Charakterystyka miasta

CHARAKTERYSTYKA m. LIDZBARK WARMIŃSKI
Ukształtowanie powierzchni.
Lidzbark Warmiński połoŜony jest na pograniczu Niziny Sępopolskiej i Pojezierza Olsztyńskiego.
W pobliŜu przebiega teŜ granica Wzniesień Górowskich. Znajduje to odzwierciedlenie w
zróŜnicowaniu geomorfologicznym obszarów w rejonie miasta.
Na południe i wschód od miejscowości rozciąga się wysoczyzna morenowa pagórkowata,
połoŜona na wysokości 80-130m npm. Rzeźba terenu jest bardzo urozmaicona z licznymi
wzniesieniami i obniŜeniami terenu. NajwyŜsze wzniesienia znajdują się na południe od miasta. Jest to
wzgórze z parkiem miejskim (około 127m npm) i wzgórze z trasami narciarskimi (około 132m
npm).Spadki terenu na zboczach są przewaŜnie
znaczne, rzędu 10-20%,a nierzadko 20-30%.Pomiędzy wzgórzami występują dość rozległe obniŜenia
powytopiskowe o podmokłym dnie.
Od południa, w poprzek pasa moren czołowych przepływa rzeka Symsarna. Od Dębowa
rzeka wcina się głęboko w teren tworząc malowniczy przełom poprzez wał moreny czołowej.
Głębokość wcięcia przekracza 30m,a róŜnica wysokości szczytów wzgórz dochodzi do około
60m.
Obszar po północnej stronie miasta to płaska lokalnie falista wysoczyzna morenowa. Powierzchnia
jej zawiera się na wysokości 80-90m npm. W obrębie tej jednostki występują rozległe obniŜenia o
płaskim dnie.
Lasy.
Lasy zajmują stosunkowo mały procent powierzchni miasta. PołoŜona na północ od miasta
wysoczyzna morenowa jest praktycznie pozbawiona lasów, nie licząc niewielkiego uroczyska na
siedlisku Lasu wilgotnego. W obrębie pagórkowatej wysoczyzny morenowej kompleksy leśne zalegają
„wyspowo”, głównie w obrębie szczytowych partii wzgórz, a takŜe w dolinie Symsarny PrzewaŜają
siedliska Lasu mieszanego świeŜego. Drzewostany charakteryzują się duŜym zróŜnicowaniem
gatunkowym, podobnie jak roślinność runa i podszytu. Lasy porastające strome zbocza dolin
rzecznych i takŜe w obrębie wzgórz czołowo-morenowych, spełniają funkcję glebochronną. W
zagłębieniach i obniŜeniach terenu oraz w dolinach rzecznych rosną lasy na siedliskach wilgotnych,
podmokłych i bagiennych. Charakteryzują się one znaczną wilgotnością podłoŜa.
Wody.
Na terenie miasta zaopatrzenie w wodę pitną opiera się na trzech głównych ujęciach:
dwóch miejskich ( przy ul. Dąbrowskiego i Kalinowskiego) i ujęciu w mleczarni. W kaŜdym z nich
ujmowane są poziomy wodonośne czwartorzędowe (zalegające na głębokości kilkudziesięciu
metrów),jak i głębsze trzeciorzędowe(występujące na głębokościach od 80 do ponad200m).Poziomy
trzeciorzędowe są bardziej zasobne. Na ujęciu przy ul. Dąbrowskiego zatwierdzone zasoby poziomu
trzeciorzędowego wynoszą 240m3\godz.,a z formacji czwartorzędowej -50m3\godz.Na ujęciu przy ul.
Kalinowskiego ujmowany jest poziom czwartorzędowy-trzeciorzędowy nie rozdzielony o
zatwierdzonych zasobach 450m3\godz. Zatwierdzone zasoby ujęcia w mleczarni
wynoszą:54m3\godz.-z poziomu czwartorzędowego i 153m3\godz.-z poziomu trzeciorzędowego.
Trzeciorzędowe poziomy wodonośne są dobrze chronione w sposób naturalny przed
zanieczyszczeniami z powierzchni terenu. Natomiast jeśli chodzi o poziomy czwartorzędowe
sytuacja pod tym względem jest zróŜnicowana. Dotyczy to szczególnie pasma terenu z osadami
wodnolodowcowymi, ciągnącego się wzdłuŜ rzeki Łyny. Na tym terenie, na ujęciu w mleczarni
stwierdzono brak naturalnej izolacji od powierzchni terenu do ujętych warstw wodonośnych względnie
izolację słabą(o grubości nie przekraczającej 2m).
