Personel medyczny

Personel medyczny
Wraz z upływem czasu narasta niepewność personelu medycznego o swoje miejsca pracy. Na
chwilę obecną są możliwe dwa rozwiązania.
Pierwsze, to założenie na terenie domu pomocy społecznej niepublicznego zakładu opieki
zdrowotnej (NZOZ), który kontraktowałby usługi w Narodowym Funduszu Zdrowia i
świadczyłby je w domu pomocy społecznej. Ten NZOZ mógłby przejąć cały lub cześć
personelu medycznego domu. W tym przypadku muszą by spełnione wszystkie wymogi
formalne dotyczące rejestracji tego typu placówki. NZOZ byłby odrębną jednostką
organizacyjną.
Drugi sposób, to usługa pielęgniarek środowiskowych. Mieszkańcy, którzy mieszczą się w
skali BARTEL powinni być objęci usługą pielęgniarki środowiskowej. Pielęgniarki z domu
pomocy które posiadają kurs pielęgniarki środowiskowej, mogą założyć odrębną strukturę
organizacyjną i na mocy kontraktu z NFZ, mogą świadczyć usługi dla mieszkańców domu
pomocy w ramach swojej działalności gospodarczej. Ten jednak sposób podobnie jak
poprzedni wymaga założenia i prowadzenia odrębnej jednostki – instytucji. Trzeba jednak
mieć na uwadze to, że nie wszyscy mieszkańcy dps którzy wymagają całodobowej opieki
pielęgniarskiej mieszczą się w skali BARTEL. Kto więc będzie się nimi zajmował? Należy
też pamiętać, iż pielęgniarka środowiskowa może pracować od poniedziałku do piątku od
godz. 7oo do godz. 18 oo i może mieć jedynie od 3 do 8 mieszkańców. Powstaje kolejne
pytanie, kto będzie się zajmował również tymi mieszkańcami ze skali BARTEL po godzinie
18 i we wszystkie soboty i dni świąteczne?
Rozwiązanie wydaje się być proste. Aby pozostać w zgodzie z prawem, trzeba zapewnić
mieszkańcom te usługi medyczne, które gwarantuje NFZ. Czyli, zorganizować opiekę
pielęgnacyjną nad mieszkańcami w skali BARTEL przez pielęgniarki środowiskowe.
Pozostałymi mieszkańcami oraz w soboty, święta i w nocy mieszkańcami ze skali BARTEL,
w ramach ponadstandardowej opieki medycznej na mocy art. 58 pkt. 4 ustawy o pomocy
społecznej, mogą opiekować się pielęgniarki zatrudnione przez dom pomocy społecznej.
Należy jednak pamiętać, iż nie bez znaczenia jest kwestia wynagradzania. Pielęgniarki z dps
wielokrotnie domagały się podwyżek płac do poziomu pielęgniarek zatrudnionych w służbie
zdrowia. Jeżeli pozostaną na etacie dps ich płace raczej w niewielkim stopniu będą ulegały
poprawie. Pracując w ramach działalności gospodarczej jako pielęgniarka środowiskowa mają
możliwość zarobienia do 5 tys. zł. Wynika to z tego, że każda pielęgniarka środowiskowa
może, albo nawet powinna wypracować maksymalnie 5000 punktów. W chwili obecnej każdy
punkt jest wyceniony na 1 zł. Pracując w ramach działalności gospodarczej przestaje być
pracownikiem, a staje się pracodawcą. W związku z tym pozbywa się kilku podstawowych
uprawnień wynikających z Kodeksu Pracy.
O wiele trudniejszą sytuacją jest zatrudnienie w dps rehabilitantów. Ich usługa jest tak nisko
wyceniona przez NFZ, że nawet jednostki służby zdrowia zrezygnowały z jej świadczenia.
Poszczególne procedury są wyceniane na poziomie kilkunastu, kilkudziesięciu groszy. O
potrzebie ich zatrudniania nie powinno się w ogóle dyskutować. Ich rola jest ogromna z
nieocenionym pożytkiem dla mieszkańców. Aby stan mieszkańców szczególnie leżących nie
pogarszał się, dyrektorzy domów pomocy powinny zrobić wszystko, aby rehabilitanci
pozostali zatrudnieni w dps na mocy wcześniej cytowanego artykułu ustawy o pomocy
społecznej.
Decyzja o sposobie rozwiązania problemu zatrudnienia personelu medycznego w domach
pomocy społecznej należy do samych zainteresowanych oraz dyrektorów domów pomocy
społecznej. Należy jednak pamiętać o mieszkańcu, aby w trosce o jego dobro nie został
skrzywdzony i pozbawiony poczucia bezpieczeństwa.