ZAZDROŚĆ O MŁODSZE RODZEŃSTWO

ZAZDROŚĆ O MŁODSZE RODZEŃSTWO
Pojawienie się dziecka w rodzinie to bardzo ważne wydarzenie, pełne
szczęścia i radości. Niestety nie wszyscy cieszą się równie mocno. Jeżeli niemowlę
nie jest pierwszym dzieckiem, jego brat lub siostra może czuć się zagubione, a nawet
złe na rodziców, że zafundowali mu „atrakcję” w postaci młodszego rodzeństwa.
Do tej pory koncentrowało bowiem na sobie uwagę całego otoczenia, znajdowało na
pierwszym planie. A tu nagle pojawia się, ktoś, kto odbiera mu cześć przywilejów.
U dzieci zazdrość pojawia się w naturalny sposób, wraz z ich rozwojem.
Najczęściej jest wynikiem lęku o miłość rodziców, dlatego rodzeństwo odbierane jest
przez nie jako „konkurencja". Starsze dziecko w dalszym ciągu chce zajmować
dominującą pozycję, bez dzielenia się miłością rodziców z kimkolwiek.
Znaczna różnica wieku między rodzeństwem nie eliminuje uczucia zazdrości,
dlatego ważne jest, aby pomóc starszemu dziecku poradzić sobie z tym trudnym dla
niego uczuciem.
Psycholog Zdzisława Hutorowicz, specjalizująca się w psychologii klinicznej
dziecka zaleca, aby poświęcać starszej latorośli dużo uwagi. Rodzice powinni wiec
tak planować czas, aby ich starsza pociecha czuła się wciąż ważna i kochana. Może
warto poprosić bliską osobę o opiekę nad niemowlęciem, a w tym czasie zająć sie
starszym dzieckiem, zapewnić je o swojej miłości i pozwolić by opowiadało o swoich
uczuciach do siostry czy brata.
Ponadto warto wyczulić całą rodzinę i znajomych na uczucia i potrzeby
starszego dziecka. Uświadomić im, że maluch może czuć się osamotniony, gdy każdy
odwiedzający będzie biegł prosto do łóżeczka, zupełnie go nie dostrzegając. Warto
zasugerować, aby najpierw przywitali się ze starszym dzieckiem i okazali mu
zainteresowanie.
Jeśli mimo okazywanej uwagi i miłości, uczucie zazdrości u dziecka okaże się
zbyt silne i zacznie ono używać w stosunku do młodszego brata lub siostry agresji,
rodzice nie powinni zgadzać się na takie zachowanie. Można potwierdzić, że
rozumiemy złość dziecka, ale należy podkreślić, że nie wolno robić krzywdy
młodszemu rodzeństwu . Pokazujmy, że nie dajemy dziecku przyzwolenia na takie
zachowania. Oczywiście nie należy karać dziecka i mówić mu, że jest niedobre,
gdyż wtedy oceniamy negatywnie dziecko a nie jego zachowanie. Czasami bywa, że
nadawanie etykietek sprawia, że maluchy zaczynają w nie wierzyć i zachowują się
zgodnie z nimi.
Aby pomóc starszemu dziecku rodzice mogą opowiedzieć mu jak to było,
kiedy ono było malutkie - jak się nim zajmowali, tulili , całowali, nosili, przewijali.
Można przy tym dodać, że malutkie dzieci potrzebują więcej uwagi, bo nie potrafią
sobie poradzić, nie są tak zaradne jak jego starsze rodzeństwo, dlatego należy mu
pomóc. Warto również odszukać zdjęcia, kiedy starsze dziecko było niemowlęciem.
Zobaczy ono, że nim też troskliwie się opiekowano, a koncentracja rodziców na
maleństwie jest rzeczą naturalną.
Bardzo ważne jest także to, aby nie porównywać dzieci w obecności tego
starszego i nie stwarzać sytuacji do rywalizacji między nimi. Należy rozmawiać z
maluchem, zapytać np.: „Czy przypadkiem, kiedy zajmuję się Twoim braciszkiem,
nie myślisz, że już cię nie kocham?". Trzeba uświadomić dziecko, że zawsze może
powiedzieć o tym, jeśli tak się właśnie poczuje.
Zazdrość jest uczuciem , którego nie można wyeliminować, ale możemy starać
się ją niwelować stosując różne metody wychowawcze. Przede wszystkim
pamiętajmy, że każdy mały człowiek powinien mieć zapewnione poczucie
bezpieczeństwa i bezwarunkową akceptację.
Rodzicu! Pamiętaj o tym, aby przy każdej okazji powtarzać swojemu
dziecku, jak bardzo je kochasz. Tylko bezwarunkowa miłość pozwala
uniknąć poczucia osamotnienia i braku bezpieczeństwa, które nasilają
zazdrość.
ŹRÓDŁO:
Jak poradzić sobie z dziecięcą zazdrością, Zdzisława Hutorowicz (psycholog dziecięcy)
[w:] http://www.inspirander.pl/dziecko/jak-poradzic-sobie-z-dziecieca-zazdroscia