Ujmowane wody podziemne są dobrej lub średniej jakości. Z części studni woda moŜe być
uŜywana bez uzdatnienia. Z części wymaga nieskomplikowanego uzdatnienia polegającego głównie
na usunięciu nadmiaru Ŝelaza.
Grunty.
Miasto Lidzbark Warm. zajmuje obszar 1434,36 ha, który dzieli się na 12 obrębów geodezyjnych.
Powierzchnia poszczególnych obrębów geodezyjnych waha się w granicach od 43,4 ha do 451,8 ha.
Największy obszar w mieście bo około 31,6 % wszystkich gruntów zajmują grunty komunalne. Są to
grunty komunalne w zarządzie, grunty komunalne w wieczystym uŜytkowaniu, grunty komunalne pod
zabudowę i inne komunalne nie gospodarstwa rolne.
We władaniu ANR znajduje się 10,1% obszaru miasta. Są to grunty dzierŜawione przez osobę
fizyczną jak równieŜ grunty w dyspozycji ZSRoln. Grunty państwowe zajmują 39,2%
wszystkich gruntów miasta. Są to grunty państwowe w zarządzie, grunty państwowe w wieczystym uŜytkowaniu, grunty państwowe pod zabudowę i inne państwowe nie gospodarstwa rolne.
We władaniu Administracji Lasów Państwowych znajduje się tylko 1,5% wszystkich gruntów
miasta. Grunty, dla których właścicielami są osoby fizyczne stanowią 10,6% całej powierzchni miasta.
Są to indywidualne gospodarstwa rolne jak i inne grunty indywidualne. Ogrody działkowe to 3.35%
powierzchni miasta. Drogi publiczne i inne tereny komunikacyjne stanowią 7,12%,a wody i rowy to
2,15% ogólnej powierzchni miasta Lidzbark Warm.
Mieszkalnictwo.
Zasoby mieszkaniowe w Lidzbarku Warm. szacuje się na około 1070 budynków mieszkalnych
,5470 mieszkań o łącznej powierzchni 294,7 tyś.m2.Zamieszkuje w nich
około 18,5 tyś. osób.
Struktura zasobów mieszkaniowych w\g okresu ich wybudowania jest następująca:
-ok.15%-mieszkań znajduje się w budynkach wybudowanych przed 1918 r.
-ok.17%-wybudowanych w latach 1918-1944
-ok. 18% wybudowanych w latach 1945-1970
-ok. 39% wybudowanych w latach 1971-1988
-ok. 11% wybudowanych w latach 1989-1998
Dominującą formę własności stanowią mieszkania spółdzielcze- ok.40%.Głównym rejonem ich
koncentracji jest osiedle „Kopernik” (680 mieszkań),a takŜe osiedla Grabowskiego, Kromera,
Legionów, ul. Warmińska, ul. Leśna oraz przy ul. Orneckiej.
Zasoby spółdzielcze znajdują się w dobrym stanie technicznym(zrealizowane po 1960r).
Zasoby komunalne stanowią ponad 33% ogółu mieszkań. Ponad 50% tych zasobów zostało
wybudowanych przed 1944r.Nie remontowane w okresie powojennym uległy dekapitalizacji.
Stan większości tych budynków jest średni. Wymagają one remontów i modernizacji w celu poprawy
stanu technicznego.
W zasobach mieszkaniowych prywatnych mieści się ok.16% mieszkań. Są to mieszkania
w domkach jednorodzinnych jak i wykupionych budynkach wielorodzinnych. Szacuje się, Ŝe
około 45% domków pochodzi z okresu przedwojennego, ich stan techniczny jest średni.
Zasoby zakładów pracy stanowią ok.10% ogółu mieszkań. Największą ilością mieszkań
dysponuje WAM,PKP, Szkoła Rolnicza. Rozmieszczone są w róŜnych punktach miasta. Stan
większości tych zasobów jest dobry.
W zabudowie miasta zdecydowanie dominuje zabudowa wielorodzinna, w której znajduje
się aŜ 84% mieszkań, a tylko 16% mieści się w zabudowie jednorodzinne.
Sieć drogowa.
