad instytucjami prowadzącymi IKE, w tym nadzór nad świadczeniem przez te instytucje usługami, wpływa na bezpieczeństwo i przejrzystość procesu oszczędzania, szczególnie w związku z obowiązkiem stosowania się tych instytucji do wytycznych dyrektywy 4 Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com) MIFID (ograniczanie ryzyka misselingu, możliwość dotarcia z informacją bezpośrednio do klienta, ewentualne procedowanie skarg klientów); ograniczenie proponowanej ulgi podatkowej do IKE nie dyskryminuje żadnej formy i instytucji finansowej, jednocześnie pozwala, aby to mechanizmy rynkowe decydowały o wyborze odpowiedniej formy produktu adekwatnej do oczekiwań klientów oraz zapewnia dostęp do szerokiej gamy produktów o różnym stopniu ryzyka inwestycyjnego i oczekiwanej stopie zwrotu (od lokat bankowych, poprzez polisy ubezpieczeniowe i jednostki uczestnictwa, do inwestowania samodzielnie w instrumenty finansowe); wprowadzenie proponowanej ulgi podatkowej w ramach IKE stanowić będzie silną zachętą o charakterze ekonomicznym, promującą indywidualne oszczędzanie na emeryturę1; realne korzyści majątkowe dla oszczędzających odczuwalne będą w każdym roku podatkowym 2. w ramach IKE, Przewidywane skutki finansowe: Szacuje się, że wprowadzenie od 2011 r. możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania wpłat na IKE spowoduje - zmniejszenie dochodów sektora finansów publicznych (budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego) z podatku dochodowego od osób fizycznych – w zależności od liczby podatników korzystających z ulgi – od ok. 50 milionów złotych (przy założeniu, że z ulgi skorzysta 2,5% podatników) do ok. 550 milionów złotych (przy założeniu, że z ulgi skorzysta 25% podatników). Jednocześnie szacuje się, że w latach następnych wprowadzenie możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania wpłat na IKE spowoduje zmniejszenie dochodów sektora finansów publicznych (budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego) z podatku dochodowego od osób fizycznych – w zależności od liczby podatników korzystających z ulgi: a) w 2012 roku (ulga w wysokości 3% podstawy opodatkowania) - od ok. 90 milionów złotych (przy założeniu, że z ulgi skorzysta 2,5% podatników) do ok. 850 milionów złotych (przy założeniu, że z ulgi skorzysta 25% podatników)3; 1 2 3 W opinii niektórych publicystów oszczędzanie indywidualne, na cele emerytalne to mało popularna strategia. Jak zauważają, oszczędzanie na własny rachunek wzmacnia również poczucie pozostawienia niewydolnemu systemowi państwowemu drugoplanową rolę. Brak zaufania w kwestii stabilności systemu emerytalnego może sprawić, iż oszczędzanie w sposób indywidualny stanie się koniecznością. Szacowane kwoty korzyści dla oszczędzającego w ramach IKE w poszczególnych latach oszczędzania, przedstawione są w załączonym opracowaniu: „Jakie kwoty uzyskamy z inwestycji w IKE przy zachęcie w postaci odliczenia wpłaty od podstawy opodatkowania”. Szczegółowe dane na temat szacunkowych kosztów budżetowych związanych z wprowadzeniem ulgi podatkowej, znajdują się w załączonym opracowaniu: „Szacunek wpływu ulg podatkowych z tytułu składek w III filarze na dochody budżetu Państwa”. 5 Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com) b) w 2013 roku (ulga w wysokości 3% podstawy opodatkowania) - od ok. 90 milionów złotych (przy założeniu, że z ulgi skorzysta 2,5% podatników) do ok. 890 milionów złotych (przy założeniu, że z ulgi skorzysta 25% podatników); c) w 2014 roku (ulga w wysokości 3% podstawy opodatkowania) - od ok. 90 milionów złotych (przy założeniu, że z ulgi skorzysta 2,5% podatników) do ok. 920 milionów złotych (przy założeniu, że z ulgi skorzysta 25% podatników); d) w 2015 roku (ulga w wysokości 3% podstawy opodatkowania) - od ok. 100 milionów złotych (przy założeniu, że z ulgi skorzysta 2,5% podatników) do ok. 960 milionów złotych (przy założeniu, że z ulgi skorzysta 25% podatników); e) w 2016 roku (ulga w wysokości 3% podstawy opodatkowania) - od ok. 100 milionów złotych (przy założeniu, że z ulgi skorzysta 2,5% podatników) do ok. 1 miliarda złotych (przy założeniu, że z ulgi skorzysta 25% podatników); f) w 2017 roku (ulga w docelowej wysokości 4% podstawy opodatkowania) od ok. 140 