Książka na luty 2014
Transkrypt
Książka na luty 2014
Pani pachnie jak tuberozy. To nastraja i to podnieca. A ja lubię zapach narkozy, A najbardziej – gdy jest kobieca. (Julian Tuwim) Hoffmann Beata, Perfumy : uwarunkowania kulturowo-społeczne, Kraków, „Impuls”, 2013. sygn. 89401 WOŃ JEST SZCZEGÓLNIE ZWIĄZANA ZE ŚWIATEM SZTUK PLASTYCZNYCH DZIĘKI PERFUMOM I ZAPACHOWYM WODOM. Niezależnie od tego, czy pierwsze pachnidła miały maskować naturalną woń człowieka, czy też służyć podnoszeniu jego atrakcyjności, ich wynalezienie umożliwiło przynajmniej w pewnym stopniu bycie kimś, kim chciałoby się być. Perfumy czy pachnące wody tworzą obraz jednostki w takim samym stopniu, jak czyni to fryzura, makijaż czy ubiór. Tym samym zapach staje się nośnikiem wielu cennych informacji, jakie trafiają do (pod)świadomości odbiorcy. Odpowiednio dobrane kompozycje zapachowe mogą wpłynąć na zmianę relacji między ludźmi, mogą też poprawić wizerunek przyjemnie pachnącej osoby. Pachnidła wykorzystywane są do komunikowania się z otoczeniem i przekazywania za pomocą języka zapachów ściśle określonych znaczeń. Woń staje się ważnym elementem poznawczym, a samo pachnidło umożliwia wyrażanie siebie. Zapach nie tylko kreuje, ale i przyczynia się do uzewnętrzniania tożsamości – współczesny człowiek jest tym, co jest modne, czym pachnie, a pachnie tym, co jest modne i stosowne do danej sytuacji. Wonna kompozycja wpływa na to, jak siebie postrzegamy, zwiększa poczucie własnej wartości, jak też wyobrażenie odbioru nas samych przez otoczenie. Zapach staje się więc naszą drugą skórą, będąc obok wieku, płci, stroju czy sposobu bycia, kolejnym elementem fasady osobistej. Wyprodukowanie dobrych perfum jest bez wątpienia procesem twórczym. Najważniejszym jego etapem jest skomponowanie wyjątkowej kompozycji zapachowej. O sukcesie decyduje jednak również dobranie interesującej nazwy oraz oryginalnego opakowania, które będzie przyciągać potencjalnego klienta swoim wyglądem. Obecnie kobieta nie kupuje nazwiska kreatora. Ona kupuje zapach, którym chce pachnieć. Monografia składa się z dwóch części: pierwsza jest poświęcona Zapachowi i jego społecznym aspektom, druga – zasadniczą – dotyczy Perfum (i wód zapachowych). Książkę rozpoczynają rozważania nad rolą zmysłu powonienia w życiu człowieka, a kończą spostrzeżenia dotyczące znaczenia pachnideł w życiu jednostek, grup społecznych i w kulturze. Zamiarem Autorki było pokazanie, że mały flakonik wypełniony pachnącym płynem jest kluczowym elementem kultury człowieka.