Lidzbark Warm. połoŜony jest w północnej części województwa 48 km od Olsztyna przy drodze
krajowej nr 51 prowadzącej do międzynarodowego przejścia granicznego w Bezledach oddalonego od
miasta 43km.Miasto jest węzłem komunikacyjnym, w którym przecinają się drogi kategorii krajowej,
wojewódzkiej i gminnej, stanowiące układ komunikacyjny zewnętrzny. Drogi kategorii krajowej
przebiegające przez miasto to:
-droga znaczenia międzyregionalnego-granica państwa- Bartoszyce- Lidzbark Warm.- OlsztynOlsztynek;
-drogi znaczenia regionalnego- Pasłęk- Orneta- Lidzbark W.- Kiwity- Wozławki
- granica państwa- Górowo Ił.- Lidzbark Warm.
Drogi powiatowe przebiegają przez miasto następującymi ulicami:
ul.Polną- droga nr 1525N
ul.śytnią- droga nr 1533N
pozostałe drogi powiatowe włączają się do dróg kategorii krajowej poza granicami administracyjnymi
miasta.
Długość dróg:
- krajowe
-8,091km.
- powiatowe miejskie
-18,687 km.
w tym twarde
- 18,664 km.
w tym gruntowe
- lokalne miejskie
w tym twarde
w tym gruntowe
- 0,023 km.
- 10,621km.
- 8,801km.
- 1,820km.
Obiekty inŜynierskie:
Na obszarze miasta występują następujące obiekty inŜynierskie:
mosty:
-w ciągu ul.Olsztyńskiej most na rzece Łynie,jest on nie normatywny z uwagi na nośność;
-w ciągu ul.Orła Białego na rzece Symsarnie most jest nie normatywny z uwagi na nośność;
-w ciągu ul.Kard.Wyszyńskiego na rz.Symsarnie, nie zadawalający stan techniczny, wymaga
przebudowy w najbliŜszym czasie, ograniczenie ruchu do 5t.;
-w ciągu ul.Kopernika na rz.Łynie most nie normatywny z uwagi na parametry techniczne
i nośność,przewidziany do remontu, ograniczenie ruchu do 5t.;
-w ciągu pl.Młyńskiego most wyremontowany;
-w ciągu ul.Kalinowskiego na rz.Łynie most nienormatywny, zamknięty dla ruchu kołowego,
z uwagi na brak nośności dopuszczony tylko ruch pieszy.
wiadukty:
-w ciągu drogi 51 na ul.Bartoszyckiej na linii kolejowej Lidzbark Warm.-Czerwonka występuje
wiadukt,który z uwagi na skrajnię pionową jest nienormatywny (380cm);
-w ciągu drogi 511 na ul.Olsztyńskiej na linii kolejowej Lidzbark Warm.-Sągnity występuje
wiadukt,który z uwagi na skrajnię pionową jest nienormatywny (430cm);
-w ciągu ul.Kościuszki nad linią kolejową Lidzbark W.-Czerwonka wiadukt przewidziany do
remontu z uwagi na stan jezdni i chodników.
kładki dla pieszych:
-wzdłuŜ ul. Orła Białego na rzece Symsarnie;
- na rzece Łynie w ul. Zamkowej połączenie Placu Kościelnego z ul. Krasickiego;
- na rzece Łynie połączenie ul. Poniatowskiego z ul. Słowackiego;
- na rzece Łynie na przedłuŜeniu ul. Dantyszka prowadzącej do ul. Astronomów;
- na rzece Łynie łączący ul. Bartoszycką z osiedlem Astronomów.
Infrastruktura techniczna:
zaopatrzenie w wodę:
Ujęcie wody „Zachód”- jest to ujęcie wody zlokalizowane w zachodniej części miasta w rejonie ul.
Orneckiej,po obu stronach rzeki Łyny. Ujęcie składa się 5-ciu studni wierconych,
z których pracują 3,dwie stanowią rezerwę. PowyŜsze ujęcie obsługuje prawobrzeŜny obszar miasta.
Ujęcie wody „Północ”- jest to ujęcie zlokalizowane w północnej części miasta przy ul. Dąbrowskiego. Składa się z 5-ciu studni wierconych w tym jedna nieczynna nie podłączona. Studnie wiercone znajdują się po obu stronach ul. Dąbrowskiego. Ujęcie to zaopatruje w wodę lewobrzeŜny obszar miasta.