milionów złotych (przy założeniu, że z ulgi skorzysta 2,5% podatników) do ok. 1 miliarda 390 milionów złotych (przy założeniu, że z ulgi skorzysta 25% podatników). Szacunek skutków budżetowych został oparty na poniższych założeniach: 1) łączna podstawa opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych w 2009 wynosiła ok. 550 mld zł. Konsekwentnie założono wzrost tej podstawy nominalnie o 4% w każdym roku (rok 2011 – 595 mld zł), jako sumy oczekiwanej inflacji 2,5% i realnego wzrostu dochodów o 1,5%; 2) limit odpisu wpłat na IKE od podstawy opodatkowania będzie wynosił 2% w 2011 r., 3% w latach 2012 – 2016, 4% w 2017 r. i w latach następnych; 3) średnia stawka, według której płacą podatek osoby, które skorzystają z ulgi, została policzona przy założeniu, że wśród osób płacących podatki wg. stawki 32% odpisy będą 3 razy bardziej popularne niż w grupie podatników ze stawka krańcową 18%; 5) obciążenie podatkowe budżetu policzono jako iloczyn stopnia penetracji, bazy podatku PIT, maksymalnego odpisu w danym roku i średniej ważonej krańcowej stawki podatku płaconej przez osoby korzystające z ulgi 6) każda uprawniona osoba, tj. dokonująca wpłat na IKE, skorzysta z ulgi podatkowej. 6 Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com) Przy ocenie wpływu ulg podatkowych na dochody budżetu Państwa z tytułu składek w III filarze ubezpieczeń emerytalnych, uwzględniono przykłady z rynków zagranicznych, w ramach których, w analogicznej uwarunkowaniach, zastosowano podobne rozwiązania z uwzględnieniem efektu ulg podatkowych. 1. Węgry: Kontekst: W połowie dekady Węgry posiadały system trój-filarowy, z relatywnie dobrze rozwiniętym III filarem w formie zbliżonej do polskich PPE. Indywidualne, dobrowolne rachunki inwestycyjne (NYESZ) zostały wprowadzone reformą z 2006 r. Subskrybenci do NYESZ filaru uzyskali ulgę podatkową dla 30% środków wpłaconych na indywidualny rachunek. Maksymalna wartość ulgi wynosi ok. 380 euro. Dochód z inwestycji kapitałowych na giełdzie jest zwolniony z podatku począwszy od 2007 r. Penetracja (w stosunku do liczby osób w wieku produkcyjnym): 2006 - 0,4%, 2007 - 1,2%, 2008 - 2,4%4. 2. Niemcy: Kontekst: Model bez obowiązkowego II filara, za to z rozpowszechnionymi dobrowolnymi programami pracowniczymi. Typowe rozwiązanie trzeciofilarowe (Riester-Rente) zostało wprowadzone reformą w roku 2001. Możliwość odpisania od podatku wpłacanych składek ubezpieczeniowych typowo do limitu 2 400 euro na osobę; dodatkowo istnieje subwencja państwowa (154 euro). Penetracja: 2002 - 6,3%, 2003 - 7,1%, 2004 - 7,7%, 2005 - 10,3%, 2006 14,7%, 2007 - 19,9%, 2008 - 22,3%5. 3. Finlandia: Kontekst: Pierwszy filar o rozbudowanym charakterze, pełniący częściowo rolę II filara z innych krajów. W celu zwiększenia penetracji rozwiązań dobrowolnych, w 2005 roku rząd fiński znacząco zmodyfikował zasady opodatkowania, m.in. wprowadził ulgę podatkową dla wpłacanych składek. Limit odpisu składki wynosi 5 000 euro (pracownicy) lub 8 500 euro (pracodawcy). Wypłata środków z funduszu jest opodatkowana. Penetracja: 2005 (stan wyjściowy) - 14,6%, 2006 - 16,6%, 2007 - 18,3%, 2008 - 19,4%6. Za stanowiskiem, wskazującym na niewielkie obciążenie budżetu Państwa z tytułu ulg podatkowych od składek w III filarze, przemawiają także wyniki raportów i badań przeprowadzonych przez niezależne instytucje badawcze, w zakresie struktury oszczędności polskiego społeczeństwa. Zgodnie z raportem Fundacji Kronenberga z 14 stycznia 2010 r.: 60% Polaków nie ma 4 Źródło: Analizy banków węgierskich (m.in. Takarekbank). Źródło: niemiecki Instytut Ubezpieczeń Emerytalnych (Deutsche Institut für Altersvorsorge). 6 Źródło: fiński Urząd Nadzoru Finansowego (Finanssivalvonta). 5 7 Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com) oszczędności, przy 28%, które taki oszczędności posiada. Badanie CBOS z marca 2010 wskazuje, że 34% Polaków oszczędza, a 63% nie. Z kolei w oparciu o badanie CBOS, przeprowadzone na zlecenie IZFiA w maju 2010 r. o strukturę oszczędzania na emeryturę: 55% badanych nie oszczędza i nie planuje, 21% badanych nie oszczędza, ale planuje, a jedynie 13% oszczędza na emeryturę. 8 Create PDF files without this message by purchasing novaPDF printer (http://www.novapdf.com)