Microsoft Word Viewer - 9. taniec na przełomie XIX_XX wieku
Transkrypt
Microsoft Word Viewer - 9. taniec na przełomie XIX_XX wieku
Taniec w II połowie XIX w. 1. Wpływ r e a l i z m u k r y t y c z n e g o na tematykę baletów – nieprzystosowanie formy baletu romantycznego do nowych tematów; rozdźwięk między treścią a formą baletu romantycznego z jego wysublimowaną techniką taneczną skostniałą w zastoju. 2. II połowa XIX w. – R o s j a centrum sztuki baletowej 3. Koniec XIX w – uformowanie się s t y l u s z k o ł y r o s y j s k i e j : czystość linii i płyność ruchów (dziedzictwo ludowych korowodów), szeroka amplituda ruchu, lekkość i miękkość kroków, niwelowanie zarówno kanciastości i ostrości szkoły włoskiej jak i minoderii szkoły francuskiej. *dwie odmiany rosyjskiej szkoły baletowej: s z k o ł a m o s k i ews k a o mniej surowym regulaminie, dawała uczniom mniejszą precyzję techniczną, a zwracała uwagę na ich aktorską wyrazistość i temprament; s z k o ł a p et ers b u rs k a strzegła bardziej surowo czystości tańca klasycznego, wymagała od tancerzy umiaru i prostoty, wyrabiała błyskotliwe wirtuozostwo techniczne. 4. Nowe odmiany baletu: balet divertissiment suita baletowa 5. Balety M a ri u s a P et i p y (1818-1910) i P i o t ra C z aj k o ws k i ego – Kolosalne divertissiments: czyste w rysunku choreograficznym, złożone z pięknie skomponowanych tańców solowych i pomysłowych zespołowych tańców corps de ballet; cel: popisy wirtuozowskie solistów, fabuła jako pretekst do ukazania efektownch tańców; brak jednolitości stylu widowiska baletowego i zwartej konstrukcji dramatycznej) *Don Kichot, Jezioro Łabędzie, Śpiąca królewna 6. Balet w P o l s c e upadek Powstania Styczniowego, likwidacja Królestwa Polskiego wynarodowienie polskiej sztuki baletowej balety divertissiment, balety narodowe np. „Wesele w Ojcowie” 1875-1919 obniżenie polskiej sztuki baletowej Hel en a C h o l ewi ck a – primabalerina, Ko n s t an t y Tu rczynowicz 7. Taniec towarzyski w Europie bale kostiumowe, bale maskowe walc, polka, kadryl k a n k a n – produkt epoki 8. Taniec towarzyski w Polsce Bale arystokracji i bogatego mieszczaństwa: *tańce polskie: polonez, mazur, krakowiak, oberek *tańce obce: gawot, menuet, kontredans, kadryl, walc, polka, kotylion Zabawy drobnego mieszczaństwa i rzemieślników: oberek, kozak, mazur, walc, polka F i n d e s i e c l e –T a n i e c n a p r z e ł o m i e X IX i X X w . 1. Poszukiwanie sposobów na odrodzenie tańca A. Reforma tańca na gruncie istniejących podstaw baletu klasycznego (M. Fokin, Rosja) B. Zerwanie z tradycją, nowe formy i zasady ruchu tanecznego (I. Duncan) Ad. A. Nowe prądy w balecie rosyjskim Reforma M i c h a i ł a F o k i n a (1880-1942) – podstawą formowania się sztuki baletowej XX w. * Znalezienia nowych form ruchowych: „Nie należy tworzyć kombinacji z gotowych i ustalnonych kroków tanecznych, lecz tworzyć za każdym razem nowe formy, odpowiednie do tematu i najlepiej służące stylu okresu historycznego i charakteru przedstawionego narodu.” * Jednolitość stylistyczna wszystkich elementów widowiska (tańca z muzyką, dramatem i malarstwem) – związanie widowiska baletowego w dramaturgicznie zwartą całość * Muzyka każdego rodzaju * Wydobycie z tańca klasycznego jego emocjonalnych treści, wyrazistość od stóp do głowy * Rozbicie starej konstrukcji baletu – adagio, wariacje, pas de trois, pas de quatre stosował w dowolnym porządku * „Ognisty Ptak”, „Pietruszka” muz. Igor Strawiński S e r g i u s z D i a g i l e w (1872-1929) – Ballets Russes de Diagilev (1909-1929) *1909-1914 – związek z narodową sztuką rosyjską (gł. choreo: M. Fokin) *1914-1929 – wpływ wszystkich modernistycznych kierunków epoki *Michaił Fokin *Igor Strawiński *Georges Balanchine *Sergiusz Lifar *Wacław Niżyński *Anna Pawłowa *Tamara Karsawina *Olga Prieobrażeńska *Lubowa Jegorowa *Michaił Mordkin, *Bronisława Niżyńska, *Leon Wójcikowski, *Stanisław Idzikowski Ad. B. Unowocześnienie sztuki tanecznej – taniec pozaklasyczny L o i e F u l l e r (1862-1928) – t a n i e c s e r p e n t y n o w y *wykorzystanie światła elektrycznego (scenicznego) jako element kompozycji tanecznej *gra kolorów, świateł i cieni na falującej jak serpentyna tkaninie jako główny element tańca I s a d o r a D u n c a n (1878-1927) – f r e e d a n c e (t a n i e c w y z w o l o n y ) *odrzucenie kanonów techniki tańca klasycznego *kompletna swoboda ruchowa, prostota i naturalność *inspiracja tańcem klasycznej Grecji *elementy tańca: bieg na ugiętych kolanach z głową odrzuconą do tyłu *podskoki, wymachy rąk, giętki krzyż, rozluźnione mięśnie *sobodne ruchy głowy i ramion, naturalny wyraz twarzy *krok na całej bosej stopie *reforma kostiumu tanecznego – luźna, lekka tunika *każdy gest i ruch musi mieć muzyczne lub psychologiczne uzasadnienie *odrodzenie tańca klasycznej Grecji wraz z jego prostotą i naturalnością 2. Taniec towarzyski na przełomie wieków proces zanikania tańca ludowego na wsi (industrializacja, migracje, koniec izolacji życia wiejskiego) cake-walk, tańce egzotyczne (wpływ muzyki jazzowej): ragtime tango, fokstrot, samba, charleston, rumba, swing