Zakładowe ujęcia wody:
Zakład mleczarski posiada ujęcie wody składające się z 4-ch studni w tym 3 głębokich. Sieć
wodociągowa zakładu sprzęŜona jest z siecią miejską i generalnie zakład czerpie wodę z sieci
miejskiej, natomiast ujęcie zakładowe stanowi ujęcie awaryjne.
Szpital miejski posiada ujęcie wody składające się z jednej studni wierconej stanowiącej awaryjne
ujęcie wody.
Sieć wodociągowa- jest to sieć znacznie wyeksploatowana i o małych średnicach. Natomiast
magistrala wodociągowa o 300 z ujęcia „Zachód” do rejonu Starego Miasta jest wystarczająca. W
północnej części miasta są magistrale wodociągowe o 300 i o 200 mm łączące ujęcie „Północ” z
osiedlem zabudowy wielorodzinnej „Kopernik”. Linia kolejowa PKP dzieli miasto na dwie części,
północną i południową. Obie części miasta są połączone w dwóch miejscach siecią podmagistralną o
150mm: przedłuŜenie ul. Dąbrowskiego 2xo150 mm, przejście pod wiaduktem w ul. Olsztyńskiej o150mm.
Miejsca szczególnie naraŜone na uszkodzenia ze względu na lokalizację:
- most rzeka Łyna w ciągu ul. Kalinowskiego;
- ul. Kolejowa w rejonie przepustu kolejowego;
- ul. Orła Białego, most na drodze krajowej.
Długość sieci wodociągowej:
-sieć magistralna-15.7 km
-sieć rozdzielcza-35,0 km
-przyłącza wodociągowe-16,2 km
W części południowej miasta w rejonie ul. Leśnej na wzgórzu znajduje się terenowy zbiornik wody o
pojemności V-300m3.Zbiornik ten wraz z hydrofornią wspomaga zasilanie os. śytnia.
Kanalizacja deszczowa - miasto posiada system krótkich odcinków kanalizacji deszczowej
odwadniających zwartą zabudowę miasta. Odbiornikiem wód opadowych z terenów miejskich jest
rzeka Łyna, która dzieli miasto na część północną i południową. Dodatkowym odbiornikiem wód
opadowych jest rz. Symsarna przepływająca w południowej części miasta i łącząca się z Łyną w
rejonie zamku.
Północna część miasta:
-kolektor o0,50 odwadnia tereny ujęcia wody i osiedla przy ul. Kalinowskiego oraz obejmuje
tereny poligonu.
-kolektor zbiorowy o 0,50 odwadnia tereny przy torach kolejowych oraz teren JW w kierunku ul.
Orneckiej z odprowadzeniem do rowu otwartego przecinającego ogrody działkowe przy ul. Orneckiej.
-osiedle XXX-lecia odwadniane jest trzema kanałami;
-centrum i Stare Miasto odwadniane jest kilkoma niezaleŜnymi kanałami;
-rejon ul. Dąbrowskiego i Polnej odwadniane są kanałem deszczowym o 0,8 i po przejściu
pod torami PKP do rowu otwartego z odprowadzeniem do rzeki Łyny;
-z osiedla „Kopernik” oraz ul. Warszawskiej kolektor o0,5 m odprowadza wody opadowe pod torami
PKP do rzeki Łyny.
Południowa część miasta:
-rejon ul. Wiejskiej odwadniany jest kilkoma kanałami o0,3;
-z-d mleczarski odprowadza wody deszczowe oraz oczyszczone ścieki przemysłowe kanałem
o0,4m do rzeki Łyny;
-os. śytnia odwadniane jest kolektorem biegnącym wzdłuŜ ul. Olsztyńskiej;
-rejon ul. Kopernika , Mazurskiej oraz Orła Białego odwadniny jest kilkoma niezaleŜnymi kanałami o 0,4;
-rejon ul Kanałowej i Warmińskiej odwadniany jest 3-ma kolektorami deszczowymi o 04m;
Generalnie na terenie całego miasta brak jest zainstalowanych łapaczy piasku na wylotach
kanalizacji deszczowej do odbiorników.
Kanalizacja sanitarna -miasto posiada rozbudowaną sieć kanalizacji sanitarnej nie obejmującej
jednakŜe całego miasta. Sieć główna składa się z dwóch kolektorów biegnących wzdłuŜ rzeki Łyny po
obu jej brzegach. W rejonie zamku łączyły się i wspólnym kolektorem przechodzącym pod rzeką Łyną
i ul. Kanałową odprowadzają ścieki na oczyszczalnię ścieków. Praca oczyszczalni ścieków
uwarunkowana jest od bezawaryjnej pracy przepompowni usytuowanych przy ul. Reja , Zamkowa,
Ornecka, Olsztyńska, Polna, oraz od szczelności głównych kanałów tłocznych (ciśnieniowych)
usytuowanych w rejonie ul.Orneckiej,Reja-Zamkowa-Wyszyńskiego-Kanałowa,OlsztyńskaPoniatowskiego-Wys.Bramy-Dębowa-Reja,Wiejska-Kopernika-Zamkowa-Reja,BartoszyckaWyszyńskiego-Kanałowa,śytnia-Olsztyńska-Kopernika-Zamkowa.
Miejsca szczególnie naraŜone na uszkodzenia lub zniszczenia to:
- połączenie pompowni „Reja” z pompownią „Zamkowa” przez kładkę nad rzeką Łyną;
- kolektor tłoczny i sieć grawitacyjna ul. Zamkowa, teren przy zabudowie ul. Orła BiałegoWyszyńskiego-Kanałowa z uwagi na bliskość mostów drogowych i całkowity brak skierowania
ścieków linią zastępczą stwarza duŜe prawdopodobieństwo skaŜenia rzek Łyna i Symsarna;- kolektor
stalowy DN osiedla Astronomów w miejscu przejścia pod torami kolejowymi do Kościuszki .Aktualna
długość sieci kanalizacji sanitarnej w mieście wynosi 20,2 km.
Gospodarka gazowa:
Miasto Lidzbark Warm. zaopatrywane jest w gaz przewodowy z gazociągu wysokiego ciśnienia
o150mm relacji Płońsk-Ciechanów -Olsztyn- Bartoszyce.
W części północnej miasta przebiega gazociąg w.c.o150mm i jest zlokalizowana stacja redukcyjna I
st. o przepustowości 1500m3\h.Ze stacji tej siecią średniego ciśnienia o150mm zaopatrywane jest w
gaz miasto. Na terenie miasta znajdują się 3 stacje redukcyjne II stopnia.
W stanie istniejącym jedynie część miasta jest włączona do sieci gazowej - brak w\w sieci:
- w centrum i na Starym Mieście;
- na części ul. Wiejskiej;
- w ul. Zamkowej, Kopernika częściowo Olsztyńskiej i Orneckiej.
Sieci przesyłowe w mieście są w gestii rozdzielni gazu.
Sieci gazowe na terenie miasta:
- niskiego ciśnienia - 10,6km;
- średniego ciśnienia -6,2km;
– przyłącza gazowe -2,8km (niskie ciśnienie),0,1km (średnie ciśnienie) tj.2 przyłącza na ul.
Dąbrowskiego.
Gospodarka cieplna:
Miasto zaopatrywane jest w ciepło z 19 kotłowni PEC nie licząc kotłowni indywidualnych.
Pozostałe kotłownie to lokalne i zakładowe, obsługujące poszczególne budynki mieszkalne i lokale
uŜyteczności publicznej oraz zakłady przemysłowe.
Kotłownie PEC są to kotłownie o zmodernizowanych jednostkach kotłowych na paliwo stałe
asortymentów miałowych, nie posiadające obecnie rezerwy mocy cieplnej. Ciepło rozprowadzane jest
do poszczególnych budynków za pomocą sieci cieplnych rozdzielczych , kanałowych.
Kotłownie lokalne i zakładowe wyposaŜone są w kotły stalowe ES-KA,Sś II G i UKS pracujące
na niskich parametrach wody, opalane węglem oraz w kotły Ŝeliwne KZ i ECA opalane koksem lub
mieszanką węglowo-koksową.
PowyŜsze kotłownie nie posiadają urządzeń odpylających.
Adres kotłowni
Astronomów 47
Moc
kotłowni
w MW
18
Grabowskiego 25
4,71
Rodzaj kotłowni
WR 2,5 zmodernizowane szt.2
WR 8
WCO 1 zmodernizowane szt.3
Łączna długość
sieci(m)
Średnica
(mm)
12537
50-300
1063
50-200